Krótkie opowiadanie, które zachwyca swoją prostotą i jednocześnie uświadamia nam jak kruche potrafi być życie i jak mało znaczymy w porównaniu z naturą oraz jak zaufanie elektronice może doprowadzić do katastrofy. Polecam

Krótkie opowiadanie, które zachwyca swoją prostotą i jednocześnie uświadamia nam jak kruche potrafi być życie i jak mało znaczymy w porównaniu z naturą oraz jak zaufanie elektronice może doprowadzić do katastrofy. Polecam

Piękne opowiadanie w świątecznym klimacie o młodym pilocie RAF, który gubi się w wigilijny wieczór. Bardzo polecam, bo jest ciepłe i subtelne, i pełne magii.

Piękne opowiadanie w świątecznym klimacie o młodym pilocie RAF, który gubi się w wigilijny wieczór. Bardzo polecam, bo jest ciepłe i subtelne, i pełne magii.

Krótkie, niezbyt rozbudowane opowiadanie. Sylwetki bohaterów nie są w nim praktycznie zarysowane, a opisy dotyczą raczej wydarzeń aniżeli przeżyć wewnętrznych, przez co trudno było mi uwierzyć w powagę zaistniałej w książce sytuacji.

Przewidywalna do bólu - korzysta ze znanego i lubianego schematu. Taka miła, przyjemna lektura na godzinkę.

Krótkie, niezbyt rozbudowane opowiadanie. Sylwetki bohaterów nie są w nim praktycznie zarysowane, a opisy dotyczą raczej wydarzeń aniżeli przeżyć wewnętrznych, przez co trudno było mi uwierzyć w powagę zaistniałej w książce sytuacji.

Przewidywalna do bólu - korzysta ze znanego i lubianego schematu. Taka miła, przyjemna lektura na godzinkę.

Krótka i wciągająca, do przeczytania w jeden wieczór. Bardzo przyjemnie się ją czytało.

Krótka i wciągająca, do przeczytania w jeden wieczór. Bardzo przyjemnie się ją czytało.

"leci jednozałogowym myśliwcem"?
A to są też dwuzałogowe myśliwce?Jedna załoga w kokpicie, droga na skrzydle...

"leci jednozałogowym myśliwcem"?
A to są też dwuzałogowe myśliwce?Jedna załoga w kokpicie, droga na skrzydle...

W sumie już po przeczytaniu notki na obwolucie było wszystko wiadomo.jednak opowiadanie ma swój urok. Warto je jednak przeczytać choćby dlatego, że nie ma jak większość książek obecnie 500stron i można to łyknąć w jeden wieczór. Radziłbym jednak skorzystać z biblioteki, gdyż nie jest to raczej książka, do której się wraca.

W sumie już po przeczytaniu notki na obwolucie było wszystko wiadomo.jednak opowiadanie ma swój urok. Warto je jednak przeczytać choćby dlatego, że nie ma jak większość książek obecnie 500stron i można to łyknąć w jeden wieczór. Radziłbym jednak skorzystać z biblioteki, gdyż nie jest to raczej książka, do której się wraca.

Przyzwyczajona do tego, że Forsyth mocno stąpa po ziemi, nie spodziewałam się książki, która będzie jednocześnie tak nieskomplikowana pod względem fabuły, a z drugiej strony tak tajemnicza, ocierająca się o ciemną stronę. Przewidywalna od pierwszych stron a jednak wciągająca, wzbudzająca w czytelniku ogromne napięcie.
Autor pisze bardzo ciekawym językiem. Książka jest dość krótka, ma tylko 80 strona, ale dzięki temu nie ciągnie się w nieskończoność. Polecam.

Przyzwyczajona do tego, że Forsyth mocno stąpa po ziemi, nie spodziewałam się książki, która będzie jednocześnie tak nieskomplikowana pod względem fabuły, a z drugiej strony tak tajemnicza, ocierająca się o ciemną stronę. Przewidywalna od pierwszych stron a jednak wciągająca, wzbudzająca w czytelniku ogromne napięcie.
Autor pisze bardzo ciekawym językiem. Książka jest dość...

Z seri siły nadprzyrodzone

Z seri siły nadprzyrodzone

Chciałem sobie przypomnieć czasy dzieciństwa kiedy chciałem iść do szkoły lotniczej. Jestem ze Śląska, gdzie górników jak grzybów po deszczu, a dzieci w przedszkolu czytają opowieści o skarbku (taki duch kopalni). Takich opowiadań jak to można było wysłuchać przy każdym kominku. Zasypany górnik , ciemno, bez wody i jedzenia, a obok towarzysz który pomagał przetrwać te trudne chwile, a jak przyszli ratownicy to się okazywało to samo co w tej książce. Nie zachwyca, nie zachęca, nie zmusza do myślenia. Ale za to ma taką cenę, że głowa mała. I zachęć tu człowieku dzieci do czytania i kupowania książek.

Chciałem sobie przypomnieć czasy dzieciństwa kiedy chciałem iść do szkoły lotniczej. Jestem ze Śląska, gdzie górników jak grzybów po deszczu, a dzieci w przedszkolu czytają opowieści o skarbku (taki duch kopalni). Takich opowiadań jak to można było wysłuchać przy każdym kominku. Zasypany górnik , ciemno, bez wody i jedzenia, a obok towarzysz który pomagał przetrwać te...

Szybka nowelka

Szybka nowelka