To pierwsza książka tej autorki, która wpadła w moje ręce i szczerze powiem, że jestem mocno rozczarowana. Przez wiele stron nie za bardzo wiedziałam o co w ogóle w niej chodzi i czy po prostu nie zamknąć jej i nie odłożyć gdzieś głęboko na półkę. Styl, jaki uprawia autorka zupełnie nie przypadł mi do gustu; mnóstwo postaci o jakiś dziwnych powiązaniach, zdarzenia, które dzieją się aktualnie i takie, które stanowią wspomnienia z przeszłości, dziwne relacje i interesy, miłość sprzed lat, grupy terrorystyczne, handel bronią ... Niespodziewane, a może celowo zaplanowane, spotkania znajomych sprzed lat osób, podejrzanych i nieco dziwnych postaci, których obecność nie może być przypadkowa, jakieś niejasne sugestie, słowne zagadki i gdzieś w tle wydarzenia sprzed sześciu tygodni. Wszystko zagmatwane, nie zawsze do końca jasne, a w tym całym chaosie ona - Eliza, Polka, podejrzewana o powiązania z terroryzmem na terenie Wielkiej Brytanii, uciekająca do ojczystego kraju.
Zapowiadana "ucieczka przez Europę" ograniczyła się do przelotu z Londynu do Kopenhagi, a zamach w samolocie? Słyszałam i czytałam o bardziej spektakularnych i dramatycznych.

Miało być ciekawie, miało wciągać i trzymać w napięciu, a tymczasem okazało się przeciętą powieścią kryminalną czy sensacyjną, choć nie jestem przekonana, czy tak naprawdę można uznać tę książkę za klasyczny przykład tego gatunku. Nie jest to pierwsza powieść Emmy Popik, ale na pewno pierwsza i jedyna, którą przeczytałam.

To pierwsza książka tej autorki, która wpadła w moje ręce i szczerze powiem, że jestem mocno rozczarowana. Przez wiele stron nie za bardzo wiedziałam o co w ogóle w niej chodzi i czy po prostu nie zamknąć jej i nie odłożyć gdzieś głęboko na półkę. Styl, jaki uprawia autorka zupełnie nie przypadł mi do gustu; mnóstwo postaci o jakiś dziwnych powiązaniach, zdarzenia, które...