Lata 80-te ubiegłego wieku. Starszy oficer Paweł Siwicki przypływa do Osaki. Statek na którym służy przewozi cenny ładunek kukurydzy. Dzięki obrotności oficera i kilku butelek wódki jej wysoka jakość zachwyca Japończyków. W ramach wdzięczności oferują mu towarzystwo gejszy, na które ten przystaje, nie wiedząc jeszcze jak bardzo odmieni to jego życie.

Podjeżdżała właśnie agencyjna motorówka, z której wyszło dwóch chłopców taszczących jak kulisi dużą i wysoką skrzynię, a za nimi stanęła na podeście trapu filigranowa Japonka w kimonie, (…) [s.18]

Tak, poznaje on pannę Hozumi, którą nazywa Kasią. Oczarowany jej urodą, inteligencją i znajomością polskiej literatury, zakochuje się w niej. Niestety, rodzącemu się uczuciu na drodze stają obowiązki. Z rozdartym sercem oficer Siwicki rozstaje się z piękną Japonką.

(…) życie każdego marynarza jest łańcuchem niedokończonych miłości.[s. 41]

Mija kilkanaście lat. Paweł Siwicki w tym czasie objął funkcje kapitana. Los ponownie rzuca go w objęcia Osaki. Czy jednak odnajdzie tą o której śnił tyle lat ?

Pośród mórz i oceanów

Józef Gawłowicz urodził się w 1942 roku w Rudnicy koło Mielca. W 1967 roku ukończy Wydział Nawigacyjny Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni. Dowodził wieloma statkami polskimi i pod obcymi banderami m.in. w Hongkongu i Arabii Saudyjskiej. Wykładał astronawigację na Wyższej Szkole Morskiej w Szczecinie.

W latach 1963-1989 był tajnym kurierem paryskim Kultury do Polski. Publikował w Kulturze pod pseudonimami: Adam Tukubar (Chińskie wycieczki), Paweł Sowa (Pamiętnik znaleziony w Bochni), Sindbad Żeglarz (Hawana, czyli traktat o kontrabandzie).

Czy historia kapitana Pawła Siwickiego to zarazem wspomnienia kapitana Józefa Gawłowicza ? Czytając recenzje ze spotkań z autorem, w których sam pisarz podchodził do tej historii niezwykle emocjonalnie, można uznać, że oparł „Gejszę z Osaki” na własnych wspomnieniach.

W objęciach Japonii

Napiszę krótko: podobała mi się ta opowieść. Na 100 stronach czeka nas historia miłości romantycznej, a co za tym idzie tragicznej, przerwanej czasem, odległością i kulturą. Autor przeplata ją dygresjami nawiązującymi zarówno do kultury japońskiej, jak i związanych z podróżami bohatera po świecie. Mamy tu więc opis japońskiego miecza jak i zwyczajów panujących w Meksyku. Podobał mi się ten zabieg, przez to „Gejsza z Osaki” jest jeszcze bardziej interesująca.

Nawiązując do historii autora, po lekturze tej 100 stronicowej opowieści, kołacze mi się po głowie myśl: Kto wie, czy gdzieś na jednej z japońskich wysp, pewna Japonka nie wspomina właśnie pewnego Polaka, z którym zetknął ją kiedyś los.

www.harudori.pl Piszę z Pasji do Azji

Lata 80-te ubiegłego wieku. Starszy oficer Paweł Siwicki przypływa do Osaki. Statek na którym służy przewozi cenny ładunek kukurydzy. Dzięki obrotności oficera i kilku butelek wódki jej wysoka jakość zachwyca Japończyków. W ramach wdzięczności oferują mu towarzystwo gejszy, na które ten przystaje, nie wiedząc jeszcze jak bardzo odmieni to jego życie.

Podjeżdżała...