The Call of the Wild

Wracam do książek z dzieciństwa, mając te paręnaście lat nie doceniałam jej a teraz przeczytam w mig. Zafascynowała mnie znajomość psiej psychiki przez autora i warunków życia w Arktyce.

Wracam do książek z dzieciństwa, mając te paręnaście lat nie doceniałam jej a teraz przeczytam w mig. Zafascynowała mnie znajomość psiej psychiki przez autora i warunków życia w Arktyce.

Pokaż mimo to

"Zew krwi" bardzo mi się podobał. W tej książce czuć było rodzącą się zmianę. Jest to dobra książka. Ukazuje życie psa, który z początku, gdy mieszkał na południu był dobrym, dumnym psem a później gdy został ukradziony (był to bernardyn i ukradziono go by służył w zaprzęgu) trafił na Północ, gdzie nie było żadnych zasad, była walka o przetrwanie i samolubstwo. Buck także się zmienił.
Poczuł, że jest królem spośród innych psów, stał się dziki i poczuł żądzę krwi. Zmienił się, stał się agresywny i gotowy mordować inne psy. Książkę oceniam dość wysoko, bo 7/10, ale były momenty kiedy mi się troszkę dłużyła. Ale prawdopodobnie to nie wina książki, tylko moja. Oj, za dużo książek czyhało na regale ;) Polecam, to taka odskocznia!

"Zew krwi" bardzo mi się podobał. W tej książce czuć było rodzącą się zmianę. Jest to dobra książka. Ukazuje życie psa, który z początku, gdy mieszkał na południu był dobrym, dumnym psem a później gdy został ukradziony (był to bernardyn i ukradziono go by służył w zaprzęgu) trafił na Północ, gdzie nie było żadnych zasad, była walka o przetrwanie i samolubstwo. Buck także...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedna z tych książek, do których się wraca.

Jedna z tych książek, do których się wraca.

Pokaż mimo to

Wzruszające i chwytające za serce historia nie tylko dla dzieci. Natura zawsze zwycięża. Z sentymentu zawsze warto.

Wzruszające i chwytające za serce historia nie tylko dla dzieci. Natura zawsze zwycięża. Z sentymentu zawsze warto.

Pokaż mimo to

Smutna i straszna zarazem jest matka natura :(

Smutna i straszna zarazem jest matka natura :(

Pokaż mimo to

Przejmująca opowieść o dojrzewaniu i hartowaniu ducha. London stawia odwieczne pytanie ukierunkowania naszego rozwoju na podstawie wrodzonych cech charakteru lub nabytych umiejętności i wpływu otoczenia.
Przez historię Bucka niejednokrotnie przewija się tęsknota za wolnością, nostalgia która towarzyszy psom może być porównana w przypadku ludzi do pojęcia archetypu przypisanego według Junga odgórnie.
Co najbardziej poruszyło mnie w książce to wspomnienie mojej ukochanej bajki "Biały kieł", która przedstawiała historię Bucka. Niezwykła lojalność psa, jego miłość do przyjaciela, odebrana mu tak okrutnie zabijająca w nim ostatnie więzi łączące go z ludźmi chwyta mnie za serce. Nie tylko jako miłośnika psów ale przede wszystkim ludzi.

Przejmująca opowieść o dojrzewaniu i hartowaniu ducha. London stawia odwieczne pytanie ukierunkowania naszego rozwoju na podstawie wrodzonych cech charakteru lub nabytych umiejętności i wpływu otoczenia.
Przez historię Bucka niejednokrotnie przewija się tęsknota za wolnością, nostalgia która towarzyszy psom może być porównana w przypadku ludzi do pojęcia archetypu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Brak mi słów.

To jest jedna z tych książek, które mogą początkowo nie porywać i odpychać brutalnością, ale posiadają ten niesamowity przekaz i uczucie, którego nie da się opisać słowami.

Nie czuję ani smutku, ani radości, ani rozczarowania, ani zachwytu.

Tylko zew.

Zew natury.

Zew krwi.

Brak mi słów.

To jest jedna z tych książek, które mogą początkowo nie porywać i odpychać brutalnością, ale posiadają ten niesamowity przekaz i uczucie, którego nie da się opisać słowami.

Nie czuję ani smutku, ani radości, ani rozczarowania, ani zachwytu.

Tylko zew.

Zew natury.

Zew krwi.

Pokaż mimo to

Jestem i zawsze byłam psiarą i zawsze wolałam psy od kotów, dlatego dostałam na święta tą książkę. Przyznam się bez bicia, że na początku byłam nieco zawiedziona, bo nie miałam wogule ochoty na literaturę dziecięcą, jednak poczytałam opinie, które mnie zachęciły do tej książki.
Książka piękna, serce mnie bolało jak czytałam o tych silnych, wiernych jak cholera i oddanych psach,które musiały tak ciężko pracować, ale oprócz tego książka była często brutalna a autor nie owijała niczego w bawełnę. Stąd nie rozumiem dlaczego ta książka jest poświęcona dla dzieci od 7 lat wzwyż. Książka napewno uświadomiła mi jakie psy są tak naprawdę, że nie muszę być kulkami futra siedzącymi z nami na kanapie i domagającymi się głaskania a jak spóźnimy się ze spacerem to się obrażają, tam psy walczą o przetrwanie ciągną ładunki o wadze nawet 200kg a i tak są wierne opiekunom. Piękna książka, napewno jeszcze do niej wrócę.

Jestem i zawsze byłam psiarą i zawsze wolałam psy od kotów, dlatego dostałam na święta tą książkę. Przyznam się bez bicia, że na początku byłam nieco zawiedziona, bo nie miałam wogule ochoty na literaturę dziecięcą, jednak poczytałam opinie, które mnie zachęciły do tej książki.
Książka piękna, serce mnie bolało jak czytałam o tych silnych, wiernych jak cholera i oddanych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

super książka

super książka

Pokaż mimo to

"Zew krwi" to nie jest jakaś tam bajeczka dla dzieci o psie, lecz coś zdecydowanie więcej. To opowieść o pokonywaniu własnych słabości, przystosowywaniu się do nawet najtrudniejszych warunków oraz sile, która w każdym żywym stworzeniu głęboko ukryta i przyczajona czeka, aby zawalczyć o życie swojego właściciela. Jest to również historia o prawdziwej miłość, która sprawia, iż porzucamy własny egoizm w imię kogoś nam bliskiego. Książka jest brutalna tak, jak brutalne jest życie.

"Zew krwi" pokazuje niesamowity, a nawet niezapomniany obraz północy. Autor przenosi czytelnika do Jukonu oraz na Alaskę. Mimo iż jest to podróż książkowa, to przez cały czas ma się wrażenia rzeczywistego pobytu w tych jakże odległych miejscach. Krajobraz wyczarowany przez Londona w mojej wyobraźni po zakończeniu lektury jest równie żywy i barwny co w trakcie jej czytania.

Owa opowieść jest dość krótka, jednak zostanie ona ze mną jeszcze na długi czas, ponieważ pokazała mi coś pięknego, odkrywając przede mną uczucia, które od dawna w sobie trzymałam. Wywoła u mnie przemyślenia dotyczące tego, co sprawia, że ludzie uciekają od cywilizacji w sam środek niezbadanej dziczy. Nie chodzi tu o pieniądze czy złoto, lecz właśnie o zew natury. To on sprawia, że czujemy, iż społeczeństwo, cywilizacja nie są prawdziwe. Możemy być szczęśliwi, możemy mieć rodzinę, dom, prace i najlepszy samochód jednak ta odległa dzika kraina przyciąga nas swoją niezależnością. Co prawda jej wołania nie słyszy każdy z tym samym natężeniem i natarczywością. Choć ci, którzy je usłyszą w pełni swej okazałości, nie mają wyboru jak tylko się mu poddać. Mimo mrozu i mimo trudnych warunków z całego serca i z całej duszy pragniemy dzikości zewnętrznego świata, bo to on tak doskonale dopełnia się z naszym niespokojnym wnętrzem.

Pragnę jeszcze dodać, że London to prawdziwy mistrz.

"Zew krwi" to nie jest jakaś tam bajeczka dla dzieci o psie, lecz coś zdecydowanie więcej. To opowieść o pokonywaniu własnych słabości, przystosowywaniu się do nawet najtrudniejszych warunków oraz sile, która w każdym żywym stworzeniu głęboko ukryta i przyczajona czeka, aby zawalczyć o życie swojego właściciela. Jest to również historia o prawdziwej miłość, która sprawia,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to