Oslo, listopad 1989r . Matka Arvida dowiaduje się że ma raka. Wyjeżdża do Danii nadmorskiego miasta z którego pochodzi.
Arvid ma trzydzieści siedem lat jest w rozsypce nie funkcjonuje normalnie,jego małżeństwo rozpada się. Dowiedziawszy się o wyjeździe matki ,rusza za nią.

Bardzo emocjonujące wyzwanie czytelnicze. To trudna książka w której pozornie zbyt wiele nie jest zawarte a dzieje się wiele.
Główny bohater wraz z matką wyrusza w podróż ,dokonuje samoistnego rachunku ,poszukuje uczucia rodzicielskiego i wciąż tkwi w przeczuciu iz od zawsze mu go brakuje. Jak sama matką stwierdza "ach to tylko ty...." Ach, to tylko on Arvin który do samego końca stara się pozyskać dla siebie od matki jak najwięcej wciąż czeka...nie zdając sobie sprawy że tym razem nie ma już na kogo.
W swej postawie nie potrafi on rzetelnie odbierać rzeczywistości, tak jak mały chłopiec wciąż jest zagubiony.
"Przeklinam rzekę czasu" to poruszająca historia ,dotykająca podstawowych ludzkich doświadczeń ,z jej sukcesami oraz ułomnościami...to również historia o ulotności. Mądra i dojrzała .

Oslo, listopad 1989r . Matka Arvida dowiaduje się że ma raka. Wyjeżdża do Danii nadmorskiego miasta z którego pochodzi.
Arvid ma trzydzieści siedem lat jest w rozsypce nie funkcjonuje normalnie,jego małżeństwo rozpada się. Dowiedziawszy się o wyjeździe matki ,rusza za nią.

Bardzo emocjonujące wyzwanie czytelnicze. To trudna książka w której pozornie zbyt wiele nie jest...