oczywiście potrzeba być w temacie i najlepiej się czyta znając poprzednie przygody. fajna pozycja na jeden weekend.

oczywiście potrzeba być w temacie i najlepiej się czyta znając poprzednie przygody. fajna pozycja na jeden weekend.

Bardzo przyjemna space opera - w tym tomie trochę w stylu The Expanse, ale lżejsza i mniej przegadana.

Bardzo przyjemna space opera - w tym tomie trochę w stylu The Expanse, ale lżejsza i mniej przegadana.

6... Hmm trochę słabsze niż poprzednie części.
Albo coś pominąłem albo coś te asteroidy nic nie dały.
Miały być nie wiadomo czym a ...chyba coś pominąłem. Takie nie wiadomo co, a wszystko pstryk i dzieje się coś innego. Coś słabo w tym temacie.

6... Hmm trochę słabsze niż poprzednie części.
Albo coś pominąłem albo coś te asteroidy nic nie dały.
Miały być nie wiadomo czym a ...chyba coś pominąłem. Takie nie wiadomo co, a wszystko pstryk i dzieje się coś innego. Coś słabo w tym temacie.

Trzeci tom nadal powiela schemat fabuły z poprzednich. Początkowo trochę nudny i przewidywalny, fabuła idzie jak po sznurku w jednym kierunku. Na koniec wraz z pojawieniem się wroga (niekoniecznie przypadkowe pojawienie się) dochodzi do bitwy kosmicznej. Bardzo podobało mis samo jej przedstawienie i to w jaki sposób wykorzystano nowy napęd.

Trzeci tom nadal powiela schemat fabuły z poprzednich. Początkowo trochę nudny i przewidywalny, fabuła idzie jak po sznurku w jednym kierunku. Na koniec wraz z pojawieniem się wroga (niekoniecznie przypadkowe pojawienie się) dochodzi do bitwy kosmicznej. Bardzo podobało mis samo jej przedstawienie i to w jaki sposób wykorzystano nowy napęd.

Wreszcie potencjał drzemiący w ziemskim okręcie zostaje uwolniony. Dotąd Ziemianie zbierali baty i głównie umykali z pola, a tu mamy całkiem ładną potyczkę.
Absolutnie nielogiczne zachowanie pewnej osoby, która okazała się być kimś innym, niż się wydawało i wydaje się to niespójne z czynami tej osoby w poprzednich tomach. To dla mnie kontrowersyjne. Duży minus.
Poza tym czytadło, jak czytadło, mniej więcej podobny poziom, jak w poprzednich tomach, tylko trochę więcej dobrej akcji.

Wreszcie potencjał drzemiący w ziemskim okręcie zostaje uwolniony. Dotąd Ziemianie zbierali baty i głównie umykali z pola, a tu mamy całkiem ładną potyczkę.
Absolutnie nielogiczne zachowanie pewnej osoby, która okazała się być kimś innym, niż się wydawało i wydaje się to niespójne z czynami tej osoby w poprzednich tomach. To dla mnie kontrowersyjne. Duży minus.
Poza tym...

Trochę lepsza, niż poprzedni tom. Ale nadal trochę za słabo jak dla mnie.

Trochę lepsza, niż poprzedni tom. Ale nadal trochę za słabo jak dla mnie.

Akcja z tomu na tom jest coraz dziwniejsza... z jednej strony są wątki zdrady, jakieś bitwy etc etc... no ale nie wiem czemu ale mam słabe odczucia w temacie.

Akcja z tomu na tom jest coraz dziwniejsza... z jednej strony są wątki zdrady, jakieś bitwy etc etc... no ale nie wiem czemu ale mam słabe odczucia w temacie.

Po wcześniejszych dwóch tomach miałem mieszane uczucia i to zmieszanie narastało. Po trzecim już wiem, że to po prostu kiepskie książki są. Tom trzeci to 90% nudy i przegadania, i 10% akcji pod sam koniec książki. Niestety akcja jest tak chaotyczna, łamie kolejne prawa fizyki bez żadnego sensu, ładu i składu, sprawia, że walka w kosmosie zmienia się w bójkę na noże po pijaku w ciemnym zaułku za pubem. W bójce uczestniczy ślepy i kulawy. Dziury fabularne pasują do kosmicznej sagi, bo przecież muszą być jakieś czarne dziury. A na dokładkę do tego wszystkiego, większość bohaterów to idioci. Na tym chyba zakończy się moja przygoda z Frontiers Saga. Nie była to specjalnie przyjemna wyprawa.

Po wcześniejszych dwóch tomach miałem mieszane uczucia i to zmieszanie narastało. Po trzecim już wiem, że to po prostu kiepskie książki są. Tom trzeci to 90% nudy i przegadania, i 10% akcji pod sam koniec książki. Niestety akcja jest tak chaotyczna, łamie kolejne prawa fizyki bez żadnego sensu, ładu i składu, sprawia, że walka w kosmosie zmienia się w bójkę na noże po...

Trzecia część sagi Ryka Browna uspakaja akcję. Poznajemy tu bliżej głównych bohaterów. Akcja w większości dzieje się na okręcie wśród załogi zagubionego statku. Mamy tu starych bohaterów i bohaterów których poznaliśmy w części drugiej. Dzięki czemu możemy polubić całą załogę. Akcja zaczyna się dopiero pod koniec książki gdzie poznajemy w jaki sposób okręt będzie walczył z wrogimi jednostkami. Ogólnie dobre wprowadzenie pod kolejne części, a końcówka przygotowuje nas do potężnej wojny. Część trzecia trzyma poziom całej sagi. Na pewno przeczytam kolejne jej części.

Trzecia część sagi Ryka Browna uspakaja akcję. Poznajemy tu bliżej głównych bohaterów. Akcja w większości dzieje się na okręcie wśród załogi zagubionego statku. Mamy tu starych bohaterów i bohaterów których poznaliśmy w części drugiej. Dzięki czemu możemy polubić całą załogę. Akcja zaczyna się dopiero pod koniec książki gdzie poznajemy w jaki sposób okręt będzie walczył z...

The Frontiers Saga: Legenda Corinair jako trzecia odsłona cyklu kontynuuje rozpoczętą historię, która zdecydowanie powinna zwrócić uwagę miłośników militarnego science fiction. Jeśli tylko ktoś oczekuje od tego typu literatury mocnej widowiskowej akcji, międzygalaktycznych konfliktów, futurystycznych technologii i sporej dawki „tajemnic”, to powinien zaznaczyć tę serię na swojej liście książek do przeczytania.

Trzecia odsłona space opery skupia się na pokazaniu dalszych losów załogi okrętu Aurora, który znalazł się przez przypadek w nieodpowiednim miejscu i nieodpowiednim czasie. Wszystko to wciągnęło jego załogę w konflikt powodujący konieczność wali o życie. Kolejne potyczki z jednostkami Ta’Akarów na tyle uszkodziły jednostkę, że jej nowy kapitan Nathan Scott musi odnaleźć kryjówkę pozwalającą na chwilę odpoczynku i dokonanie potrzebnych napraw. Doskonałym miejscem okazuje się teren w pobliżu uprzemysłowionej tytułowej planety Corinair. Początkowo wszystko wygląda bardzo obiecująco, uszkodzenia zostają usunięta, zapasy uzupełnione, a załoga ma chwilę na załapanie oddechu. W tej kosmicznej tułacze mającej na celi powrót na Ziemie, nic nie może być jednak zbyt proste. Nowe zagrożenie to nowe wyzwania, z którymi będzie trzeba sobie jakoś poradzić, jednocześnie jeszcze mocniej gmatwając się w nieswoją wojnę.

W przeciwieństwie do dwóch poprzednich odsłon tym razem autor serwuje nam mniej widowiskową „akcję”, dużo bardziej skupiając się na bohaterach i rzeczywistości, w jakiej się znaleźli. Brak emocjonujących kosmicznych potyczek nie oznacza jednak, że nagle tytuł stał się nazbyt „nudny”...

Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-ksiazki-the-frontiers-saga-legenda-corinair/

The Frontiers Saga: Legenda Corinair jako trzecia odsłona cyklu kontynuuje rozpoczętą historię, która zdecydowanie powinna zwrócić uwagę miłośników militarnego science fiction. Jeśli tylko ktoś oczekuje od tego typu literatury mocnej widowiskowej akcji, międzygalaktycznych konfliktów, futurystycznych technologii i sporej dawki „tajemnic”, to powinien zaznaczyć tę serię na...