Większa część Nowej Ery Jedi trzyma jako-taki poziom, ma kilka perełek, ale ten tom należy do najsłabszych. Postacie zupełnie wypadają z charakterów, fabuła praktycznie o niczym, nie pcha akcji do przodu, Zhańbieni zachowują się żałośnie (a nie o to w nich chodziło),Nom Anor przygłup (serio?),ogólnie - zła lektura.

Większa część Nowej Ery Jedi trzyma jako-taki poziom, ma kilka perełek, ale ten tom należy do najsłabszych. Postacie zupełnie wypadają z charakterów, fabuła praktycznie o niczym, nie pcha akcji do przodu, Zhańbieni zachowują się żałośnie (a nie o to w nich chodziło),Nom Anor przygłup (serio?),ogólnie - zła lektura.

Meh, raczej nie polecam, tu już czytałem tą nową erę Jedi jakoś wyrywkowo, jakieś oderwane książki łapałem, ale było słabiuuutko.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019. Przeczytałem jakieś chore ilości książek z serii Star Wars...

Meh, raczej nie polecam, tu już czytałem tą nową erę Jedi jakoś wyrywkowo, jakieś oderwane książki łapałem, ale było słabiuuutko.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019. Przeczytałem jakieś chore ilości książek z serii Star Wars...

Nie wnosi wiele do NEJ ale ciekawa dla kogoś kogo interesują losy Imperium po dylogii Stackpole'a (tom 2 i 3) raczej nie nudzilem sie mocno przy niej, fajnie ze Pelleaon powraca i jego spór z Kurlenem Flenniciem wypada bardzo dobrze przez calą książke.

Nie wnosi wiele do NEJ ale ciekawa dla kogoś kogo interesują losy Imperium po dylogii Stackpole'a (tom 2 i 3) raczej nie nudzilem sie mocno przy niej, fajnie ze Pelleaon powraca i jego spór z Kurlenem Flenniciem wypada bardzo dobrze przez calą książke.

Powieść składa się z trzech wątków – wyprawy Luke’a Skywalkera i innych jedi w poszukiwaniu planety kryjącej sekret pokonania Yuuzhan Vongów; misji małżeństwa Solo w celu ponownego nawiązania kontaktu z odległymi planetami oraz losów egzekutora Nom Amora pośród Zhańbionych. Największym plusem powieści było dla mnie przedstawienie Imperium w pierwszym z wątków – nie jest to już główny przeciwnik, ale sojusznik z którym trzeba współpracować pomimo dzielących różnic. Na dodatek, podobnie jak Nowa Republika, jest ono trawione wewnętrznymi konfliktami i jedynie starzejący się admirał Pellaeon jest w stanie trzymać ich w ryzach – jest to moim zdaniem chyba najlepsze sportretowanie Imperium od czasów wydarzeń z „Wizji przyszłości”. Podobało mi się także dokładniejsze przedstawienie realiów życia Zhańbionych i tego jak starcia z jedi wpływają na kulturę Yuuzhan Vongów. No i do tego bardzo ciekawe jest jak Nom Amor usiłuje wykorzystać nową sytuację dla własnej korzyści. Trochę słabiej wypada niestety na tym tle wątek Lei i Hana, ale tak nie jest źle – postać Tahiri czy nowy sprzymierzeniec bardzo fajnie urozmaicają ten element fabuły. Na dodatek w następnym tomie zapowiada się powrót do wydarzeń z jednej z pierwszych książek z uniwersum Gwiezdnych Wojen – nie mogę się doczekać. Porządna pozycja.

Powieść składa się z trzech wątków – wyprawy Luke’a Skywalkera i innych jedi w poszukiwaniu planety kryjącej sekret pokonania Yuuzhan Vongów; misji małżeństwa Solo w celu ponownego nawiązania kontaktu z odległymi planetami oraz losów egzekutora Nom Amora pośród Zhańbionych. Największym plusem powieści było dla mnie przedstawienie Imperium w pierwszym z wątków – nie jest to...

Zupełnie nie rozumiem czemu ta książka zbiera tak niskie oceny. Pozycje z cyklu Star Wars nigdy nie pretendowały do miana ambitnej literatury i oceniać je należy w swojej kategorii, a stanowczo nie uważam, żeby "Ruiny Imperium" odstawały od średniej ustalonej przez cykl Nowa Era Jedi.
Mi bardzo odpowiadał balans między "czasem antenowym" głównych bohaterów z filmowej trylogii, dla których chyba większość z nas czyta te książki, a postaciami drugoplanowymi. Bardzo dobre są fragmenty poświęcone Pellaeonowi, ciekawy jest wątek Tahiri (wreszcie ktoś sobie przypomniał, że fajnie by było gdyby jej niewola u Yuuzhan i śmierć Anakina wywarła na dziewczynę jakiś wpływ),nieźle wypadła intryga uknuta w Gromadzie Koornacht, nawet o losach Noma Anora czyta się dobrze.

Z pewnością nie jest to jedna z lepszych książek z uniwersum, ale bije na głowę przeraźliwie nudny "Punkt Równowagi", słabą "Mroczną Podróż" czy oba "Ostrza Zwycięstwa", do tego dobrze kontynuuje wątki podjęte przez poprzednie książki cyklu NEJ.

Zupełnie nie rozumiem czemu ta książka zbiera tak niskie oceny. Pozycje z cyklu Star Wars nigdy nie pretendowały do miana ambitnej literatury i oceniać je należy w swojej kategorii, a stanowczo nie uważam, żeby "Ruiny Imperium" odstawały od średniej ustalonej przez cykl Nowa Era Jedi.
Mi bardzo odpowiadał balans między "czasem antenowym" głównych bohaterów z filmowej...

Na początku ustalmy parę faktów: decydując się na lekturę tej książki liczyłem że trafię na lekturę analogiczną do tych ze świata Forgotten Realms - niezbyt wymagająca, ale za to przepełniona akcją. Idealny zabijacz czasu dostarczający wiele rozrywki.

Niestety "Ruiny Imperium" nie są tego typu lekturą. Nie są też wymagającą lekturą, tak jak przypuszczałem.

Problem tej książki polega na jej objętości... Tutaj ABSOLUTNIE NIC się nie dzieje. Całe "Ruiny Imperium" to jedna wielka dłużyzna. Nie ma tutaj zbyt wiele typowo Star Wars'owych potyczek słownych dotyczących mocy, wszystko opiera się o "dyplomację" i strasznie ślimaczą walkę.

Pierwsze 200 stron to z grubsza przygotowania do wyprawy, kolejne 200 to bitwa. Żadnych zwrotów akcji. Absolutna NUDA. W takiej objętości można zmieścić na prawdę ciekawą treść. "Heretyk mocy" jest trylogią, mam wrażenie jednak, że można było to wszystko zmieścić w jednym tomie, na pewno historia by na tym nie straciła. Zniechęcony pierwszą częścią nie mam zamiaru czytać kolejnych.

Była to moja pierwsza lektura z uniwersum Star Wars, nie ostatnia. Tym razem jednak chyba poczytam najpierw w internecie opinie i wyłuskam perełki/najlepsze książki, zanim zabiorę się do lektury. "Ruin Imperium" nikomu nie polecam, lepiej poczytać na Wookieepedii co się tam wydarzyło, nie będzie to przynajmniej stracony czas.

Na początku ustalmy parę faktów: decydując się na lekturę tej książki liczyłem że trafię na lekturę analogiczną do tych ze świata Forgotten Realms - niezbyt wymagająca, ale za to przepełniona akcją. Idealny zabijacz czasu dostarczający wiele rozrywki.

Niestety "Ruiny Imperium" nie są tego typu lekturą. Nie są też wymagającą lekturą, tak jak przypuszczałem.

Problem tej...

To było naprawdę dobrze napisane. Może lekko momentami się dłużyło, ale styl pisania, fabuła i kreacja postaci miód-malina! :)
8/10.
W ogóle jeżeli chodzi o książkowe cykle Star Wars, to "Nowa Era Jedi" bije wszystkie na łeb :)

To było naprawdę dobrze napisane. Może lekko momentami się dłużyło, ale styl pisania, fabuła i kreacja postaci miód-malina! :)
8/10.
W ogóle jeżeli chodzi o książkowe cykle Star Wars, to "Nowa Era Jedi" bije wszystkie na łeb :)