Interesujące połączenie sci-fi z wątkami bardziej socjologicznymi, choć odnoszę wrażenie, że to jeszcze nie wszystko; to znaczy, jak gdyby pewne wątki zostały dokądś przeniesione. Zobaczymy co w dalszych częściach Autorka zaserwuje.

Interesujące połączenie sci-fi z wątkami bardziej socjologicznymi, choć odnoszę wrażenie, że to jeszcze nie wszystko; to znaczy, jak gdyby pewne wątki zostały dokądś przeniesione. Zobaczymy co w dalszych częściach Autorka zaserwuje.

Bardzo udane połączenie twardej sci-fi z fantastyką socjologiczną, co nie zdarza się często- zazwyczaj powieści w tym gatunku trzymają się jednej albo drugiej strony skali. Nancy Kress zgrabnie zaś wychodzi łączenie ciekawych teorii fizycznych - w tym przypadku możliwości manipulowania prawdopodobieństwem na poziomie kwantowym - z tym, jakie miałoby to skutki na istoty rozumne pozostające w sferze oddziaływania tych zmian, oraz jak zarówno jednostki, jak i całe społeczeństwo przystosowałoby się do takiej rzeczywistości.

Jak dla mnie powieść "Księżyc Prawdopodobieństwa" to jedna z lepszych książek sci-fi, jakie czytałam w ostatnim czasie, a drugi tom już jest w drodze do paczkomatu, tak bardzo zainteresował mnie ten świat i ta historia. Serdecznie polecam!

Bardzo udane połączenie twardej sci-fi z fantastyką socjologiczną, co nie zdarza się często- zazwyczaj powieści w tym gatunku trzymają się jednej albo drugiej strony skali. Nancy Kress zgrabnie zaś wychodzi łączenie ciekawych teorii fizycznych - w tym przypadku możliwości manipulowania prawdopodobieństwem na poziomie kwantowym - z tym, jakie miałoby to skutki na istoty...

Oby Wasze kwiaty wiecznie cieszyły dusze Waszych przodków.
Otrzymać nagrodę za opowiadanie lub nowelkę i rozbudować ją do trylogii, też nagrodzonej (w tym przypadku 3 tom, nie całość),to potrafi chyba tylko Nancy Kress.
Świat przyszłości, w którym ludzkość opanowała już swój własny układ słoneczny, ma chrapkę na eksplorację dalszych zakamarków wszechświata. I staje się to możliwe, po odkryciu pozostawionego artefaktu, obcej, nieznanej cywilizacji - tunelu czasoprzestrzennego. Tunel, a jak się później okazuje tunele, prowadzą do innych układów słonecznych, na których przynajmniej jedna z planet jest zamieszkała przez inne cywilizację. Jest ich sporo. Z akcją powieści trafiamy na jedną z nich, zamieszkałą przez cywilizację nieznającej wojny. Dla znacznie bardziej zaawansowanej ludzkości mało ciekawą, jedną z wielu. Ale na jej orbicie zostaje odkryty jeszcze jeden artefakt obcych.
Badanie nowej planety, jej mieszkańców, to jedno. Badanie obcego artefaktu (tajemnica wojskowa),to drugi wątek. Wojna z obcą cywilizacją, oj, pomieściło się tego trochę.
Jest super. Chętnie przeczytam pozostałe tomy, jestem ciekaw dalszych losów. Prawdopodobnie.
Niech kwiaty Waszej przyszłości kwitną jak najdłużej.

Oby Wasze kwiaty wiecznie cieszyły dusze Waszych przodków.
Otrzymać nagrodę za opowiadanie lub nowelkę i rozbudować ją do trylogii, też nagrodzonej (w tym przypadku 3 tom, nie całość),to potrafi chyba tylko Nancy Kress.
Świat przyszłości, w którym ludzkość opanowała już swój własny układ słoneczny, ma chrapkę na eksplorację dalszych zakamarków wszechświata. I staje się to...

Okazuje się, że we wszechświecie jest sporo cywilizacji. Z większością idzie się dogadać, ale nie ze wszystkimi. No i mamy wojnę, której przyszłe losy nie wyglądają dla Ziemian różowo, przeciwnik ma wyraźną przewagę technologiczną i zupełnie nie interesuje go jakiekolwiek porozumienie. Na planetę Świat wyrusza wyprawa antropologiczna, która jednak jest tylko przykrywką dla badań militarnych. Otóż jeden z księżyców Świata okazuje się sztucznym tworem, artefaktem, który odpowiednio wykorzystany może wzmocnić ziemskie siły.

Mamy tu dwa wątki fabularne, oczywiście w końcu splatające się. Pierwszy to wydarzenia dotyczące ekipy naukowców na planecie, gdzie preindustrialna cywilizacja Światan, o specyficznych mechanizmach społecznych, to niezłe wyzwanie dla badaczy. Tu autorka skupia się głównie na aspektach społecznych, psychologicznych (choć nie tylko). Drugi wątek, militarystyczno-spaceoperowy, to badania artefaktu i starcia z jednostkami wroga.

Pod względem konstrukcji fabularnej, powieść jest przykładem nadzwyczaj rzetelnej, inteligentnej roboty. Z jednej strony przemyślana, bez dziur i nielogiczności, z drugiej, narracja nie pozwala się nudzić. Nie chodzi jednak o akcję gnającą na łeb na szyję (choć są i takie momenty),ale o fascynujące odkrywanie rzeczywistości.

Połączenie tych wszystkich elementów (plus bardzo dobra robota stricte literacka) czyni Księżyc prawdopodobieństwa powieścią skrojoną niemal idealnie pod moje prywatne gusta. Lektura była czystą przyjemnością - interesująca, błyskotliwa intelektualnie, świetnie napisana. Z pewnością będę kontynuował.

8/10

Okazuje się, że we wszechświecie jest sporo cywilizacji. Z większością idzie się dogadać, ale nie ze wszystkimi. No i mamy wojnę, której przyszłe losy nie wyglądają dla Ziemian różowo, przeciwnik ma wyraźną przewagę technologiczną i zupełnie nie interesuje go jakiekolwiek porozumienie. Na planetę Świat wyrusza wyprawa antropologiczna, która jednak jest tylko przykrywką dla...

Ludzkość napotyka na swojej drodze planetę zamieszkaną przez człekoształtne istoty z prawie tym samym genomem DNA, ale z niepojętymi zachowaniami społecznymi. Negocjacje w każdej chwili mogą zostać zerwane po jakimś niestosownym przypadkowym zachowaniu wysłanników, z których nie wszyscy są w pełni do tego typu wyzwań przygotowani.

Ludzkość napotyka na swojej drodze planetę zamieszkaną przez człekoształtne istoty z prawie tym samym genomem DNA, ale z niepojętymi zachowaniami społecznymi. Negocjacje w każdej chwili mogą zostać zerwane po jakimś niestosownym przypadkowym zachowaniu wysłanników, z których nie wszyscy są w pełni do tego typu wyzwań przygotowani.

Ciekawy pomysł, dobrze napisane. Historia wyprawy badawczej, która tylko z pozoru jest jedynie naukowa, drugie dno to część militarna. Jednak zdecydowana większość akcji to losy ekipy naukowców na planecie, gdzie wszyscy mieszkańcy mają jednakowe widzenie rzeczywistości (nie ma polityków ;) ). Ziemianie mają kłopot bo mogą się nie zakwalifikować do tej rzeczywistości a wtedy ... Chętnie sięgnę po 2 i 3 część.

Ciekawy pomysł, dobrze napisane. Historia wyprawy badawczej, która tylko z pozoru jest jedynie naukowa, drugie dno to część militarna. Jednak zdecydowana większość akcji to losy ekipy naukowców na planecie, gdzie wszyscy mieszkańcy mają jednakowe widzenie rzeczywistości (nie ma polityków ;) ). Ziemianie mają kłopot bo mogą się nie zakwalifikować do tej rzeczywistości a...

Książka godna polecenia jeśli nie mamy nic innego do czytania. Ma całkiem ciekawą i intrygującą fabułę oraz całkiem ciekawe zapadające w pamięć postaci. Jest napisana dość lekko i narracja nie jest jakoś szczególnie rozbudowana czy intrygująco przeprowadzona, ot jest czysto po kolei jak w książkach od amatorów i dla dzieci gdzie wszystko jest po kolei i jasno wytłumaczono bez wielkich niedomówień i tajemnic.

Książka godna polecenia jeśli nie mamy nic innego do czytania. Ma całkiem ciekawą i intrygującą fabułę oraz całkiem ciekawe zapadające w pamięć postaci. Jest napisana dość lekko i narracja nie jest jakoś szczególnie rozbudowana czy intrygująco przeprowadzona, ot jest czysto po kolei jak w książkach od amatorów i dla dzieci gdzie wszystko jest po kolei i jasno wytłumaczono...

Książka napisana w stylu klasycznej hard scince-fiction. A prowadzona kobiecą ręką akcja jest jej dodatkowym atutem, gdyż fabuła została ubogacona o wątki emocjonalne i kwestie społeczne pomiędzy ludźmi i inną cywilizacją.

Książka napisana w stylu klasycznej hard scince-fiction. A prowadzona kobiecą ręką akcja jest jej dodatkowym atutem, gdyż fabuła została ubogacona o wątki emocjonalne i kwestie społeczne pomiędzy ludźmi i inną cywilizacją.

Dobra, twarda SF. Na tle kosmicznej wojny pojawia się artefakt obcych. Niech jednak nie zmylą Was te słowa. Cała ta intryga jest tylko tłem do przedstawienia czegoś innego. Podobnie jak w utworach U. LeGuin czy C.J. Cherrych autorka bardziej się skupia na obcej cywilizacji i ludziach, którzy zostali rzuceni w wir wydarzeń. Jak ktoś chce odpocząć od space opera to polecam.

Dobra, twarda SF. Na tle kosmicznej wojny pojawia się artefakt obcych. Niech jednak nie zmylą Was te słowa. Cała ta intryga jest tylko tłem do przedstawienia czegoś innego. Podobnie jak w utworach U. LeGuin czy C.J. Cherrych autorka bardziej się skupia na obcej cywilizacji i ludziach, którzy zostali rzuceni w wir wydarzeń. Jak ktoś chce odpocząć od space opera to polecam.

Napisana z dwóch perspektyw. Dwóch różnych postrzegań. Nie jest przekombinowana przez nadużywanie nowych pojęć.
Jest tajemnicą, są fajni bohaterowie, dobrze się czyta. Może bardziej jak książkę przygodową, niż hard SF :)

Napisana z dwóch perspektyw. Dwóch różnych postrzegań. Nie jest przekombinowana przez nadużywanie nowych pojęć.
Jest tajemnicą, są fajni bohaterowie, dobrze się czyta. Może bardziej jak książkę przygodową, niż hard SF :)