Książka wiele obiecuje, ale daje bardzo mało. Może nie tyle mało w ogóle, co po prostu mało na tytułowy temat. Owszem, nie oczekiwałem wcale jakiegoś chronologicznego biegu poprzez geologiczne epoki. Takie bardzo liniowe opowieści trochę się już przejadły. Ale gdzież te 4 miliardy lat ewolucji? Tej podróży w książce nie ma.
Już wstęp jest irytujący. Nienawidzę książek, gdzie autor przez wiele stron opowiada… o tym, o czym będzie pisał w następnych rozdziałach. Idiotyczna i drażniąca maniera. Potem bywa różnie. Polecam przeczytać obecne już recenzje czytelników, którzy niezbyt wysoko ocenili książkę. Ja tu tylko nadmienię skrótowo: chaos, bez głównej linii przewodniej. Ciągłe powoływanie się na książki innych autorów (skądinąd doskonałe tytuły, także wydane w Polsce),co sprawia wrażenie kompilacji z cudzych myśli. Nie mam nic przeciwko dobrej popularyzacji, ale kiedy książkę pisze naukowiec, oczekuję jakiejś jego oryginalnej, ciekawej myśli. Innego spojrzenia na mechanizmy ewolucji i przełomy tejże. Nic tu takiego niestety nie ma. Szczere powiedziawszy trochę mnie tytuł wymęczył.
Dla wytrwałych. Są jednak na rynku dużo ciekawsze pozycje.

Książka wiele obiecuje, ale daje bardzo mało. Może nie tyle mało w ogóle, co po prostu mało na tytułowy temat. Owszem, nie oczekiwałem wcale jakiegoś chronologicznego biegu poprzez geologiczne epoki. Takie bardzo liniowe opowieści trochę się już przejadły. Ale gdzież te 4 miliardy lat ewolucji? Tej podróży w książce nie ma.
Już wstęp jest irytujący. Nienawidzę książek,...

Doskonała synteza biologicznej i kulturowej historii życia oraz gatunku ludzkiego. Wyjaśnienia odpowiadają rygorystycznym wymaganiom nauki ale prezentowane są w lekki sposób. Ponadto autor prowadzi nas przez historię myśli naukowej, i kolejno pojawiających się koncepcjach. Przedstawia stanowiska różnych naukowców i filozofów, a to czytelnik decyduje, która opcja wydaje się właściwa; sam autor tylko sugeruje któremu stanowisku mu bliżej ale nie narzuca własnego zdania, przeciwnie zadaje czytelnikowi eksperymenty myślowe, które nadają się do własnych rozważań.

Doskonała synteza biologicznej i kulturowej historii życia oraz gatunku ludzkiego. Wyjaśnienia odpowiadają rygorystycznym wymaganiom nauki ale prezentowane są w lekki sposób. Ponadto autor prowadzi nas przez historię myśli naukowej, i kolejno pojawiających się koncepcjach. Przedstawia stanowiska różnych naukowców i filozofów, a to czytelnik decyduje, która opcja wydaje się...

Myślę, że ta pozycja jest znakomita. Ale dla fanatyków ewolucjonizmu. Natłok wiedzy straszny, połowy nie zrozumiałam. Kilka rozdziałów jest zrozumiałych dla przeciętnego śmiertelnika.

Myślę, że ta pozycja jest znakomita. Ale dla fanatyków ewolucjonizmu. Natłok wiedzy straszny, połowy nie zrozumiałam. Kilka rozdziałów jest zrozumiałych dla przeciętnego śmiertelnika.

Niektórzy starzy profesorowie, którzy w swojej dziedzinie zdobyli szczyt szczytów, mają tendencje do łatwego wpadania w dygresje. Studenci ich kochają, bo taka filozofująca sława, która dodatkowo w czasie wykładów znienacka wspomina np pierwszoroczne imprezy albo rozmowy z ciekawymi ludźmi to rzeczywiście coś niezwykłego, a ponadto nawet w czasie egzaminu, da się ich wkręcić w tematykę poboczną i wyjść z dobrą oceną niewiele umiejąc. Czego w tej książce nie ma! Filozofia ewolucji, mistyka, etyka, zarys historii myśli ewolucyjnej, główne nurty i streszczenie niektórych ciekawych polemik. Gdyby na jakimś kierunku był przedmiot "wstęp do teorii ewolucji", to podręcznik jest już gotowy.

Tylko nie bardzo znalazłem to, czego szukałem, czyli rzetelnego opisu obecnego stanu wiedzy. Natomiast, przyznaję, dopiero teraz dowiedziałem się, że "ryby" czy "gady" to elementy właściwie już nieaktualnego podziału.

Niektórzy starzy profesorowie, którzy w swojej dziedzinie zdobyli szczyt szczytów, mają tendencje do łatwego wpadania w dygresje. Studenci ich kochają, bo taka filozofująca sława, która dodatkowo w czasie wykładów znienacka wspomina np pierwszoroczne imprezy albo rozmowy z ciekawymi ludźmi to rzeczywiście coś niezwykłego, a ponadto nawet w czasie egzaminu, da się ich...

Znakomita książka hiszpańskiego paleoantropologa, opisującego ewolucję życia na ziemi. Autor koncentruje się na rozwoju najpierw fauny, a potem człowieka. O geologii i roślinach jest napisane bardzo niewiele. Arsuaga przytacza fakty, następnie problemy wynikłe z ich treści oraz propozycje ich rozwiązania przez naukowców z różnych specjalności, w tym publicystów. Spośród tych, których książki są prezentowane na portalu lubimyczytac.pl, oprócz oczywiście Darwina, są to m.in. Jared Diamond, Frans de Waal, Richard Dawkins, Stephen Hawking, Edward O. Wilson i wielu innych (w tym Yuval Noah Harari). Podkreśla, że dla teorii ewolucji nie ma alternatywy, żadnej innej naukowej teorii.
W pierwszej części czytelnik dowiaduje się, jak powstało życie na ziemi, jak i dlaczego oraz w jakim czasie się rozwinęło. Nawet tu autor pozwala sobie na ciekawą dygresję, że na innych planetach czy w innych galaktykach może istnieć życie, ale np. ograniczone do bakterii, jak to było na początku na Ziemi (i przez naprawdę długi okres). W drugiej zajmuje się ewolucją człowieka i społeczeństw ludzkich (tzw. ewolucja kulturowa),z pełną świadomością, iż im bardziej oddala się od nauk „twardych”, czyli weryfikowalnych (biologia, chemia, fizyka, matematyka i pochodne) i zbliża do „miękkich” (społeczne, humanistyczne i ekonomiczne),tym bardziej rośnie ryzyko popadania w publicystykę i przekonywania zamiast dowodów.
Książka ma bardzo wysoki próg wejścia. Pełna terminów z zakresu nauk „twardych” wprowadza nowe, nieznane szerokiemu czytelnikowi, jak chociażby finaliści, dyrekcjoniści, klady, grady czy fitness inkluzywny oraz szereg innych. Wymaga powolnego czytania w skupieniu i wielu powrotów do już przeczytanych wcześniej fragmentów. Ale i tematyka tego do tego zmusza. Tym niemniej porządkuje wiedzę o historii życia na naszej planecie i dostarcza argumentów do dyskusji z kreacjonistami i innymi płaskoziemcami.

Znakomita książka hiszpańskiego paleoantropologa, opisującego ewolucję życia na ziemi. Autor koncentruje się na rozwoju najpierw fauny, a potem człowieka. O geologii i roślinach jest napisane bardzo niewiele. Arsuaga przytacza fakty, następnie problemy wynikłe z ich treści oraz propozycje ich rozwiązania przez naukowców z różnych specjalności, w tym publicystów. Spośród...

Przez pierwsze kilkadziesiąt stron miałem wrażenie, że książka jest napisana przez kogoś kto chce między wierszami propagować ideę nadprzyrodzonego tchnięcia w proces powstania życia. Zdania mi się nie kleiły a opis o czym będzie każdy rozdział to strata czasu dla kogoś kto i tak je mam zamiar przeczytać. Po 80 stronie pełna rehabilitacja.. Autor bazuje na literaturze popularnonaukowej, niekiedy naukowej, historycznej ale również bardzo współczesnej (sprzed kilku lat),nie odnosi się do artykułów naukowych jak to często mają w zwyczaju robić TOPowcy gatunku. Paleontologia i ewolucja to temat przewodni lecz książka jest interdyscyplinarna. Wymienieni są wszyscy wpływowi naukowcy i ich wiekopomne dzieła-także polecam.

Przez pierwsze kilkadziesiąt stron miałem wrażenie, że książka jest napisana przez kogoś kto chce między wierszami propagować ideę nadprzyrodzonego tchnięcia w proces powstania życia. Zdania mi się nie kleiły a opis o czym będzie każdy rozdział to strata czasu dla kogoś kto i tak je mam zamiar przeczytać. Po 80 stronie pełna rehabilitacja.. Autor bazuje na literaturze...

Treść książki ocenię gdy ją przeczytam, ale już teraz mogę powiedzieć, że tłumaczenie wspaniałe. Przez zawiłą historię życia/ewolucji płynie się lekko i przyjemnie, a doskonały język i styl sprzyjają całkowitemu zanurzeniu się w lekturę. Polecam!

Treść książki ocenię gdy ją przeczytam, ale już teraz mogę powiedzieć, że tłumaczenie wspaniałe. Przez zawiłą historię życia/ewolucji płynie się lekko i przyjemnie, a doskonały język i styl sprzyjają całkowitemu zanurzeniu się w lekturę. Polecam!

Dobra książka, oczywiście że tak. Ale tytuł sugerował bardziej ogólne podejście do zjawiska życia, a spora część książki traktuje głównie o kręgowcach, nawet o naczelnych. Nadal nie czuję się usatysfakcjonowany - bo gdy kręgowce pojawiały się dopiero na lądzie, to przecież coś już tam musiało żyć i panować :) Wyobraźcie sobie ten świat kontynentalnych stepów i wszechobecnych owadów i robactwa <3 Co z roślinami? Co z grzybami?

Ale poza tym ok :)

Dobra książka, oczywiście że tak. Ale tytuł sugerował bardziej ogólne podejście do zjawiska życia, a spora część książki traktuje głównie o kręgowcach, nawet o naczelnych. Nadal nie czuję się usatysfakcjonowany - bo gdy kręgowce pojawiały się dopiero na lądzie, to przecież coś już tam musiało żyć i panować :) Wyobraźcie sobie ten świat kontynentalnych stepów i...

Niezwykle frapująca i wciągająca lektura o życiu na Ziemi - tu nie ma jednak żadnych prostych wyjaśnień, a z każdym kolejnym rozdziałem zagadki piętrzą się coraz bardziej. Początki życia, ewolucja - choć to wszystko jest całkiem nieźle przebadane - wciąż pozostaje owiane wieloma tajemnicami, domysłami. Kapitalny jest rozdział o tym, dlaczego Kosmici nie mogą mieć rogów na głowie, jak to czasami oglądamy w filmach SF. Choć trudno oderwać się od czytania, polecam każdemu lekturę uważną i z przerwami po każdym rozdziale, aby sobie przemyśleć samemu różne kwestie. Dałbym 8 gwiazdek, ale wydaje mi się, że momentami redaktor? tłumacz? a może i sam Autor trochę bełkoczą, co przy pozycjach popularno-naukowych jest niewybaczalne!

Niezwykle frapująca i wciągająca lektura o życiu na Ziemi - tu nie ma jednak żadnych prostych wyjaśnień, a z każdym kolejnym rozdziałem zagadki piętrzą się coraz bardziej. Początki życia, ewolucja - choć to wszystko jest całkiem nieźle przebadane - wciąż pozostaje owiane wieloma tajemnicami, domysłami. Kapitalny jest rozdział o tym, dlaczego Kosmici nie mogą mieć rogów na...

Tytuł obiecuje wiele, chyba zbyt wiele. Pewnie historia fascynująca być powinna, natomiast niestety nie udało się autorowi w sposób fascynujący jej opowiedzieć. Zdaje się, że wkradł się w to wszystko narracyjny chaos. Winą obarczyłbym przyjęty przez autora "polemiczny" styl opowiadania. Autor uparcie przytacza dwa, trzy punkty widzenia, co może i jest godne pochwały bo uczciwie i wiernie... natomiast traci na tym wartkość i kierunkowość narracji. I tak trochę nas Arsuaga wodzi krętymi ścieżkami, a często te ścieżki niebezpiecznie zbaczają z utwardzonych empirią duktów, na bezdroża filozoficznej spekulacji. Ostatecznie to, w założeniu autora, czytelnik ma zdecydować, które bezdroże będzie jego bezdrożem ;-)

Ostatecznie jednak pozycja nie jest zła i z pewnością warto po nią sięgnąć. Bunkrów co prawda nie ma, ale też jest ... ;D

Tytuł obiecuje wiele, chyba zbyt wiele. Pewnie historia fascynująca być powinna, natomiast niestety nie udało się autorowi w sposób fascynujący jej opowiedzieć. Zdaje się, że wkradł się w to wszystko narracyjny chaos. Winą obarczyłbym przyjęty przez autora "polemiczny" styl opowiadania. Autor uparcie przytacza dwa, trzy punkty widzenia, co może i jest godne pochwały bo...