Tyle różnych okruchów polskości mi znanych pozbierał i uchwycił, że aż dziwnie się to wręcz czyta. Kolejny zawadiacki migrant. Melancholijny, spostrzegawczy i obrotny z niego miglanc. Światowiec polski. Polak-światowiec. Rzadkie połączenie. Nauczył się i z książek i od tych swoich żon. A resztę mu zomo pałką wytłumaczyło i ostracyzmy nadętych płycizn udających moralne autorytety i elyty po '89. Lektura obowiązkowa każdego myślącego w języku polskim (o ile można powiedzieć, że myślimy w języku. Ja nie bardzo na przykład - bardziej dynamicznymi obrazami czy jakimiś modelami o strukturze fraktalnej, które ciągle żyją, rozrastają się, skalują. Czasem przycina, buforuje, wiesza się. Potem zaś rusza i gra muzyka) i pewnie dlatego się to marnie sprzedało... Polacy są od romantycznych, samobójczych zrywów, ataków na czołgi z gołymi rękami, na Himalaje zimą, na własne szare komórki przy pomocy przemysłowych ilości etanolu itp. Nie od kalkulacji i refleksji, analizy. Stety czy niestety. Tak po prostu z nami jest i nie ma się co z rzeczywistością kłócić. Książka jest smakowita. Słodko-gorzka. Słona od płynów filozoficznych i kwaśna od starego potu też trochę.

Tyle różnych okruchów polskości mi znanych pozbierał i uchwycił, że aż dziwnie się to wręcz czyta. Kolejny zawadiacki migrant. Melancholijny, spostrzegawczy i obrotny z niego miglanc. Światowiec polski. Polak-światowiec. Rzadkie połączenie. Nauczył się i z książek i od tych swoich żon. A resztę mu zomo pałką wytłumaczyło i ostracyzmy nadętych płycizn udających moralne...