pierwszy rap battle. Dwóch tragików, Eurypides i Ajschylos, wieniec laurowy ląduje nad Ajschylosem, niby nimb. Ośmieszeni częściowo zostają obaj, jak to w komedii.
Najważniejszy do spamiętania, rzekomy mankament sztuk Eurypidesa - niezachowanie czystości bohaterów; pokazywanie ich takimi, jakimi są, a nie jakimi powinni być.

pierwszy rap battle. Dwóch tragików, Eurypides i Ajschylos, wieniec laurowy ląduje nad Ajschylosem, niby nimb. Ośmieszeni częściowo zostają obaj, jak to w komedii.
Najważniejszy do spamiętania, rzekomy mankament sztuk Eurypidesa - niezachowanie czystości bohaterów; pokazywanie ich takimi, jakimi są, a nie jakimi powinni być.

POLECAM!
Prawdziwa sztuka jest zawsze współczesna.
Moje opinie o literaturze, muzyce i filmie są w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".

POLECAM!
Prawdziwa sztuka jest zawsze współczesna.
Moje opinie o literaturze, muzyce i filmie są w blogu "Trzy akordy na dwie ręce" oraz w powieści "BUfffO".

Głownym motywem utworu jest pojedynek na rymy dwóch wybitnych dramatopisarzy. Cięty język autora potrafi rozbawić. Szkoda jedynie, że tłumaczenia nie są aktualizowane... żeby móc czerpać pełną przyjemność z lektury trzeba być ekspertem mitologii greckiej i ówczesnej sytuacji politycznej. Słowo "kurwiątko" rozbawiło mnie do łez. Tej wersji popularnego przekleństwa jeszcze nie słyszałem.

Głownym motywem utworu jest pojedynek na rymy dwóch wybitnych dramatopisarzy. Cięty język autora potrafi rozbawić. Szkoda jedynie, że tłumaczenia nie są aktualizowane... żeby móc czerpać pełną przyjemność z lektury trzeba być ekspertem mitologii greckiej i ówczesnej sytuacji politycznej. Słowo "kurwiątko" rozbawiło mnie do łez. Tej wersji popularnego przekleństwa jeszcze...

We współczesnej rzeczywistości, w której komedie stanowią na ogół tylko płytką farsę, pisaną i wystawianą ku uciesze widowni, tekst taki jak "Żaby" to niewątpliwy wzór do naśladowania. Trudno nie zachwycić się ostrym i rubasznym językiem, który mimo to nie traci na takcie i stylu, a właśnie przez to bezceremonialnie stawia ważne diagnozy społeczno-polityczne. Jak bowiem inaczej, w szczególności nam, Polakom, postrzegać spór dwóch wieszczy, którego wygrany wróci do świata żywych i będzie musiał przełamać rzeczywistość świata bez autorytetów. Tekst ponadczasowy, choć trudny w odbiorze dla osoby, której zainteresowania są dalekie od Starożytnej Grecji, autor żongluje bowiem całą masą wydarzeń i postaci tego okresu historii.

We współczesnej rzeczywistości, w której komedie stanowią na ogół tylko płytką farsę, pisaną i wystawianą ku uciesze widowni, tekst taki jak "Żaby" to niewątpliwy wzór do naśladowania. Trudno nie zachwycić się ostrym i rubasznym językiem, który mimo to nie traci na takcie i stylu, a właśnie przez to bezceremonialnie stawia ważne diagnozy społeczno-polityczne. Jak bowiem...

Mimo dokładniejszego zagłębienia się w ten dramat, nie podzielam zachwytów. Niestety nie śmieszyła mnie ta forma.

Mimo dokładniejszego zagłębienia się w ten dramat, nie podzielam zachwytów. Niestety nie śmieszyła mnie ta forma.

Dionizos przebrany za Heraklesa oraz jego niewolnik Ksantias, schodzą do Hadesu, żeby w obecności Plutona wysłuchać walki na słowa pomiędzy Ajschylosem a Eurypidesem i wydać osąd. Na miejscu okazuje się, że jest jeszcze jeden pretendent do wygranej - Sofokles. Kto okaże się zwycięzcą?
Dobra komedia przez którą prześwieca gombrowiczowska myśl, tj. "Eurypides wielkim tragediopisarzem był" (oczywiście sarkastyczna). Jest tam również szekspirowskie "być albo nie być". Jedna scena przypomina scenę z filmu "Dzień świra" (scenę na plaży). Jest z czego się śmiać. Autor okazuje się dobrym obserwatorem rzeczywistości. Wadą jest to, że cała komedia to jedna wielka krytyka, satyra i parodia, brakuje jej coś "swojego". Poza tym trudno się ją czyta, gdyż bez znajomości szczegółowej wiedzy na temat wierzeń, kultury, historii i obyczajów starożytnej Grecji, nie da się jej w pełni zrozumieć, nie wspominając o tym, że ciężko zrozumieć szermierkę słowną dwóch tragediopisarzy nie znając ich twórczości (może warto się z nią zapoznać i wyrobić swoje zdanie?). Dużo sarkazmu, celne uwagi, wyostrzony humor, motywy transwestytyzmu, humor (który wikipedia określa jako) skatologiczny, dają wiele do myślenia - nie tylko zmieniają szkolne oblicze antycznej twórczości, ale też każą się zastanowić: który z pisarzy jest bardziej nam współczesny?

Dionizos przebrany za Heraklesa oraz jego niewolnik Ksantias, schodzą do Hadesu, żeby w obecności Plutona wysłuchać walki na słowa pomiędzy Ajschylosem a Eurypidesem i wydać osąd. Na miejscu okazuje się, że jest jeszcze jeden pretendent do wygranej - Sofokles. Kto okaże się zwycięzcą?
Dobra komedia przez którą prześwieca gombrowiczowska myśl, tj. "Eurypides wielkim...

Dawno, dawno temu czytałam takie rzeczy... i pamiętam niestety niewiele.
Ale jedno jest pewne - to przezabawny tekst nienadający się dla dzieci.
Oczywiście łatwiej jest go łyknąć, kiedy zna się trochę tamtych "klimatów", ale polecam tak czy inaczej - z ciekawości można potem poszukać by się trochę wgryźć.
A jak to ze sztukami bywa - szybkie i łatwe do przeczytania.

Dawno, dawno temu czytałam takie rzeczy... i pamiętam niestety niewiele.
Ale jedno jest pewne - to przezabawny tekst nienadający się dla dzieci.
Oczywiście łatwiej jest go łyknąć, kiedy zna się trochę tamtych "klimatów", ale polecam tak czy inaczej - z ciekawości można potem poszukać by się trochę wgryźć.
A jak to ze sztukami bywa - szybkie i łatwe do przeczytania.

Genialna, Genialne, Geniusz.
Idealna komedia, czytając ją płakałam ze śmiechu.
Zaburzenie decorum i nadanie rytmu, czego efektem jest zadowolony i roześmiany czytelnik, widz.
Polecam.

Genialna, Genialne, Geniusz.
Idealna komedia, czytając ją płakałam ze śmiechu.
Zaburzenie decorum i nadanie rytmu, czego efektem jest zadowolony i roześmiany czytelnik, widz.
Polecam.

Eurypides i Ajschylos = Mickiewicz i Słowacki

Eurypides i Ajschylos = Mickiewicz i Słowacki