Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem bardzo zawiedziony. Żiżek zawsze mówi że jest pesymistą, w tej książce jest naiwnym optymistą. Nie ma tu nic rewolucyjnego, ani nawet szczególnie radykalnego, ot manifest mdłego socjalliberalizmu na czas pandemii.

Żiżek znany jest z prowokacyjnych i nieco "edgy" stwierdzeń. Tutaj nie ma nic z tych rzeczy. Nie polecam

Jestem bardzo zawiedziony. Żiżek zawsze mówi że jest pesymistą, w tej książce jest naiwnym optymistą. Nie ma tu nic rewolucyjnego, ani nawet szczególnie radykalnego, ot manifest mdłego socjalliberalizmu na czas pandemii.

Żiżek znany jest z prowokacyjnych i nieco "edgy" stwierdzeń. Tutaj nie ma nic z tych rzeczy. Nie polecam

Znakomita. Bardzo dobrze się czyta, niestety książka ma jedną wadę - podstawa na której się opiera jest dość chwiejna. Mazzucato zdaje się tłumaczyć pojęcie płacy, zysku i renty, ale już ocena co jest zyskiem a co rentą jest dość arbitralna. Sądy są wydawane raczej pragmatycznie, niż na podstawie spójnej teorii.

Znakomita. Bardzo dobrze się czyta, niestety książka ma jedną wadę - podstawa na której się opiera jest dość chwiejna. Mazzucato zdaje się tłumaczyć pojęcie płacy, zysku i renty, ale już ocena co jest zyskiem a co rentą jest dość arbitralna. Sądy są wydawane raczej pragmatycznie, niż na podstawie spójnej teorii.

Bardzo dobra krytyka polskiej transformacji. Jedyny zarzut jaki można wobec niej mieć, to miejscami zbytnia chaotyczność - niektóre fragmenty trzeba było czytać po dwa razy, by zrozumieć o co chodzi. Pierwsza część książki (ta wymieniająca personalia i kto w jakich reformach uczestniczył) również mogłaby być napisana przystępniej, ze wstępem, kto był kim, a dopiero potem opisaniu wzajemnych interakcji.

Polecam, jedna z niewielu krytycznych ksiażek wobec transformacji, niestety biały kruk

Bardzo dobra krytyka polskiej transformacji. Jedyny zarzut jaki można wobec niej mieć, to miejscami zbytnia chaotyczność - niektóre fragmenty trzeba było czytać po dwa razy, by zrozumieć o co chodzi. Pierwsza część książki (ta wymieniająca personalia i kto w jakich reformach uczestniczył) również mogłaby być napisana przystępniej, ze wstępem, kto był kim, a dopiero potem...