Więzy krwi

Naprawdę przyjemny powrót po latach! Co prawda słabo pamiętam dwa pierwsze tomy, ale w trakcie czytania wróciły do mnie najważniejsze wydarzenia i to w zupełności wystarczyło. Fajna seria dla młodszych i dla starszych, mózg nie topnieje podczas czytania i naprawdę można się wkręcić :). Jestem ciekawa, co będzie się działo dalej!

Naprawdę przyjemny powrót po latach! Co prawda słabo pamiętam dwa pierwsze tomy, ale w trakcie czytania wróciły do mnie najważniejsze wydarzenia i to w zupełności wystarczyło. Fajna seria dla młodszych i dla starszych, mózg nie topnieje podczas czytania i naprawdę można się wkręcić :). Jestem ciekawa, co będzie się działo dalej!

Więzy krwi łyknąłem w 3 dni, ponieważ Sean Williams i Garth Nix dołożyli kolejną po Brandonie Mullu i Maggie Stiefvater wspaniałą cegiełkę do cyklu Spirit Animals. Wartka akcja i jej zwroty dają porządną porcję dobrej zabawy 👍

Czwórka bohaterów została rozdzielona i muszą radzić sobie w nowej rzeczywistości, walcząc z wewnętrznymi demonami oraz bardziej materialnymi wrogami na zewnątrz. Tym razem muszą odszukać Słonia, kolejną z Wielkich Bestii i zdobyć jego talizman, zanim uczynią to poplecznicy Pożeracza. W tej wyprawie wesprą ich nowi sprzymierzeńcy, których obecność wzbogaca III tom o dodatkowy dramatyzm, ale wywołuje również uśmiech na twarzy 😃

Teraz już na dobre dałem się wciągnąć w świat Erdas i prześcigamy się z synem, kto pierwszy przeczyta kolejny tom 🏃

Polecam❣

Więzy krwi łyknąłem w 3 dni, ponieważ Sean Williams i Garth Nix dołożyli kolejną po Brandonie Mullu i Maggie Stiefvater wspaniałą cegiełkę do cyklu Spirit Animals. Wartka akcja i jej zwroty dają porządną porcję dobrej zabawy 👍

Czwórka bohaterów została rozdzielona i muszą radzić sobie w nowej rzeczywistości, walcząc z wewnętrznymi demonami oraz bardziej materialnymi...

Seria „Spirit Animals” to bynajmniej nieszablonowe wydawnicze przedsięwzięcie, ponieważ każdy tom wychodzi spod pióra innego autora posiadającego międzynarodową sławę. Każda część jest specyficzna, jedyna w swoim rodzaju, ale po przeczytaniu trzech wiemy już, jak wspaniale się ze sobą łączą i właściwie dopięte są na ostatni guzik. Łatwo zauważyć, że sięgając po kolejny tom i wiedząc, że ma zupełnie innego twórcę budzi się w czytelniku nie tylko ciekawość fabuły, ale także stylu pisarskiego, kreacji bohaterów i sposobu przedstawienia świata.
Z prawdziwą przyjemnością sięgamy po kolejny tom Zwierzoduchów i po raz trzeci przenosimy się do fantastycznej krainy Erdas, którą przed okrutną armią Pożeracza chroni czwórka dwunastolatków ze swoimi magicznymi zwierzoduchami. Abeke, Meilin, Conor i Rollan oraz panda Jhi, lamparcica Uraza, wilk Briggan i sokolica Essix nie mają chwili spoczynku i po stracie jednego z talizmanów muszą umocnić swoje siły i zdobyć kolejny, którym opiekuje się potężny słoń Dinesh mieszkający w egzotycznej dżungli.. Naszych bohaterów znów czeka mozolna wędrówka do kolejnych miejsc i pozyskiwanie sojuszników. Początkowo jest ich tylko troje, ponieważ Meilin na własną rękę pragnie pomóc ojcu, potężnemu generałowi Tang, którego kraina została podbita przez armię Pożeracza, jednak z biegiem czasu ( i po nowych doświadczeniach) wszyscy zdają sobie sprawę, że stanowią jedność i prawdziwie mocni są tylko wtedy, kiedy działają razem. A pełnię swojej mocy uzyskują tylko w ścisłej korelacji ze swoimi zwierzoduchami. Każdego dnia uczą się wzajemnego szacunku i polegania na sobie, a kiedy nadejdzie decydujący moment – odkryją, jak ważne jest bezgraniczne zaufanie towarzyszowi. Będą także musieli nauczyć się wybaczania…i pokory, a przywykły do działania na własną rękę Rollan odkryje, że zbytnia chciwość jeszcze nikomu nie przyniosła nic dobrego.
„Więzy krwi” czyta się równie wspaniale, jak dwie poprzednie książki serii. Jednym tchem. Opisy w tym tomie są bardzo sugestywne i rozbudowane, postacie wyraziste i charakterystyczne; nabierają konkretnych cech i niejako dojrzewają z każdą kolejną przygodą. Mimo wad oraz słabych punktów głównych bohaterów nie można nie lubić, podobnie jak ich zwierzoduchów i towarzyszy. Nietuzinkowe przygody, aczkolwiek wpadające w lekki schematyzm, zgrabnie tocząca się akcja, a także jasno określona granica między dobrem a złem sprawiają, że choć zakończenie staje się nieco przewidywalne, to ciągle można odczuć dreszczyk emocji.
Piękne wydanie dzięki Wydawnictwu Wilga to znowu twarda okładka ze złotymi literami, a w środku naprawdę dużo tekstu drukowanego standardowej wielkości czcionką. Wyjątkowa kolekcja fantasy, w sam raz dla czytelników 10+. My, chociaż w gatunku fantasy stawiamy pierwsze kroki, polecamy gorąco.

Seria „Spirit Animals” to bynajmniej nieszablonowe wydawnicze przedsięwzięcie, ponieważ każdy tom wychodzi spod pióra innego autora posiadającego międzynarodową sławę. Każda część jest specyficzna, jedyna w swoim rodzaju, ale po przeczytaniu trzech wiemy już, jak wspaniale się ze sobą łączą i właściwie dopięte są na ostatni guzik. Łatwo zauważyć, że sięgając po kolejny tom...

Emocje ciągną się jak dotąd, ale postacie nie są tak głębokie, jak tego wymagam. A nie wymagam ich głębokości za bardzo... Więc chyba rozumiecie :)

Emocje ciągną się jak dotąd, ale postacie nie są tak głębokie, jak tego wymagam. A nie wymagam ich głębokości za bardzo... Więc chyba rozumiecie :)

Książka nie była zła, ale nudny jest wciąż powtarzający się schemat: Zielone Płaszcze szukają kolejnej z Wielkich Bestii, udaje im się ją znaleźć, pojawiają się Zdobywcy, między Zielonymi Płaszczami a Zdobywcami jest bitwa, ktoś umiera, bitwę wygrywają Zielone Płaszcze i zdobywają talizman. Tylko sama końcówka o Lishay była satysfakcjonująca i niespodziewana.

Książka nie była zła, ale nudny jest wciąż powtarzający się schemat: Zielone Płaszcze szukają kolejnej z Wielkich Bestii, udaje im się ją znaleźć, pojawiają się Zdobywcy, między Zielonymi Płaszczami a Zdobywcami jest bitwa, ktoś umiera, bitwę wygrywają Zielone Płaszcze i zdobywają talizman. Tylko sama końcówka o Lishay była satysfakcjonująca i niespodziewana.

Dzielni przyjaciele wraz z oddanymi zwierzoduchami wyruszają w kolejną niebezpieczną podróż. Po utracie jednego z talizmanów, tym razem ich celem okazuje się przedmiot mocy należący do słonia Dinesha. Meilin, Rollan, Conor i Abake wraz z lamparcicą Urazą, wilkiem Brigganem, Pandą Jhi i sokolicą Essix nie uchylą się przed niczym, aby uratować świat od złego. Ich najgorszym wrogiem jest Pożeracz oraz jego przerażająca i bardzo silna armia. Młodzi ludzie doświadczają ogromu niebezpieczeństw i muszą poświęcić naprawdę bardzo wiele dla dobra sprawy. Czy słoń Dinesh odda swój talizman?
Rozegra się ciężka walka, gdzie zakończenia nie można być pewnym...
______________________________
Tom trzeci, a dokładniej "WIĘZY KRWI" opowiada o oddaniu, przyjaźni, miłości, ale przede wszystkim przeogromnej nadziei. Mówi o tym, że jest ona najważniejsza i nie można o niej zapominać. Najgorsze, co można zrobić dla siebie i innych jest poddanie się... Póki człowiek walczy zawsze istnieje nadzieja na dokonanie niemożliwego... Bohaterowie jeszcze bardziej zacieśniają więzy ze zwierzoduchami. Powieść czyta się naprawdę bardzo szybko, z racji małych gabarytów, ale również wciągającej fabuły. Akcja biegnie w idealnym tempie - niczego nie ma zamało, ani zbyt dużo. Postaci, które wydawały się mniej barwne, teraz pokazują swój spryt oraz rozwagę. Cieszę się, że mam możliwość zabrania się dziś za kolejny tom🥰📚.

Dzielni przyjaciele wraz z oddanymi zwierzoduchami wyruszają w kolejną niebezpieczną podróż. Po utracie jednego z talizmanów, tym razem ich celem okazuje się przedmiot mocy należący do słonia Dinesha. Meilin, Rollan, Conor i Abake wraz z lamparcicą Urazą, wilkiem Brigganem, Pandą Jhi i sokolicą Essix nie uchylą się przed niczym, aby uratować świat od złego. Ich najgorszym...

Trzeci tom świetnej serii młodzieżowej jest jeszcze lepszy niż poprzednicy. Fabuła staje się coraz bardziej epicka, rozbudowana i szokująca. Aż nie sposób się oderwać od przygód czwórki przyjaciół i ich zwierzoduchów.
Polecam

Trzeci tom świetnej serii młodzieżowej jest jeszcze lepszy niż poprzednicy. Fabuła staje się coraz bardziej epicka, rozbudowana i szokująca. Aż nie sposób się oderwać od przygód czwórki przyjaciół i ich zwierzoduchów.
Polecam

Ten tom był zdecydowanie lepszy od pozostałych. Dalej widać ten schemat, ale tak bardzo się nie narzuca. Poza tym sporo się tutaj działa, co pewnie odciągało trochę uwagę.

Ten tom był zdecydowanie lepszy od pozostałych. Dalej widać ten schemat, ale tak bardzo się nie narzuca. Poza tym sporo się tutaj działa, co pewnie odciągało trochę uwagę.

Nic odkrywczego nie napisze ta seria jest mega dobra dla każdego polecam

Nic odkrywczego nie napisze ta seria jest mega dobra dla każdego polecam

Kocham ją! I do tego, jest to jednen z tych przełomowych tomów, gdzie wiele rzeczy ujrzy po raz pierwszy światło dzienne. A także, każde kłamstwo ma krótkie nóżki. No i czasem, dumę należy schować do kieszeni. Spotkania? Wielkich mistrzów!

Kocham ją! I do tego, jest to jednen z tych przełomowych tomów, gdzie wiele rzeczy ujrzy po raz pierwszy światło dzienne. A także, każde kłamstwo ma krótkie nóżki. No i czasem, dumę należy schować do kieszeni. Spotkania? Wielkich mistrzów!