Jesli ktoś , kierując się tytułem, będzie myślał , że w tej krótkiej opowieśći znajdzie temat "miłość", to bedzie zawiedziony, bo opisuje ona raczej "niemiłość", albo brak miłości.
Nie ma tu cienia miłości do ludzi, zwierząt, przyrody, piekna.
Opisy przekazują wizję, brzydkiego miasteczka, zimnych odrapanych wnętrz, zimowej błotno-lodowej powłoki okalajacej świat zewnętrzny, w atmosferze dusznej, pełnej wszechobecnych papierosów palonych przez głównych bohaterów.
Jednakże jest coś, co nas w ten niemiły pejzaż wciąga i nie możemy się oderwać od tekstu, by brnąć razem z małym chłopcem i jego matką w świat jednego popołudnia i póznego wieczoru w małym miasteczku w północnej Norwegii.
Tekst opowiadania zmusza nas do pełnego skupienia, bo jest splatany jak warkocz, raz biegnie za zdarzeniami dotyczacymi Jona, a potem jego matki Vibeke.
To celowe poplątanie dwóch akcji w jednym , krótkim czasie stwarza niepowtarzalny klimat napięcia i tajemniczości.

Jesli ktoś , kierując się tytułem, będzie myślał , że w tej krótkiej opowieśći znajdzie temat "miłość", to bedzie zawiedziony, bo opisuje ona raczej "niemiłość", albo brak miłości.
Nie ma tu cienia miłości do ludzi, zwierząt, przyrody, piekna.
Opisy przekazują wizję, brzydkiego miasteczka, zimnych odrapanych wnętrz, zimowej błotno-lodowej powłoki okalajacej świat...

Akcja toczy się w jeden wieczór i noc. I to wystarczy żeby pokazać samotność, niezaspokojoną potrzebę miłości i zagubienie zarówno Vibeke-matki jak i Jona - jej 9 letniego syna. Smutna historia, w której najbardziej bolesny był dla mnie obraz Jona, szukającego kontaktu z matką i tytułowej miłości.

Akcja toczy się w jeden wieczór i noc. I to wystarczy żeby pokazać samotność, niezaspokojoną potrzebę miłości i zagubienie zarówno Vibeke-matki jak i Jona - jej 9 letniego syna. Smutna historia, w której najbardziej bolesny był dla mnie obraz Jona, szukającego kontaktu z matką i tytułowej miłości.

W porządku, ale nie porywa

W porządku, ale nie porywa

Kozacka ksiazka

Kozacka ksiazka

Notatka krótka jak zimowy dzień na północy Norwegii.

„Miłość” znacząco nie pada na żadnej ze stron tak zatytułowanej książki, która umiejętnie łączy w sobie elementy powieści obyczajowej, thrillera i – jak je luźno nazywam – „historii na śnieg”. Z każdej linijki dobywa się chłód. Przy przekładaniu stron można odmrozić sobie palce. Na długo pozostają w pamięci obrazy zamarzania, przede wszystkim ludzkich uczuć. Proza dotkliwa.

Notatka krótka jak zimowy dzień na północy Norwegii.

„Miłość” znacząco nie pada na żadnej ze stron tak zatytułowanej książki, która umiejętnie łączy w sobie elementy powieści obyczajowej, thrillera i – jak je luźno nazywam – „historii na śnieg”. Z każdej linijki dobywa się chłód. Przy przekładaniu stron można odmrozić sobie palce. Na długo pozostają w pamięci obrazy...

Smutna :(

Smutna :(

Sięgnąłem po tę książkę z pewną taką nieśmiałością.Wybrałem zupełnie przez
przypadek(może by przeczytać coś czego nie czytałem?)Nie słyszałem ani o
książce ani o autorce.Przeczytałem opis na okładce...no i ...sam nie wiem.
Nie jest źle.
Jest to opowieść o matce i jej kilkuletnim synu,który następnego dnia ma
dziewiąte urodziny.Jest to opowieść o samotności(może o osamotnieniu) i
potrzebie przełamania tego.Choć to jak żyją bohaterowie przypomina błądzenie
we mgle.Takie nieświadome postępowanie.Matka i jej dziecko choć żyją pod jednym dachem są opuszczeni niczym obcy sobie ludzie,gdy są razem nie myślą
o sobie.Książka opisuje jeden dzień z ich życia.Jest to opis...no nie wiem
podróży(?),wyprawy(?),dnia spędzonego poza domem(?),a może ten dzień jest
ich codziennością(?)Skojarzenie na wyrost to taki "naciągany" Odyseusz.Podróż
by znaleźć bliskość(?)
Polecam ale z pewną taką nieśmiałością.

Sięgnąłem po tę książkę z pewną taką nieśmiałością.Wybrałem zupełnie przez
przypadek(może by przeczytać coś czego nie czytałem?)Nie słyszałem ani o
książce ani o autorce.Przeczytałem opis na okładce...no i ...sam nie wiem.
Nie jest źle.
Jest to opowieść o matce i jej kilkuletnim synu,który następnego dnia ma
dziewiąte urodziny.Jest to opowieść o samotności(może o...

Poetycka, niezwykle obrazowa
i oryginalna książka.
Wspaniała symbolika, rozwinięty
wątek psychologiczny. Polecam!

Poetycka, niezwykle obrazowa
i oryginalna książka.
Wspaniała symbolika, rozwinięty
wątek psychologiczny. Polecam!

Książka ewidentnie coś w sobie ma. Spodobała mi się dbałość o szczegóły przeżyć i imponuje mi fakt, że autorka opisała je tak, by się nie nudziły. Relacja Vibeke i Jona pozostawiała wiele do życzenia i zdecydowanie nie polubiłam matki chłopca, która zdawała się w ogóle nie interesować własnym dzieckiem. Jednak warstwa językowa książki i to, jak wszystko wydawało się płynne i ulotne bardzo mi się spodobały. Mogło być lepiej, jednak ogromny plus za to, że jest to pozycja inna, niż do tej pory zdarzało mi się czytać.

Książka ewidentnie coś w sobie ma. Spodobała mi się dbałość o szczegóły przeżyć i imponuje mi fakt, że autorka opisała je tak, by się nie nudziły. Relacja Vibeke i Jona pozostawiała wiele do życzenia i zdecydowanie nie polubiłam matki chłopca, która zdawała się w ogóle nie interesować własnym dzieckiem. Jednak warstwa językowa książki i to, jak wszystko wydawało się płynne...

Świetna ksiazka, polecam.

Świetna ksiazka, polecam.