Zatracenie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- 人間失格
- Wydawnictwo:
- Czytelnik
- Data wydania:
- 2020-06-02
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-03-01
- Data 1. wydania:
- 2001-01-01
- Liczba stron:
- 132
- Czas czytania
- 2 godz. 12 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788307034768
- Tłumacz:
- Henryk Lipszyc
- Tagi:
- literatura japońska opowiadania
Powieść Zatracenie (1948) to ostatni ukończony utwór Osamu Dazaia, wydany pośmiertnie. Bohaterem jest Yozo, od dziecka wrażliwy i utalentowany plastycznie syn bogatego właściciela ziemskiego. W osamotnieniu przeżywa chorobliwy lęk przed ludźmi. Czuje się zagubiony w świecie, w którym trudno odróżnić prawdę od kłamstwa, gdzie upadają stare ideały i tracą znaczenie dotychczasowe wartości. Dręczy go poczucie wstydu, niska samoocena i przekonanie o niemożności sprostania wymaganiom stawianym przez otoczenie. W dzieciństwie ratunkiem przed wyniszczającymi uczuciami jest błazenada, w wieku młodzieńczym i późniejszym ucieczka na margines społeczny i w nałogi. Nieszczęśliwe życie Yozo kończy samobójczą śmiercią.
Zatracenie to bardzo osobista powieść Osamu Dazaia jako emocjonalnego człowieka i ambitnego twórcy, przedstawiciela zanikającej grupy społecznej, a także narodu, którego ojczyzna poniosła klęskę w wojnie.
Utwór Dazaia był wielokrotnie przedmiotem adaptacji zarówno filmowych – fabularnych i animowanych, jak i komiksowych.
"Utraciłem prawo do nazywania się człowiekiem. Definitywnie przestałem nim być".
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Pod maską błazna skrywam swój smutek
Kiedy zapragniemy zgłębić historię powstania „Zatracenia”, dowiemy się zapewne, iż jest to ostatni utwór znanego japońskiego pisarza - Osamu Dazai. Życie popularnego autora trudno nazwać szczęśliwym, o czym dobitnie świadczą napisane przed niego dzieła, pełne smutku i beznadziei. Nawet czytelnik, co po raz pierwszy z prozą artysty się spotka, dostrzeże, jak bolesne, a zarazem mocno autobiograficzne są jego utwory.
Henryk Lipszyc pisze: „Studiów nie ukończył, obracał się w kręgach tokijskiej cyganerii, miał liczne związki z kobietami, w większości krótkotrwałe, a w kilku przypadkach zakończone wspólnymi próbami samobójczymi. Wiele z tych dramatycznych doświadczeń osobistych znajdzie wyraz w jego twórczości”. Tym samym powieści Dazai można włączyć w nurt popularnych w Japonii „powieści o sobie”, chociaż sam autor raczej uciekał od podobnej formuły.
Nie inaczej rzecz się przedstawia w przypadku „Zatracenia”. Już z pierwszymi stronami utworu wkraczamy bowiem w świat młodego mężczyzny — Yozo, który swoje zagubienie i nieprzystosowanie społeczne próbuje ukryć pod maską żartu i błazenady. Jego życie, zarówno prywatne, jak i zawodowe, to pasmo ciągłych porażek. Nasz bohater własną nieudolnością, tchórzostwem może czytelnika irytować. Nie da się jednak ukryć, że pozostaje w swojej spowiedzi zaskakująco szczery, nie oszczędzając ani trochę własnej osoby i przedstawiając z pełną premedytacją swoje wady i przywary.
Samobójstwo — myśl o nim przewija się zarówno w „Zatraceniu”, jak i innych dziełach Dazai wielokrotnie. Autor wspomina o nim czule, z o wiele większym sentymentem niż o pieszczotach doświadczonych z rąk kochanki. Miłość do kobiety to zresztą w oczach pisarza jedynie zabawa, wyrachowana gra prowadząca donikąd. Wszelkie więzi ludzkie oparte na konwenansie bardzo łatwo zerwać, utracić. Czy w podobnym świecie może ostać się coś trwałego, prawdziwego? Niezwykła wrażliwość artysty wychwytuje podobne momenty, lecz są one równie ulotne co ludzki żywot.
Dlaczego opublikowane w 1948 roku dzieło spotkało się z tak dużą przychylnością odbiorców? Przyznam, iż fenomen ów nadal mnie frapuje. W czasopiśmie „Tenbo” określono „Zatracenie” jako „jaskrawy do bólu snop światła rzucony na naszą rzeczywistość po przegranej wojnie”. Popularność autora „Zmierzchu” jednak nie maleje, co dowodzi, iż w jego twórczości odnajdują się kolejne pokolenia czytelników. Być może jest to trudna proza na niełatwe czasy.
Ewa Szymczak
Oceny
Książka na półkach
- 2 354
- 2 043
- 487
- 117
- 87
- 40
- 36
- 36
- 34
- 32
Opinia
Przeświadczenie, że o książkach dotyczących samobójstwa i ogromu ludzkiego cierpienia nie powinno się mówić źle hamuje mnie przed wylaniem czary zawodu jaką przepełniła ta pozycja. Dobitne obrazy ludzkiego upadku i wyuczonej bezradności nie poruszyły mnie w inny sposób niż wywołując całkowite znudzenie. Autor powtarza nieustannie epitety, które bohater sam sobie przypisuje, lecz zamiast uzyskać efekt okrutnego zapętlenia (patrz Mroki - Borszewicz) uzyskuje efekt żałości i niechęci. Nie chciało mi się czytać tej książki, odwlekałam kończenie jej, ponieważ, moim zdaniem, pozbawiona jest głębi. Nie ma w niej intymności i emocji, na których obecność czekałam.
Mam wrażenie, że jest to przyczyna różnic antropologicznych między, coraz bardziej otwartą na mówienie o depresji i chorobach psychicznych, Europą a skrytą i wstydliwą naturą Japończyków. Ważnym aspektem może być też czas w jakim książka była pisana (1948) rok.
Krótko mówiąc zawiodła mnie płaskość i eufemiczność książki, która zamiast być szczerym wyznaniem była, dla mnie, sesją użalania się nad sobą bez zdradzenia szczegółów wywołujących poczucie bliskości.
Przeświadczenie, że o książkach dotyczących samobójstwa i ogromu ludzkiego cierpienia nie powinno się mówić źle hamuje mnie przed wylaniem czary zawodu jaką przepełniła ta pozycja. Dobitne obrazy ludzkiego upadku i wyuczonej bezradności nie poruszyły mnie w inny sposób niż wywołując całkowite znudzenie. Autor powtarza nieustannie epitety, które bohater sam sobie przypisuje,...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to