Życie Adama w małym miasteczku w Ohio jest dosyć ponure, przewidywalne, naznaczone ciężką pracą na farmie przybranych rodziców oraz przytykami ze strony szkolnych kolegów, którzy śmieją się z jego blizn. Odmiana przychodzi wraz ze śmiercią ojczyma, kiedy chłopak dziedziczy spory majątek i może wyjechać na studia. Wybiera uczelnię artystyczną na Florydzie, zamierzając ruszyć śladami swojej siostry. On i Eve po tragicznej śmierci matki w pożarze trafili do sierocińca, po czym zostali rozdzieleni i długi czas nie mieli ze sobą kontaktu. Adam odkrywa listy, które siostra przez lata mu wysyłała i postanawia ją odnaleźć. Na uczelni poznaje nowych znajomych, a ci obiecują mu pomoc w poszukiwaniach. Jednym z nich jest Vincent - przystojny motocyklista potrafiący sprawić, że myśli Adama zaczynają się gubić. Podążanie tropem Eve staje się dla bohatera drogą do samoakceptacji, odkrywania własnych uczuć i zawierania przyjaźni. Przyznam szczerze, że odrobinę obawiałam się czytania tej powieści, ponieważ inną książkę Mai, "Czerwonego ptaka", oceniłam bardzo wysoko i nie sądziłam, że cokolwiek zdoła go przebić. Miałam rację, co wcale nie znaczy, że WTŚ nie są wspaniałe, po prostu zupełnie inne niż Ptak. Nie brakuje w nich barwnego klimatu amerykańskich lat 80., świetnie napisanego slow burnu oraz złożonych relacji między drugoplanowymi bohaterami. W pisarstwie Mai uwielbiam przede wszystkim jej naturalne dialogi i różnorodność postaci - każda z nich jest inna i wnosi coś swojego do tej książki. Dzięki temu opowieść o poszukiwaniach siostry staje się kompilacją różnych historii, które wzajemnie się ze sobą przeplatają i wszystkie są równie interesujące. Ogromnie doceniam autentyczny sposób przedstawienia psychiki bohaterów, który sprawiał, że można było wczuć się w ich sytuację i problemy. To sprawiło, że zainteresowały mnie nie tylko dalsze losy Vincenta i Adama, ale również Jasona, Wendy, Gabriela (!!!), Tiny i Marii. Wydaje mi się, że w WTŚ nie znalazłaby się ani jedna postać, którą można by uznać za nieciekawą. Widzę też płynniejsze i bardziej konsekwentne prowadzenie narracji w porównaniu do "Czerwonego ptaka". Zakończenie książki pozostawiło mnie w niepewności i gorączkowym oczekiwaniu na drugi tom. Na kartach WTŚ Maja dała czytelnikowi kilka subtelnych wskazówek, a rozwiązywanie jej zagadek sprawiło mi wielką przyjemność, chociaż oczywiście nie wszystko stało się jasne, a zakończenie przyniosło wiele pytań. Czuję, że chociaż na jaw wyszła tożsamość siostry Adama, ich ponowne spotkanie nie nastąpi tak szybko, jak można by tego oczekiwać, ani nie będzie tak szczęśliwe. Znając Maję, przewiduję sporo dramatów, niedopowiedzeń, rozpadów i powrotów w relacjach postaci, ale mogę się mylić.