Czas niedokonany

Jeśli Boga nie ma, to wszystko jest dozwolone- F.Dostojewski

Powieść tę w formie audiobooka odsłuchiwałam "czytając"
przez klika tygodni w genialnej interpretacji Macieja Gąsiorka.
Modulacja głosu dostosowana do fabuły opowieści (wysokość, barwa, siła) łącznie z niuansami sprawia, że książkę słucha się z przyjemnością i żywym zainteresowaniem.
Jestem pod dużym wrażeniem tej lektury!
"Czas niedokonany" (2011)to niezwykła, przejmująca epicka opowieść o losach dwóch pokoleń rodziny Broków ( Adama i Benedykta): polskiej i żydowskiej
wpisanych w bolesne, dramatyczne dzieje tożsamości narodu polskiego na przestrzeni XX wieku.
Świetnie nakreślone portrety psychologiczne bohaterów na tle mrocznej historii Europy w wielu miejscach geograficznych. Różnorodność postaci literackich od oddanych patriotów, opozycjonistów przez Solidarność po ideologicznych katów, zdrajców, kombinatorów i kapusiów.
Walka o wolność i godność, transformacja ustrojowa - zażarte dyskusje osnute dymem papierosowym, nieprzespanymi nocami z ucieczką w alkohol. Ale bywał też
wyzwalający śmiech...
Porażają czytelnika wyznania osób -zaplątanych w wydarzenia historii - na łożu śmierci.
Bronisław Wildstein napisał obok swoich kilku innych książek dzieło, które stało się wydarzeniem artystycznym i intelektualnym stawiając Autora wśród najwybitniejszych współczesnych pisarzy polskich. Wildstein jest też publicystą, ale jak sam powiedział w jednym z wywiadów, przede wszystkim czuje się pisarzem z poczuciem niejednoznaczności świata. Ta powieść jest tego wyrazem- poprzez nią pragnie zrozumieć przedstawiony w niej realny,
historyczny czas jeszcze niedokonany,gdyż "Prawda jest dziś przedmiotem szczególnej wojny". (Jan Polkowski"Ślady krwi")

Jeśli Boga nie ma, to wszystko jest dozwolone- F.Dostojewski

Powieść tę w formie audiobooka odsłuchiwałam "czytając"
przez klika tygodni w genialnej interpretacji Macieja Gąsiorka.
Modulacja głosu dostosowana do fabuły opowieści (wysokość, barwa, siła) łącznie z niuansami sprawia, że książkę słucha się z przyjemnością i żywym zainteresowaniem.
Jestem pod dużym wrażeniem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kronika polska. Cztery pokolenia rodziny Broków. Miłość, rozpacz, zdrada i gorycz klęski. Horror historii i ludzie mieleni przez swoje czasy. Piękna, porażająca, głęboka i mądra powieść na którą czekaliśmy.

Kronika polska. Cztery pokolenia rodziny Broków. Miłość, rozpacz, zdrada i gorycz klęski. Horror historii i ludzie mieleni przez swoje czasy. Piękna, porażająca, głęboka i mądra powieść na którą czekaliśmy.

Pokaż mimo to

Pisarstwo najwyższej klasy, wciągająca pozycja, napisana z szacunkiem do czytelnika i faktów.

Pisarstwo najwyższej klasy, wciągająca pozycja, napisana z szacunkiem do czytelnika i faktów.

Pokaż mimo to

Powieść - arcydzieło. Przynajmniej dla mnie. Pogmatwana historia rodziny Broków. Początek wieku i czasy PRL-u. Opozycjonistka i dziennikarz "Polityki". Rewelacja!!!

Powieść - arcydzieło. Przynajmniej dla mnie. Pogmatwana historia rodziny Broków. Początek wieku i czasy PRL-u. Opozycjonistka i dziennikarz "Polityki". Rewelacja!!!

Pokaż mimo to

Wspaniała książka. Polecam szczerze tym, którzy nie czytali sagi z historią Polski w tle.

Wspaniała książka. Polecam szczerze tym, którzy nie czytali sagi z historią Polski w tle.

Pokaż mimo to

Historia Polski opowiedziana przez pryzmat polsko-żydowskiej rodziny. Niezwykle ciekawa lektura, moim zdaniem ciekawsza od "Doliny nicości".

Historia Polski opowiedziana przez pryzmat polsko-żydowskiej rodziny. Niezwykle ciekawa lektura, moim zdaniem ciekawsza od "Doliny nicości".

Pokaż mimo to

Książka bardzo przewidywalna, lecz wciągająca.
Przyjemna w czytaniu.

Książka bardzo przewidywalna, lecz wciągająca.
Przyjemna w czytaniu.

Pokaż mimo to

Książka z gatunku "niebezpieczne". Nie tylko dlatego, że dotyka bardzo trudnej i skomplikowanej tematyki. Niebezpieczne, bo kiedy zacznie się ją czytać, nie chce się już przestać i tym samym cały dzień ucieka z kalendarza.

Ciekawą kwestią jest pomysł na fabułę - jak pokazać złożoność XX i XXI wieku, bolączki, szarzyznę, beznadzieję, ale i radość w tym wszystkim. Wildsteinowi się udaje. Poprzez konstrukcję bohaterów, ich przygód, zawiłości wyborów, skomplikowanych relacji, ukazuje prawdę o kondycji współczesnej Polski. Nic nie jest proste, nie ma rzeczy tylko białych, lub tylko czarnych. Autor pozwala nam wejść w psychikę bohaterów, ukazuje, jak bardzo dzieciństwo ma wpływ na naszą przyszłość. Nie tłumaczy, nie ocenia, dając szansę czytelnikom na własną opinię.

Polecam.

Książka z gatunku "niebezpieczne". Nie tylko dlatego, że dotyka bardzo trudnej i skomplikowanej tematyki. Niebezpieczne, bo kiedy zacznie się ją czytać, nie chce się już przestać i tym samym cały dzień ucieka z kalendarza.

Ciekawą kwestią jest pomysł na fabułę - jak pokazać złożoność XX i XXI wieku, bolączki, szarzyznę, beznadzieję, ale i radość w tym wszystkim....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po raz pierwszy sięgnęłam po książkę po 2-letnim pobycie w Ameryce Środkowej, gdzie karmiona słońcem i przyjaźnią żyłam w innym świecie. Umyślnie zaczynam tę recenzję w taki sposób, by podkreślić, że „Czas niedokonany” jest tak przynależny naszej kulturze i historii.

Sięgnęłam i odłożyłam po kilku stronach, nie mogłam znieść okrucieństwa, którym słowa i czyny pierwszych bohaterów są przesączone. Powróciłam do lektury pół roku później i zmagając się z wydarzeniami na kartach stron i w koszmarach sennych książkę skończyłam czytać.

Dwudziesty wiek odcisnął się na Polsce brudnym buciorem nienawiści, przemocy, co miała uzdrowić świat a stoczyła go na dno piekła, strachu, który nie pozwala wyjść człowiekowi z szafy i się z nim zmierzyć. Chwyta za gardło dając ułudę braku wyboru, a ci co mu się nie poddają kończą zapomniani, bądź z łatką wariatów co nie potrafią zakopać przeszłości. O tym jest „Czas niedokonany”.

Niewątpliwym plusem książki jest brak czarno-białych postaci. Każdy bije się w imię powodu, w który głęboko wierzy, bądź też ucieka, kombinuje, bo chce „żyć normalnie”, nie ważne że w zakłamanej komunistycznej rzeczywistości. Wraz z Zuzanną obserwujemy i działamy w podziemiu doświadczając upadlającego więzienia, wyrzucania z pracy, samobójstw i zabójstw znajomych. Przeżywamy i chwile odświętne (jakże teraz niedoceniane!) jak wspólna Wigilia w najbliższym gronie, czy wizyta „człowieka w bieli”, którego słowa miały wpływ na odmianę oblicza naszej ziemi.

Wraz z Adamem zanurzamy się w czas po Okrągłym stole, czytamy nekrologi partyjnych aparatczyków dorabiających się na czasach zmian, o post-komunistach wygrywających jakimś cudem wybory, o tym że tak naprawdę niewiele się zmieniło, tylko nazwy, tylko przykrywka wielkiej farsy i kłamstwa. Nagle wątek się urywa, autor prowadzi nas po zakamarkach pamięci komisarza Czeka, umysł rozpierają nowe okrucieństwa, nowe tortury, nowy krzyk mordowanych.

Ten krzyk we mnie pozostał. Krzyk niezgody na to, jak ludzie tak łatwo wierzą w swą wielkość i nieomylność, tak bardzo chcą zmienić świat na lepsze, budując go na szambie fundamentu. I jak wszyscy jesteśmy ze sobą powiązani... Patrzę na telewizję, gadające głowy polityków i prócz głębokiej nieufności tli się gdzieś nadzieja, że może jednak się właśnie da... że niezgoda na nienawiść i przemoc pomaga wyjść z szafy strachu i budować na świadomości popełnionych w przeszłości błędów, w pokorze coś codziennego, miłego, dobrego, zmieniając siebie a nie innych.

Po raz pierwszy sięgnęłam po książkę po 2-letnim pobycie w Ameryce Środkowej, gdzie karmiona słońcem i przyjaźnią żyłam w innym świecie. Umyślnie zaczynam tę recenzję w taki sposób, by podkreślić, że „Czas niedokonany” jest tak przynależny naszej kulturze i historii.

Sięgnęłam i odłożyłam po kilku stronach, nie mogłam znieść okrucieństwa, którym słowa i czyny pierwszych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zasiadłem przed książką mając w pamięci "Dolinę Nicości", którą zapamiętałem jako dobrą książkę. Stąd moje oczekiwania były dość wysokie. Czytałem przeskakując z jednej historii na drugą i coraz bardziej zastanawiałem się, jak to wszystko zostanie połączone w całość. Autor przedstawia bowiem losy kilku pokoleń rodziny Broków przeplatające się z losami Polski. Historie rodziny są dość autonomiczne dla każdego pokolenia i niewiele wnoszą do fabuły i życia kolejnych pokoleń.

To co z pewnością łączy wszystkie pokolenia i opisywane czasy to rozwiązłość seksualna, która w książce jest bardzo obficie opisana. Niezależnie którego pokolenia opisy dotyczą to niemalże każdy bohater miał kilka kobiet, część z nich traktował źle i tak dalej. Może to patent "konserwatywnego" dziennikarza na "sprzedanie książki" mainstreamowi? Mnie nie przekonało i zdziwiło, bo to kolejna powieść stworzona przez pisarza mającego opinię konserwatysty, w której roi się od brudnych związków, zdrad i gwałtów. Strasznie dokładne te wyobrażenia!

Przebrnąłem i czytając dalej coraz bardziej się bałem. Bałem się, że to wszystko do niczego nie prowadzi. I rzeczywiście tak było. Jedno wielkie rozczarowanie. Spokojnie można pominąć niejedną historię przodków głównego bohatera bo i tak nie miały one wpływu na ciąg fabuły.

Zgnilizna moralna, relatywizm i przeciętna fabuła, która nie wciąga tak, by chciało się wiedzieć co dalej - to funduje czytelnikowi autor. I to wszystko obszernie spisane na 592 stronach. Czy warto poświęcić tyle czasu na poznanie tej historii? Według mnie nie warto!

Zasiadłem przed książką mając w pamięci "Dolinę Nicości", którą zapamiętałem jako dobrą książkę. Stąd moje oczekiwania były dość wysokie. Czytałem przeskakując z jednej historii na drugą i coraz bardziej zastanawiałem się, jak to wszystko zostanie połączone w całość. Autor przedstawia bowiem losy kilku pokoleń rodziny Broków przeplatające się z losami Polski. Historie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to