To chyba jak dotąd najsłabszy Wells, jakiego przeczytałam. Spodziewałam się konkretnego toku fabuły, jedna nie mogłam skupić uwagi na wydarzeniach. Niestety, najsłabiej wypadają nijacy bohaterowie, do żadnego z nich nie poczułam cienia sympatii, losy żadnego z nich mnie nie przejęły.

To chyba jak dotąd najsłabszy Wells, jakiego przeczytałam. Spodziewałam się konkretnego toku fabuły, jedna nie mogłam skupić uwagi na wydarzeniach. Niestety, najsłabiej wypadają nijacy bohaterowie, do żadnego z nich nie poczułam cienia sympatii, losy żadnego z nich mnie nie przejęły.

Jakiegoś rodzaju alegoria rewolucji z lat, gdy socjalizm był jeszcze antypaństwowy, a nie faszystowski - zatem na uwagę zasługuje przenikliwość, że jednak doprowadzi to do wszechwładzy Rady (KC!),eugeniki (Tvångssterilisering) I ogólnej brutalności. Bonusowy punkt za futurologię aeroplanów. Poza tym raczej słabsza książka Wellsa, mimo ważnej tematyki.

Jakiegoś rodzaju alegoria rewolucji z lat, gdy socjalizm był jeszcze antypaństwowy, a nie faszystowski - zatem na uwagę zasługuje przenikliwość, że jednak doprowadzi to do wszechwładzy Rady (KC!),eugeniki (Tvångssterilisering) I ogólnej brutalności. Bonusowy punkt za futurologię aeroplanów. Poza tym raczej słabsza książka Wellsa, mimo ważnej tematyki.

Koleś jest tak złachany że zasypia na 203 lata, po przebudzeniu jest panem świata ale tylko teoretycznym - i tutaj mamy główny motyw książki.

Serio ciekawy koncept, niestety chaotyczny, zbyt szybki i słabo angażuje czytelnika. Jeśli miało być tą metaforą problemu zrozumienia świata przyszłości to nie udało się dobrze. Szczerze im dalej się czyta tym gorzej. No spaprał sprawę.

+1 za aeroplany i całą atmosferę wokół nich - spodobał mi się ten element - z chęcią zobaczyłbym jakieś artworki z nimi.

Koleś jest tak złachany że zasypia na 203 lata, po przebudzeniu jest panem świata ale tylko teoretycznym - i tutaj mamy główny motyw książki.

Serio ciekawy koncept, niestety chaotyczny, zbyt szybki i słabo angażuje czytelnika. Jeśli miało być tą metaforą problemu zrozumienia świata przyszłości to nie udało się dobrze. Szczerze im dalej się czyta tym gorzej. No spaprał...

"ᴄʏᴡɪʟɪᴢᴏᴡᴀɴʏ ʙʏᴌ ᴄᴀᴌʏ śᴡɪᴀᴛ, ᴄᴀᴌʏ śᴡɪᴀᴛ ᴍɪᴇsᴢᴋᴀᴌ ᴡ ᴍɪᴀsᴛᴀᴄʜ, ᴄᴀᴌʏ śᴡɪᴀᴛ ɴᴀʟᴇᴢ̇ᴀᴌ ᴅᴏ ɴɪᴋᴏɢᴏ"

😴 "Śpiący przebudzony" to jak do tej pory najsłabsze dzieło w dorobku H.G. Wellsa jakie przeczytałem. Oczywiście nie twierdzę że było ono złe, po prostu wypada blado na tle pozostałych jego powieści. Zbyt rozciągnięta, momentami trochę nudna, a megalopolis przyszłości miało wielki potencjał, który nie został w pełni wykorzystany. Lecz poza tym to nadal dobre dzieło science-fiction. Samemu Wellsowi zaś nie można odmówić pomysłowości. Jego przewidywań oraz wizji świata, o której nie miał prawa mieć pojęcia - a który w wielu aspektach przypominał nasz obecny. Mimo upływu ponad studwudziestu lat od napisania, powieść nie zestarzała się, zresztą jak cała reszta jego dorobku. Zawsze będę darzył twórczość Wellsa wielkim szanuckiem - za jego wkład w rozwój gatunku i fantastyczne wizje.

😴 Bohaterem powieści jest Graham, żyjący w wiktoriańskiej Anglii, który pewnego dnia zapada w sen, swojego rodzaju trans, z którego budzi się dopiero po 203 latach. Przebudzenie - niczym zderzenie ze ścianą. Bo oto znalazł się w Londynie przyszłości, świecie mu obcym, tajemniczym i przerażającym. Gdy mija pierwszy szok, powoli zaczyna układać to sobie wszystko w głowie i powoli odnajdywać się w nowej rzeczywistości. Pewien fakt sprawia że jego życie w tym świecie, będzie naznaczone walką i poświęceniem, na które będzie musiał znaleźć odwagę.

😴 H.G. Wells ukazuje nam kolejną ze swoich utopii. Czasu nie da się zatrzymać, lecz jak widać pewne rzeczy, nigdy się nie zmieniają. Żądza władzy i kontroli, podziały społeczne i bieda. To rzeczy z którymi nasza cywilizacja będzie musiała się borykać, już do końca swojego istnienia. Po prostu inne czasy, ubierają je w inne szaty. Lecz nadal jest tym samym - światem zepsucia i próżności, wyzysku i dążenia do celu po trupach. To przykre, lecz jak najbardziej prawdziwe.

"ᴄʏᴡɪʟɪᴢᴏᴡᴀɴʏ ʙʏᴌ ᴄᴀᴌʏ śᴡɪᴀᴛ, ᴄᴀᴌʏ śᴡɪᴀᴛ ᴍɪᴇsᴢᴋᴀᴌ ᴡ ᴍɪᴀsᴛᴀᴄʜ, ᴄᴀᴌʏ śᴡɪᴀᴛ ɴᴀʟᴇᴢ̇ᴀᴌ ᴅᴏ ɴɪᴋᴏɢᴏ"

😴 "Śpiący przebudzony" to jak do tej pory najsłabsze dzieło w dorobku H.G. Wellsa jakie przeczytałem. Oczywiście nie twierdzę że było ono złe, po prostu wypada blado na tle pozostałych jego powieści. Zbyt rozciągnięta, momentami trochę nudna, a megalopolis przyszłości miało...

Jedna z najsłabszych książek w dorobku autora. Pomysł z 203 letnim snem wygląda ciekawie; niestety gorzej jest z wpleceniem go w jakąś atrakcyjną dla czytelnika fabułę. Retrofuturystyczny Londyn i nowa rzeczywistość są zbyt słabo nakreślone by w pełni wsiąknąć do wykreowanego przez Wellsa świata. Ogromnym minusem powieści jest jej nagłe zakończenie - ten autorski zabieg przypomina bardziej wyrwaną stronę z książki jak na pomysł mający wprowadzić jakiś sensowny epilog.

Jeśli ktoś planuje zacząć swoją przygodę z H.G Wellsem, niech przesunie ten tytuł na koniec swojej listy.

Jedna z najsłabszych książek w dorobku autora. Pomysł z 203 letnim snem wygląda ciekawie; niestety gorzej jest z wpleceniem go w jakąś atrakcyjną dla czytelnika fabułę. Retrofuturystyczny Londyn i nowa rzeczywistość są zbyt słabo nakreślone by w pełni wsiąknąć do wykreowanego przez Wellsa świata. Ogromnym minusem powieści jest jej nagłe zakończenie - ten autorski zabieg...

Całość intrygująca, wciągająca, zaskakująca i... To już koniec (książki)?!

Całość intrygująca, wciągająca, zaskakująca i... To już koniec (książki)?!

Czytając starą literaturę SF najwięcej satysfakcji czerpię z poznawania futurystycznych wyobrażeń świata ówczesnych pisarzy. To zadziwiające, jak wyobrażali sobie przyszłość ci, którzy tworzyli na przełomie XIX i XXw.

„Śpiący przebudzony” słuchałem w audiobooku. Książka ta wydana była wcześniej w Polsce pod tytułem „Kiedy śpiący się zbudzi”. To już oczywiście któraś z kolei powieść Wellsa, którą przeczytałem i którą również polecam. Tym bardziej, jeśli kogoś przeraża, ale kusi ‘wejście’ w literaturę SF – prosty język, mało skomplikowanej nomenklatury.

Krótko o fabule. Bohater zasypia i budzi się po 200 latach. Widzi, jak świat się zmienił, ale przede wszystkim widzi, jak zmienili się ludzie, ich relacje oraz ogólnopojęte polityka, gospodarka i kastowość społeczeństwa.
I chyba tyle. Oczywiście sporo więcej się dzieje, książka jest ciekawa, ale mam wrażenie, że główny zamysł na fabułę był tylko pretekstem autora, by opowiedzieć o własnych wizjach świata z czasów, które mają dopiero nadejść.

Mi najbardziej podobały się szczegóły i to, jak bardzo nietrafione bywają wizje przyszłości (z niektórych z pewnością sporo czerpał Orwell). Jasne, czasy opisane w książce nadejdą dopiero za 100 lat, ale pierwsze, co da się zauważyć, to brak komputeryzacji. Wszędzie dookoła są jednak skomplikowane maszyny z licznymi pokrętłami, ramionami, zegarami itp. Klimat steampunkowy, czyli np. aerostat, fonograf czy kinematograf.

Wisienką na torcie była nauka wszystkiego przez hipnozę (np. języków) oraz ‘psychiczna chirurgia’, gdzie ‘wycinano’ hipnozą niemiłe wspomnienia, nawyki i żądze. Tym sposobem można było na przykład ‘zapomnieć’ o nieszczęśliwej miłości.

Paweł

Czytając starą literaturę SF najwięcej satysfakcji czerpię z poznawania futurystycznych wyobrażeń świata ówczesnych pisarzy. To zadziwiające, jak wyobrażali sobie przyszłość ci, którzy tworzyli na przełomie XIX i XXw.

„Śpiący przebudzony” słuchałem w audiobooku. Książka ta wydana była wcześniej w Polsce pod tytułem „Kiedy śpiący się zbudzi”. To już oczywiście któraś z...

Biorąc pod uwagę że książka powstała u schyłku XIX wieku, jest dość ciekawa, samo spojrzenie autora jako prekursora tego typu powieści , sam pomysł i w jaki sposób ktoś po tak długim czasie budzi się jako władca jak najbardziej po stu latach jest dla nas realny, choć czuć nawet w jego opisie że czegoś brakuje,

Biorąc pod uwagę że książka powstała u schyłku XIX wieku, jest dość ciekawa, samo spojrzenie autora jako prekursora tego typu powieści , sam pomysł i w jaki sposób ktoś po tak długim czasie budzi się jako władca jak najbardziej po stu latach jest dla nas realny, choć czuć nawet w jego opisie że czegoś brakuje,

"Śpiący przebudzony" to dotychczas najsłabsza książka autorstwa Wellsa jaką miałam w ręku. Chaotyczna, niedopracowana, jednym słowem - nie wiem, co autor miał na myśli. Zdaje mi się, że powieść miała mieć podwójne dno lub głębszy sens, jednak nie skłoniła mnie do refleksji. Trudno to nawet nazwać sci-fi, bo niewiele tutaj wynalazków przyszłości. Nawet "kobiety przyszłości" niewiele zyskały praw, nie licząc możliwości zarobkowych. Sam Wells przyznał, że napisał "Śpiącego" na szybko, nie poświęcając mu wiele uwagi. Szkoda, bo miał potencjał i mógł być naprawdę wybitną powieścią.

"Śpiący przebudzony" to dotychczas najsłabsza książka autorstwa Wellsa jaką miałam w ręku. Chaotyczna, niedopracowana, jednym słowem - nie wiem, co autor miał na myśli. Zdaje mi się, że powieść miała mieć podwójne dno lub głębszy sens, jednak nie skłoniła mnie do refleksji. Trudno to nawet nazwać sci-fi, bo niewiele tutaj wynalazków przyszłości. Nawet "kobiety...

Śpiący przebudzony, to jedna z nielicznych powieści brytyjskiego pisarza Herberta George’a Wellsa, których nie miałam okazji jeszcze przeczytać. Dlatego bardzo ucieszyło mnie wznowienie tej powieści przez wydawnictwo Vesper w serii Wells w Vesper.

Śpiączka.
"Graham, w wyniku przedawkowania leków na bezsenność zapada w śpiączkę, z której budzi się ponad 200 lat później, na początku XXII wieku. Okazuje się, że w wyniku splotu przypadków jest obecnie najbogatszym człowiekiem na świecie.
Mimo to zderzenie wychowanego w wiktoriańskiej Anglii dżentelmena z realiami przyszłości jest bardzo bolesne: Graham nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, nie akceptuje zasad rządzących światem, przytłacza go postindustrialny charakter metropolii, zatracenie indywidualności przez jego mieszkańców, kult pracy i pieniądza."

Wizja przyszłości.
Już od pierwszej strony czuć, że powieść nie jest „dopieszczona” i dopracowana, o czym wspomina już na wstępie sam autor.

Jednak mimo braku tego ostatniego szlifu, sama wizja przyszłości, do której trafia po przebudzeniu główny bohater, jest nie tylko ciekawa i przerażająca, ale również zasługująca na uznanie.

Bo jeżeli „spojrzymy za okno”, możemy przekonać się, że wiele z przedstawionych w książce motywów bardzo mocno wpisuje się w dzisiejszy krajobraz. Na czele z zamykaniem się społeczeństw w betonowych miastach, przez bezrefleksyjny kult pracy i pieniądza, na wyraźnym podziale społeczeństwa kończąc.

Dlatego mimo tego, iż Śpiący przebudzony jest powieścią niedopracowaną, dialogi swoją infantylnością i brakiem sensu potrafią zwalić z nóg, to jednak dla samego pomysłu i tej mocno antyutopijnej wizji przyszłości polecam Wam tę powieść Wellsa. Gdyż przesłanie, które odnajdziecie na kartach powieści, jest wciąż aktualne i daje wiele do myślenia o naszej przyszłości.

https://unserious.pl/2023/02/spiacy-przebudzony/

Śpiący przebudzony, to jedna z nielicznych powieści brytyjskiego pisarza Herberta George’a Wellsa, których nie miałam okazji jeszcze przeczytać. Dlatego bardzo ucieszyło mnie wznowienie tej powieści przez wydawnictwo Vesper w serii Wells w Vesper.

Śpiączka.
"Graham, w wyniku przedawkowania leków na bezsenność zapada w śpiączkę, z której budzi się ponad 200 lat później, na...