Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tom, w który najbardziej się zaangażowałam i który miło mnie zaskoczył. Wydarzenia w Śmierci Dulgath odkrywają kilka istotnych sekretów i dokładają więcej pytań, na które mam wrażenie, że czwarty tom w pełni nie odpowie.
Niemniej - zdecydowanie z większym zaciekawieniem niż w przypadku poprzednich dwóch części, śledziłam losy Royce'a i Hadriana. Co więcej, nie jestem niestety usatysfakcjonowana pewnymi rozwiązaniami, ale dlatego, że oczekiwałabym innego rozwoju wydarzeń, a nie dlatego, że autor poprowadził to źle jakościowo.
Obawiam się tego czwartego tomu - po trzecim mam ochotę na większe zgłębienie świata stworzonego przez Sullivana.

Tom, w który najbardziej się zaangażowałam i który miło mnie zaskoczył. Wydarzenia w Śmierci Dulgath odkrywają kilka istotnych sekretów i dokładają więcej pytań, na które mam wrażenie, że czwarty tom w pełni nie odpowie.
Niemniej - zdecydowanie z większym zaciekawieniem niż w przypadku pop...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie lektura Godziny wiedźm. Spodziewałam się przerywnika, który nie zostanie na długo w mojej głowie, a dostałam pochłaniającą historię realizującą w całkiem naturalistyczny sposób jedne z moich ulubionych motywów kobiecego buntu.
Równie mocno zaskoczyła mnie kreacja bohaterów - przemyślana, niewymuszona. Główna bohaterka nie jest alfą i omegą, nie stara się ustawić wszystkich w szeregu, ale ma w sobie niezgodę na otaczającą ją rzeczywistość i stara się znaleźć rozwiązanie.
Motyw wiedźm, zakazanej magii i mrocznych sił wdzierających się do świata prostego ludu bardzo mi się podobał. Z pewnych mankamentów - oczekiwałabym więcej światotwórstwa, ale to typowe oczekiwania po przyswojeniu sporych ilości fantastyki napisanej z rozmachem.
Polecam, bo to jeden z przypadków, w którym pozory mylą, a fabuła oferuje więcej, niż można by było się spodziewać.

Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie lektura Godziny wiedźm. Spodziewałam się przerywnika, który nie zostanie na długo w mojej głowie, a dostałam pochłaniającą historię realizującą w całkiem naturalistyczny sposób jedne z moich ulubionych motywów kobiecego buntu.
Równie mocno zaskoczyła mnie ...

Rozwiń

Zwiń

To chyba jak dotąd najsłabszy Wells, jakiego przeczytałam. Spodziewałam się konkretnego toku fabuły, jedna nie mogłam skupić uwagi na wydarzeniach. Niestety, najsłabiej wypadają nijacy bohaterowie, do żadnego z nich nie poczułam cienia sympatii, losy żadnego z nich mnie nie przejęły.

To chyba jak dotąd najsłabszy Wells, jakiego przeczytałam. Spodziewałam się konkretnego toku fabuły, jedna nie mogłam skupić uwagi na wydarzeniach. Niestety, najsłabiej wypadają nijacy bohaterowie, do żadnego z nich nie poczułam cienia sympatii, losy żadnego z nich mnie nie przejęły.

Trochę mniej mi ten tom podszedł - mam wrażenie, że cała intryga była za mocno rozciągnięta. Najciekawsze elementy powieści, czyli rozgrywki polityczne zgubiły się w przegadanej fabule. Lekki przesyt odczułam też w przekornych, cynicznych i sarkastycznych dialogach ekipy ze Slough house, niekiedy te elementy były nieadekwatne do powagi sytuacji. Zakończenie jednak było niezłe, podsyciło moją ciekawość. Chciałabym też więcej charakterystyki postaci Coego i liczę, że pojawi się to w kolejnym tomie. Piąty tom notuje lekki spadek formy, dlatego czekam na kontynuację, aby przekonać się, czy był to jednorazowy wypadek przy pracy.

Trochę mniej mi ten tom podszedł - mam wrażenie, że cała intryga była za mocno rozciągnięta. Najciekawsze elementy powieści, czyli rozgrywki polityczne zgubiły się w przegadanej fabule. Lekki przesyt odczułam też w przekornych, cynicznych i sarkastycznych dialogach ekipy ze Slough house, n...

Rozwiń

Zwiń