Czapki z głów, Panie i Panowie dla Autora, ponieważ część trzecia przebija dwie pierwsze! ( piszę to, kilka dni po zakończeniu tego tomu ponieważ , gdybym pisała od razu, babskie emocje spowodowane zakończeniem po którym strzeliłam focha, przesłoniłyby moją ocene :-) )
Przeczytałam w swoim życiu już na prawdę wiele książek i na prawdę rzadko które zapadają w pamięć a postaci które są w nich wykreowane tak mocno na mnie oddziałują.
Tak jak w poprzednich dwóch częściach, przyznaje bez bicia, nieco psioczyłam na dużą ilość bohaterówi i trud, jaki wiązał się z poznaniem ich i nadążeniem za ich historią , tak w tej części już tego nie odczułam. Stało się tak, ponieważ Autor, dla każdej z nich znalazł miejsce, bardzo sprawnie wplatał ich własne historie, tworząc bardzo jednolite tło dla osi głównej.
Ponieważ kocham bardziej złożonych bohaterów, którzy nie są po prostu źli, czy po prostu dobrzy, tutaj miałam już prawdziwą uczte ! :) każdy jest „jakiś”. Ci co teoretycznie powinni być antagonistami, niezupełnie nimi byli, bo kierowali się po prostu emocjali, które jak nam wiadomo są różne, czasami całkowicie sprzeczne z naszą naturą. W pewnym momencie nawet zdałam sobie sprawę że chyba kibicuje nie do końca właściwej stronie ( czy tez Siostrze :)) aby, po kilku kolejnych rozdziałach, trzepnąć się w głowe i przywrócić swoje myślenie na właściwe tory. I tak w kołko. Emocjonaly rollecoster. I tu brawa dla Autora, bo jako czytelnik, kompletnie zgłupiałam i znowu nie wiem komu kibicować w tej bitwie :D Tak, moi drodzy, Autor bawi się nami na całej lini: zawiłości fabuły, odczuć, zwrotów akcji, wodzi za nos, daje pstryczka, aby po chwili... znowu wprowadzić niezłe zamieszanie. Na nude narzekać nie można i to jest wspaniałe :d
I po raz kolejny muszę zwrócić uwagę na rozległe opisy miejsc i krain, a także istot jakie je zamieszkują ( ja też chce mieć Żywiołaki :D )a jest ich sporo. Nie oszukujmy się, książki czytamy dlatego, żeby nieco oderwać się od rzeczywistości, sprawia nam to frajdę. Język jakim są opisane miejsca, w jakie udajemy się z bohaterami jest tak magiczny, finezyjny że czasami zapiera dech w piersiach. Tu nie chodzi nawet o wyobrażanie sobie tych miejsc, po prostu to się czasami czuło. To samo dotyczy pełnej palety emocji jakie się pojawiają, kiedy rozdział po rozdziale przeżywamy z bohaterami ich przygody. Jest w tym jakiś mistycyzm, coś co sprawia, że człowiek po mimo tej czasami zagmatwanej fabuły, wsiąka i przepada.
Żeby nie było tak kolorowo :-) Kompletnie nie rozumiem pojawiania się pewnych nowocześniejszych pojazdów i ich współczesnych nazw. No miałam wrażenie że ilekroć pojawia się taka wzmianka, pikuje gwałtownie łepkiem w dół z tego cudownie wykreowanego świata, pełnego magii. Nie widziałam tego. Na szczęście momentów takich było mało ale zostawiało to jakiś niesmak na tyle że jednak zapada w pamięci bo inaczej bym o tym zapomniała.
I po raz kolejny powtórze to co w poprzednich tomach : nie jest to książka dla młodszych odbiorców ( :-) Zmęczą się. Nie zrozumieją :) ) bądź takich, którzy chcą czegoś lekkiego i prostego.
Z mojej strony polecam i z niecierpliwością czekam na kolejną część ! :)

Czapki z głów, Panie i Panowie dla Autora, ponieważ część trzecia przebija dwie pierwsze! ( piszę to, kilka dni po zakończeniu tego tomu ponieważ , gdybym pisała od razu, babskie emocje spowodowane zakończeniem po którym strzeliłam focha, przesłoniłyby moją ocene :-) )
Przeczytałam w swoim życiu już na prawdę wiele książek i na prawdę rzadko które zapadają w pamięć a...

Mamy tu niezwykle bogato uniwersum i wyczuwalny bezpośrednie kontynuowanie przygód postaci z poprzednich tomów. I tu jako, że jest to mój pierwszy konktakt z książką mam problem. Ponieważ mimo, że nie mam nic do zarzucenia budowie świata nie potrafiłem się w niego zagłębić. Tak samo jak przez właśnie tą nieznajomość nie potrafiłem docenić budowy postaci, ich historii oraz charakterów. Bo to, że mają charakter jest bardzo mocno wyczuwalne. Może to marudzenie z mojej strony ale przydałoby się przed rozpoczęciem historii jakieś wprowadzenie do świata dla osób które jak ja z własnej nieodpowiedzialności sięgnęły po trzeci tom, notabene przed sprawdzeniem na lubimy czytać sądziłem że mam do czynienia z drugim, i będzie przez 3/4 książki próbował się odnaleźć. Dlatego wybaczcie mi, ale ten tekst będzie jeszcze bardziej enigmatyczny niż inne. A właściwie będę pisał o cechach książki bez omawiania jej treści.
Styl autora jest powiedziałbym, że pobudzający wyobraźnię i dość łatwo wyobrazić sobie obrazy które aktualnie czytamy. Jednakże muszę się przyczepić do momentami długich momentów "zaczerpnięcia oddechu", pomiędzy poszczególnymi, że tak nazwę "przyspieczami adrenaliny". Na temat opis krajobrazów nie będę pisać ponieważ mam wrażenie jakby krainy te były czytelnikom przybliżane we wcześniejszych częściach.
Wiecie, mimo nie znajomości całej historii to ta część podobała mi się, niestety bez tej znajomości nie mogę powiedzieć czy autor rozwinął się oraz nad czym mógłby popracować.
A jeśli chodzi o moją ocenę dla tej książki to jest to 7/10, możliwe iż dodałbym jeden punkcik gdybym znał całą historię a nie tylko jej końcówkę, ponieważ naprawdę ten brak znajomości dlaczego jesteśmy w tym a nie innym punkcie przez długi czas przeszkadzał mi.

Zapraszam również na mego bloga:
https://www.ksiazki-czytamy.eu/

Mamy tu niezwykle bogato uniwersum i wyczuwalny bezpośrednie kontynuowanie przygód postaci z poprzednich tomów. I tu jako, że jest to mój pierwszy konktakt z książką mam problem. Ponieważ mimo, że nie mam nic do zarzucenia budowie świata nie potrafiłem się w niego zagłębić. Tak samo jak przez właśnie tą nieznajomość nie potrafiłem docenić budowy postaci, ich historii oraz...

Dzieje się. Po przeczytaniu dwóch pierwszych części Sióstr, gdzie potyczka przeradza się w walkę, aby następnie zakończyć się batalią. Oczekiwałem kontynuacji, historii bohaterek w podobnym klimacie.
Ale nie, nie ma sztampy. Autor ponownie zaskakuje erupcją pomysłów.
Pojawiają się nowe indywidualności. Nie wszystkie posiadają super moce. Które tak ułatwiają, zarówno bohaterom jak i autorom wychodzenie z różnych opresji. Tu trzeba ruszyć głową, liczyć na szczęście i posiadać tę szczyptę szaleństwa, przynależną naprawdę odważnym.
Polityczne korzyści biorą prymat na przyzwoitością, a wyrachowanie nad matczyną miłością.
Jak każdy, chcę wierzyć, że w ogólnym rozrachunku dobro zwycięży a miłość i przyjaźń wydatnie w tym pomogą. Jakim traktem pójdą siostry? Gdy każda z nich niezłomna, ale inny ma cel?
Na razie, wie to chyba tylko autor. Jest nadzieja, że dowiedzą się również wierni czytelnicy.

Dzieje się. Po przeczytaniu dwóch pierwszych części Sióstr, gdzie potyczka przeradza się w walkę, aby następnie zakończyć się batalią. Oczekiwałem kontynuacji, historii bohaterek w podobnym klimacie.
Ale nie, nie ma sztampy. Autor ponownie zaskakuje erupcją pomysłów.
Pojawiają się nowe indywidualności. Nie wszystkie posiadają super moce. Które tak ułatwiają, zarówno...