Jest to książka o kobietach, dla kobiet, napisana przez kobietę, czy panowie znajdą tu coś dla siebie ?

W tej opowieści autorka zabiera nas do gorącej, egzotycznej, ale i niespokojnej Afryki, ale w znacznej części również do Rzeszowa. Akcja dzieje się w czasach obecnych, oraz w latach dziewięćdziesiątych, kiedy to wszystko się zaczęło. Dorota już wtedy, kiedy to jeszcze chodziła do szkoły, wiedziała że chce od życia czegoś więcej niż życia jakie wiodą kobiety dookoła niej. To oraz jej poznana ciocia zdeterminowało ją do tego, aby zrobić wszystko co może, żeby spełnić swoje marzenia. Czy odnajdzie swoje miejsce na ziemi, czy będzie zadowolona ze swoich wyborów ?

Książkę czyta się dość dobrze, za sprawą dużej czcionki, niezbyt dużej ilości stron, za to dużej ilosci dialogów. Kolejne rozdziały poprzedza słowo TERAZ lub DAWNIEJ dzięki czemu bezbłędnie odnajdujemy się w czasie. Raz czy dwa nie od razu byłam pewna czy to opowieść Doroty czy Moniki, ale po chwili wszystko się wyjaśniło.

Historia niby ma początek i koniec, ale jest tam sporo niedopowiedzeń, być może autorka celowo zostawiła to w sferze domysłów czytelnika.

Ogólnie książka jest przyjemną lekturą, chociaż wzbudza różne emocje, to chyba dla większości jasny będzie przekaz, żeby zawsze iść własną drogą, nie patrzeć na innych, tylko spełniać swoje marzenia.

Okładka prezentuje się zachwycająco, prawda? Przyciąga wzrok, podobnie pięknie zdobione są każde kolejne rozdziały. Jednak aby całość była równie doskonała, przydałoby się pochylić nad korektą. Mnie błędy przeszkadzają w odbiorze lektury, myślę że nie tylko mnie, zwłaszcza że trochę ich tutaj jest. Może przy kolejnym wydaniu będzie lepiej.

Książkę polecam, pewnie spodoba się wam historia Doroty, Róży, Moniki, Simby i pozostałych postaci.

Jest to książka o kobietach, dla kobiet, napisana przez kobietę, czy panowie znajdą tu coś dla siebie ?

W tej opowieści autorka zabiera nas do gorącej, egzotycznej, ale i niespokojnej Afryki, ale w znacznej części również do Rzeszowa. Akcja dzieje się w czasach obecnych, oraz w latach dziewięćdziesiątych, kiedy to wszystko się zaczęło. Dorota już wtedy, kiedy to jeszcze...

Książkę czyta się bardzo szybko, gdyż ma duży druk. Może to dziwne, co o niej powiem, ale wszystko, co tutaj się dzieje, co nam przedstawia jest i nie jest konkretne. Do samego końca mamy bazowanie na temacie, który jest opisywany jakby dookoła. Nie mogłam się tu w stu procentach wciągnąć, wciąż miałam myśli, że czegoś mi brakuje. Niby podniesiony został temat koloru skóry i tego, że ciemnoskórzy czuli się gorsi, jakby wybrakowani, podczas gdy osoby białe w ogóle nie dawały im żadnych aluzji, ani zaczepek. Wydawało im się, że każdy ich osądza i poniża i w ten sposób traktowali innych. Żyli według swoich przekonań i wmawiali sobie, że takie same przekonania mieli inni, a to nie była prawda. Pozycja rozpoczęła się wątkiem rozstania, a konkretnie rozwodu. Krążyli wokół tego tematu, a ja nie wiedziałam po co. Wychodziły tu momentami rzeczy wartościowe, ale brakowało mi tu konkretów, odpowiedzi, jakby ukazania akcji w konkretnej opowieści, której mogłabym mieć jakiś osąd. Nawet w momencie, kiedy mieliśmy temat osoby chorej nad którą trzeba było chodzić, opiekować się, to nie wiedziałam jak to robili. Mamy tu trochę opowiedziane o spełnianiu swoich marzeń, o dążeniu do ich celu małymi kroczkami. Widać tutaj to oczekiwane szczęście, ale jakieś takie zamglone, jakby po każdym słowie radość zawsze był trzykropek. Nie wiem czy inni mieli podobne wrażenia. Niektórzy mogą tą książkę przeżyć, gdyż bywały momenty, kiedy bohater naruszał tutaj strefę prywatną kobiety, a ona w rozpaczy robiła co mogła, by się od niego uwolnić. Nie były to długie opisy, formatowanie tych scen było niby dramatyczne, ale w formie teatralnej. Osoba krzywdzona skupiła się na oddechu, na wirowaniu swoich myśli, nad tak wieloma rzeczami, że sam opis krzywdzenia czułam jakby we mgle. Chcę przez to powiedzieć, że jakikolwiek wątek cierpienia, czy nawet późniejszego romansu widziałam jako poetycki spektakl. Ona cała składa się z poezji słowa, doznań i wspomnień i za to mogłabym dać je dziesiątkę, ale przez to wydawała mi się mniej realistyczna, dlatego zaniżyłam ocenę. Ale to tylko moje zdanie.

Książkę czyta się bardzo szybko, gdyż ma duży druk. Może to dziwne, co o niej powiem, ale wszystko, co tutaj się dzieje, co nam przedstawia jest i nie jest konkretne. Do samego końca mamy bazowanie na temacie, który jest opisywany jakby dookoła. Nie mogłam się tu w stu procentach wciągnąć, wciąż miałam myśli, że czegoś mi brakuje. Niby podniesiony został temat koloru skóry...

Dorota od dziecka ma jedno marzenie. Chce wyjechać z Polski i tak jak jej ciotka zamieszkać w Afryce. Jest w pełni zdeterminowana by osiągnąć swój cel i osiągnąć sukces. Zaczyna przykładać się do nauki i chce rozpocząć studia w Kapsztadzie. Niespodziewanie na jej drodze pojawia się Tomek. Chłopak urodził się w RPA, a w Polsce zaczyna naukę w tym samym liceum do którego chodzi Dorota. Czy dziewczynie uda się zrealizować dziecięce marzenie?

Dorotę mogłam tylko podziwiać za jej zaparcie i dążenie do celu. Nic nie było w stanie stanąć jej na drodze. Niestety wiele marzeń realizowała kosztem swego życia prywatnego. Na uwagę z całą pewnością zasługuje relacja pomiędzy synową i teściową. Dorota, gdy tylko dowiedziała się o chorobie byłej już teściowej porzuciła wszystko i wróciła do Kapsztadu. Obie kobiety miały w sobie niezwykłą siłę. Nie podporządkowywały się innym lecz realizowały swoje cele.
Książkę oceniam na niepełne 7 pkt.

Dorota od dziecka ma jedno marzenie. Chce wyjechać z Polski i tak jak jej ciotka zamieszkać w Afryce. Jest w pełni zdeterminowana by osiągnąć swój cel i osiągnąć sukces. Zaczyna przykładać się do nauki i chce rozpocząć studia w Kapsztadzie. Niespodziewanie na jej drodze pojawia się Tomek. Chłopak urodził się w RPA, a w Polsce zaczyna naukę w tym samym liceum do którego...

"Diament i Róża" to poruszająca opowieść o przełamywaniu życiowych trudności, poszukiwaniu siebie i odkrywaniu drugiego człowieka na nowo. Powieść, której tło stanowi egzotyczna Afryka, zabiera czytelnika w emocjonalną podróż, podczas której bohaterka stawia czoła swoim lękom, przeszłości i przemyśleniom na temat przyszłości.

Kiedy poznajemy główną bohaterkę, jest to moment wyjątkowo trudny w jej życiu – dzień rozwodu z miłością jej życia. Mimo że odnosi sukcesy zawodowe, w życiu prywatnym musi zmierzyć się z wielkim zawodem i poczuciem straty. Jednak telefon od byłej teściowej staje się pretekstem do zmiany scenerii i wyjazdu do Afryki. To tam, w zupełnie innym środowisku, zaczynamy obserwować fascynującą dynamikę relacji między kobietami oraz próbę przewartościowania swojego życia przez główną bohaterkę.

W tle tej głównej narracji, poznajemy również historię Doroty, która w subtelny sposób przeplata się z opowieścią głównej bohaterki. Jej droga do spełnienia marzeń jest równie fascynująca i inspirująca, dodając powieści dodatkowego wymiaru i głębi.

"Diament i Róża" to nie tylko historia o zmaganiu się z przeciwnościami losu, ale także o sile kobiecej solidarności, odkrywaniu nowych perspektyw i otwieraniu się na nowe doświadczenia. Afrykańskie krajobrazy i kultura stają się tu nie tylko tłem, ale i ważnym elementem fabuły, dodając powieści egzotycznego uroku.

Gorąco polecam "Diament i Róża" wszystkim tym, którzy szukają inspirującej historii o odnajdywaniu siebie, o wartości rodzinnych relacji i sile przezwyciężenia życiowych trudności. Ta książka jest prawdziwym klejnotem w literaturze obyczajowej, który zachwyca, wzrusza i daje wiele do myślenia.

"Diament i Róża" to poruszająca opowieść o przełamywaniu życiowych trudności, poszukiwaniu siebie i odkrywaniu drugiego człowieka na nowo. Powieść, której tło stanowi egzotyczna Afryka, zabiera czytelnika w emocjonalną podróż, podczas której bohaterka stawia czoła swoim lękom, przeszłości i przemyśleniom na temat przyszłości.

Kiedy poznajemy główną bohaterkę, jest to...

"Diament i Róża" to znakomita opowieść o sile ducha, odwadze oraz poszukiwaniu siebie w świecie pełnym niespodzianek. Książka zabiera nas w podróż pełną emocji, pięknych krajobrazów i niezapomnianych spotkań. Autorka z niezwykłą subtelnością i wrażliwością kreśli postać kobiety, która mimo ran życiowych nie poddaje się i walczy o swoje szczęście. Sceny w afrykańskich krajobrazach są tak sugestywnie opisane, że czujemy zapach sawanny, słyszymy śpiew ptaków i czujemy ciepło afrykańskiego słońca na skórze.

"Diament i Róża" to znakomita opowieść o sile ducha, odwadze oraz poszukiwaniu siebie w świecie pełnym niespodzianek. Książka zabiera nas w podróż pełną emocji, pięknych krajobrazów i niezapomnianych spotkań. Autorka z niezwykłą subtelnością i wrażliwością kreśli postać kobiety, która mimo ran życiowych nie poddaje się i walczy o swoje szczęście. Sceny w afrykańskich...

"Nie pozwól światu, by cię przekonał, że zasługujesz na przeciętność. Zasługujesz na wszystko o czym marzysz."

Dorota właśnie się rozwodzi z licealną miłością. Na co dzień prowadzi kilka firm i jest zakochana w Afryce. Kiedy dostaje informacje, że jej teściowa jest chora, postanawia rzucić wszystko i ruszyć do RPA. W tle rodzinne tajemnice, zawiła przeszłość, walki na tle rasistowskich a także radzenie sobie w nowej sytuacji życiowej. Czy Dorota ma szanse jeszcze na spokojną przyszłość z odrobiną miłości?

Każdy rozdział zaczyna się od cytatu Nelsona Mandeli, każdy wprowadza nas trochę w klimat czytanego rozdziału. Na początku mamy wrażenie że otrzymujemy niepełną historie, że coś nam umyka, że ta powieść płynie sama bez nas. Szczątkowe informacje jednak zaczynają się łączyć. Historia życia Doroty nabiera sensu.

Autorka zaserwowała nam historie, która rozkręca się bardzo powoli. Gdzie losy bohaterów są wyjaśniane, łączone i gdzie życie po prostu jest życiem... niełatwym, niemiłym i zaskakującym.

Czytając miałam na początku mieszane uczucia. Bo według mnie to było za wolno, za dużo historii się mieszało. Nie były to klarowne informacje. Trochę się gubiłam. Jednak zakończenie spowodowało, że jestem zachwycona. Autorka nam pokazała, że warto dążyć do celu i zdobywać marzenia. A przy okazji nie zapominać o swoich bliskich, o swoim zdrowiu, a przede wszystkim o sobie.

"Nie pozwól światu, by cię przekonał, że zasługujesz na przeciętność. Zasługujesz na wszystko o czym marzysz."

Dorota właśnie się rozwodzi z licealną miłością. Na co dzień prowadzi kilka firm i jest zakochana w Afryce. Kiedy dostaje informacje, że jej teściowa jest chora, postanawia rzucić wszystko i ruszyć do RPA. W tle rodzinne tajemnice, zawiła przeszłość, walki na tle...

"Diament i Róża" to powieść niezwykła. Wzruszająca, nostalgiczna, pouczająca. Nieprawdopodobnie wręcz życiowa.
Utkana z dziecięcych marzeń. Przepełniona walką o społeczną równość.

Prezentująca emocjonalne połączenie światów z pozoru odległych. Niesiona siłą determinacji, mocą wewnętrznej wiary, potęgą odważnego sięgania po więcej.

Jestem oczarowana niespiesznie budowaną fabułą, refleksyjnym spojrzeniem na przeszłość, ukazaniem wyjątkowych relacji międzyludzkich na odrębnych płaszczyznach czasowych.

Fascynująca to była podróż!

Akcentująca ludzkie potrzeby. Pięknie traktująca o emocjach. Zrywająca z ograniczeniami. Zachęcająca do podejmowania trudnych, lecz ważnych decyzji.

Ta książka to swoisty drogowskaz. To oda do niezwykłości, zamknietej w barwach codzienności. To sztuka pięknej egzystencji i pogoni za szczęściem.

Polecam!

"Diament i Róża" to powieść niezwykła. Wzruszająca, nostalgiczna, pouczająca. Nieprawdopodobnie wręcz życiowa.
Utkana z dziecięcych marzeń. Przepełniona walką o społeczną równość.

Prezentująca emocjonalne połączenie światów z pozoru odległych. Niesiona siłą determinacji, mocą wewnętrznej wiary, potęgą odważnego sięgania po więcej.

Jestem oczarowana niespiesznie budowaną...

Karolina Winiarska oddaje w ręce i czytelnika książkę, która zachwyca okładką, jest tak pięknie wydana, iż można się w niej zakochać. Jeszcze bardziej czaruje treścią, magią relacji pomiędzy dwoma kobietami, bliskimi sobie przyjaciółkami. Ja straciłam dla tej historii głowę, do tego krajobraz Afryki z całą jej egzotyką, fascynujące.

Dorota uczy się życia jako świeża rozwódka. Jest silną kobietą, łatwo odnoszącą sukcesy, jednak w nowej roli ciężko jej się odnaleźć. Telefon, informujący że bliska jej osoba jest u schyłku życia, sprawia, że rzuca wszystko i leci do Afryki się nią opiekować. Ta podróż odmieni całe jej życie.

Fascynująca relacja między synową a teściową, tak dojrzała, prawdziwa, że dało się to wyczuć, ze stron książki. Podobała mi się też dwutorowa akcja, kiedyś i dziś, dzięki niej mogłam zrozumieć miłość Doroty do Afryki, poznawać bliżej jej początki małżeństwa i rodzącą się przyjaźń z teściową. To nie jest historia miłosna, to przede wszystkim opowieść o kobietach, utkana ich rozterkami i marzeniami, przyjaźnią i bliskością. Mężczyźni też tutaj są i mam wrażenie, że ta historia pokazuje iż uciekają przed silnymi kobietami, jednocześnie za nimi tęskniąc.

To magiczną, piękna i dojrzała, obyczajowa powieść dla kobiet, o kobietach. Karolina Winiarska dziękuję za cudowną książkę.

Karolina Winiarska oddaje w ręce i czytelnika książkę, która zachwyca okładką, jest tak pięknie wydana, iż można się w niej zakochać. Jeszcze bardziej czaruje treścią, magią relacji pomiędzy dwoma kobietami, bliskimi sobie przyjaciółkami. Ja straciłam dla tej historii głowę, do tego krajobraz Afryki z całą jej egzotyką, fascynujące.

Dorota uczy się życia jako świeża...

Bardzo wciągająca opowieść z przesłaniem. Mały minus za to , że nie wszystkie wątki zostały wyjaśnione. W książce jest kilka błędów, literówki i pomylone imię, szkoda.

Bardzo wciągająca opowieść z przesłaniem. Mały minus za to , że nie wszystkie wątki zostały wyjaśnione. W książce jest kilka błędów, literówki i pomylone imię, szkoda.

https://www.instagram.com/kwadransnakawe
☀️☀️☀️☀️☀️
https://www.instagram.com/p/Ct37epNMiz7/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==
📖📖📖📖📖
"Diament i róża"
Karolina Winiarska
To pierwsze moje spotkanie z tą autorką, więc trochę ponad 300stron to dobra rozgrzewka na start. Autorka jest nauczycielką, felietonistką i działaczką społeczną, co pozwala już w pewien sposób nastawić się dobrze pod kątem jej powieści.
Książka to historia Doroty, która teoretycznie prowadzi życie idealne, ale tylko do czasu rozwodu, który wywraca jej życie do góry nogami. Tak więc ani bogactwo, ani dobrze prosperujące firmy, ani nic nie jest już istotne, gdy ukochaną osoba postanawia odejść. Jednakże życie jest naprawdę zaskakujące i na zaprószenie już byłej teściowej rusza w podróż życia do Afryki. Po przyjeździe na nowo nasza bohaterka zmaga się z bolesnymi traumami, przez co jeszcze bardziej jest zagubiona, jednak wspólne przejścia z teściową wzbudzają w kobiecie nowe uczucia. Na przekór to co powinno je oddalić połączyło, tak więc zranione kobiety tworzą niebywale subtelną relację, która pozwala czytelnikowi uronić łezkę, ale również wzbudzi sentyment i pozwoli im kibicować. To historia pełna tajemnic, tęsknot, kobiecej lojalności, utraty i pokładów ludzkich emocji, udowadniająca, że można mieć wszystko, a tak naprawdę przy tym może zabraknąć miłości, autorka ukazuje nam, iż w życiu nic nie trwa wiecznie... To powieść pełna pasji i nadziei, a także refleksji pozwalających otworzyć się nam na nową przygodę, a pięknie nakreślona forma oraz wysoki poziom uwieńczy całość.
I jeszcze dla zachęty: co ex-teściowa chce dać w spadku byłej synowej? Dlaczego podjęła taką decyzję?

Miłego dnia!💛

https://www.instagram.com/kwadransnakawe
☀️☀️☀️☀️☀️
https://www.instagram.com/p/Ct37epNMiz7/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==
📖📖📖📖📖
"Diament i róża"
Karolina Winiarska
To pierwsze moje spotkanie z tą autorką, więc trochę ponad 300stron to dobra rozgrzewka na start. Autorka jest nauczycielką, felietonistką i działaczką społeczną, co pozwala już w pewien sposób nastawić się dobrze...