Co do osoby autora mam mieszane odczucia, ideologicznie stoimy po dwóch przeciwnych stronach. On zdeklarowany lewicowiec i socjalista, ja nacjonalista i narodowiec. Jednakże to nie najgorsze, bo jeżeli ktoś wierzy szczerze w swoje ideały, zawsze można znaleźć nić porozumienia, nawet będąc światopoglądowo daleko od siebie. Widzę pewne sprzeczności w autorze, które niejako wykluczają jego światopogląd, oraz naleciałości z systemu komunistycznego.

Choćby w ciągłym używaniu słowa faszyści, zamiast niemieccy naziści! No cóż co batiuszka Stalin nakazał, tak trzeba robić, a to on z premedytacją nakazał nazywać niemieckich nazistów - faszystami... A to dwa różne pojęcia wbrew temu, co mimo tylu lat od zakończenia wojny, nadal się stosuje i używa. Jest to celowe działanie, mające za zadanie wybielać niemieckich nazistów [ Reinhard Gehlen się kłania ] Druga rzecz, to używanie słowa nacjonaliści w stosunku do bandytów i zwyrodnialców z OUN i UPA, to co oni reprezentowali, to był najzwyklejszy - SZOWINIZM! A nie żaden nacjonalizm, i jest to obrazą dla prawdziwych narodowych nacjonalistów, niezależnie od nacji!

Służył w AK, deklarował się jako wierzący, a mimo wszystko brał czynny udział w tym zbrodniczym systemie. Najpierw będąc w ZMP i w jego najgorszym odłamie, jako agitator od spraw ideowych. Tutaj pojawia, się dla mnie rzecz obrzydliwa, i nie do zaakceptowania. Podczas osądu partyjno - koleżeńskiego, który odbył się nad jego osobą, potępia i broni się przed nieuzasadnionym zarzutem, bycia w oddziałach NSZ... Mało tego idzie do "sądu", aby ten to potwierdził, iż nic nie miał wspólnego z tymi "ohydnymi" - Narodowcami! Mimo tych upadlających sytuacji, jakie zgotował mu jego wymarzony socjalizm, on dalej brnie w czerwoną ideologię. Starając się z jednej strony jej bronić, a z drugiej piętnować [ stalinizm, bolszewizm ] To nic innego, jak obłuda i hipokryzja oraz oszukiwanie samego siebie. Pomimo szykan od tego morderczego systemu, on wstępuje w latach późniejszych do PZPR...! Resztę pominę milczeniem...

Teraz co do samej książki - ''raportu". W temacie II wojny światowej, nic odkrywczego się tutaj nie dowiemy, czego byśmy już nie wiedzieli. Większość dotyczy Bursztynowej Komnaty, a temat ten jest wyeksploatowany do granic możliwości. Druga część jest zdecydowanie ciekawsza, i zarazem przerażająca, bo dotyczy tuszowania prawdy, na temat zbrodniarzy i morderców z OUN i UPA. Tutaj włos staje dęba, jak się poczyta o agenturze ukraińskiej która ma się w najlepsze na każdym szczeblu władzy w Polsce do dnia dzisiejszego!

Pisane, to było w latach 90-tych, i co najgorsze w tym wszystkim, od tamtych lat w tym temacie, nic się nie zmieniło, a wręcz przeciwnie jest tylko gorzej! To najzwyklejsza zdrada narodowa, zaprzaństwo i hańba, a indywidua które za tym stoją, powinny ponieść odpowiednie konsekwencje, począwszy od odebrania obywatelstwa Polskiego tym POP-om [ Pełniącym Obowiązki Polaka ] A ukrainizacja w Polsce, postępuje dalej bez najmniejszych problemów. Nikt poza wyjątkami o tym nie mówi, a jest to - "wołanie na puszczy"! Cóż historia ma to do siebie, że zatacza koło i się powtarza, oby nie było powtórki z Wołynia i Małopolski wschodniej...!

Co do osoby autora mam mieszane odczucia, ideologicznie stoimy po dwóch przeciwnych stronach. On zdeklarowany lewicowiec i socjalista, ja nacjonalista i narodowiec. Jednakże to nie najgorsze, bo jeżeli ktoś wierzy szczerze w swoje ideały, zawsze można znaleźć nić porozumienia, nawet będąc światopoglądowo daleko od siebie. Widzę pewne sprzeczności w autorze, które niejako...