Cóż, początek interesujący, później jest dość przeciętnie, dodając do tego jeszcze zidiociałego głównego bohatera, ocena jest jaka jest i to po zaokrągleniu, bo więcej jak 5.5 bym nie wystawił, gdyby była taka możliwość.
Czyta się nienajgorzej, ale nie jest to nic porywającego.

Cóż, początek interesujący, później jest dość przeciętnie, dodając do tego jeszcze zidiociałego głównego bohatera, ocena jest jaka jest i to po zaokrągleniu, bo więcej jak 5.5 bym nie wystawił, gdyby była taka możliwość.
Czyta się nienajgorzej, ale nie jest to nic porywającego.

Świetna trylogia.

Świetna trylogia.

Książka jest przyzwoita- ciekawa, szybko się czyta, nie ma z nią chwili nudy, akcja szybko się toczy, wiele się dziej. Mamy bohaterów których się lubi i takich (a raczej takiego ;)) których nie cierpi się od początku. Fabularnie też jest dobrze, ba! bywa zaskakująco!- co prawda niektóre postaci zmieniają poglądy szybciej niż mrugnięcie oka..., no ale książka jest z gatunku tych łatwych i przyjemnych- nie ma co się czepiać ;). Zabieram się za kolejny tom.

Książka jest przyzwoita- ciekawa, szybko się czyta, nie ma z nią chwili nudy, akcja szybko się toczy, wiele się dziej. Mamy bohaterów których się lubi i takich (a raczej takiego ;)) których nie cierpi się od początku. Fabularnie też jest dobrze, ba! bywa zaskakująco!- co prawda niektóre postaci zmieniają poglądy szybciej niż mrugnięcie oka..., no ale książka jest z gatunku...

Właśnie skończyłem czytać książkę i z czystym sumieniem biorę się za kolejną część cyklu Dragonships. Mimo, że książka jest obszerna czyta się ją w miarę szybko, a wydarzenia przedstawione w książce wciągnęły mnie na długie godziny. Widziałem dużo negatywnych opinii na jej temat, mi się jednak bardzo podobała ;)

Właśnie skończyłem czytać książkę i z czystym sumieniem biorę się za kolejną część cyklu Dragonships. Mimo, że książka jest obszerna czyta się ją w miarę szybko, a wydarzenia przedstawione w książce wciągnęły mnie na długie godziny. Widziałem dużo negatywnych opinii na jej temat, mi się jednak bardzo podobała ;)

rewelacja!!!

rewelacja!!!

"Smocze Kości" jest pierwszą książką z obszernej serii o smokach, po którą sięgnęłam - ale na pewno nie ostatnią.
Przewracając pierwsze strony ogromnej, bo aż mającej 700 stron powieści, nie spodziewałam się specjalnych fajerwerków, głównie dlatego, że nigdy o niej nie słyszałam. Czekało mnie bardzo miłe zaskoczenie.
Tym, co urzekło mnie jako pierwsze było imię głównego bohatera - Skylan Ivorson, imię brzmiące jak zwycięstwo. I taki jest sam Skylan - przystojny, silny, inteligentny, spontaniczny, potrafi walczyć każdą bronią - wydawałoby się, że będzie idealnym wodzem Torgunów, jednego z plemion zamieszkujących świat "Smoczych Kości". Mimo to, czyniąc go głównym bohaterem - choć narracja jest 3-osobowa - autorzy wytknęli każdą jego wadę, a wad miał równie dużo, jak zalet. Skylan ma przyjaciela, na którego zawsze może liczyć - mądrego, cichego Garna - oraz przyjaciółkę, w której jest zakochany od dawna imieniem Aylaen. Jedną z irytujących cech głównego bohatera jest przywłaszczanie sobie obojga i czasem traktowanie ich bardzo przedmiotowo, ale najczęściej chłopak pojmuje swoje błędy - tyle, że rzadko da się je naprawić.
Akcja rozpoczyna się nieco opornie, ale po pierwszych kilku rozdziałach pojawiają się kłopoty z oderwaniem się od świata mitycznych bóstw. Rozwój wypadków w 9 na 10 przypadkach jest zaskakujący i zupełnie inny, niż by sobie tego życzył czytelnik. Czasem, gdy bohaterowie dokonują absurdalnych - głównie Skylan - lub wyjątkowo niemądrych - również głównie Skylan - wyborów, ich decyzje ogromnie irytują. Jednak ten nieprzewidywalny bieg wydarzeń ma w sobie swoisty urok, niepozwalający na odłożenie książki przed poznaniem wszystkich tajemnic.
Skoro mowa o tajemnicach - o ile najpierw nie było ich wcale, o tyle później aż się od nich roi, co trochę utrudnia nadążanie za wszystkimi bogami i ich mocami, co jest jednym z minusów.
Najbardziej rażącym według mnie jest nieudolne naśladowanie mitów nordyckich. Nazwiska, które w krajach północnych tworzy się od imienia ojca i dodania "son" w przypadku syna, i imienia matki i przyrostka "dotter" w przypadku córki, w "Smoczych Kościach" brzmią śmiesznie.
Nie przeszkadza to jednak aż tak, by się do książki zrazić czy wręcz ją odrzucić. Ogółem książkę oceniam dosyć wysoko, zdecydowanie na plus.

"Smocze Kości" jest pierwszą książką z obszernej serii o smokach, po którą sięgnęłam - ale na pewno nie ostatnią.
Przewracając pierwsze strony ogromnej, bo aż mającej 700 stron powieści, nie spodziewałam się specjalnych fajerwerków, głównie dlatego, że nigdy o niej nie słyszałam. Czekało mnie bardzo miłe zaskoczenie.
Tym, co urzekło mnie jako pierwsze było imię głównego...

Bardzo mieszane uczucie. Akcja wciąga, ale wiele razy chodziłam wściekła i przeklinałam tą książkę. Rozwój wypadków jest właściwie praktycznie najgorszy z możliwych. A oprócz tego bardzo komercyjne zakończenie. Otwierany jest nowy wątek na końcu książki, by zmusić do przeczytania kolejnego tomu. Wolę książki, które same zasługują na to by sięgnąć na kolejną część. Ale jest to na pewno ciekawa pozycja z dobrze rozbudowaną akcją. Wiele się dzieje.

Bardzo mieszane uczucie. Akcja wciąga, ale wiele razy chodziłam wściekła i przeklinałam tą książkę. Rozwój wypadków jest właściwie praktycznie najgorszy z możliwych. A oprócz tego bardzo komercyjne zakończenie. Otwierany jest nowy wątek na końcu książki, by zmusić do przeczytania kolejnego tomu. Wolę książki, które same zasługują na to by sięgnąć na kolejną część. Ale jest...

09.04.2013

09.04.2013

bardzo fajna książka. nie jakieś arcydzieło, ale jak chcemy się odprężyć i miło spędzić czas to jest to bardzo dobry wybór. i można polubić smoki i inne leśne ludki. czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy.

bardzo fajna książka. nie jakieś arcydzieło, ale jak chcemy się odprężyć i miło spędzić czas to jest to bardzo dobry wybór. i można polubić smoki i inne leśne ludki. czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy.

Wojny, intrygi, morderstwa, czary - czytając tę książkę da się nudzić. Cały czas się dzieje się coś, co każe mi przeczytać kolejny rozdział. Mimo tego, że książka ma 700 stron, nie było ani jednego momentu, w którym chciałbym ją odłożyć na półkę.

Na pewno przeczytam drugi tom. :)

Wojny, intrygi, morderstwa, czary - czytając tę książkę da się nudzić. Cały czas się dzieje się coś, co każe mi przeczytać kolejny rozdział. Mimo tego, że książka ma 700 stron, nie było ani jednego momentu, w którym chciałbym ją odłożyć na półkę.

Na pewno przeczytam drugi tom. :)