Rzadko kiedy tak mam, że po przeczytaniu książki nie wiem czy mi się podobała czy nie? Z Aglą właśnie tak jest, bo książka ma kilka zalet ale także sporo wad, z czego największa, to że w sumie nie do końca wiadomo o czym jest. Do zalet na pewno trzeba zaliczyć lekkie pióro Radka Raka, przez co czyta się to bardzo dobrze, płynie wartko przez historię. Język jest interesujący, równocześnie prosty i wystarczająco poetycki, kiedy trzeba. A propos linii fabularnej, to jest niemiłosiernie rozwleczona. Wątek główny, to może kilkanaście stron, reszta to "przygody" głównej bohaterki, luźno (lub wcale) związane z główną osią fabularną. Może był to celowy zamysł autora, który chciał po prostu opisać historię młodej dziewczyny wchodzącej w dorosłość? Niezbyt poukładanej, nieco irytującej jak większość nastolatków, w której życiu dzieją się rzeczy nie zawsze składne? Może, niemniej wyszło to ogólnie tak sobie. Pewnie sięgnę po drugi tom, który ponoć jest lepszy i mniej chaotyczny. Aha, to nie do końca jest fantastyka, mam wrażenie że pod ten płaszczyk autor wepchnął opowieść bardziej obyczajową.

Rzadko kiedy tak mam, że po przeczytaniu książki nie wiem czy mi się podobała czy nie? Z Aglą właśnie tak jest, bo książka ma kilka zalet ale także sporo wad, z czego największa, to że w sumie nie do końca wiadomo o czym jest. Do zalet na pewno trzeba zaliczyć lekkie pióro Radka Raka, przez co czyta się to bardzo dobrze, płynie wartko przez historię. Język jest...