Najnowsze artykuły
ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024
100
ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”
5
ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała Łuczyńskiego2
Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2019
2016
2000
1998
1994
1987Opowieści nawigacyjne Józef Gawłowicz
Kiedy ktoś interesuje się piratami, żeglugą i morskimi przygodami odważnych śmiałków, w końcu dochodzi do wniosku że dobrze by było wiedzieć jak dokładnie oni się na tym bezkresnym morzu odnajdywali. No bo skoro nie było GPS ani tym bardziej telefonów komórkowych, to czy był inny sposób na poruszanie się po oceanie? Książka nie opowiada o przygodach piratów ale o początkach nawigacji. Przeprowadzi nas przez historię najprostszych narzędzi do pomiaru wysokości gwiazd aż do tych, przy których nasza wiedza musi być już naprawdę rozległa. Kapitan Żeglugi opowiada w sposób fascynujący okraszony anegdotami , powstanie róży wiatrów, kompasie - tak chętnie obecnie tatuowanych. Przedstawi nam zastosowanie ma i sposoby ich odczytywania. Nie jest to nudna, typowo naukowa książka. Dzięki ciekawym ilustracją oraz obrazowemu tłumaczeniu, wszystko wydaje się proste i co ważniejsze ciekawe. Bardzo trudno było by mi wybrać mój ulubiony fragment czy rozdział, bowiem każdy z nich był fascynujący na swój sposób. "Już przed Archimedesem było wiadomo, że obiekt utrzymujący się na powierzchni wody musi mieć pływalność dodatnią." Możemy dowiedzieć się z niej na przykład dlaczego kapitan odchodzi wraz ze statkiem na dno. Lub co to za tajemnicze metalowe znaki są na łodziach. Także jak widać, nie tylko nawigacja i matematyka przeplatają się tutaj. Myślę, że z książki spokojnie można bardzo dużo wynieść, nawet jeśli niektóre pojęcia mogą nam się wydać zbyt skomplikowane lub w naszych oczach zrodzi się panika na widok matematycznych wykresów. Ale czyż nie tym jest właśnie nawigacja? Wykresem, który pomaga nam dotrzeć do celu. Nie chcę zbytnio się rozpisywać na temat "Opowieści Nawigacyjnych" Józefa Gawłowicza gdyż zepsułabym całą przyjemność z odkrywania tego - przynajmniej dla mnie - nieznanego świata morskiej żeglugi. Jest na pewno jedna z lepszych pozycji na ten temat, która wszystko wyjaśnia a przynajmniej znaczną większość. Nie żałuję absolutnie, że po nią sięgnęłam. Morskie anegdoty zostaną ze mną na dłużej i umilą nie jeden wieczór z rodziną, z którą będę się mogła podzielić nimi. Sylwia "Sirroco" StiniaGejsza z Osaki Józef Gawłowicz
Lata 80-te ubiegłego wieku. Starszy oficer Paweł Siwicki przypływa do Osaki. Statek na którym służy przewozi cenny ładunek kukurydzy. Dzięki obrotności oficera i kilku butelek wódki jej wysoka jakość zachwyca Japończyków. W ramach wdzięczności oferują mu towarzystwo gejszy, na które ten przystaje, nie wiedząc jeszcze jak bardzo odmieni to jego życie. Podjeżdżała właśnie agencyjna motorówka, z której wyszło dwóch chłopców taszczących jak kulisi dużą i wysoką skrzynię, a za nimi stanęła na podeście trapu filigranowa Japonka w kimonie, (…) [s.18] Tak, poznaje on pannę Hozumi, którą nazywa Kasią. Oczarowany jej urodą, inteligencją i znajomością polskiej literatury, zakochuje się w niej. Niestety, rodzącemu się uczuciu na drodze stają obowiązki. Z rozdartym sercem oficer Siwicki rozstaje się z piękną Japonką. (…) życie każdego marynarza jest łańcuchem niedokończonych miłości.[s. 41] Mija kilkanaście lat. Paweł Siwicki w tym czasie objął funkcje kapitana. Los ponownie rzuca go w objęcia Osaki. Czy jednak odnajdzie tą o której śnił tyle lat ? Pośród mórz i oceanów Józef Gawłowicz urodził się w 1942 roku w Rudnicy koło Mielca. W 1967 roku ukończy Wydział Nawigacyjny Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni. Dowodził wieloma statkami polskimi i pod obcymi banderami m.in. w Hongkongu i Arabii Saudyjskiej. Wykładał astronawigację na Wyższej Szkole Morskiej w Szczecinie. W latach 1963-1989 był tajnym kurierem paryskim Kultury do Polski. Publikował w Kulturze pod pseudonimami: Adam Tukubar (Chińskie wycieczki),Paweł Sowa (Pamiętnik znaleziony w Bochni),Sindbad Żeglarz (Hawana, czyli traktat o kontrabandzie). Czy historia kapitana Pawła Siwickiego to zarazem wspomnienia kapitana Józefa Gawłowicza ? Czytając recenzje ze spotkań z autorem, w których sam pisarz podchodził do tej historii niezwykle emocjonalnie, można uznać, że oparł „Gejszę z Osaki” na własnych wspomnieniach. W objęciach Japonii Napiszę krótko: podobała mi się ta opowieść. Na 100 stronach czeka nas historia miłości romantycznej, a co za tym idzie tragicznej, przerwanej czasem, odległością i kulturą. Autor przeplata ją dygresjami nawiązującymi zarówno do kultury japońskiej, jak i związanych z podróżami bohatera po świecie. Mamy tu więc opis japońskiego miecza jak i zwyczajów panujących w Meksyku. Podobał mi się ten zabieg, przez to „Gejsza z Osaki” jest jeszcze bardziej interesująca. Nawiązując do historii autora, po lekturze tej 100 stronicowej opowieści, kołacze mi się po głowie myśl: Kto wie, czy gdzieś na jednej z japońskich wysp, pewna Japonka nie wspomina właśnie pewnego Polaka, z którym zetknął ją kiedyś los. www.harudori.pl Piszę z Pasji do AzjiPopularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
