Oto, jak można sobie wyobrazić proces powstania tej powieści:
- jest sobie pisarz, średnio utalentowany, nie grafoman, ale i nie mistrz
- pisarz podpisuje umowę z wydawnictwem
- pisarz otrzymuje zaliczkę
- pisarz ma pomysł na powieść, niestety, starcza tego pomysłu na jakieś 17 stron, no, może 25
- pisarz musi napisać powieść klkusetstronicową, a nawet cały (cóż za żałosna tradycja w sf) cykl
- pisarz pisze, wlewając w tekst hektolitry wody, a ta woda jest poprawna, ale niczego nie wnosi, niczym nie epatuje, tylko rozwadnia tę zupę, przedtem już cienką
Gdyby ktoś chciał doświadczyć prozy fantastycznej pisanej przez autora prawie pozbawionego wyobraźni, to tu ma po temu świetną okazję. A jeśli dodamy do tego autorowy antropocentryzm (który ja nazwałbym bym wręcz ograniczeniem umysłowym), wskutek którego na planecie w innym zakątku Wszechświata znajdujemy rzeki i strumienie, drzewa, a na nich gałęzie i liście, w wodzie ryby, w powietrzu owady i ptaki... Strefy klimatyczne na Ziemi o wiele bardziej różnią się między sobą niż wg autora dwie odległe o kawał uniwersum planety.
To coś nie sięga poziomem nawet przeciętnej rozrywkowej sf. Jest kpiną z fantastyki i kpiną z literatury w ogóle, także tej lekkiej. Makulatura.

Oto, jak można sobie wyobrazić proces powstania tej powieści:
- jest sobie pisarz, średnio utalentowany, nie grafoman, ale i nie mistrz
- pisarz podpisuje umowę z wydawnictwem
- pisarz otrzymuje zaliczkę
- pisarz ma pomysł na powieść, niestety, starcza tego pomysłu na jakieś 17 stron, no, może 25
- pisarz musi napisać powieść klkusetstronicową, a nawet cały (cóż za żałosna...