Nie wiem czy to już koniec cyklu, czy nie ,ale ogólnie podobały mi się wszystkie 3 części . W tej dziękuję za kocich bohaterów ,bardzo w książkach lubię, jak pojawiają się zwierzaki .

Nie wiem czy to już koniec cyklu, czy nie ,ale ogólnie podobały mi się wszystkie 3 części . W tej dziękuję za kocich bohaterów ,bardzo w książkach lubię, jak pojawiają się zwierzaki .

Rodzinne Ogródki Działkowe „Morele” czyli ROD „Morele” poznałam w 2021 przy okazji książki „Księga urodzaju” (recenzja na klik). I pamiętam, że przy lekturze bardzo dobrze się bawiłam wtapiając się w historię mieszczuchów uprawiających ogródki. Drugi tom „Tam, gdzie kwitnie miłość” (recenzja na klik) okazał się już dla mnie mniejszym zaskoczeniem. Tematykę ogródków dość, że poznałam z perspektywy Autorki (Katarzyna Kostołowska) to jeszcze z perspektywy własnego taty, o którym pisałam przy okazji recenzji drugiego tomu, a który niestety zamiłowania do opiekowania się szeroko rozumianą ziemią nie przekazał mi w genach. Dlatego chętnie sięgnęłam do trzeciej części serii pt. „Ogród numer czterdzieści” wydanej nakładem Wydawnictwo Książnica, która swym tytułem nawiązuje do innej serii Autorki, tj. cyklu „Czterdzieści”.

W ROD „Morele” trwają wiosenne przygotowania. Dzierżawcy ogródków działkowych dwoją się i troją, by przygotować swoje posesje na przyjście cieplejszych dni. Wywożą. Sprzątają. Zasadzają. Witaj się wzajemnie i witają całkiem nowych najemców, jak na przykład Klaudiusza Janowskiego prywatnego przedsiębiorcę. Janina Skórka, prezeska zarządu ROD, nadal dzierży stery i nie pozwala na żadną samowolkę. Wszystko musi być z nią uzgodnione. Wszystko musi być przez nią zaakceptowane. Czy Jankowski podda się jej dyktaturze?


To faktycznie jest taki hermetyczny klimat. Tacy prezesi czy prezeski rodzinnych ogródków działkowych jak Janina Skórka istnieją naprawdę. Wystarczy tylko popytać kogoś, kto od lat uprawia ogródek. Tak zawsze traktowałam tę serię jako delikatny paszkwil na ten wspólny, zamknięty świat, który toczy się jakby obok od prawdziwego, a na którym obowiązują całkowicie inne zasady. Terminy wywozów odpadów, sposób segregacji (do pustego wrzuca tylko zarząd, a inni niech się martwią zapełnionymi koszami). Witanie się i żegnanie (pamiętajcie, nawet jak nikogo nie widać trzeba krzyczeć głośno, bo a nuż ktoś usłyszy). Głośność muzyki i jej rodzaj (tu trzeba być wrażliwym na sąsiadów, którym dość trudno dogodzić). No i czas grillowania (nie za często i nie za późno. Niektórzy naprawdę już po grillu chcą odpocząć w blasku gwiazd).

Lubię tę serię, która wyjątkowo dobrze się udała Autorce. Świat pokazany z perspektywy życia przyrody, zmian w niej zachodzących oraz specyfiki ogródków działkowych jakoś do mnie przemówił. Lekka, ciepła opowieść idealna do poduszki. Napisana trochę ze swadą, z trochę przejaskrawionymi bohaterami (ale tylko trochę ! Jak pisałam powyżej). Jak to u Katarzyny Kostołowskiej bywa nawet lekka powieść ma swe drugie dno, a błaha opowiastka, nigdy taka błaha do końca nie jest. Tym razem Autorka grozi paluszkiem tym, którzy poddają się bezwiednie opiniom innym, przejmują się spostrzeżeniami wysuniętymi na kanwie bardzo pobieżnych obserwacji. Zwraca uwagę czytelnikom byśmy nie poddawali się uprzedzeniom, antypatiom w stosunku do innych, do nowych w naszym otoczeniu, do tak zwanych obcych. Delikatnie Kostołowska przeprowadza nas przez świat relacji ludzi w średnim wieku, gdzie trudniej jest zasłużyć na sympatię, a łatwiej na niechęć. Udowadnia, że warto jest być otwartym i dostrzegać możliwości z relacji z innymi ludźmi, wokół które finalnie mogą przynieść nam wiele dobrego.

Zachęcam Was gorąco do tej lektury, jeśli lubicie dobre książki obyczajowe. A jeśli nie lubicie dobrych obyczajówek to i tak Was zachęcam. Wierzę, że znajdziecie w ROD „Morele” coś dla Was.

Rodzinne Ogródki Działkowe „Morele” czyli ROD „Morele” poznałam w 2021 przy okazji książki „Księga urodzaju” (recenzja na klik). I pamiętam, że przy lekturze bardzo dobrze się bawiłam wtapiając się w historię mieszczuchów uprawiających ogródki. Drugi tom „Tam, gdzie kwitnie miłość” (recenzja na klik) okazał się już dla mnie mniejszym zaskoczeniem. Tematykę ogródków dość, że...

Świetny relaks, ciepło bijące od bohaterów i panujące na ośrodkach działkowych. Świetny język i wiele celnych myśli. Momentami wzruszająca. A wszystko to w moim ukochanym Wrocławiu! Polecam.

Świetny relaks, ciepło bijące od bohaterów i panujące na ośrodkach działkowych. Świetny język i wiele celnych myśli. Momentami wzruszająca. A wszystko to w moim ukochanym Wrocławiu! Polecam.

„Ogród numer czterdzieści" to książka, która pachnie kwiatami, zachęca do spacerów i relaksu w cieniu drzew. Autorka po raz trzeci zabrała nas na wrocławskie ROD „Morele", na których atrakcji jak zwykle nie brakuje.

W ogródkach działkowych spotkamy dobrze znanych bohaterów z poprzednich tomów - zarząd „Moreli". Oprócz nich pojawiają się też nowe osoby, które wprowadzają nieco zamieszania. Wśród nowych postaci poznajemy tajemniczego Klaudiusza Janowskiego, który został szczęśliwym, ale wymagającym właścicielem działki. W projektowaniu ogrodu pomaga mu Karolina, którą czytelnicy serii „Czterdzieści" o przyjaciółkach mogli już poznać. Co wyniknie z połączenia tylu różnych charakterów i osobistych historii?

Powieść zaskakuje, daje nowe spojrzenie na pewne sprawy i zachowania bohaterów. Czasami pod fasadą twardej skorupy kryje się wrażliwa i krucha otoczka, która może w pewnym momencie pęknąć. W ogródkach działkowych oprócz rozkwitu kwiatów na wiosnę rozkwitają także nowe uczucia. Niektórzy z bohaterów mają się ku sobie i choć wydaje się, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby uczucie dojrzało niczym piękny, czerwony pomidor to jednak do pełnego rozkwitu potrzebne jest zaangażowanie, serce, szczerość i czas. Gdy zabraknie jednego elementu, to pomidor nie dojrzeje w całej okazałości. Podobnie jest z bohaterami - bardzo by chcieli, aby wydarzyło się coś magicznego, a ostatecznie przeszłość kładzie się cieniem na teraźniejszości i nie wszystko układa się po ich myśli.

„Ogród numer czterdzieści" to zdecydowanie powieść życiowa, z przesłaniem, nieco melancholijna, a jednak z dobrymi emocjami. Nie brakuje tu zabawnych momentów, działkowych konfliktów i nutki ironii. Autorka po raz kolejny zabiera czytelnika w barwną podróż, usłaną dywanem z kwiatów, na którym oprócz aksamitnych płatków pojawiają się czasem uwierające kolce i drapiące koty. Sęk w tym, aby nie zrażać się nimi, słuchać głosu swojego serca i podążać własną drogą. To chyba klucz do osiągnięcia wewnętrznego spokoju i życia w zgodzie z samym sobą i swoimi zasadami. Polecam lekturę!

„Ogród numer czterdzieści" to książka, która pachnie kwiatami, zachęca do spacerów i relaksu w cieniu drzew. Autorka po raz trzeci zabrała nas na wrocławskie ROD „Morele", na których atrakcji jak zwykle nie brakuje.

W ogródkach działkowych spotkamy dobrze znanych bohaterów z poprzednich tomów - zarząd „Moreli". Oprócz nich pojawiają się też nowe osoby, które wprowadzają...

Z ogromną radością spotkałam się po raz kolejny z działkowiczami z wrocławskich ogrodów działkowych. Tym razem Katarzyna Kostołowska przybliżyła fanom działkowej serii postać Janiny Skórki, prezeski zarządu ROD, znanej z poprzednich części z niełatwego usposobienia i słabości do koloru różowego. Drugą ważną postacią „Ogrodu numer czterdzieści” jest prywatny przedsiębiorca Klaudiusz Jankowski. Uległ on modzie na posiadanie skrawka ziemi i zaskakując sam siebie kupił działkę w „Morelach”. Decyzja o posiadaniu takowej całkowicie odmieniła jego dotychczasowe życie. Zarówno Janina jak i Klaudiusz to osoby o mocnych charakterach, stanowcze, trudno nawiązujące bliższe relacje. Czy tym dwojgu samotnym ludziom dane będzie zaznać uczucia bliskości i miłości?
Koniecznie trzeba wspomnieć o pozostałych bardzo ważnych bohaterach tej części serii, a mianowicie o dzikich, działkowych kotach oraz ich opiekuńczym duchu - projektantce działki Klaudiusza, Karolinie. Opowieść o kociej rodzinie stanowi jeden z wątków powieści.
Uwielbiam cykl o wrocławskich ogrodach działkowych i ich bohaterach. Dla miłośników działek i ogrodów to lektura obowiązkowa. A czytelników nie posiadających grządek i rabatek książka przeniesie do ROD „Morele” i uraczy zapachem ziemi i wiosennego deszczu, ciepła promieni słonecznych, smakiem warzyw z własnej uprawy.
Autorce rewelacyjnie udaje się oddać niesamowitą radość działkowców wynikającą z obcowaniem z przyrodą, podglądaniem wzrostu roślin, oczekiwaniem na zebranie plonów. Widać, że zarówno Pani Katarzyna jak i jej bohaterowie ładują podczas prac ogrodniczych swoje akumulatory. A ja czytając książki z cyklu „ROD Morele” przy okazji ładuję i mój :)

Z ogromną radością spotkałam się po raz kolejny z działkowiczami z wrocławskich ogrodów działkowych. Tym razem Katarzyna Kostołowska przybliżyła fanom działkowej serii postać Janiny Skórki, prezeski zarządu ROD, znanej z poprzednich części z niełatwego usposobienia i słabości do koloru różowego. Drugą ważną postacią „Ogrodu numer czterdzieści” jest prywatny przedsiębiorca...

“Mnie jednak najlepiej na świecie żyje się w “Morelach”. Na mojej działce, na której urabiam sobie ręce po łokcie. Może życie trzeba czuć?”

Trzeci tom cyklu “ROD Morele”, kolejny raz wkraczamy w życie działkowców. Obok dobrze nam znanych bohaterów, pojawiają się nowe postacie. Dzieli ich całkiem sporo, łączy zamiłowanie, pasja i miłość do niewielkich skrawków ziemi. To tutaj ciężko pracują, odpoczywają, znajdują ukojenie i tutaj ich życiowe ścieżki się przecinają. W końcu nastała wyczekiwana wiosna, przyroda budzi się do życia, ale i w ludzi wstępuje nowa nadzieja, pojawiają się nowe wyzwania, oczekiwania. Prezes zarządu ROD “Morele” Janina Skórka to kobieta pewna siebie, zadbana, a przy tym bardzo zasadnicza, surowa, niedostępna, nieprzyjemna. Swoją postawą onieśmiela innych, ludzie często schodzą jej z drogi. Klaudiusz Janowski, ulegając ostatnim modowym trendom kupuje działkę w “Morelach”. Tych dwoje pozornie różnych, zasadniczych, silnych, charakternych ludzi łączy więcej niż mogłoby się wydawać.

Ogrody Działkowe „Morele” we Wrocławiu to piękne i urocze miejsce, kolejny raz przeniosłam się tam z przyjemnością, ale i ciekawością. Fabuła ciekawie poprowadzona, dotyka pokomplikowanych relacji międzyludzkich, czuć szczerość i realizm opowiedzianej historii, a w tle wiele ogrodniczych ciekawostek. Autorka pisze bardzo płynnie, lekko, barwnie, całość okraszona dobrym humorem. Rewelacyjnie ukazani bohaterowie, to zwykli ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności. Silne i słabe charaktery, proste i złożone osobowości, każdy z nich dźwiga na swych barkach jakąś przeszłość, z czymś się zmaga, o czymś marzy, czegoś pragnie. Do większości z nich poczułam sporą sympatię. Narracja toczy się naprzemiennie z kilku perspektyw, co daje nam szersze spojrzenie na przebieg wydarzeń.

Przez powieść się płynie, razem z bohaterami przeżywamy ich wzloty i upadki, smutki i radości, złościmy się, irytujemy, popełniamy błędy. Autorka podejmuje szereg trudnych i złożonych problemów. Bez zbędnego słodzenia, życie, po prostu tak jak ono wygląda. Trudne dni przechodzą w te lepsze. Ciężka, fizyczna praca w ogrodzie, która niesie satysfakcję i daje radość. Harmonia i współistnienie z naturą. Przybierane maski, pod którymi skrywamy trudne, bolesne, przytłaczające problemy, sekrety, tajemnice. Stwarzane pozory, które bywają bardzo mylące. Miłość, która przychodzi zupełnie niespodziewanie. I koci wątek, bardzo mi się podobał.

Bardzo realna, mądra, ciepła, przepełniona dobrym humorem opowieść o zwykłych ludziach. Otula swoim ciepłem i niesie nadzieję. Bardzo polecam całą serię.

https://tatiaszaaleksiej.pl/ogrod-numer-czterdziesci/

“Mnie jednak najlepiej na świecie żyje się w “Morelach”. Na mojej działce, na której urabiam sobie ręce po łokcie. Może życie trzeba czuć?”

Trzeci tom cyklu “ROD Morele”, kolejny raz wkraczamy w życie działkowców. Obok dobrze nam znanych bohaterów, pojawiają się nowe postacie. Dzieli ich całkiem sporo, łączy zamiłowanie, pasja i miłość do niewielkich skrawków ziemi. To...

Tak przyjemnie było ponownie wrócić na ogródki działkowe Morele! W trakcie czytania uświadomiłam sobie, jak bardzo mi ich brakowało.

"Ogród numer czterdzieści" to trzeci tom serii ROD Morele, który otula niczym letnie promienie słońca i ukazuje zmagania i problemy dnia codziennego, tym razem między innymi Prezesa zarządu - Janiny Skórki. Jak zresztą w poprzednich częściach, jest bardzo życiowo. Brak tutaj przesłodzonych sytuacji dzięki czemu czytana historia jest bardzo autentyczna a bohaterowie stają się nam bliscy.

I również po raz kolejny - to nie wiarygodne jak podczas czytania natura wylewa się wręcz poza strony książki tworząc wyjatkowy i niepowtarzalny klimat. Przeżyłam to po raz trzeci i proszę o więcej 🤩 uwielbiam tą serię!

Tak przyjemnie było ponownie wrócić na ogródki działkowe Morele! W trakcie czytania uświadomiłam sobie, jak bardzo mi ich brakowało.

"Ogród numer czterdzieści" to trzeci tom serii ROD Morele, który otula niczym letnie promienie słońca i ukazuje zmagania i problemy dnia codziennego, tym razem między innymi Prezesa zarządu - Janiny Skórki. Jak zresztą w poprzednich...

Kolejna książka z serii o Ogródkach działkowych Morele trzyma poziom.
Lekka a niegłupia, napisana ładnym językiem z realnymi postaciami. Warto

Kolejna książka z serii o Ogródkach działkowych Morele trzyma poziom.
Lekka a niegłupia, napisana ładnym językiem z realnymi postaciami. Warto

Świetna, odprężająca lektura. Autorka połączyła losy bohaterek z serii "CZTERDZIEŚCI" z działkowiczami wrocławskich ogrodów działkowych. I znowu jest zabawnie oraz zaskakująco. Wszystko to dzieje się oczywiście w cieniu kwitnących drzew.

Świetna, odprężająca lektura. Autorka połączyła losy bohaterek z serii "CZTERDZIEŚCI" z działkowiczami wrocławskich ogrodów działkowych. I znowu jest zabawnie oraz zaskakująco. Wszystko to dzieje się oczywiście w cieniu kwitnących drzew.

Bardzo fajna i wciągająca książka bardzo dobrze mi się ją czytało 🙂

Bardzo fajna i wciągająca książka bardzo dobrze mi się ją czytało 🙂