„Wówczas coś potężnie uderzyło w dach. Jak dobrze że granaty moździerzowe maja tak czuły zapalnik, inaczej nie byłoby z nas co zbierać”.

Nikogo chyba specjalnie nie trzeba przekonywać, jak ogromny wpływ na strategię i taktykę wojenną oraz cały teatr działań zbrojnych miało pojawienie się i użycie w walce jednostek i formacji pancernych. Dotyczy to w szczególności II wojny światowej i starć na niemal jej wszystkich frontach. Dzięki publikacji Oficyny Wydawniczej FINNA mamy okazje poznać sylwetkę Michaela Wittmanna najskuteczniejszego dowódcy pancernego lat1939-1944, żywej legendy tego rodzaju wojsk. Gwiazdy goebelsowskiej czarnej propagandy, na trwałe zachowanego w niemieckiej kulturze masowej, do tego stopnia, iż obecny jest nawet we współczesnych grach komputerowych.

Bilans jego wojennych osiągnięć jest doprawdy porażający i imponujący zarazem: 138 zniszczonych czołgów, 132 zniszczone działa przeciwpancerne i około 250 pojazdów różnego typu. Świetne wyszkolenie, dyscyplina, doskonała znajomość taktyki walki czołgiem, umiejętność wykorzystania terenu, przewagi technologicznej i elementu zaskoczenia, osobista odwaga, niekiedy granicząca z brawurą, oraz odrobina „żołnierskiego szczęścia” uczyniła go w tym co robił osobowością zdecydowanie wybitną.

Z tej książki dowiemy się, co tak naprawdę przesadziło o sukcesie tego rodzaju jednostek, ich dowodzeniu, strategii i taktyce działań w zmieniających się warunkach wojny, wyszkoleniu, sile ognia, mobilności, strukturach organizacyjnych i problemach natury logistycznej.

To również, (i trzeba o tym pamiętać), wstrząsający, okrutny i ponury obraz wojennej rzeczywistości. „Przeżyliśmy będąc od rana bez jedzenia i picia, posiliwszy się jedynie kilkoma garściami śniegu. Jednakże przede wszystkim, przepełnieni okropnym strachem, wyczekiwaliśmy końca tego okropnego dnia”.

Śledzimy sam proces powstawania jednostek pancernych, ich wyposażenie, trudności z jakimi się borykały, oraz to w jaki sposób przekładało się to na późniejsze działania rozpoznawcze i bojowe.

Tom pierwszy, pozwala nam prześledzić cały bojowy szlak pancernych jednostek wchodzących w skład Dywizji Liberstandarte SS – Adolf Hitler których Michael Wittmann był członkiem, podczas walk na froncie wschodnim. Wraz z nim bierzemy udział w największych operacjach i najbardziej zaciętych i krwawych bitwach tego okresu: pod Charkowem, na łuku Kurskim, pod Rusinowem, Radomyślem, Prochorówką i Czerkasami.

Książka Patricka Agtego napisana jest prostym, zrozumiałym nawet dla laika językiem. Mimo wielu oczywistych typowo wojskowych określeń, skrótów i fachowej terminologii nie nastarcza ona problemów dotyczących odbioru.

Publikacja składa się z wstępu, przedmowy oraz pięciu rozdziałów opisujących w/w rozwój niemieckiej broni pancernej, oraz życie i wojskową karierę Michaela Wittmanna. Wzbogacona jest dodatkowo wspomnieniami uczestników i świadków opisywanych wydarzeń, serią unikalnych i w większości nigdy nie publikowanych zdjęć, map operacyjnych, kopii dokumentów, oraz skrótów niemieckich stopni i ich polskich odpowiedników.

Niestety, ze względu na osobę samego autora i jego nieskrywanych skrajnie prawicowe poglądy, oraz wieloletnią współpracę ze środowiskami byłych żołnierzy SS i Waffen SS, trudno oprzeć się wrażeniu iż książka jest kolejną próba wybielenia i gloryfikacji członków tych jednostek. Uznanych przecież przez Norymberski Trybunał za organizacje zbrodnicze, odpowiedzialne za masowe ludobójstwa i niewyobrażalne cierpienia ludności cywilnej, w niemal całej ówczesnej Europie. Takie nacechowane brakiem obiektywizmu i dużą tendencyjnością ujęcie historii II wojny światowej powoduje, iż książka ta dużo traci na wartości. Może nie w oczach obywateli Niemiec (co zrozumiałe), ale z całą pewnością w oczach Polaków i mieszkańców innych dotkniętych nazistowskim koszmarem państw europejskich.

Uważam jednak, że warta jest bliższego poznania, chociażby ze względu na zbiór licznych wspomnień ludzi którzy brali udział w opisywanych wydarzeniach i znali osobiście głównego bohatera tej książki Michaela Wittmanna. Niezwykle ciekawy jest obraz tego, jak wyglądała wojny z ich perspektywy i w ich ujęciu.

To zdecydowanie bardzo ciekawa pozycja dla wszystkich interesujących się wojskowością, historią II wojny światowej, przebiegiem działań zbrojnych ze szczególnym uwzględnieniem jednostek pancernych, oraz militariami.

„Wówczas coś potężnie uderzyło w dach. Jak dobrze że granaty moździerzowe maja tak czuły zapalnik, inaczej nie byłoby z nas co zbierać”.

Nikogo chyba specjalnie nie trzeba przekonywać, jak ogromny wpływ na strategię i taktykę wojenną oraz cały teatr działań zbrojnych miało pojawienie się i użycie w walce jednostek i formacji pancernych. Dotyczy to w szczególności II wojny...