Paul Hoffman, amerykański pisarz i scenarzysta, przedstawia w swojej powieści "Lewa ręka Boga" niezwykłą i wymykającą się klasyfikacjom historię. Jest to pierwszy tom epickiej trylogii, która skupia się na młodym Thomasie Cale, buntowniczym akolicie Powieszonego Odkupiciela.

W Sanktuarium, miejscu pozbawionym litości i miłosierdzia, Thomas i inni zostają zmuszeni do walki o Jedynie Słuszną Wiarę w kamiennym labiryncie sal. Thomas jest utalentowany i posiada zdolności zarówno czarujące, jak i okrutne. Jednak w chwili słabości popełnia nieodpowiedzialne, ale litościwe zabójstwo, co stawia go w konfrontacji z karzącą ręką Powieszonego Odkupiciela i fanatycznymi wyznawcami. Wraz z ocaloną dziewczyną i przyjaciółmi, Henrikiem i Kleistem, Thomas opuszcza Sanktuarium, aby stawić czoła rzeczywistości na zewnątrz jego murów.

"Lewa ręka Boga" to powieść pełna napięcia, tajemniczości i intrygi. Hoffman wplata w fabułę elementy fantasy, które nadają historii unikalny charakter. Czytelnik zostaje wciągnięty w podróż pełną niebezpieczeństw i odkryć, wraz z bohaterami próbującymi znaleźć schronienie w świecie ludzi.

Autor kreuje bohatera o trudnym charakterze, porywczym i budzącym niepokój, co dodaje głębi postaci i rozbudowuje dynamikę fabuły. Thomas Cale to kompleksowy bohater, który musi zmierzyć się z własnymi wewnętrznymi demonami, jednocześnie próbując znaleźć swoje miejsce w świecie poza Sanktuarium.

Jednakże, ocena 6/10 odzwierciedla pewne ograniczenia tej powieści. Część czytelników może oczekiwać większego rozwoju wątków fantasy oraz bardziej pogłębionych opisów świata przedstawionego. Tempo narracji jest czasami nierównomierne, a niektóre wydarzenia są przewidywalne.

Mimo to, dla miłośników literatury fantasy i historii o bohaterach o trudnym charakterze, "Lewa ręka Boga" może stanowić interesującą lekturę. Powieść oferuje niezwykłą opowieść o walce, przeznaczeniu i poszukiwaniu tożsamości. Choć nie osiąga perfekcji, ma w sobie wystarczająco wiele elementów, aby zainteresować czytelników i skłonić do kontynuowania serii.

Paul Hoffman, amerykański pisarz i scenarzysta, przedstawia w swojej powieści "Lewa ręka Boga" niezwykłą i wymykającą się klasyfikacjom historię. Jest to pierwszy tom epickiej trylogii, która skupia się na młodym Thomasie Cale, buntowniczym akolicie Powieszonego Odkupiciela.

W Sanktuarium, miejscu pozbawionym litości i miłosierdzia, Thomas i inni zostają zmuszeni do walki...

Książka miała potencjał. Niestety nie został on wykorzystany.
Przedstawianie dzieci jako geniuszów jest trudne do napisania i tutaj autor poległ na całej linii.
Przykład:
Chłopiec spotykał się z doświadczonymi generałami, którzy mają za sobą lata doświadczenia i wprawy w boju. Żeby pokazać jego geniusz i niezwykłość wszyscy dorośli zostali sprowadzeni do roli kretynów, którzy nie znają nawet najbardziej podstawowych taktyk bojowych.
To powiedziawszy, wydaje się bardzo nierealne, że poważni dorośli, którzy znają swój fach nagle zaczynają słuchać dziecka, bez absolutnie żadnych pytań.

Takich przykładów jest więcej. Postaci w tym świecie to idioci, którzy na każdym kroku popełniają najgłupsze błędy, które kłócą się z logiką. I to właśnie napędza fabułę.

Wyszkoleni zabójcy są także niezwykle niekompetentni. Może je zabić dziecko.

Nie ma się jednak czemu dziwić. Aby przeciętny bohater wydawał się ponadprzeciętny, a nawet wybitny, można to zrobić na zasadzie kontrastu. W świecie pełnym idiotów przeciętniak będzie geniuszem

Książka miała potencjał. Niestety nie został on wykorzystany.
Przedstawianie dzieci jako geniuszów jest trudne do napisania i tutaj autor poległ na całej linii.
Przykład:
Chłopiec spotykał się z doświadczonymi generałami, którzy mają za sobą lata doświadczenia i wprawy w boju. Żeby pokazać jego geniusz i niezwykłość wszyscy dorośli zostali sprowadzeni do roli kretynów,...

Tragedia.... Strata czasu odechciało mi się już czytać gdy przeczytałem fragment gdzie chłopiec staje się istnym Rambo i od tak zabiją sobie wyszkolonych zabójców.... No proszę gdzie tu choć trochę logiki? Walki zbyt szybkie... Kilka sekund i już po walce zasypiałem gdy to czytałem.. Jeszcze mnie boli ile postaci było tu zmarnowanych... Nie polecam tej książki nikomu. Autor miał bardzo dobry pomysł ale jak widać nie chciało się posiedzieć nad postaciami. To jest zdecydowanie najgorsza książka jaką do tej pory przeczytałem jeszcze raz nie polecam jedyne co daje ta książka to zmarnowany czas...

Tragedia.... Strata czasu odechciało mi się już czytać gdy przeczytałem fragment gdzie chłopiec staje się istnym Rambo i od tak zabiją sobie wyszkolonych zabójców.... No proszę gdzie tu choć trochę logiki? Walki zbyt szybkie... Kilka sekund i już po walce zasypiałem gdy to czytałem.. Jeszcze mnie boli ile postaci było tu zmarnowanych... Nie polecam tej książki nikomu. Autor...

No jak dla mnie książka z potencjałem ale
- z prostego chłopca staję się nagle nadwornym kozakiem no i chroni oczywiście a jak by inaczej księżniczkę od tak.
- wiele zmarnowanych postaci z potencjałem
- wielka armia przegrywa ponieważ no jak by można było ustawić centrum dowodzenia w miejscu gdzie wszystko widać.
- niby człowiek co walczył z wieloma armiami i (tak zrozumiałem) coś na zasadzie generała boi się walczyć i wszystko planuje chłopiec.
- zaburzenia miejsca czasu ładu i składu. Jednym zajmuje marsz wiele dni oni są w kilka godzin.
- epizody wyjaśniające o co w ogóle chodzi. Miejscami nie wiadomo ci się z postaciami pobocznymi dzieje.
- Kicia zając miał umowę jak wyjadą z miasta to prędko cię o tym poinformuje, bohater przesiedział w lesie kilka miesięcy. Pilnowany przez ludzi Kici Zając. CO to za umowa.
- miasto zdobyte wszyscy uciekli. :P
- ..................................długo by pisać dla czego wystawiam taką ocenę ale szanujmy swój czas bo wystarczająco go zmarnowałem.
----------------------------------------------
O mógł być klasyk ......

----------------------------------------------

skąd te oceny !!!!!!!

No jak dla mnie książka z potencjałem ale
- z prostego chłopca staję się nagle nadwornym kozakiem no i chroni oczywiście a jak by inaczej księżniczkę od tak.
- wiele zmarnowanych postaci z potencjałem
- wielka armia przegrywa ponieważ no jak by można było ustawić centrum dowodzenia w miejscu gdzie wszystko widać.
- niby człowiek co walczył z wieloma armiami i (tak...

Książka prawdziwa fabułą jak w każdej fanatycznej wierze, dowolnej wierze w tym rzymsko katolickiej. Fanatycy to coś strasznego, a być może najgorszego co spotyka ludzkość. W dowolnej wierze zawsze jest patologia wyzysk i zupełne przeciwieństwo tego co głoszą. Trochę mnie w niej razi jednak a zacofanie w medycynie czy w technologii względem innej technologii. Takie nielogiczne drogi rozwoju.

Książka prawdziwa fabułą jak w każdej fanatycznej wierze, dowolnej wierze w tym rzymsko katolickiej. Fanatycy to coś strasznego, a być może najgorszego co spotyka ludzkość. W dowolnej wierze zawsze jest patologia wyzysk i zupełne przeciwieństwo tego co głoszą. Trochę mnie w niej razi jednak a zacofanie w medycynie czy w technologii względem innej technologii. Takie...

Dostałam ją na urodziny w czasach, gdy zagłębiałam się w różne światy. Książka była dość mocna, a główna postać nie wzbudzała sympatii. Dałam ocenę taką po środku, bo nie była najgorsza, ale też nie czułam ochoty czytania jej kolejnych części czy powrotu do kreowanego uniwersum.

Dostałam ją na urodziny w czasach, gdy zagłębiałam się w różne światy. Książka była dość mocna, a główna postać nie wzbudzała sympatii. Dałam ocenę taką po środku, bo nie była najgorsza, ale też nie czułam ochoty czytania jej kolejnych części czy powrotu do kreowanego uniwersum.

Bardzo przeciętna. Niezbyt interesujący worldbuilding, za dużo szumnego opisywania świata zamiast jego pokazywania bądź zaskakiwania czytelnika. Zamierzam jednak doczytać trylogię do końca.

Bardzo przeciętna. Niezbyt interesujący worldbuilding, za dużo szumnego opisywania świata zamiast jego pokazywania bądź zaskakiwania czytelnika. Zamierzam jednak doczytać trylogię do końca.

Czytałam ją dość dawno, ale z tego co pamiętam pierwsza połowa książki była genialna, a potem było już tylko gorzej.

Czytałam ją dość dawno, ale z tego co pamiętam pierwsza połowa książki była genialna, a potem było już tylko gorzej.

Dałabym 5 ale 1 gwiazdką dodatkowo za pokazanie do czego prowadzi fałszywa religijność oparta na pustych gestach, bezmyślnych zasadach i udowadnianiu swojej racji przemocą.

Dałabym 5 ale 1 gwiazdką dodatkowo za pokazanie do czego prowadzi fałszywa religijność oparta na pustych gestach, bezmyślnych zasadach i udowadnianiu swojej racji przemocą.

Bardzo nierówna powieść. Po ciekawym i klimatycznym początku w Sanktuarium, gdzie dominuje nastrój niepokoju i zaszczucia poziom powieści wyraźnie spada. Z głównych bohaterów ciekawa i niejednoznaczna jest w zasadzie tylko postać Cale’a, pozostali są dość jednowymiarowi. Bardzo podobała mi się końcówka, która zachęca do sięgnięcia do kolejną część. Opisy walk na plus.
Z minusów: wątek romantyczny jest zupełnie nieprzekonujący. Kilka innych pomysłów zostało rozpoczętych i porzuconych bez wyjaśnienia. Tłumaczenie niektórych imion (Kicia Zając) woła o pomstę do nieba. Brak też mapy, jako że pojawiają się w powieści miejsca zarówno fikcyjne jak i rzeczywiste, wprowadza to niemały chaos.
Etykietka fantastyki może być w przypadku tej powieści myląca, magii lub innych nadnaturalnych wydarzeń tu nie uświadczymy.
Moja ocena 5/10.

Bardzo nierówna powieść. Po ciekawym i klimatycznym początku w Sanktuarium, gdzie dominuje nastrój niepokoju i zaszczucia poziom powieści wyraźnie spada. Z głównych bohaterów ciekawa i niejednoznaczna jest w zasadzie tylko postać Cale’a, pozostali są dość jednowymiarowi. Bardzo podobała mi się końcówka, która zachęca do sięgnięcia do kolejną część. Opisy walk na plus.
Z...