Przez desperację i chaos
rozlewając emocje młodości
wylądowałem na dziwnym lądzie
najpierw szukali u mnie wszy
ukryci w bezpiecznej ambasadzie
potem kazali harować i milczeć
ale ja od dziecka
uciekałem z klatek
zrobiłem sobie bębenek
z konserwy rybnej

I would never wanna be young again GOGOL BORDELLO

Jeśli tylko połowa jest prawdą....jeśli czas trochę podmalował...jeśli nawet coś tylko mogło a nie było...i tak jestem pod wrażeniem....i widzę własną egzystencję...kurcze...mech porastający kamień i w dodatku od północy.
Książka jest mocna ...nie ma jeńców...autor nie oszczędza nikogo...siebie nie wyłączając...to do mnie przemawia...zwyczajnie tak...człowiek opowiada innemu człowiekowi...pieprzona magia...

Przez desperację i chaos
rozlewając emocje młodości
wylądowałem na dziwnym lądzie
najpierw szukali u mnie wszy
ukryci w bezpiecznej ambasadzie
potem kazali harować i milczeć
ale ja od dziecka
uciekałem z klatek
zrobiłem sobie bębenek
z konserwy rybnej

I would never wanna be young again GOGOL BORDELLO

Jeśli tylko połowa jest prawdą....jeśli czas trochę ...

Na wzmiankę o książce natrafiłem w "Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej" Joanny Ostrowskiej, gdzie została zacytowana, pomyślałem że idealnie mi się trafiła, bo chętnie przeczytam książkę, która będzie poruszała temat pobytu w obozach, a jednak nie będzie tylko o tym - i to jest właśnie taka książka, opowiada o człowieku, którego jednym z doświadczeń życiowych był pobyt w kilku obozach ale nie tylko to i całe jego życie bogate było w o wiele więcej doświadczeń. Książka wciąga od pierwszych zdań i całą czytało/słuchało mi się bardzo dobrze. Narracja nie jest chronologiczna, autor trochę skacze po różnych okresach swojego życia i o ile zwykle mnie takie coś drażni, tak tutaj był to świetny zabieg - myślę, że w dużej mierze dzięki temu cała książka jest tak ciekawa. Ale jak ktoś w innej opinii napisał: Frister to geniusz narracyjny - tak, chyba się z tym zgadzam. Zaczęła mnie lekko nużyć tylko w okresie pracy autora dla Roberta Maxwella i nie trwało to długo (tzn. moje znużenie nie trwało długo ;) ).
Nie znałem wcześniej Romana Fristera, po przeczytaniu książki stwierdzam, że był kimś kto potrafił czerpać z życia całymi garściami (pogubiłem się w rachunkach ile miał kobiet ;) ),nie zawsze zachowywał się "w porządku" ale za to żył pełnią życia. A sposób w jaki wszystko opisał, a zwłaszcza jego szczerość bardzo mnie ujęły. Mam takie poczucie, że był po prostu człowiekiem z wszystkim niedoskonałościami i słabościami ludzkimi (ale także siłą). Ani się nie wybielał ani nie usprawiedliwiał w tej książce ale też nie samobiczował i to jest takie ujmujące, że na pewno zapadnie mi w pamięć.
Oprócz tego ciekawie było poczytać o jego życiu przed wojną, o jego rodzicach - o takiej trochę innej rodzinie żydowskiej, nowoczesnej jak na tamte czasy, z jednym tylko dzieckiem i niezbyt wierzącej.
Chciałbym jeszcze coś powiedzieć, jakoś zaakcentować, że naprawdę mi się podobało i autor mnie zafascynował ale no... no właśnie powiedziałem ;)

(słuchana: 22-25.09.2021)
5/5

Na wzmiankę o książce natrafiłem w "Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej" Joanny Ostrowskiej, gdzie została zacytowana, pomyślałem że idealnie mi się trafiła, bo chętnie przeczytam książkę, która będzie poruszała temat pobytu w obozach, a jednak nie będzie tylko o tym - i to jest właśnie taka książka, opowiada o człowieku, którego jednym z doświadczeń życiowych...

To mogła być cenna autobiografia, szczególnie że Frister nie wahał się sportretować siebie jako egocentryka, mającego na koncie szereg niegodziwych posunięć. Nie każdego na to stać. Niestety, nie wszystkie jego historie brzmią wiarygodnie. Niektóre z nich mogłyby śmiało konkurować z morskimi opowieściami, snutymi przez marynarzy przy butelce grogu (Frister paradujący po okupowanym Krakowie w mundurku Hitlerjugend, Frister wyprowadzający babcię i dziadka z getta w przebraniu ministranta, Frister unikający kuli wskutek zacięcia się pistoletu, Frister przeskakujący zasieki obozu koncentracyjnego przy pomocy trampoliny w postaci rozłożonego na ciężarówce brezentu, Frister porywający spod kościoła jedną ze swoich niezliczonych kochanek, która przed chwilą wzięła ślub z innym mężczyzną itd.). Kontrastują one z pełnymi grozy opisami autentycznych tragedii jakich doświadczył. Szkoda. W tym właśnie upatrywałbym tytułowej blizny, choć wiem, że klucz do tytułu miał być inny.

To mogła być cenna autobiografia, szczególnie że Frister nie wahał się sportretować siebie jako egocentryka, mającego na koncie szereg niegodziwych posunięć. Nie każdego na to stać. Niestety, nie wszystkie jego historie brzmią wiarygodnie. Niektóre z nich mogłyby śmiało konkurować z morskimi opowieściami, snutymi przez marynarzy przy butelce grogu (Frister paradujący po...

Wstrząsająca, szczera aż nieprawdopodobna.

Nie wiem jak ktoś, kto to wszystko przeżył miał siłę do tego a potem uporać się z tym wszystkim i świetnie sobie radzić w życiu.

Jedyne co mi przeszkadzało w czytaniu, to brak chronologii przez co trudno czasem było się we wszystkim połapać.
M:o)

Wstrząsająca, szczera aż nieprawdopodobna.

Nie wiem jak ktoś, kto to wszystko przeżył miał siłę do tego a potem uporać się z tym wszystkim i świetnie sobie radzić w życiu.

Jedyne co mi przeszkadzało w czytaniu, to brak chronologii przez co trudno czasem było się we wszystkim połapać.
M:o)

Książka wstrząsająca. Jedyne co mi przeszkadzało to brak chronologii, momentami gubiłem się w dziejach bohatera po wojnie, i jego kobietach.
Ale ogólnie polecam

Książka wstrząsająca. Jedyne co mi przeszkadzało to brak chronologii, momentami gubiłem się w dziejach bohatera po wojnie, i jego kobietach.
Ale ogólnie polecam

Coś niesamowitego. Ciężko uwierzyć w tę historię. Warto przeczytać.

Coś niesamowitego. Ciężko uwierzyć w tę historię. Warto przeczytać.

Wstrząsająca, bo szczera. I o rzeczach, których nie chce się wiedzieć.
Osobista, intymna, niewiarygodna, bo prawdziwa.
Bez samousprawiedliwienia.
Zostaje w pamięci - jak chyba każda powieść dotycząca obozów zagłady, tworzonych podczas II wojny światowej.
Ale to okrutne poczucie zmęczenia tematem, wywołujące obojętność na tragedię - bardzo trudno je przełknąć. Musiałam z nim walczyć, gdy bohater walczył o życie.
W końcu jednak uznałam - i to powiem z czystym sumieniem - że tego człowieka podziwiam; za determinację, chęć życia, za to że przeżył, takim czy innym kosztem. Nie nam to oceniać.

Wstrząsająca, bo szczera. I o rzeczach, których nie chce się wiedzieć.
Osobista, intymna, niewiarygodna, bo prawdziwa.
Bez samousprawiedliwienia.
Zostaje w pamięci - jak chyba każda powieść dotycząca obozów zagłady, tworzonych podczas II wojny światowej.
Ale to okrutne poczucie zmęczenia tematem, wywołujące obojętność na tragedię - bardzo trudno je przełknąć. Musiałam z nim...

Tak szczerych wspomnień jeszcze nie czytałem!

Tak szczerych wspomnień jeszcze nie czytałem!

Znakomita biografia, bez wybielania - obozy koncentracyjne II WŚ, wczesnopeerelowska rzeczywistość, jak się dostosować do nowego świata, gdy poprzedni runął, które wybory są właściwe i z której strony na nie patrzyć. Przejmująca, wciągająca, warta każdej minuty. Do powtórki.

Znakomita biografia, bez wybielania - obozy koncentracyjne II WŚ, wczesnopeerelowska rzeczywistość, jak się dostosować do nowego świata, gdy poprzedni runął, które wybory są właściwe i z której strony na nie patrzyć. Przejmująca, wciągająca, warta każdej minuty. Do powtórki.

Genialna książka, napisana przez niezwykle utalentowanego człowieka. Frister w bezpretensjonalny sposób opowiedział o swoim życiorysie, którego zawartość starczyłaby dla wielu osób. Odbywając podróż wehikułem czasu przeprowadza czytelnika przez całe swoje życie: beztroskie dzieciństwo, pobyty w kilku obozach zagłady, których był więźniem, swoją powojenną karierę dziennikarską oraz ukazuje to czego skosztował w całym dorosłym życiu. Opisując pobyt w obozach zagłady świetnie przedstawił oblicza ludzkiego charakteru w sytuacjach ekstremalnych. Nie idealizował postaw a wręcz przeciwnie opisywał całkowicie zdemoralizowane postępowanie, pokazał sytuacje, w których człowiek nie uchroni się przed zupełnym upadkiem moralnym.

W swojej autobiografii Frister opisuje swoje obozowe doświadczenia na przemian ze wspomnieniami z późniejszego życia, w którym nie był kryształową postacią. Taka przeplatanka czyni książkę jeszcze bardziej ciekawą. Brak zachowania chronologii zdarzeń pozwala momentami odetchnąć od najbardziej szokujących opisów. Po przeczytaniu książki można od niej dyskutować godzinami. Książka rewelacyjna od pierwszej do ostatniej strony. Na mnie nawet okładka zrobiła wrażenie. Polecam!

Genialna książka, napisana przez niezwykle utalentowanego człowieka. Frister w bezpretensjonalny sposób opowiedział o swoim życiorysie, którego zawartość starczyłaby dla wielu osób. Odbywając podróż wehikułem czasu przeprowadza czytelnika przez całe swoje życie: beztroskie dzieciństwo, pobyty w kilku obozach zagłady, których był więźniem, swoją powojenną karierę...