Prequel pierwszej sagi Smoczej Lancy, bazujący na nostalgii czytelnika za najlepiej wykreowanymi postaciami wielkiej drużyny ratującej świat. Wydarzenia opisane tutaj zawarte są na przestrzeni 15 lat i zgodnie z obietnicą powinny się skupiać na dorastaniu i dochodzeniu do władzy Raistlina Majere, jednej z największych postaci Dragonlance. Historia podzielona zostaje na trzy zależne od siebie okresy wydarzeń. Raistlina poznajemy go jako sześciolatka, któremu nadarza się okazja do studiowania magii w akademii czarodziejów. Tylko z pozoru opuszcza swojego brata bliźniaka, nastoletnią siostrę o burzliwej naturze i kolegę o rycerskim wychowaniu – późniejszych bohaterów wojny lanc, i podejmuje naukę pod okiem niezbyt wyrafinowanego profesora i bandy zazdrosnych rówieśników. Następnie akcja przenosi się o 10 lat i dostajemy w bardzo słodkiej i nostalgicznej opisowo historię zawiązania się całej grupy przyjaciół, każdy z osobna ma swoje przysłowiowo „10 minut” w powieści, żarty pozostają na takim samym poziomie jak Kronikach, a zaprzyjaźniona nam ferajna dostaje pierwszą misję w niedalekim Haven, obalając miejscowych szarlatanów. Na koniec puenta, wielka próba Raistlina, która zniszczy jego duszę i ciało, jednak zdeterminuje jego przeznaczenie. Wszystko brzmi jak bajka dla fanów Dragonlance. Nic bardziej mylnego bowiem czar zapomniał wrócić na strony powieści. Lata szkolne to krótki opis paru nauk czytania runów i walki o przewodnictwo klasie, bez jakichkolwiek wielkich, szalonych wyczynów. Cała psychologia dziecka zostaje sprowadzona do narastających ambicji i zazdrości chłopca o brata, a pani Weis zabrakło pomysłu na wielką akademię magów. Przygoda w Haven to tylko daleki i nudny cień następnych książek na którą nie zwróciłby uwagi nikt, kto nie zna dalszych losów ekipy. Ilość napomknień o elementach sagach lancy, bliźniaków i chaosu jest większa niż fabuła w Kuźni Dusza, a sama próba maga zostaje odarta z mroku i grozy jaką zarysowuje nam duet Weis-Hickman w swoich powieściach. Co więcej, ich osobne opisy przeczą samym sobie, a tak wielkie wplątanie Fistandatilusa w jej błahą wizję zaburza tonację zakończenia książki. Niepotrzebna powieść czy nieprzemyślana fabuła nie spełniająca obietnicy i skupiająca się na zbyt dużej ilości postaci?

Prequel pierwszej sagi Smoczej Lancy, bazujący na nostalgii czytelnika za najlepiej wykreowanymi postaciami wielkiej drużyny ratującej świat. Wydarzenia opisane tutaj zawarte są na przestrzeni 15 lat i zgodnie z obietnicą powinny się skupiać na dorastaniu i dochodzeniu do władzy Raistlina Majere, jednej z największych postaci Dragonlance. Historia podzielona zostaje na trzy...

Historia braci Majere jak dla mnie najciekawszych postaci w całej serii DragonLance. Szybka, wartka akcja. Nie polecam dla tych co nie czytali Kronik. Fajnie jest od nich zacząć, aby z przyjemnością odkrywać, przyczyny niektórych wydarzeń opisanych, a nie wyjaśnionych w Kronikach.

Historia braci Majere jak dla mnie najciekawszych postaci w całej serii DragonLance. Szybka, wartka akcja. Nie polecam dla tych co nie czytali Kronik. Fajnie jest od nich zacząć, aby z przyjemnością odkrywać, przyczyny niektórych wydarzeń opisanych, a nie wyjaśnionych w Kronikach.

Po "Kronikach" (wiem, że w nie najlepszej kolejności),od razu przyszedł czas na książki o mim ulubieńcu ze "Smoków...", czyli na historię maga Raistlina. Uwielbiałam tego gościa i zawsze ciekawiło mnie, dlaczego był, jaki był i co mu się właściwie stało? W "Kuźni dusz" znalazłam odpowiedź na moje pytania.
Książka ogólnie świetna i moim zdaniem od niej powinno się zaczynać przygodę z DragonLance.

Po "Kronikach" (wiem, że w nie najlepszej kolejności),od razu przyszedł czas na książki o mim ulubieńcu ze "Smoków...", czyli na historię maga Raistlina. Uwielbiałam tego gościa i zawsze ciekawiło mnie, dlaczego był, jaki był i co mu się właściwie stało? W "Kuźni dusz" znalazłam odpowiedź na moje pytania.
Książka ogólnie świetna i moim zdaniem od niej powinno się zaczynać...

Jedna z pierwszych książek fantastycznych jakie przeczytałem. Wywarła na mnie ogromne wrażenie, szczególnie ze względu na postać Raistlina.

Jedna z pierwszych książek fantastycznych jakie przeczytałem. Wywarła na mnie ogromne wrażenie, szczególnie ze względu na postać Raistlina.

Pokochałam tę historię ze względu na ich bohatera - Raistlina. Nie myślałam, że ten zimny, wyrachowany mag ma tak bogatą przeszłość. Kolejny tom, w którym spotykamy całą drużynę jednak w wydarzeniach sprzed wojny lancy. Bardzo dobra historia, bardzo. Szczerze polecam.

Pokochałam tę historię ze względu na ich bohatera - Raistlina. Nie myślałam, że ten zimny, wyrachowany mag ma tak bogatą przeszłość. Kolejny tom, w którym spotykamy całą drużynę jednak w wydarzeniach sprzed wojny lancy. Bardzo dobra historia, bardzo. Szczerze polecam.

Polecam wszystkim (zarówno fanom fantasy jak i innym osobom) tą książkę fantasy oraz całą, niesamowitą serię dot. bliźniaków Majere. Margaret Weis jest według mnie najlepszą pisarką wszech czasów! Cudownie napisana, świetnie przetłumaczona powieść. Czyta, a raczej pochłania się ją bardzo szybko, nawet nie wiadomo jak ten czas leci... Człowiek przenosi się w świat książki, odczuwa niesamowitą przyjemność z przebywania w krainie Smoczej Lancy. Brak słów by opisać poezję każdego słowa, zdania i pomysłu. Jest tu wszystko co kocha każdy fan fantasy - elfy, krasnoludy, smoki. POLECAM!

Polecam wszystkim (zarówno fanom fantasy jak i innym osobom) tą książkę fantasy oraz całą, niesamowitą serię dot. bliźniaków Majere. Margaret Weis jest według mnie najlepszą pisarką wszech czasów! Cudownie napisana, świetnie przetłumaczona powieść. Czyta, a raczej pochłania się ją bardzo szybko, nawet nie wiadomo jak ten czas leci... Człowiek przenosi się w świat książki,...

Dałabym z chęcią 2,5 gwiazdki, bo w miarę wciągająca, ale nie tak jak inne przeczytane przeze mnie powieści fantasy. Nie jestem specjalnie zachęcona do czytania dalszych tomów, których jest ponoć od groma. Największym plusem jest wprowadzenie kendera - mój ulubiony bohater zaraz obok krasnoluda Flina, dla nich warto. Natomiast jeśli chodzi o głównych boahterów, autorka chciała stworzyć dwie różne postaci jednak obie są po prostu nudne. Jeden zbyt głupi, drugi z kolei zbyt mądry, i w dodatku zbyt wredny.

Dałabym z chęcią 2,5 gwiazdki, bo w miarę wciągająca, ale nie tak jak inne przeczytane przeze mnie powieści fantasy. Nie jestem specjalnie zachęcona do czytania dalszych tomów, których jest ponoć od groma. Największym plusem jest wprowadzenie kendera - mój ulubiony bohater zaraz obok krasnoluda Flina, dla nich warto. Natomiast jeśli chodzi o głównych boahterów, autorka...

Przyjemnie się czyta, jednak zdecydowanie jedna ze słabszych części cyklu.

Przyjemnie się czyta, jednak zdecydowanie jedna ze słabszych części cyklu.

Dla mnie bardzo dobra książka, ale głownie chyba z sentymenty do głównej postaci Raistlina.Fajnie zostało opisane jak to przechodził z szat na inny kolor szat itp.

Dla mnie bardzo dobra książka, ale głownie chyba z sentymenty do głównej postaci Raistlina.Fajnie zostało opisane jak to przechodził z szat na inny kolor szat itp.

Świetna. Ukazuje kształtowanie się głównych bohaterów sagi bliźniaków Majere. Zwłaszcza Raistlin gra tu główną rolę.

Świetna. Ukazuje kształtowanie się głównych bohaterów sagi bliźniaków Majere. Zwłaszcza Raistlin gra tu główną rolę.