Współpraca recenzencka z wydawnictwem Waspos.
Na bookstagramach rzadko spotykam recenzje książek, które są zabawne. Niektórzy mogą uznać, że taka literatura jest niewarta uwagi i szkoda im na nią czasu. W większości decydujemy się na nieco poważniejsze pozycje, często takie, które doprowadzają nas do łez. Ale czemu by nie sięgnąć od czasu do czasu po coś lżejszego, co wywoła uśmiech na naszej twarzy? Idealnym przykładem takiej lektury jest „Hiena z Kaprovicz”. Już sam opis zwiastuje, że podczas czytania tej książki będziemy się dobrze bawić. Położenie w jakim znalazła się nasza główna bohaterka jest dość nietypowe - w końcu nie codziennie trafia się przypadkowo do krainy elfów oraz zostaje hieną cmentarną! Z uśmiechem na twarzy obserwowałam każde kolejne wpadki Kornelii, które z jej coraz dłuższym pobytem w Kaproviczach, stawały się jeszcze bardziej ciekawe. Kłótnie z mieszkańcami, porwania i popadanie w niełaskę szlacheckich rodów, to codzienność w jakiej przyszło żyć głównej bohaterce. Wydawałoby się, że Kornelii nie czeka nic dobrego w tym miejscu i powinna jak najszybciej stamtąd uciekać. Jednak bohaterka, pragnie pokazać elfom, swojej matce, a przede wszystkim sobie, że podoła powierzonemu jej zadaniu. Jest stanowcza oraz uparta i jasno daje innym do zrozumienia, że nie zamierza prędko się poddać. Chce radykalnie zmienić wygląd cmentarza, a także lekceważące nastawienie jego mieszkańców do tego miejsca. Pomimo wielu głosów sprzeciwu, hiena cmentarna spotyka się także ze słowami wsparcia. Zjednuje sobie zarówno żywych jak i umarłych, a nawet zakochuje się. Co więcej, zostaje miejscową swatką, a miłosnych podboi swoich przyjaciółek wysłuchuje na dachu cmentarza przy winie. Każda z nowo poznanych osób jest całkiem inna, dzięki czemu fabuła staje się jeszcze bardziej interesująca. Mamy tutaj feminelfkę, a także buntowniczą dziewczynę należącą do ubóstwianych sióstr Ultarty oraz wiedźmę. Wbrew pozorom, wszystkie razem tworzą zgrany zespół i miło było patrzeć jak pomimo różnic, okazują sobie ogromne wsparcie i zrozumienie. Jedyne co mi przeszkadzało, to zbyt duża ilość wtrąceń dotycząca hipnotyzującego wyglądu elfów oraz tego jak to działało na Kornelię, co wielokrotnie mnie nużyło. Jako niezbyt duża fanka szczegółowych opisów scen miłosnych, tutaj również nie byłam nimi zachwycona. a wręcz mogę powiedzieć, że wielokrotnie wprawiały mnie w zażenowanie. Poza tym „Hiena z Kaprovicz” to przyjemna lektura, idealna na jeden wieczór, zważając na jej długość i zostawiająca czytelnika w niepewności na sam koniec, co sprawia, że od razu ma się ochotę sięgnąć po kolejny tom.

Współpraca recenzencka z wydawnictwem Waspos.
Na bookstagramach rzadko spotykam recenzje książek, które są zabawne. Niektórzy mogą uznać, że taka literatura jest niewarta uwagi i szkoda im na nią czasu. W większości decydujemy się na nieco poważniejsze pozycje, często takie, które doprowadzają nas do łez. Ale czemu by nie sięgnąć od czasu do czasu po coś lżejszego, co...