🐺Nie ma to jak znowu zatopić się w znanym i lubianym świecie. Reread “Zewu wilka” był dla mnie czystą przyjemnością, a mogłam z książki czerpać jeszcze więcej, znając ogólny zarys i mogąc skupić się na szczegółach, które tylko spotęgowały moje pozytywne odczucia.

🐺Zaczynając od postaci – już mądra po poprzednim spotkaniu korzystałam ze spisu bohaterów, który znajduje się z tyłu książki, co zdecydowanie pomogło, chyba nawet bardziej niż to, że już kiedyś o nich czytałam. Wybierając swojego faworyta miałam tutaj problem – uwagi wartych jest wielu, więc jak tu wyłonić jednego zwycięzcę? Vaelin Al Sorna, Ellse, Alum Vi Moreska i Sherin chyba najbardziej zapadli mi w pamięć, choć muszę przyznać, że i Kehlbrand zgarnął odrobinę sympatii (choć nie powinien!). Bohaterowie pierwszoplanowi są bardzo wyraziści, z pozostałymi może nie ma tak dobrze, ale wciąż – da się pamiętać kto jest kim.

🐺Przechodząc do akcji – płynie ona wartko, jest przyjemna i wiele się dzieje, choć nie ma przesytu „wybuchów”, z początku wszystko zaczyna się spokojnie, a z każdym rozdziałem napięcie rośnie, kończąc się wielkim momentem kulminacyjnym.

🐺Świat w tej książce mnie urzekł, choć nie z pewnymi minusikami – geografia, polityka i religia mogą dawać w kość i tak było w moim przypadku, bo mimo że jest to w porządku opisane, tak miewałam problem zrozumieć i rozdzielić odpowiednie elementy. Mimo wszystko, uniwersum jest bardzo dopracowane pod tym względem.

🐺W kwestii zwrotu akcji nie będę się rozpisywać, bo w nim dużą rolę gra element zaskoczenia, a ponowne przeczytanie odbiera takie wrażenia.

🐺Zakończenie można albo kochać, albo nienawidzić – nic pomiędzy. Tak pisałam w pierwszej recenzji i tak napiszę tutaj. Osobiście je uwielbiam i z tego też powodu zaopatrzyłam się w drugi tom dylogii „Kruczego Ostrza” – ostatnie strony zostawiły nas z wieloma pytaniami, na które odpowiedzi mam nadzieję, że pojawią się w „Czarnej pieśni”.

🐺Podsumowując – „Zew Wilka” jest według mnie bardzo dobrą książką fantasy, zdecydowanie wartą uwagi, którą mogę cieplutko polecić, szczególnie, jeśli ktoś lubi politykę czy mieszaninę wierzeń lub jest fanem wyrazistych i odważnych postaci.

🐺Nie ma to jak znowu zatopić się w znanym i lubianym świecie. Reread “Zewu wilka” był dla mnie czystą przyjemnością, a mogłam z książki czerpać jeszcze więcej, znając ogólny zarys i mogąc skupić się na szczegółach, które tylko spotęgowały moje pozytywne odczucia.

🐺Zaczynając od postaci – już mądra po poprzednim spotkaniu korzystałam ze spisu bohaterów, który znajduje się z...