Czytałem Fausta całe wieki temu, w innym przekładzie, moim zdaniem lepszym. Ten tu, Andrzeja Lama może i jest przystępniejszy dla czytelnika, jednak nie do końca przypadł mi do gustu. Poza tym, to dalej klasyka literatury z motywem, który potem nie raz inspirował innych pisarzy i artystów. Balansujący gdzieś na pograniczu Oświecenia i Romantyzmu Faust jest już chyba nawet ikoną popkultury. Historia znudzonego i rozczarowanego życiem doktora nauk wszelakich, który nawiązuje pakt z Mefistofelesem Goethe podzielił na dwie części, z czego pierwsza bardziej mi się podobała, szczególnie ze względu na opis Nocy Walpurgii jak i innych diabelskich spraw. Utwór jest ponadczasowy, mimo że napisany wieki temu, ale po tym chyba poznaje się geniusza, a za takiego uchodził niemiecki pisarz w momencie pisania tego dramatu. Pełno tu dowodów na erudycję pisarza i jego znajomość wiedzy tajemnej czy mitologii, na przykład greckiej. Sama postać Fausta wydaje się trochę irytująca, za to prawdziwy prym wiedzie tu Mefistofeles i to on dla mnie jest tu bohaterem, na którego warto zwrócić uwagę. Diabeł wszak zawsze jest ciekawy, popisuje się mocą i poczuciem humoru i chce się być w jego towarzystwie, nawet jeśli może nas to zaprowadzić do Piekła. Choć ponoć nie jest aż taki straszny jak go malują...Faust jest z pewnością arcydziełem i utworem wybitnym, ale trzeba też pamiętać, że nie łatwym. Mimo to uważam, że warto się z nim zapoznać i mieć go w swojej biblioteczce, bo to lektura, która daje satysfakcję i można do niej wracać i za każdym razem odkrywać w niej coś nowego. Po prostu mistrzostwo literatury. Polecam!!!

Czytałem Fausta całe wieki temu, w innym przekładzie, moim zdaniem lepszym. Ten tu, Andrzeja Lama może i jest przystępniejszy dla czytelnika, jednak nie do końca przypadł mi do gustu. Poza tym, to dalej klasyka literatury z motywem, który potem nie raz inspirował innych pisarzy i artystów. Balansujący gdzieś na pograniczu Oświecenia i Romantyzmu Faust jest już chyba nawet...