Książkę, jako że jest to tragikomedia pisana pod wystawianie na scenie teatralnej, jest bardzo ciężka w odbiorze dla przeciętnego czytelnika. Trzeba się nieco namęczyć, przetrawić nieraz bloki didaskaliów opisujących wyglądy pomieszczeń itd.

Ogólnie Moralność Pani Dulskiej przedstawia hipokryzję głównej bohaterki. Kiedy jej syn rozpoczyna romans ze służącą, Dulska uważa że lepiej by wyszumiał się w domowym zaciszu niż publicznie napastował kobiety w kawiarniach na oczach ludzi. Kiedy służąca Hanka zachodzi w ciażę, sprawy się komplikują - Dulska chce dziewczynę wyrzucić, a Zbyszek ożenić się, co dla jego matki byłoby niemoralne - nie popiera ona małżeństwa dobrze sytuowanego mieszczanina ze służącą.

W książce jest pokazanych jeszcze kilka przykładów hipokryzji i fałszywej moralność Dulskiej - wyrzuca ona z kamienicy lokatorkę która próbowała popełnić samobójstwo, gdyż uważa że zrobiła jej wstyd targnięciem się na własne życie. Jednocześnie Dulska wynajmuje pokój miejscowej prostytutce, która płaci całkiem spore pieniądze za czynsz, dzięki czemu pani domu może żyć wygodnie. Po wyrzuceniu Hanki i zapłaceniu jej kary pieniężnej, Dulska nadal uważa że jej rodzina żyje po bożemu, bo ,,pierze brudy we własnych czterech ścianach i nikomu o tym nie mówi''.

Książka bardzo pouczająca, łącząca elementy komedii z tragedią, ale jednocześnie lekko nużąca i trudna w czytaniu.

Książkę, jako że jest to tragikomedia pisana pod wystawianie na scenie teatralnej, jest bardzo ciężka w odbiorze dla przeciętnego czytelnika. Trzeba się nieco namęczyć, przetrawić nieraz bloki didaskaliów opisujących wyglądy pomieszczeń itd.

Ogólnie Moralność Pani Dulskiej przedstawia hipokryzję głównej bohaterki. Kiedy jej syn rozpoczyna romans ze służącą, Dulska uważa...