Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tego nie da się czytać, pod względem językowym, fabularnym, przekazywanych wartości ta pozycja to tragedia! Ta książka jest dowodem na to, że czytanie nie może być uznane za rozwijającą czynność. Książka szkodliwa pod każdym względem. Aż włos się jeży na myśl o tym, że nastolatki czytają tak okropną historię romantyzującą przemoc.

Tego nie da się czytać, pod względem językowym, fabularnym, przekazywanych wartości ta pozycja to tragedia! Ta książka jest dowodem na to, że czytanie nie może być uznane za rozwijającą czynność. Książka szkodliwa pod każdym względem. Aż włos się jeży na myśl o tym, że nastolatki czytają tak okropną historię romantyzującą przemoc.

Wbrew niektórym opiniom niczego bym w tej książce nie skracała. Dłuższe opisy sytuacji bohaterki pozwoliły mi bardziej wczuć się w położenie, w jakim się znalazła. Przyzwoita obyczajówka i sugestywny opis świata celebrytów;)

Wbrew niektórym opiniom niczego bym w tej książce nie skracała. Dłuższe opisy sytuacji bohaterki pozwoliły mi bardziej wczuć się w położenie, w jakim się znalazła. Przyzwoita obyczajówka i sugestywny opis świata celebrytów;)

Książka ciekawa, interesujący wątek kryminalny, ale obyczajowo słabiej. Autorka ciagle podkreśla jak to Cormoran i Robin uważają się za świetnych przyjaciół, ale....historia temu przeczy. Główni bohaterowie ciągle coś przed sobą ukrywają, Cormoran myśli, że Robin ma romans ze współpracownikiem, Robin często i ukrywa wydarzenia ze swojego życia gdy przyjaciel pyta co sie stalo, czuje się krytykowana jako pracownik....to na czym polega ta przyjaźń? Na paru żartach w swoim towarzystwie? wg mnie relacja jest bardzo przez autorkę podkreślana jako udana, ale wydarzenia nie potwierdzają tej oceny. Jednak lepiej ta relacja wyglada w serialu i serialowy Cormoran sympatyczniejszy;)

Książka ciekawa, interesujący wątek kryminalny, ale obyczajowo słabiej. Autorka ciagle podkreśla jak to Cormoran i Robin uważają się za świetnych przyjaciół, ale....historia temu przeczy. Główni bohaterowie ciągle coś przed sobą ukrywają, Cormoran myśli, że Robin ma romans ze współpracownikiem, Robin często i ukrywa wydarzenia ze swojego życia gdy przyjaciel pyta co sie...

Prawdziwie bogoojczyźniana książka. Promuje ona wszystkie wartości, przed którymi przestrzega współczesna psychologia, czyli uległość, pokorę, poświęcanie się, tłumienie złości. Pod tym kątem książka jest bardzo archaiczna. Ale przygody głównych bohaterek czytało się bardzo przyjemnie.

Prawdziwie bogoojczyźniana książka. Promuje ona wszystkie wartości, przed którymi przestrzega współczesna psychologia, czyli uległość, pokorę, poświęcanie się, tłumienie złości. Pod tym kątem książka jest bardzo archaiczna. Ale przygody głównych bohaterek czytało się bardzo przyjemnie.

Nieciekawie napisana, kiczowata i mocno przekombinowana. Ten ostatni zarzut dotyczy wielu kryminałów i thrillerów. Przeciętny fan gatunku przeczytał ich już tyle, że autorzy wymyślają coraz bardziej złożone intrygi, żeby zaskoczyć, a w moim przypadku pojawia się jedynie odczucie, że cała historia jest bardzo niewiarygodna.
Poza tym w książce brakuje jakiegokolwiek tła, rozbudowania charakterystyki postaci, pojawiają się tylko sceny akcji i jest to nużące.

Nieciekawie napisana, kiczowata i mocno przekombinowana. Ten ostatni zarzut dotyczy wielu kryminałów i thrillerów. Przeciętny fan gatunku przeczytał ich już tyle, że autorzy wymyślają coraz bardziej złożone intrygi, żeby zaskoczyć, a w moim przypadku pojawia się jedynie odczucie, że cała historia jest bardzo niewiarygodna.
Poza tym w książce brakuje jakiegokolwiek tła,...

Bardzo podobał mi się serial, potem sięgnęłam po książkę. Jest przeciętnie napisana, o bohaterce wcale nie dowiadujemy się więcej niż wiedzieliśmy z serialu. Serial budzi więcej emocji, bohaterka przedstawiona przez Anję Taylor-Joy jest ciekawsza niż książkowa protagonistka. Książka koncentruje się mocno na opisie rozgrywek szachowych, cała reszta jest mniej zarysowana i dlatego ta pozycja raczej nie zapisze się w mojej pamięci.

Bardzo podobał mi się serial, potem sięgnęłam po książkę. Jest przeciętnie napisana, o bohaterce wcale nie dowiadujemy się więcej niż wiedzieliśmy z serialu. Serial budzi więcej emocji, bohaterka przedstawiona przez Anję Taylor-Joy jest ciekawsza niż książkowa protagonistka. Książka koncentruje się mocno na opisie rozgrywek szachowych, cała reszta jest mniej zarysowana i...

Dla mnie ta książka to prawda objawiona. Wiem, że to mocne słowa, ale dokładnie tak ją postrzegam. Poleciłabym ją chyba każdemu z mojego otoczenia. Czytając podane przykłady rozpoznawałam w niej swoje zachowania i osób wokół mnie. Myślę, że można czytać różne książki psychologiczne i tak sobie skrobać po powierzchni problemów, a ta pozycja dociera do sedna problemu.

Dla mnie ta książka to prawda objawiona. Wiem, że to mocne słowa, ale dokładnie tak ją postrzegam. Poleciłabym ją chyba każdemu z mojego otoczenia. Czytając podane przykłady rozpoznawałam w niej swoje zachowania i osób wokół mnie. Myślę, że można czytać różne książki psychologiczne i tak sobie skrobać po powierzchni problemów, a ta pozycja dociera do sedna problemu.

Książka napisana mądrze, wrażeniowo, zmysłowo. Jest taka wyciszona, minimalistyczna, nie przegadana. Dużo dzieje się między słowami. Dobra pozycja na obecne niespokojne czasy.

Książka napisana mądrze, wrażeniowo, zmysłowo. Jest taka wyciszona, minimalistyczna, nie przegadana. Dużo dzieje się między słowami. Dobra pozycja na obecne niespokojne czasy.

Cała moja opinia to jeden wielki spojler, więc z góry ostrzegam, żeby nie czytać, jeśli ktoś nie przeczytał książki:)
Przeczytałam poprzednie tomy z dużym zainteresowaniem, ale w tym tomie zwątpiłam w miłość Adriana do Sydney. Podczas gdy ona jest poddawana torturom, Adrian najpierw pije na umór w Palm Springs a potem imprezuje na dworze i cały czas użala się nad sobą. Do każdego ma pretensje, że nie mogą odnaleźć Sydney a sam co takiego robi?Niektórzy piszą, że to typowe dla niego zachowanie. Tak, było typowe, ale potem został pokazany proces jego przemiany. W Magii Indygo autorka przedstawiła Adriana jako silnego partnera dla Sydney, wspierającego i odważnego. Cały ten proces został w tym tomie zmarnowany i uważam, że rozgrzeszanie go argumentami, że magia ducha ma skutki uboczne itp to takie samo rozgrzeszanie alkoholika, że to przecież dobry chłopak, tylko czasem pije, bo ma swoje powody ;) Nie wszystko należy usprawiedliwiać. Rozpisałam się na ten temat, ponieważ jestem ogromnie rozczarowana tym wątkiem i to co dzieje się później nie rehabilituje Adriana. Książka ma inne wady, ale ta jest według mnie największa. Ten tom to rozczarowanie roku. Nawet Dymitr, który miał swoje na sumieniu (znów SPOJLER traktowanie Rose po powrocie do statusu dampira) nie okazał się taką porażką jak Adrian.

Cała moja opinia to jeden wielki spojler, więc z góry ostrzegam, żeby nie czytać, jeśli ktoś nie przeczytał książki:)
Przeczytałam poprzednie tomy z dużym zainteresowaniem, ale w tym tomie zwątpiłam w miłość Adriana do Sydney. Podczas gdy ona jest poddawana torturom, Adrian najpierw pije na umór w Palm Springs a potem imprezuje na dworze i cały czas użala się nad sobą. Do...

Mam mieszane odczucia co do tej książki. Raziła mnie duża ilość osobliwych metafor i skojarzeń. U Gretkowskiej podczas czytania jej skojarzeń, pojawiała się myśl, że to genialne, u Lauren Groff nasuwało się tylko słowo "dziwaczne".
Drażnił mnie też sposób pisania, pewna epizodyczność, urywane myśli i zdarzenia. Na plus sama historia, ciekawsza jest druga część książki, gdzie poznajemy punkt widzenia Mathilde.

Mam mieszane odczucia co do tej książki. Raziła mnie duża ilość osobliwych metafor i skojarzeń. U Gretkowskiej podczas czytania jej skojarzeń, pojawiała się myśl, że to genialne, u Lauren Groff nasuwało się tylko słowo "dziwaczne".
Drażnił mnie też sposób pisania, pewna epizodyczność, urywane myśli i zdarzenia. Na plus sama historia, ciekawsza jest druga część książki,...

Książkę przeczytałam z zainteresowaniem, ale zakończenie przekombinowane i mało wiarygodne psychologicznie.

Książkę przeczytałam z zainteresowaniem, ale zakończenie przekombinowane i mało wiarygodne psychologicznie.

Przeczytałam z zainteresowaniem, ponieważ lubię książki Christie, ale nadal uważam, że zakończenia jej książek są mocno przekombinowane.

Przeczytałam z zainteresowaniem, ponieważ lubię książki Christie, ale nadal uważam, że zakończenia jej książek są mocno przekombinowane.

Średnia książka, autorka sprawdza się raczej w kryminałach dziejących się w domowym zaciszu lub na jakimś mniejszym terenie, ale nie w opisywaniu kryminalnych afer na skalę kraju ;)

Średnia książka, autorka sprawdza się raczej w kryminałach dziejących się w domowym zaciszu lub na jakimś mniejszym terenie, ale nie w opisywaniu kryminalnych afer na skalę kraju ;)

Bardzo dobry temat, na czasie. Wykonanie trochę gorsze, nie odpowiada mi to,że książka składa się właściwie z samych dialogów i dlatego w swojej formie przypomina scenariusz filmu.

Bardzo dobry temat, na czasie. Wykonanie trochę gorsze, nie odpowiada mi to,że książka składa się właściwie z samych dialogów i dlatego w swojej formie przypomina scenariusz filmu.

To moja druga książka Hrabala po Pociągach pod specjalnym nadzorem. Nigdy więcej. W poprzedniej było okaleczanie byka, tutaj obcinanie psu ogona, żeby ładniej wyglądał i świniobicie. Dla mnie żadne zalety tych książek nie równoważą okropności w nich opisanych.

To moja druga książka Hrabala po Pociągach pod specjalnym nadzorem. Nigdy więcej. W poprzedniej było okaleczanie byka, tutaj obcinanie psu ogona, żeby ładniej wyglądał i świniobicie. Dla mnie żadne zalety tych książek nie równoważą okropności w nich opisanych.

Książka napisana tak tandetnym językiem, że ledwo da się czytać. Przebrnęłam przez te oklepane zwroty tylko dlatego, ze czytałam pobieżnie i na wyrywki, żeby dobrnąć do zakończenia i dowiedzieć się czemu właściwie służą te zbrodnie.

Książka napisana tak tandetnym językiem, że ledwo da się czytać. Przebrnęłam przez te oklepane zwroty tylko dlatego, ze czytałam pobieżnie i na wyrywki, żeby dobrnąć do zakończenia i dowiedzieć się czemu właściwie służą te zbrodnie.

Sympatyczna książka o pełnej uroczych wad pani detektyw;) Sama fabuła naciągana, ale czyta się z przyjemnością. Najmocniejszym punktem książki jest postać głównej bohaterki, trochę próżnej, trochę impulsywnej, ale tym samym ludzkiej i realistycznej bohaterki.
Polecam przeczytać po angielsku w ramach treningu,bo książka jest dość prosto napisana.

Sympatyczna książka o pełnej uroczych wad pani detektyw;) Sama fabuła naciągana, ale czyta się z przyjemnością. Najmocniejszym punktem książki jest postać głównej bohaterki, trochę próżnej, trochę impulsywnej, ale tym samym ludzkiej i realistycznej bohaterki.
Polecam przeczytać po angielsku w ramach treningu,bo książka jest dość prosto napisana.

Dużą zaletą książki poza ciekawą historią było dobre zarysowanie postaci i przedstawienie historii z kilku punktów widzenia, również z punktu widzenia dzieciaków.

Dużą zaletą książki poza ciekawą historią było dobre zarysowanie postaci i przedstawienie historii z kilku punktów widzenia, również z punktu widzenia dzieciaków.

Cykl książek o Ani to moja ukochana lektura z dzieciństwa. Ostatnio miałam okazję ponownie przeczytać jedną z książek z cyklu: Wymarzony dom Ani. Książka nie urzeka jak kiedyś. Jestem rozczarowana kilkoma kwestiami. Gilbert niby jest w tej książce, ale jako postać epizodyczna;) Wiemy o nim tyle, że chodzi do pracy i jest zakochany w żonie:) Ania jest niby wykształconą, inteligentną kobietą, ale w milczeniu przyjmuje uwagi starego marynarza Jima, że wszystkim kobietom brakuje trochę logiki. Poza tym jestem też rozczarowana podejściem Ani i Gilberta do sprawy Ewy Moore. Kiedy okazało się, że mąż Ewy może odzyskać pamięć i stać się ponownie człowiekiem, którego Ewa nienawidziła i z którym była nieszczęśliwa co mówi główna bohaterka do męża? Że Ewa mogłaby opuścić męża, ale za chwilę oboje przerzucają się frazesami o odpowiedzialności i powinnościach, ignorując to, że osoba, którą uważają za przyjaciółkę i wspaniałą kobietę będzie dalej cierpieć aż do końca żywota swego w złym małżeństwie, w które została wmanewrowana przez matkę. W innych książkach widoczny był konserwatyzm autorki, który mnie tu razi wyjątkowo mocno.

Cykl książek o Ani to moja ukochana lektura z dzieciństwa. Ostatnio miałam okazję ponownie przeczytać jedną z książek z cyklu: Wymarzony dom Ani. Książka nie urzeka jak kiedyś. Jestem rozczarowana kilkoma kwestiami. Gilbert niby jest w tej książce, ale jako postać epizodyczna;) Wiemy o nim tyle, że chodzi do pracy i jest zakochany w żonie:) Ania jest niby wykształconą,...

Nie napiszę raczej nic oryginalnego. Pomysł na fabułę szokujący i przyciągający uwagę. Co do samej realizacji to trochę trudno mi uwierzyć w przemianę matki...Książkę przeczytałam w oryginale, niestety nie rozumiejąc wszystkich zwrotów, więc za wiele nie powiem na temat stylu, ale chwilami dialogi wydawały mi się sztuczne, zwłaszcza gadatliwość Christophera. Sądzę, że chłopcy w jego wieku nie są tak wylewni.
Ale mimo moich zarzutów czytałam z dużym zainteresowaniem, nie mogłam się wręcz od niej oderwać, więc ogólne wrażenie na temat książki było pozytywne. Nie jest to wybitna literatura, ale całkiem przyzwoita pozycja rozrywkowa.

Nie napiszę raczej nic oryginalnego. Pomysł na fabułę szokujący i przyciągający uwagę. Co do samej realizacji to trochę trudno mi uwierzyć w przemianę matki...Książkę przeczytałam w oryginale, niestety nie rozumiejąc wszystkich zwrotów, więc za wiele nie powiem na temat stylu, ale chwilami dialogi wydawały mi się sztuczne, zwłaszcza gadatliwość Christophera. Sądzę, że...