Książka spoko ale szczerze liczyłam na coś więcej.
Ta pozycja to moje pierwsze spotkanie z tym autorem ale na 100% sięgnę po tom 2 bo końcówka tej książki była najciekawszą jej częścią.

Książka spoko ale szczerze liczyłam na coś więcej.
Ta pozycja to moje pierwsze spotkanie z tym autorem ale na 100% sięgnę po tom 2 bo końcówka tej książki była najciekawszą jej częścią.

Nie dałam rady przez to przebrnąć. Zasypiałam, a co dwie strony pochrapywałam. Nie o to chodzi w czytaniu, szkoda tracić czas. Może gdybym znała wcześniej poprzednie książki autora, to byłoby mi łatwiej się wkręcić, nie wiem. Mocno nużące i zniechęcające doświadczenie.

Nie dałam rady przez to przebrnąć. Zasypiałam, a co dwie strony pochrapywałam. Nie o to chodzi w czytaniu, szkoda tracić czas. Może gdybym znała wcześniej poprzednie książki autora, to byłoby mi łatwiej się wkręcić, nie wiem. Mocno nużące i zniechęcające doświadczenie.

Książkę przeczytałam, bo miałam ochotę na czytanie fantastyki po latach przerwy, a wybrałam ją bo skusiło mnie ładne, porządne wydanie. Tak, kupiłam książkę po okładce, nie wiedząc, że to kontynuacja. Myślę, że można spokojnie ją przeczytać nie znając wcześniejszych części. Książka jest spoko, ale dupy nie urywa. Ja lubię czytać fantasy, żeby przenieść się w jakieś ciekawe światy, a ten stworzony przez autora jest bardzo wtórny. Bardzo mało oryginalnych pomysłów, co dla niektórych może być plusem, bo podobno najbardziej lubimy piosenki, które już słyszeliśmy. Ja miałam problem z bohaterami, którzy psychologicznie się nie rozwijają, i poza jedną wyróżniającą ich cechą ciężko cokolwiek o nich powiedzieć. Nie polubiłam żadnego z nich. Główny protagonista jest tak nijaki, a jednocześnie tak silny, mądry, kompetentny i zwinny, na wszystkim się zna i wszystko umie, że mnie strasznie wkurzał i cały czas kibicowałam głównemu złolowi. Dodatkowo, Vaelin w kontaktach że swoją byłą ukochaną emanuje taką toksyczną męskością, typu "ja wiem najlepiej głupia kobieto co dla ciebie najlepsze, uratuję cię nawet jeśli będę musiał zastosować wobec ciebie przemoc, a poza tym JA chcę cie ocalić, więc co ty chcesz nie ma znaczenia,", i co jest najbardziej problematyczne, to to że autor planuje tego despotę spiknąć z powrotem z Sherin. W porównaniu do bohaterów, druga strona konfliktu wypada wręcz charyzmatycznie, i moje serduszko jest po stronie Stalhastu. Fragmenty z punktu widzenia Luralyn były najciekawsze, bo zarówno Luralyn, jak i Kelbrand mają jakąś psychologiczną głębię i przechodzą zmianę w trakcie fabuły. Ale jednocześnie miałam jakąś tam przyjemność z lektury, przeczytałam ją dla rozrywki, i rozrywkę otrzymałam.

Książkę przeczytałam, bo miałam ochotę na czytanie fantastyki po latach przerwy, a wybrałam ją bo skusiło mnie ładne, porządne wydanie. Tak, kupiłam książkę po okładce, nie wiedząc, że to kontynuacja. Myślę, że można spokojnie ją przeczytać nie znając wcześniejszych części. Książka jest spoko, ale dupy nie urywa. Ja lubię czytać fantasy, żeby przenieść się w jakieś ciekawe...

🐺Nie ma to jak znowu zatopić się w znanym i lubianym świecie. Reread “Zewu wilka” był dla mnie czystą przyjemnością, a mogłam z książki czerpać jeszcze więcej, znając ogólny zarys i mogąc skupić się na szczegółach, które tylko spotęgowały moje pozytywne odczucia.

🐺Zaczynając od postaci – już mądra po poprzednim spotkaniu korzystałam ze spisu bohaterów, który znajduje się z tyłu książki, co zdecydowanie pomogło, chyba nawet bardziej niż to, że już kiedyś o nich czytałam. Wybierając swojego faworyta miałam tutaj problem – uwagi wartych jest wielu, więc jak tu wyłonić jednego zwycięzcę? Vaelin Al Sorna, Ellse, Alum Vi Moreska i Sherin chyba najbardziej zapadli mi w pamięć, choć muszę przyznać, że i Kehlbrand zgarnął odrobinę sympatii (choć nie powinien!). Bohaterowie pierwszoplanowi są bardzo wyraziści, z pozostałymi może nie ma tak dobrze, ale wciąż – da się pamiętać kto jest kim.

🐺Przechodząc do akcji – płynie ona wartko, jest przyjemna i wiele się dzieje, choć nie ma przesytu „wybuchów”, z początku wszystko zaczyna się spokojnie, a z każdym rozdziałem napięcie rośnie, kończąc się wielkim momentem kulminacyjnym.

🐺Świat w tej książce mnie urzekł, choć nie z pewnymi minusikami – geografia, polityka i religia mogą dawać w kość i tak było w moim przypadku, bo mimo że jest to w porządku opisane, tak miewałam problem zrozumieć i rozdzielić odpowiednie elementy. Mimo wszystko, uniwersum jest bardzo dopracowane pod tym względem.

🐺W kwestii zwrotu akcji nie będę się rozpisywać, bo w nim dużą rolę gra element zaskoczenia, a ponowne przeczytanie odbiera takie wrażenia.

🐺Zakończenie można albo kochać, albo nienawidzić – nic pomiędzy. Tak pisałam w pierwszej recenzji i tak napiszę tutaj. Osobiście je uwielbiam i z tego też powodu zaopatrzyłam się w drugi tom dylogii „Kruczego Ostrza” – ostatnie strony zostawiły nas z wieloma pytaniami, na które odpowiedzi mam nadzieję, że pojawią się w „Czarnej pieśni”.

🐺Podsumowując – „Zew Wilka” jest według mnie bardzo dobrą książką fantasy, zdecydowanie wartą uwagi, którą mogę cieplutko polecić, szczególnie, jeśli ktoś lubi politykę czy mieszaninę wierzeń lub jest fanem wyrazistych i odważnych postaci.

🐺Nie ma to jak znowu zatopić się w znanym i lubianym świecie. Reread “Zewu wilka” był dla mnie czystą przyjemnością, a mogłam z książki czerpać jeszcze więcej, znając ogólny zarys i mogąc skupić się na szczegółach, które tylko spotęgowały moje pozytywne odczucia.

🐺Zaczynając od postaci – już mądra po poprzednim spotkaniu korzystałam ze spisu bohaterów, który znajduje się z...

Tak nudne, że zostawię bez oceny.

Tak nudne, że zostawię bez oceny.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Autora. Rzadko mi się zdarza bym się przymuszała do czytania. Nie mogłam się wgryźć w opowieść. Czytałam e-booka i dopiero gdy było około 70 % książki wreszcie mnie zassało. Po przeczytaniu tej części doczytałam iż jest seria opowiadająca wcześniejsze losy bohaterów. No cóż czy je przeczytam okaże się gdy dotrwam do końca tej serii. Co mogę napisać o tej opowieści? Świat w , którym dzieje się opowieść jest rozbudowany, ale Autor niewiele o nim opowiada. Opisy walk są dość plastyczne czyli nie pozostawiają zbyt wiele wyobraźni. Chociaż mnie brakuje tego czym raczył mnie M. Gołkowski w Komorniku , czyli fetoru wylewających się jelit czy smrodu palących się ciał. Co mogę napisać o bohaterach? Nie są ideałami , ale trudno z którymkolwiek się utożsamiać. Czy pojawiły się w moim odczuciu postaci ,z którymi sympatyzuje? Na tą chwilę nie. Oby kolejny tom okazał się lepszy niż pierwszy.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Autora. Rzadko mi się zdarza bym się przymuszała do czytania. Nie mogłam się wgryźć w opowieść. Czytałam e-booka i dopiero gdy było około 70 % książki wreszcie mnie zassało. Po przeczytaniu tej części doczytałam iż jest seria opowiadająca wcześniejsze losy bohaterów. No cóż czy je przeczytam okaże się gdy dotrwam do końca tej serii....

Plusy książki:
- Fascynujący świat: Książka prezentuje oryginalny i bogaty świat fantasy.
- Intrygująca fabuła: Książka oferuje wciągającą fabułę, pełną intrygi, tajemnic i zwrotów akcji, co utrzymuje czytelnika w napięciu.
- Mistrzowskie opisy: Autor ma talent do tworzenia obrazowych opisów, co pozwala czytelnikowi w pełni wczuć się w świat i atmosferę książki.
- Intrygujące postacie: Książka prezentuje różnorodne postacie, z ich własnymi motywacjami i historiami, co może budzić zainteresowanie i empatię czytelnika.
- Epickie sceny walki: Książka zawiera epickie i dynamiczne sceny walki, które mogą zapewnić czytelnikowi emocjonujące doświadczenia i wrażenia.

Minusy książki:
- Powolne tempo: Niektórzy czytelnicy mogą odczuwać, że tempo książki jest powolne, szczególnie na początku, co może wymagać cierpliwości.
- Skomplikowana fabuła: Fabuła może być skomplikowana i zawierać wiele wątków, co może utrudnić zrozumienie niektórym czytelnikom.
- Brak równowagi pomiędzy akcją a rozwojem postaci: Książka skupia się głównie na akcji, co może sprawić, że niektóre postacie i ich relacje otrzymują mniejsze znaczenie lub są niedostatecznie rozwinięte.

Plusy książki:
- Fascynujący świat: Książka prezentuje oryginalny i bogaty świat fantasy.
- Intrygująca fabuła: Książka oferuje wciągającą fabułę, pełną intrygi, tajemnic i zwrotów akcji, co utrzymuje czytelnika w napięciu.
- Mistrzowskie opisy: Autor ma talent do tworzenia obrazowych opisów, co pozwala czytelnikowi w pełni wczuć się w świat i atmosferę książki.
-...

Niestety kontynuacja nie była chyba najlepszym pomysłem... Zabieg autora by magicznie odmłodzić Vaelina, żeby lepiej radził sobie z przeciwnościami, to juz położył zupełnie historię. Nie dałam rady doczytać do końca, bo tak mnie to znużyło.

Niestety kontynuacja nie była chyba najlepszym pomysłem... Zabieg autora by magicznie odmłodzić Vaelina, żeby lepiej radził sobie z przeciwnościami, to juz położył zupełnie historię. Nie dałam rady doczytać do końca, bo tak mnie to znużyło.

Jakościowo jest to zdecydowanie bliżej pierwszemu tomowi z poprzedniej trylogii, niż pozostałym dwóm kontynuacją, które wypadły o wiele słabiej, więc już za to należy się ogromny plus.
Autor wrócił do prowadzenia narracji jednotorowej i prawie całą historię śledzimy ponownie z perspektywy Vaelina. Co do samego pomysłu na kontynuację, to jest ona sensowna, tym bardziej że po zakończeniu trylogii Kruczy Cień zostało tak wiele otwartych pytań i niedokończonych wątków. Pojawia się dosłownie kilka starych postaci, niektóre tylko ze wspominek a sama akcja dzieje się kilka lat po wydarzeniach z ostatniego tomu.
Może nie jest to książka tak dobra jak Pieśń Krwi, ale wg mnie plasuje się zaraz po niej.
Solidne 7.

Jakościowo jest to zdecydowanie bliżej pierwszemu tomowi z poprzedniej trylogii, niż pozostałym dwóm kontynuacją, które wypadły o wiele słabiej, więc już za to należy się ogromny plus.
Autor wrócił do prowadzenia narracji jednotorowej i prawie całą historię śledzimy ponownie z perspektywy Vaelina. Co do samego pomysłu na kontynuację, to jest ona sensowna, tym bardziej że po...

Niewątpliwą zaletą tej książki jest fakt, że można czytać co drugi akapit i wciąż mieć rozeznanie w akcji. Generalnie nuda, ale przynajmniej poprawnie napisana

Niewątpliwą zaletą tej książki jest fakt, że można czytać co drugi akapit i wciąż mieć rozeznanie w akcji. Generalnie nuda, ale przynajmniej poprawnie napisana