Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kocham tę książkę!Powracam do niej wielokrotnie.Jest odzwierciedleniem wszystkiego co mi w duszy gra.

Kocham tę książkę!Powracam do niej wielokrotnie.Jest odzwierciedleniem wszystkiego co mi w duszy gra.

Kocham ptaki i lektura tej książki była dla mnie niebywałą przyjemnością.Jestem pod wrażeniem pięknego plastycznego i poetyckiego języka, wrażliwej duszy i szerokich horyzontów myślowych autorki( wiele odniesień do literatury, poezji, muzyki poważnej, historii i legend o krukowatych itp).
Książka została przepięknie wydana z licznymi rycinami krukowatych i innymi ptasimi motywami tu i ówdzie.
Jestem pewna,że książka spodoba się wszystkim, którzy uwielbiają podpatrywać życie ptaków, biegając po lesie z aparatem fotograficznym lub lornetką czy choćby tym zaglądającym zimową porą często do karmnika na balkonie.

Kocham ptaki i lektura tej książki była dla mnie niebywałą przyjemnością.Jestem pod wrażeniem pięknego plastycznego i poetyckiego języka, wrażliwej duszy i szerokich horyzontów myślowych autorki( wiele odniesień do literatury, poezji, muzyki poważnej, historii i legend o krukowatych itp).
Książka została przepięknie wydana z licznymi rycinami krukowatych i innymi ptasimi...

Helene Grimaud zafascynowała mnie!Jej autobiografia wciągnęła mnie bez reszty od pierwszych stron gdzie opisuje swoje dzieciństwo:
"Nie ma we mnie żadnej tęsknoty za dzieciństwem.Przez wszystkie lata, które minęły, nie miałam nigdy poczucia raju utraconego. Raczej czekałam na inny raj z nadzieją,że gdzieś go kiedyś odnajdę.Był zapisany we mnie, choć na razie głęboko ukryty."
Grimaud była dzieckiem niepokornym i generalnie posiadała wszystkie inne cechy z przedrostkiem"Nie":nie-uległa,nie-poskromiona,nie-zdyscyplinowana,nie-przystosowana, nie-przewidywalna itd.
W szkole wyobcowana, bez koleżanek, bez wspólnych zabaw z dziećmi, zawsze na uboczu.Wolała samotność i czytanie książek w zaciszu swojego pokoju.
Z drugiej strony już jako dziecko bardzo intensywnie przeżywała rzeczywistość: kontakt z przyrodą, ze zwierzętami,własne cielesne odczucia:"Obiektywnie rzecz biorąc, miałam wszystko,żeby być szczęśliwym dzieckiem.A jednak dusiłam się.Moja powłoka cielesna była po prostu za ciasna."
Towarzyszyła jej nieodparte pragnienie bycia gdzie indziej, znalezienie dla siebie innego miejsca- przemożne pragnienie ucieczki.
Zaczęły pojawiać się u niej symptomy nerwicy natręctw.Obsesyjne dążenie do symetrii własnego ciała i otoczenia.Kiedy przewróciła się i skaleczyła sobie prawą rękę od razu odczuwała potrzebę aby rana była też na lewej, po czym okaleczała się.Sznurówka prawa musiała być zawiązana tak idealnie jak lewa, a sweter z delfinkami zwinięty dokładnie symetrycznie.
Miała wówczas ok 7 lat i rodzice szukali sposobu aby jakoś zaradzić tym problemom.Podejrzewali,że przyczyną jest nadmiar energii fizycznej, którą należy pomóc dziecku uwolnić.Zaczęli więc zapisywać Helene na wszelkiego rodzaju zajęcia ruchowe:balet, tenis, sporty walki.Nie przyniosło to jednak żadnych efektów.W końcu ojciec wpadł na pomysł,że może chodzi o rozładowanie energii emocjonalnej i zaproponował córce naukę gry na pianinie.
To zajęcie pochłonęło ją bez reszty i z całą intensywnością z jaką przeżywała rzeczywistość!Ćwiczenia gry na pianinie powodowały wręcz cielesne doznania przyjemności i ekstazy.Odtąd będzie to jej największa życiowa pasja.

To dopiero początek tej fascynującej autobiografii.Reszty nie zdradzę...a jest jeszcze wiele do przeczytania o niesamowitym życiu tej utalentowanej pianistki.O tym jak upór i determinacja pozwoliły jej kroczyć własną drogą i realizować marzenia.O tym jak kierowanie się intuicją i instynktem prowadziło ją zawsze w dobrym kierunku.A także o tym jak znalazła swoje miejsce na ziemi wśród czworonożnych przyjaciół wilków.

Na okładce książki widnieje napis:"Dziki wariacje to nie tylko portret buntowniczki i słynnej pianistki, ale również fascynujący i pełen uroku traktat o nieuległości , spisany na użytek wszystkich czarnych owiec."
Polecam zatem wszystkim czarnym owcom:)
Książkę dodaję na półkę "Ulubione"!

Helene Grimaud zafascynowała mnie!Jej autobiografia wciągnęła mnie bez reszty od pierwszych stron gdzie opisuje swoje dzieciństwo:
"Nie ma we mnie żadnej tęsknoty za dzieciństwem.Przez wszystkie lata, które minęły, nie miałam nigdy poczucia raju utraconego. Raczej czekałam na inny raj z nadzieją,że gdzieś go kiedyś odnajdę.Był zapisany we mnie, choć na razie głęboko...

Perełka w mojej biblioteczce.Przeczytałam ją wielokrotnie i za każdym razem odnajduję w niej NOWĄ SIEBIE.
"Biegnąca z wilkami" sięga do najgłębszych pokładów kobiecej duszy.
Piękna, uzdrawiająca lektura.

Perełka w mojej biblioteczce.Przeczytałam ją wielokrotnie i za każdym razem odnajduję w niej NOWĄ SIEBIE.
"Biegnąca z wilkami" sięga do najgłębszych pokładów kobiecej duszy.
Piękna, uzdrawiająca lektura.

Książka jest wspaniała.Poszukiwanie.Podróż.Odnalezienie sensu.
Skończyłam ją dziś czytać.Siedzę przed ekranem komputera i nie potrafię sklecić jednego zdania tej recenzji...
Pozwolę sobie zatem zastąpić ją cytatem z ostatniego rozdziału zatytułowanego "W chmurach":
"Wyciągnięty na ziemi, patrzę w niebo.
Na tle błękitu przesuwają się lekkie chmury.
Wybieram jedną, śledzę ją, utożsamiam się z nią.
Szybko sam staję się chmurą i jak ona, bez ciężaru, bez myśli, bez emocji, bez pragnień,bez oporu, bez kierunku, pozwalam sobie płynąć po ogromnej powierzchni nieba.
Nie ma tam ścieżek ani celu do osiągnięcia.
Po prostu błądzenie, unoszenie się jak pusta chmura.
I jak chmura zmieniam kształt, przyjmuję różne formy, potem się zacieram, dematerializuję, znikam.
Chmury już nie ma.
Mnie już nie ma.
Pozostaje tylko świadomość-swobodna, bez związków-świadomość, która się rozprzestrzenia."

Książka jest wspaniała.Poszukiwanie.Podróż.Odnalezienie sensu.
Skończyłam ją dziś czytać.Siedzę przed ekranem komputera i nie potrafię sklecić jednego zdania tej recenzji...
Pozwolę sobie zatem zastąpić ją cytatem z ostatniego rozdziału zatytułowanego "W chmurach":
"Wyciągnięty na ziemi, patrzę w niebo.
Na tle błękitu przesuwają się lekkie chmury.
Wybieram jedną, śledzę ją,...

Ta książka to medytacja nad sensem życia. "Widzisz, są w życiu rzeczy, które robisz , nie znając dokładnie powodu.Zdajesz sobie z tego sprawę dopiero potem, kiedy patrzysz na swoje życie jak na film."I taka własnie jest ta książka: jest spojrzeniem na życie autora, jego własnymi oczami.Jest opowieścią podsumowyjącą życie Terzaniego: jego podróże, życie rodzinne, przygody, pasje,wartości i przekonania.To bardzo mądra rozmowa syna z ojcem, o tym co jest w życiu ważne.Nie postęp,rozwój, nowinki techniczne ,pogoń za nowościami i pieniędzmi ale bliskość z naturą, przywiązanie do tradycji, poszukiwanie swoich własnych dróg w życiu itd.Terzani bardzo boleje nad tym,że kraje Wschodu tak łatwo porzucają swoją kulturę i tożsamość.Wyrzekają się swoich wartości w imię postępu i kapitalistycznego rozwoju,a ludzie nie zastanawiają się nad swoim życiem tylko podążają ścieżkami, na które pchnęli ich inni. "Jeśli pozostaniesz przy tym , co znane, nie odkryjesz nic nowego" przekonuje syna i radzi "Wyłącz telewizor , a zyskasz wolność". Wspaniała książka ,o tym co ważne. Do przeczytania i zastanowienia się w jakim kierunku podąża świat i jakie jest w nim moje miejsce.

Ta książka to medytacja nad sensem życia. "Widzisz, są w życiu rzeczy, które robisz , nie znając dokładnie powodu.Zdajesz sobie z tego sprawę dopiero potem, kiedy patrzysz na swoje życie jak na film."I taka własnie jest ta książka: jest spojrzeniem na życie autora, jego własnymi oczami.Jest opowieścią podsumowyjącą życie Terzaniego: jego podróże, życie rodzinne, przygody,...

Książkę posiadam od kilkunastu lat.W moje ręce trafiła jeszcze w czasach liceum:)
Od tego czasu wciąż do niej wracam.Towarzyszy mi na wszystkich etapach mojego życia a szczególnie w trudnych jego momentach...
Zawarta jest w niej kwintesencja pozytywnego myślenia i akceptacji samego siebie.
Filozofia Louise L.Hay może się niektórym wydawać zbyt kolorowa, zbyt słodka a nawet zbyt prosta by mogła być możliwa.A jednak!
Wszystkie zmiany w naszym życiu są możliwe jeśli najpierw pokochamy i zaakceptujemy siebie.

Książkę posiadam od kilkunastu lat.W moje ręce trafiła jeszcze w czasach liceum:)
Od tego czasu wciąż do niej wracam.Towarzyszy mi na wszystkich etapach mojego życia a szczególnie w trudnych jego momentach...
Zawarta jest w niej kwintesencja pozytywnego myślenia i akceptacji samego siebie.
Filozofia Louise L.Hay może się niektórym wydawać zbyt kolorowa, zbyt słodka a nawet...

GENIALNA!Absolutnie doskonała metafora świata i drogi ludzkiego życia.
Powieść tak oszczędna w słowa, surowa i ascetyczna a jednocześnie tak wymowna...Kładąca się ciężarem na serce i duszę ale dająca iskierkę nadziei,że dobro istnieje i przetrwa mimo całego ogromu okrucieństwa świata.To my ludzie wybieramy czy "niesiemy ogień" tak jak Mężczyzna i Chłopiec czy poddamy się i staniemy się "złymi ludźmi".
Dawno nie obcowałam z tak dobrą literaturą.Rewelacyjna powieść!Trzeba ją przeczytać.
Polecam audiobooka - powieść doskonale przeczytana przez Krzysztofa Gosztyłę.

GENIALNA!Absolutnie doskonała metafora świata i drogi ludzkiego życia.
Powieść tak oszczędna w słowa, surowa i ascetyczna a jednocześnie tak wymowna...Kładąca się ciężarem na serce i duszę ale dająca iskierkę nadziei,że dobro istnieje i przetrwa mimo całego ogromu okrucieństwa świata.To my ludzie wybieramy czy "niesiemy ogień" tak jak Mężczyzna i Chłopiec czy poddamy się i...

Bohaterowie tej powieści,pomimo swoich rozlicznych wad ,to wspaniałe kolorowe ptaki ceniące przede wszystkim wolność.

Bohaterowie tej powieści,pomimo swoich rozlicznych wad ,to wspaniałe kolorowe ptaki ceniące przede wszystkim wolność.

Książka bardzo bliska memu sercu...Wzruszająca i piękna.

Książka bardzo bliska memu sercu...Wzruszająca i piękna.