Tytuł tego zbioru opowiadań jest bardzo trafny: zawarte w nim teksty to perełki. Singer pochyla się nad życiem codziennym w Imperium Rosyjskim przed pierwszą wojną światową, zwłaszcza nad tym na wsi lub w prowincjonalnych polskich miasteczkach. Tylko raz akcja dzieje się w samej Warszawie.

„Perły” to bardzo sprawne teksty – aż wierzyć się nie chce, że pisał je bardzo młody człowiek, który ledwie dwa-trzy lata wcześniej był jeszcze nastolatkiem. W połączeniu z wyborami opisywanych tematów Singerowi udało się stworzyć całkiem udaną mozaikę. Autor nie poświęca się ani romantyzującemu opisowi wsi, ani nie stacza w odmęty egzystencjalizmu. Jego opowiadania to historie „małych żyć”, traktujące o codziennych losach całkiem normalnych ludzi. Mimo, że większość protagonistów to Żydzi, tematy religijne poruszane są oszczędnie i stapiają się bez zgrzytu z inymi zagadnieniami w organiczną całość.

„Perły” to w pewnym sensie teksty, jakich powstałoby w przedwojennej Polsce zapewne dużo więcej – niestety, okupacja i eksterminacja żydowskich mieszkańców kraju skutecznie taką możliwość zniszczyły. Tym ważniejszym jest przypomnienie twórczości Singera. Tym bardziej, że był on jednym z niewielu polskich autorów, którzy nie pisali o swojej ojczyźnie po polsku.

Tytuł tego zbioru opowiadań jest bardzo trafny: zawarte w nim teksty to perełki. Singer pochyla się nad życiem codziennym w Imperium Rosyjskim przed pierwszą wojną światową, zwłaszcza nad tym na wsi lub w prowincjonalnych polskich miasteczkach. Tylko raz akcja dzieje się w samej Warszawie.

„Perły” to bardzo sprawne teksty – aż wierzyć się nie chce, że pisał je bardzo młody...

Na ten, stworzony przez brata noblisty, zbiór opowiadań warto zwrócić szczególną uwagę we współczesnym książkowym gąszczu. Dziękuję Wydawnictwu z Natalia Moskal za obdarowywanie czytelników pozycjami tak wybitnymi, intensywnymi i niepopularnymi, bo wciąż mało jest na rynku wydawniczym lektur będących tłumaczeniami z jidysz (ukłony należą się tu tłumaczowi, Panu Krzysztofowi Modelskiemu, którego miałam okazję poznać - to Człowiek Pasja, co tu mówić więcej). Wytłaczana okładka w bieli ze złotymi literami potwierdza wyłącznie, że znaczenie ma tu jakość wydania. Każde wzięcie jej w dłonie jest jak wytworne spotkanie, a jednak wciąż z kimś nam bliskim.
W prezentowanych tekstach liczy się jednostka, która choć stanowi część większej całości, to indywidualnie odczuwa, poszukuje i doświadcza. Tematyka żydowska, choć specyficzna, z właściwymi sobie tradycjami i obrzędami, została tu ukazana niejako na tle uniwersalnego kontekstu, dzięki czemu odnajdujemy echo swoich własnych zmagań, dylematów i sączących się ran.
Przestrzenie zebranych opowieści, niczym czerwone, białe, zielone i niebieskie okienne szybki z jednego z opowiadań, charakteryzują się wielobarwnością. Każda traktuje o czym innym, jednocześnie mając wspólny mianownik - uczucia, które nie pozostawiają obojętnym. Przenikają w sam środek nas. Rodzinne waśnie, doskwierająca samotność, marginalizacja, choroby i perspektywy różnych pokoleń. Ważnymi postaciami stają się również zwierzęta, szczególnie bliskie nam psy i konie, które nie są wyłącznie biernymi obserwatorami, ale uczestnikami ludzkich losów, jak ma to miejsce w rozdzierającym opowiadaniu "Magda", w którym następuje niemal personifikacja konia Lolka.
Język jest czysty, cierpki, pełen detali, które mógł uchwycić wyłącznie człowiek, odbierający świat bardziej. Usłyszymy więc smutny koncert świerszcza snujący opowieści o długich zimach, dzieciach w łóżkach, zamarzniętych kartoflach i laboratorium niczym zapleśniała beczka. Zaskoczyła mnie jego świeżość. Aż trudno uwierzyć, że te utwory powstały sto lat temu.
"Perły" są jak pieśń o człowieku. O młodości, dojrzałości i przemijaniu. O rumieńcach niewinności i gęstej siwej brodzie. O pracy ludzkich rąk, roli, Przypominają tak intensywnie, że świat bierze się z ziemi, że każdy ma swoje korzenie, nawet jeśli pocięte, poranione i poskręcane, to wciąż są jego łącznikiem z przeszłością.

Na ten, stworzony przez brata noblisty, zbiór opowiadań warto zwrócić szczególną uwagę we współczesnym książkowym gąszczu. Dziękuję Wydawnictwu z Natalia Moskal za obdarowywanie czytelników pozycjami tak wybitnymi, intensywnymi i niepopularnymi, bo wciąż mało jest na rynku wydawniczym lektur będących tłumaczeniami z jidysz (ukłony należą się tu tłumaczowi, Panu Krzysztofowi...

niesamowicie się czyta te opowiadania, jak relacje ze innego świata - tak zresztą w praktyce jest. smutne i rozpaczliwe zapisy życia bez nadziei. tłumaczenie ok, chociaż imo miejscami niektóre frazy mogłyby być lepiej sformułowane.

niesamowicie się czyta te opowiadania, jak relacje ze innego świata - tak zresztą w praktyce jest. smutne i rozpaczliwe zapisy życia bez nadziei. tłumaczenie ok, chociaż imo miejscami niektóre frazy mogłyby być lepiej sformułowane.

Piękne opowiadania, bardzo dobre tłumaczenie z jidysz.

Piękne opowiadania, bardzo dobre tłumaczenie z jidysz.

Świetny zbiór opowiadań, które przenoszą w czasie. Autor kreuje barwny świat pełen różnorodnych postaci , miejscowości i relacji międzyludzkich, które składają się na zróżnicowane historie czasów minionych.

Świetny zbiór opowiadań, które przenoszą w czasie. Autor kreuje barwny świat pełen różnorodnych postaci , miejscowości i relacji międzyludzkich, które składają się na zróżnicowane historie czasów minionych.