Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka miała mnie porwać. Zbulwersować. Wywołać mieszane uczucia. Tak przynajmniej twierdził jej wydawca - w moim przypadku z całą pewnością to się nie udało. Początek dość banalny: dobrze sytuowana kobieta samotnie wychowująca syna w wieku szkolnym postanawia znaleźć dla niego męski wzorzec do naśladowania. W tym celu umieszcza w gazecie dość nietypowe ogłoszenie, które przypadkowo znajduje pewien mężczyzna. Werner Werner (bo tak oto nazywa się nasz bohater) postanawia podjąć wyzwanie i oddzwania na numer podany w anonsie. Pracę otrzymuje i tak oto zaczyna się nasza historia. Dawno już żadna lektura tak mi się nie "ciągnęła". Brak umiejscowienia w czasie i przestrzeni (akcja może zarówno dziać się w centrum Warszawy jak i Londynu),kompletnie odrealnione wątki, dialogi, które zamiast wciągać przyprawiają o ziewanie... Trudno mi znaleźć w tej powieści jakikolwiek pozytywny aspekt. Nudą wieje niemal z każdej strony. Zakończenie, trzeba przyznać dość zaskakujące - ale aby czy na pewno można to uznać za zaletę w przypadku tej książki? Nie wiem. Generalnie nie polecam, chyba że ktoś lubi kompletnie nierzeczywiste historie i łamigłówki pt. "Co właściwie autor miał na myśli?". Jak dla mnie pozycja dość marna. Wydaje mi się, że pan Jędrosz mógł wycisnąć z tej opowieści znaczenie więcej, niż udało mu się to zrobić.