Zakończenie super ale jak na 340 stron to trochę mało . Książka „ciągnęła „ sie strasznie . Ostatnie 40 str na plus .

Zakończenie super ale jak na 340 stron to trochę mało . Książka „ciągnęła „ sie strasznie . Ostatnie 40 str na plus .

Dokończenie historii Piotra i Judyty... Czyta się szybko i przyjemnie, fabuła bardzo wciągająca, nie brakuje humoru i ciętego języka.

Dokończenie historii Piotra i Judyty... Czyta się szybko i przyjemnie, fabuła bardzo wciągająca, nie brakuje humoru i ciętego języka.

Znów za dużo przemyśleń i analiz w myślach głównych bohaterów. Jakoś ciężej mi się ṭo czytało niż drugą część. Bez szału ale można przeczytać.

Znów za dużo przemyśleń i analiz w myślach głównych bohaterów. Jakoś ciężej mi się ṭo czytało niż drugą część. Bez szału ale można przeczytać.

Judyta i Piotr z każdym dniem tworzą coraz bardziej zgrany zespół. Ich relacja wchodzi na wyższy poziom, a i w pracy nie mają sobie równych. Mogli by wieść spokojne życie gdyby nie problemy, które cały czas nie dają o sobie zapomnieć.
Judyta uważa, że skoro to ona je na nich sprowadziła to również do niej należy rozwiazanie ich. Postanawia pociągnąć za wszystkie możliwe sznurki, byleby Malczewski raz na zawsze zniknął z ich życia.
Niestety jej niezależność wprowadzi do jej i Piotra życia kolejne zawirowania.

Czy uda im się doprowadzić do finału sprawę z Malczewskim?

Za mną już ostatni tom serii z aktami od Natalii Sońskiej. Nie będzie zaskoczeniem kiedy powiem, że spodziewałam się trzymającej w napięciu historii i właśnie to otrzymałam. Nowa odsłona autorki bardzo mi się podobała, bo pomimo nutki pikanterii wszystko było napisane z wielkim smakiem i szacunkiem do czytelnika.
Historia Judyty i Piotra od pierwszego tomu wciąga czytelnika w świat prawników i problemów, z którymi muszą się zmagać, a uczucie i pożądanie jakie się między nimi rodzi sprawia, że czytelnik pragnie poznać jak najszybciej zakończenie.
Serdecznie polecam.

Judyta i Piotr z każdym dniem tworzą coraz bardziej zgrany zespół. Ich relacja wchodzi na wyższy poziom, a i w pracy nie mają sobie równych. Mogli by wieść spokojne życie gdyby nie problemy, które cały czas nie dają o sobie zapomnieć.
Judyta uważa, że skoro to ona je na nich sprowadziła to również do niej należy rozwiazanie ich. Postanawia pociągnąć za wszystkie możliwe...

Wyrok namiętności to trzecia i ostatnia część serii z aktami.
Czekałam na ten finał bardzo!
Duet Judyty i Piotra już od pierwszych stron wciągał a iskry aż wyskakiwały między wyrazami, dlatego tak mocno im kibicowałam i czekałam na happy and.

W tej części wsystkie niedopowiedzenia, sprawy i niepewności miały zostać ujawnione. W poprzednich częściach czułam tę historię całą sobą i tym razem liczyłam na to samo.
Musze przyznać, że w ostatnim tomie akcja toczy się najwolniej i niestety dzieje się najmniej.
Emocji oczywiście nie brakuje, jednakże najwięcej pojawia się na sam koniec.
Moim zdaniem w poprzednich częściach było wiecej namiętności między bohaterami, tutaj bardzo wybił się wątek kryminalny. Nie przeszkadzało mi to ale jednak czułam pewnien niedosyt. Para mecenasow zdecydowanie zgubiła swój pazur.
Autorka pisze bardzo wciągająco, czaruje słowem i momentami bardzo ciężko się oderwać. Odkładając książkę często zastanawiałam się co dalej więc przeczytałam ją w dwa wieczory żeby zaspokoić swoją ciekawość.
Czy mi się podobało?
Tak. Bawiłam się dobrze, tęskniłam za tą parą i pozostałymi wątkami. Jestem usatysfakcjonowana zakończeniem i chętnie wrócę do tej historii jeszcze kiedyś!

Wyrok namiętności to trzecia i ostatnia część serii z aktami.
Czekałam na ten finał bardzo!
Duet Judyty i Piotra już od pierwszych stron wciągał a iskry aż wyskakiwały między wyrazami, dlatego tak mocno im kibicowałam i czekałam na happy and.

W tej części wsystkie niedopowiedzenia, sprawy i niepewności miały zostać ujawnione. W poprzednich częściach czułam tę historię całą...

Drugi tom serii, której pierwsza część bardzo mi się podobała. Autorkę znam z przyjemnych obyczajówek, a tutaj opis sugerował prawniczy romans. Dałam się skusić i nie żałuję.

Powieść przeczytałam błyskawicznie, i to nie przez to, że to jakaś prosta historyjka. To realna opowieść o dwójce adwokatów, pełna ciętego języka, sarkazmu ale i gorącego uczucia. Bo jaka tu jest chemia miedzy bohaterami! Akcja gmatwa się, a na jaw wychodzą kolejne powiązania. Jest gorąco, odważnie i z pazurem. Wciągająco i nieodkładalnie.

Jak nie jestem fanką prawniczych powieści, tak ta seria bardzo przypadła mi do gustu. Podoba mi się również wydanie tej powieści, bo okładki idealnie pasują do treści.

Drugi tom serii, której pierwsza część bardzo mi się podobała. Autorkę znam z przyjemnych obyczajówek, a tutaj opis sugerował prawniczy romans. Dałam się skusić i nie żałuję.

Powieść przeczytałam błyskawicznie, i to nie przez to, że to jakaś prosta historyjka. To realna opowieść o dwójce adwokatów, pełna ciętego języka, sarkazmu ale i gorącego uczucia. Bo jaka tu jest...

Powiedziało się A, trzeba powiedzieć B, a w tym wypadku nawet C, bo ta książka to trzecia część serii. Kolejne tomy to nierozerwalna ciągłość, zintegrowana historia.

Pierwszy tom mnie rozczarował. Myślałam, że łączy ze sobą wątek kryminalny z romansem. Okazało się, że to powieść obyczajowa opowiadającą o prawnikach. Wątek kryminalny był jedynie tłem, który nawet przez chwilę nie wybijał się na pierwszy plan. W drugim tomie wątek obyczajowy nie był już tak bardzo dominujący, a poboczne zostały rozszerzone. Okazało się, że autorka całkiem sprawnie uknuła intrygę, choć w moim odczuciu mogłaby jej nadać większą wagę. W tej części wynudziłam się okropnie. Akcja praktycznie stoi w miejscu, a bohaterowie stali się nijacy, płascy, bez początkowej charyzmy. Piotr i Judyta są naprzemiennie pierwszoosobowymi narratorami. To o swoich uczuciach i przeżyciach opowiadają. W tym tomie nadal mają własne charaktery, kierują się zasadami moralnymi, pozbawieni są naiwności, ale z początkowej hardości nie pozostało nic.

Autorka odznacza się dobrą stylistyką, ale bez kwiecistego języka. Lekką, przyjemną, z małą ilością wulgaryzmów. Chyba tylko dlatego udało mi się dotrzeć do ostatniej strony.

Do wcześniejszych tomów miałam zastrzeżenie dotyczące nieprzypominania, co działo się w poprzednich częściach jednej i tej samej historii. Niestety w tej sprawie nic się nie zmieniło, autorka tego nie poprawiła.

Książka niewątpliwie posiada atuty, jednak jest to powieść z gatunku obyczajowych, za którymi nie przepadam. Przez większość czasu mnie nudziła. Ocena odzwierciedla, w jakim stopniu książka mnie zaangażowała.

Powiedziało się A, trzeba powiedzieć B, a w tym wypadku nawet C, bo ta książka to trzecia część serii. Kolejne tomy to nierozerwalna ciągłość, zintegrowana historia.

Pierwszy tom mnie rozczarował. Myślałam, że łączy ze sobą wątek kryminalny z romansem. Okazało się, że to powieść obyczajowa opowiadającą o prawnikach. Wątek kryminalny był jedynie tłem, który nawet przez...

Można przeczytać, ale bez rewelacji.

Można przeczytać, ale bez rewelacji.

„Wyrok namiętności” Natalii Sońskiej to trzeci tom z prawniczej serii o dwójce adwokatów.

Judyta i Piotr. W końcu przestają walczyć z uczuciami, poddając się im całkowicie. I pomimo, że między nimi zaczyna się dobrze układać, to pogróżki i zastraszenia ze strony niebezpiecznych ludzi nie pozwalają im odetchnąć. Czy uda im się wybrnąć z sytuacji pozornie bez wyjścia?

Często czytając książki, zastanawiam się jak mógłby wyglądać ciąg dalszy. I w tym przypadku w końcu wiem. Bo o ile w przypadku kryminałów kilkutomowe serie czytam często, to w powieściach obyczajowych zdarzają mi się rzadko. Autorka w trzeciej części oprócz wątku osobistego i prawniczego wplotła sporo sensacji, co dodało pazura całości. Teraz zastanawiam się tylko, czy to jest już koniec, czy pojawi się kolejny tom (na który oczywiście liczę). Polecam bardzo, koniecznie od pierwszej części.

„Wyrok namiętności” Natalii Sońskiej to trzeci tom z prawniczej serii o dwójce adwokatów.

Judyta i Piotr. W końcu przestają walczyć z uczuciami, poddając się im całkowicie. I pomimo, że między nimi zaczyna się dobrze układać, to pogróżki i zastraszenia ze strony niebezpiecznych ludzi nie pozwalają im odetchnąć. Czy uda im się wybrnąć z sytuacji pozornie bez...

Są takie książki, które chętnie zobaczyłabym na dużym ekranie. Ale są też takie, które rewelacyjnie nadają się na serial.
Moim zdaniem "Seria z aktami" Natalii Sońskiej jest idealnym przykładem tego drugiego, bo perypetie mencenas Judyty Breszki i adwokata Piotra Kosteckiego z pewnością przyciągnęłyby widzów przed ekrany. Ja tęsknię za takimi serialami.

Wszelkie niesnaski między parą prawników wydają się być odległą przeszłością. W sprawach osobistych i zawodowych układa się całkiem nieźle, jednak ciągnie się za nimi widmo sporych problemów, w które wdepnęli poniekąd na własne życzenie.
Zadziorna Judyta oczywiście próbuje zażegnać kłopoty przy pomocy swoich alternatywnych metod, ale nie ma pewności czy przyniosą one pozytywny skutek.
Trudności, które wyrastają jak grzyby po deszczu wprowadzają też niepotrzebne zamieszanie w życie prywatne prawników, a to już prosta droga do ... No właśnie, do czego? Jak myślicie? Czy Judyta i Piotr odetchną w końcu i poświęcą się sobie na wzajem?

"Wyrok namiętności" to trzeci a jednocześnie ostatni tom tej historii, nad czym ubolewam, ale mam nadzieję, że autorka już ma coś w zanadrzu na przyszłość, bo takie historie uwielbiam czytać. Lekko, przyjemnie, a jednocześnie z dreszczykiem emocji i oczekiwania, a za razem z zadziornym wątkiem romansowym w tle. Wszystkiego po trochu w idealnych proporcjach. Trzeba przyznać, że Natalia Sońska potrafi złapać ten balans.
Nie zdradzę za dużo, bo łatwo o to, recenzując kolejny tom serii. Ale mam nadzieję, że potraktujecie moje słowa jako wystarczającą rekomendację i zachetę do sięgnięcia po "Serię z aktami", bo to wartka akcja, odrobina romansu, zagadka kryminalna, a to wszytko w profesjonalnym klimacie prawniczym. Świetna propozycja od @czwartastrona .

Są takie książki, które chętnie zobaczyłabym na dużym ekranie. Ale są też takie, które rewelacyjnie nadają się na serial.
Moim zdaniem "Seria z aktami" Natalii Sońskiej jest idealnym przykładem tego drugiego, bo perypetie mencenas Judyty Breszki i adwokata Piotra Kosteckiego z pewnością przyciągnęłyby widzów przed ekrany. Ja tęsknię za takimi serialami.

Wszelkie...