Ukazuje się ostatnio tyle zagranicznych młodzieżówek, a ja Wam powiem-cudze chwalicie, swojego nie znacie ;)

Jak ja ubolewam, że takie książki nie mają wznowienia i nie należą do kanonu lektur szkolnych.

Cudowna, ciepła, pełna humoru, a zarazem przekazująca pełno ważnych wartości. Mnie urzekł chyba najbardziej klimat lat 70-tych, tak namacalnie oddany. Wiecie, spanie na sianie, zatłoczone pociągi, gdzie niemal każdy z podróżujących zabierał z sobą kawałek kiełbasy zawiniętej w gazetę, podwórka pełne dzieci skaczących na skakance i grających w „ raz dwa trzy, Baba Jaga patrzy” czy zbieranie puszek, by uzbierać na oranżadę.

Franek ma 14 lat. Od 4 roku życia przebywa w domu dziecka w Sopocie, w którym czuje się kochany i lubiany, ale zostaje przeniesiony do Państwowego Domu Młodzieży w Olszanie Wielkiej. Tu niestety nie odnajduje swojego miejsca. Jedyną jego bratnią duszą jest dozorczyni, pani Płatkowa, która wieczorami, gdy nie ma prądu, zabiera garstkę dzieci do swojego pokoju i pokazuje im stare fotografie jej bliskich, opowiadając im przy tym najróżniejsze ich historie. Franek o swojej rodzinie nie wie nic, miał 4 lata gdy rodzice zginęli, nie zna nawet ich imion. Podczas słuchania jednej historii jego serce bije mocniej, powracają jakieś urywki wspomnień i Franek jest przekonany, że opowiedziana historia jest jego historią, że tyczy się jego rodziców i jego dziadków. Postanawia odnaleźć rodzinę i przekonać się, czy faktycznie jest zaginionym wnukiem. Dlatego ucieka i wyrusza znad morza w góry. A po drodze ma pełno przypadkowych zdarzeń. Choć może to wcale nie przypadek? W pociągu znajduje portfel Gabriela, starszego pana, a w portfelu karteczkę, że pan Gabriel choruje na Alzheimera i adres, pod który prosi się go odprowadzić, gdyby się zgubił. Tyle, że pan Gabriel jest właśnie dobre 200 km od domu. Czy Franek zdecyduje się zmienić swoje plany i odwieźć pana Gabriela do domu? Czy uda dotrzeć mu się do Poronina i odnaleźć dziadków, i czy faktycznie okażą się jego rodziną? A czasu ma niewiele, bo w radiu puszczono już komunikat, że jest poszukiwany.

Ukazuje się ostatnio tyle zagranicznych młodzieżówek, a ja Wam powiem-cudze chwalicie, swojego nie znacie ;)

Jak ja ubolewam, że takie książki nie mają wznowienia i nie należą do kanonu lektur szkolnych.

Cudowna, ciepła, pełna humoru, a zarazem przekazująca pełno ważnych wartości. Mnie urzekł chyba najbardziej klimat lat 70-tych, tak namacalnie oddany. Wiecie, spanie na...

Rewelacyjna, pouczająca, mądra, zabawna. Pisana pół wieku temu, językiem staropolskim. Wspaniała i wciągająca. Wnioskuje o dodanie do kanonu obowiązkowych lektur szkolnych. Potrzebowałem słownika do wielu pojęć czyli to tak jakbym czytał w obcym języku! Baaardzo polecam. I pomyśleć, że uratowałem ją przed spaleniem. Mało tego byłem jej pierwszym czytelnikiem !!

Rewelacyjna, pouczająca, mądra, zabawna. Pisana pół wieku temu, językiem staropolskim. Wspaniała i wciągająca. Wnioskuje o dodanie do kanonu obowiązkowych lektur szkolnych. Potrzebowałem słownika do wielu pojęć czyli to tak jakbym czytał w obcym języku! Baaardzo polecam. I pomyśleć, że uratowałem ją przed spaleniem. Mało tego byłem jej pierwszym czytelnikiem !!

Fajna, mądra, wzruszająca historia chłopca - sieroty z Państwowego Domu Młodzieży, który próbuje odnaleźć swoich dziadków i dowiedzieć się czegoś o rodzicach, którzy mieli zginąć w wypadku. Takie książki powinny być lekturami w podstawówkach, bo uczą wrażliwości. Naprawdę piękna historia.

Fajna, mądra, wzruszająca historia chłopca - sieroty z Państwowego Domu Młodzieży, który próbuje odnaleźć swoich dziadków i dowiedzieć się czegoś o rodzicach, którzy mieli zginąć w wypadku. Takie książki powinny być lekturami w podstawówkach, bo uczą wrażliwości. Naprawdę piękna historia.

Bardzo wzruszająca opowieść o dzieciakach z PDM-u , a zwłaszcza historia Franka Sokołowskiego szukającego rodziny. Jakie przeżył perypetie podczas szukania do już dowiesz sie czytając książkę . Zachęcam gorąco.

Bardzo wzruszająca opowieść o dzieciakach z PDM-u , a zwłaszcza historia Franka Sokołowskiego szukającego rodziny. Jakie przeżył perypetie podczas szukania do już dowiesz sie czytając książkę . Zachęcam gorąco.

Cudowna książka :) Historia Franka,który szuka swojej rodziny. Czy mu się to uda ? Przekonacie się,jeśli przeczytacie tą wspaniałą,wciągającą książkę ;) Naprawdę polecam ^^

Cudowna książka :) Historia Franka,który szuka swojej rodziny. Czy mu się to uda ? Przekonacie się,jeśli przeczytacie tą wspaniałą,wciągającą książkę ;) Naprawdę polecam ^^

Książka fajnie napisana. Dobrze się czyta i można się wiele nauczyć

Książka fajnie napisana. Dobrze się czyta i można się wiele nauczyć

„Dnia 24 czerwca wyszedł z Państwowego Domu Młodzieży w Olszanie Wielkiej i dotychczas nie powrócił 14 – letni wychowanek Domu, Franciszek Sokołowski.” Tak rozpoczyna się nasza przygoda z sierotą, pragnącym odnaleźć jakąkolwiek rodzinę. Wszystko rozpoczęło się od tego, że historia pewnego małżeństwa była tak bardzo podobna do tego, o czym Franek sam o sobie wiedział, że postanowił wyruszyć w szeroki i nieznany mu dotąd świat.

Franek to chłopiec, który pragnie jedynie odnaleźć, to co utracił. Z tego też powodu ucieka z PDM'u , by parę godzin później wsiąść do pociągu wiodącym nad polskie morze. Jednakże tam jego wyprawa się nie kończy. Przejeżdża Polskę w dłuż i szerz byle tylko dowiedzieć się kim byli jego rodzice.

Warto wspomnieć o drugorzędnych bohaterach. Kumplem Franka okazuje się nikt inny jak Szczepan, który przyplątuje się ni stąd ni zowąd. Bardzo ważni są Jarząbscy, którym coś podśpiewuje, by nie wierzyć, a pomimo głosu rozsądku, robią to. Ponadto pani Maria jak i wujek Szczepana okazują się dobrymi i wspaniałomyślnymi dorosłymi, jakich każdy z nas chciałby mieć za dzieciństwa.

„Szukaj wiatru w polu” to książka kierowana do młodzieży ze szkół podstawowych. Jednakże czytając, czułam, iż nawet dorosły może się czegoś z niej nauczyć. Dzieci będą przeżywać historię Franka, nie dowierzając jego przygodom. Z wypiekami na buzi kartkując dalej i dalej, aby tylko dowiedzieć się jak się skończy. Chłopcy, zwłaszcza Ci butni, pozorujący na co dzień, mogą wiele wynieść z tej powieści. Chociażby to, że nie warto udawać tego, kim się nie jest, a przede wszystkim empatii do rówieśników. Dodatkowo powieść ukazuje prawdę o kłamstwie: im dalej tym zawsze gorzej, a sumienie zaczyna nas gryźć, gryźć i gryźć, aż przegryzie doszczętnie.

Podsumowując: Śmiało mogę polecić tą książkę każdemu młodemu molikowi książkowemu. Tym mniej zakochanym w papierowych powieściach mogę tylko rzec, że nie czytając wiele stracą. Więc drogie dzieci: do biblioteki marsz i bez książki mi nie wracać! Hi hi.

Więcej na: http://recenzjedevi.blogspot.com/2015/04/szukaj-wiatru-w-polu-maria-ziokowska.html#more

Zapraszam!

„Dnia 24 czerwca wyszedł z Państwowego Domu Młodzieży w Olszanie Wielkiej i dotychczas nie powrócił 14 – letni wychowanek Domu, Franciszek Sokołowski.” Tak rozpoczyna się nasza przygoda z sierotą, pragnącym odnaleźć jakąkolwiek rodzinę. Wszystko rozpoczęło się od tego, że historia pewnego małżeństwa była tak bardzo podobna do tego, o czym Franek sam o sobie wiedział, że...