Trzeci tom najlepszy od dwoch pozostalych.Na koncu kazdej strony powinno byc jedno zdanie,,czytaj dalej.''Ksiazka trzyma w napieciu do samego konca.Zakonczenie ksiazki bardzo ciekawe.

Trzeci tom najlepszy od dwoch pozostalych.Na koncu kazdej strony powinno byc jedno zdanie,,czytaj dalej.''Ksiazka trzyma w napieciu do samego konca.Zakonczenie ksiazki bardzo ciekawe.

Ostatni tom sagi Niemojskich to pełny progress w stosunku do poprzedniej części, w której co druga kartka to jeden niedorzeczny romans siedzący na drugim, jeszcze bardziej niedorzecznym, a to już bardzo mocno odrzucało mnie od kontynuowania sagi. Na szczęście tutaj romansu jest naprawdę niewiele, za to dużo więcej wątków historycznych, począwszy od ostatnich lat życia Piłsudskiego, poprzez budzące się na zachodzie ruchy faszystowskie, aż po hulający na wschodzie bolszewizm. Tym razem muszę autorce zwrócić honor i przyznać, że miałam trochę problem z odłożeniem tej historii. Kończąc kolejny rozdział, obiecywałam sobie, że to już naprawdę ostatni i idę w końcu coś zjeść. Obietnicy nie dotrzymałam, a jeść poszłam o całe 3 godziny później, i to po tym, jak już skończyłam całą książkę.

Jestem trochę zaskoczona pozytywnym odbiorem tej części sagi, spodziewałam się raczej zupełnej odwrotności, postanowiłam więc nie skreślać jeszcze tej autorki i dać sobie szansę na kolejne jej tytuły. Ale to już w bardziej odległym czasie.

Ostatni tom sagi Niemojskich to pełny progress w stosunku do poprzedniej części, w której co druga kartka to jeden niedorzeczny romans siedzący na drugim, jeszcze bardziej niedorzecznym, a to już bardzo mocno odrzucało mnie od kontynuowania sagi. Na szczęście tutaj romansu jest naprawdę niewiele, za to dużo więcej wątków historycznych, począwszy od ostatnich lat życia...

Cieszę się że to już koniec. Zmęczyła mnie ta opowieść o rodzinie Niemojskich. Słaba, nudna i męcząca.

Cieszę się że to już koniec. Zmęczyła mnie ta opowieść o rodzinie Niemojskich. Słaba, nudna i męcząca.

Autorka mogłaby pisać scenariusze do filmów o Bondzie. W tej części Bondem byłaby kobieta. Szybka akcja, dużo dialogów, dobrze się czyta. Oj, dawno nie czytałam tak szczęśliwego happy endu :).

Autorka mogłaby pisać scenariusze do filmów o Bondzie. W tej części Bondem byłaby kobieta. Szybka akcja, dużo dialogów, dobrze się czyta. Oj, dawno nie czytałam tak szczęśliwego happy endu :).

Szkoda, że dobiegła końca historia rodzeństwa Niemojskich.
Poszliby za sobą w ogień, a wspierali się w każdej sytuacji.
Cały cykl bardzo przypadł mi do gustu, nie było momentu, bym się nudziła.

Szkoda, że dobiegła końca historia rodzeństwa Niemojskich.
Poszliby za sobą w ogień, a wspierali się w każdej sytuacji.
Cały cykl bardzo przypadł mi do gustu, nie było momentu, bym się nudziła.

Niełatwa historia międzywojennej Polski i losy trojga bohaterów umiejętnie w nią wplecione. Świetnie się czyta.

Niełatwa historia międzywojennej Polski i losy trojga bohaterów umiejętnie w nią wplecione. Świetnie się czyta.

Ta część, jak i cały cykl cierpi na dziwną teatralność całości, a właściwie coś, co mogę przyrównać do teatrzyku lalek. Bohaterowie wydają się być takimi lalkami. Puste skorupy, w które autorka wlała nie raz dość przerysowane uczucia. Przez książkę można przepłynąć i zorientować się, że właściwie nie ma się nic do powiedzenia. Możliwe, że to po prostu cykl nie dla mnie, może inne książki autorki będą lepsze, ale na razie uważam czas spędzony przy Jax za czas może nie stracony, ale mogący być spożytkowany w lepszy sposób.

Ta część, jak i cały cykl cierpi na dziwną teatralność całości, a właściwie coś, co mogę przyrównać do teatrzyku lalek. Bohaterowie wydają się być takimi lalkami. Puste skorupy, w które autorka wlała nie raz dość przerysowane uczucia. Przez książkę można przepłynąć i zorientować się, że właściwie nie ma się nic do powiedzenia. Możliwe, że to po prostu cykl nie dla mnie,...

Historia rodzeństwa Niemojskich dobiegła końca. Fryderyk, Gustaw i Wiktoria osadzeni podczas i w czasach między dwoma wojnami światowymi. Fryderyk wzorowany na jednym z najodważniejszych szpiegów Jerzym Sosnowskim. Dzięki autorce zyskał nie tylko rozgłos, ale również nową rodzinę i o wiele szczęśliwsze zakończenie niż było to w rzeczywistości, a mnie osobiście cieszy, że mogłam poznać tak niesamowicie ciekawą osobowość i odważnego człowieka. Wiktoria poświęcająca się dla miłości swojego życia Piotra komunisty, ale wspominająca również przystojnego Niemca. Gustaw z jednej strony szanowany lekarz, z drugiej przestępca robiący wszystko, by uzbierać pieniądze na operację żony o nie ciekawej przeszłości. Samo życie, prawdziwe życie z jego ciemnymi i jasnymi stronami. Wiele wątków historycznych poruszanych w powieści, bo i czasy dynamiczne, związane chociażby z ostatnimi latami życia Piłsudskiego, budzącymi się na zachodzie ruchami faszystowskimi, czy na wschodzie hulającym bolszewizmie. Czy za dużo? Nie za dużo, ponieważ przy okazji życia jednej rodziny widać cały przekrój wydarzeń tamtych czasów. Autorka jak zwykle nie jest stronnicza, odważnie odsłania szczytne jak i nieco wstydliwe wydarzenia społeczno- polityczne, które miały wpływ na życie tamtejszych ludzi. Kolejny gotowy materiał do lekcji historii w przystępnym wydaniu, świetny materiał na dobry serial o miłości i przywiązaniu rodzeństwa. Polecam.

Historia rodzeństwa Niemojskich dobiegła końca. Fryderyk, Gustaw i Wiktoria osadzeni podczas i w czasach między dwoma wojnami światowymi. Fryderyk wzorowany na jednym z najodważniejszych szpiegów Jerzym Sosnowskim. Dzięki autorce zyskał nie tylko rozgłos, ale również nową rodzinę i o wiele szczęśliwsze zakończenie niż było to w rzeczywistości, a mnie osobiście cieszy, że...

8

8

Ostatnia część historii o rodzeństwie Niemojskich. Choć Pani Jax ma lekkie pióro i zawsze czyta się jej powieści z przyjemnością, to tutaj trudno zżyć się z bohaterami, czy chociaż ich polubić, a zwłaszcza Wiktorię, jej rozterki i wybory. Ta ostatnia część jednak najbardziej trzymała w napięciu, a czytelnik liczył na happy end.

Szczególna zasługa autorki tutaj to oparcie losów Fyderyka na historii arcyciekawej postacji, jednakże trochę zapomnianej, majora Jerzego Sosnowskiego. Lektura odświeża, przybliża znajomość historii Polski, jak również skłania do refleksji.

Ostatnia część historii o rodzeństwie Niemojskich. Choć Pani Jax ma lekkie pióro i zawsze czyta się jej powieści z przyjemnością, to tutaj trudno zżyć się z bohaterami, czy chociaż ich polubić, a zwłaszcza Wiktorię, jej rozterki i wybory. Ta ostatnia część jednak najbardziej trzymała w napięciu, a czytelnik liczył na happy end.

Szczególna zasługa autorki tutaj to oparcie...