Corpus Delicti to powieść opowiadająca o dystopijnym świecie, w którym kraj ustanawia zdrowie jako najważniejszy obowiązek każdego obywatela. Pomysł, który powierzchownie wydaje się nie być niczym złym (mówi się w końcu, że "zdrowie jest najważniejsze") prowadzi do powstania zdrowotnej dyktatury. Zdrowie i bezpieczeństwo stawiane są ponad wolność, miłość, czy jakiekolwiek inne ludzki wartości.

W takim oto świecie żyje Mia, która jest jedną ze zwolenniczek systemu, jej brat natomiast ma zupełnie inne poglądy.

Razem z jego śmiercią oraz zbrodnią, którą rzekomo on popełnił, Mia zaczyna się w sobie zatracać i wolnym krokiem schodzić na złą drogę oraz wątpić w słuszność.

Tak się składa, że tą oto książką przyszło mi się zajmować podczas matury z języka niemieckiego, więc przypuszczam, że nigdy już jej nie zapomnę.

Uważam, że książka jest zdecydowanie godna polecenia, styl pisania autorki (przynajmniej po niemiecku) jest bardzo przyjemny i książkę czyta się z zainteresowaniem.

Corpus Delicti to powieść opowiadająca o dystopijnym świecie, w którym kraj ustanawia zdrowie jako najważniejszy obowiązek każdego obywatela. Pomysł, który powierzchownie wydaje się nie być niczym złym (mówi się w końcu, że "zdrowie jest najważniejsze") prowadzi do powstania zdrowotnej dyktatury. Zdrowie i bezpieczeństwo stawiane są ponad wolność, miłość, czy jakiekolwiek...

Trochę rozczarowanie. Ale mimo to trzeba przeczytać.
10 należy się autorce za pomysł, że sanitaryzm może być podstawą dyktatury. I to 10 lat przed covidem.
Niestety ta przyszłość jest realna

Trochę rozczarowanie. Ale mimo to trzeba przeczytać.
10 należy się autorce za pomysł, że sanitaryzm może być podstawą dyktatury. I to 10 lat przed covidem.
Niestety ta przyszłość jest realna

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Doskonała książka! Bardzo bardzo polecam :)

Przerażająca wizja przyszłości... Daje do myślenia.

Przerażająca wizja przyszłości... Daje do myślenia.

Ciężko było mi zakwalifikować tą książkę do literatury pięknej, ale niech tam. Niestety czuć na odległość toporność i specyfikę języka niemieckiego, w którym została napisana ta opowieść. Nie porównywałabym jej do Roku 1984 Orwella, choć pewnego rodzaju analogie można tu znaleźć. Nie wiem czy to wina korekty, czy tłumaczenia ale wielokrotnie zdarzało mi się, że musiałam kilkakrotnie przeczytać zdanie, żeby je zrozumieć, bo było kompletnie nielogiczne. Generalnie dosyć męcząca lektura, choć pomysł nie był taki zły.
Metoda, samobójstwo, odgórne sterowanie życiem i zdrowiem obywateli, rodzeństwo, które dokonuje sabotażu walcząc o wolność...
Intrygujące doznania.
Można przeczytać.

Ciężko było mi zakwalifikować tą książkę do literatury pięknej, ale niech tam. Niestety czuć na odległość toporność i specyfikę języka niemieckiego, w którym została napisana ta opowieść. Nie porównywałabym jej do Roku 1984 Orwella, choć pewnego rodzaju analogie można tu znaleźć. Nie wiem czy to wina korekty, czy tłumaczenia ale wielokrotnie zdarzało mi się, że musiałam...

Książka mądra i ważna, choć może nieco nazbyt teatralna w formie. Przez wagę tematu też nieco wyżej stawiająca filozoficzny dyskurs nad akcję, a mimo to do samego końca potrafi zaskakiwać.

Książka mądra i ważna, choć może nieco nazbyt teatralna w formie. Przez wagę tematu też nieco wyżej stawiająca filozoficzny dyskurs nad akcję, a mimo to do samego końca potrafi zaskakiwać.

"Rings um die zusammengewachsene Städte bedeckt der Wald die Hügelketten."

Pierwsza z powieści Juli Zeh spośród moich lektur, która już w całkiem bezpośredni sięga po formułę antyutopii. Ale autorka pozostaje wierna swej stałej problematyce: pyta o rolę moralności we współczesnym świecie oraz o źródła i uzasadnienie prawa, o jego legitymację przy ferowaniu wyroków. Dostrzegam również pod tym dystopijnym kostiumem krytyczny potencjał względem roli, jaki obecnie w Niemczech pełnią media i sądownictwo wobec opozycji przeciwstawiającej się rządzącemu tam od lat układowi politycznemu.
W powieści rzecznikami ustroju, tzw. "Metody", są prawnicy i dziennikarze. To oni są narzędziami zintegrowanego systemu politycznego. Jednostka nie ma wobec nich żadnych szans, chyba, że stanie się symbolem jakiegoś ruchu społecznego. Jednak media i sądownictwo potrafią oskarżyć jednostkę o takie przestępstwa, by nikt nie chciał stanąć w jej obronie...

Myślę, że to bardzo dziś aktualna powieść ukazująca mechanizm korupcji trzeciej i czwartej władzy, choć ukazane jest to w futurystycznym kostiumie. Mechanizm procesu politycznego jest natomiast zupełnie taki sam, jak w komunizmie.

Cała recenzja pod adresem:
https://nakanapie.pl/recenzje/zdrowy-rozsadek-jako-narzedzie-opresji-corpus-delict
Po niemiecku:
http://tsantsara.booklikes.com/post/2012425/der-gesunde-menschenverstand-als-werkzeug-der-diktatur-der-richter

"Rings um die zusammengewachsene Städte bedeckt der Wald die Hügelketten."

Pierwsza z powieści Juli Zeh spośród moich lektur, która już w całkiem bezpośredni sięga po formułę antyutopii. Ale autorka pozostaje wierna swej stałej problematyce: pyta o rolę moralności we współczesnym świecie oraz o źródła i uzasadnienie prawa, o jego legitymację przy ferowaniu wyroków....

audiobook niem.
Niestety wpadł mi w ręce 2-godzinny skrót z wybranymi fragmentami i żałuję, że nie pełna wersja. Szkoda bo powieść (fragmenty) zrobiły na mnie duże wrażenie. Inteligentny "1984" opowiedziany inaczej.

audiobook niem.
Niestety wpadł mi w ręce 2-godzinny skrót z wybranymi fragmentami i żałuję, że nie pełna wersja. Szkoda bo powieść (fragmenty) zrobiły na mnie duże wrażenie. Inteligentny "1984" opowiedziany inaczej.

Ta powieść, choć osadzona w niedalekiej przyszłości i przedstawiająca konkretną historię samobójstwa Moritza i procesu Mii, jest niezwykle aktualna i uniwersalna. Mnóstwo w niej filozoficznych rozważań o wolności, prawie, polityce, religii, współczesnej medycynie, kulcie ciała i zdrowia. Bardzo mocno mówi też o ideologii, jak szybko może przejąć kontrolę nad wszystkim innym i jak skutecznie uniemożliwia dialog. Mocne postacie, szybka thrillerowa akcja i dobre dialogi tworzą właściwie gotowy scenariusz na bardzo dobry film.

Ta powieść, choć osadzona w niedalekiej przyszłości i przedstawiająca konkretną historię samobójstwa Moritza i procesu Mii, jest niezwykle aktualna i uniwersalna. Mnóstwo w niej filozoficznych rozważań o wolności, prawie, polityce, religii, współczesnej medycynie, kulcie ciała i zdrowia. Bardzo mocno mówi też o ideologii, jak szybko może przejąć kontrolę nad wszystkim innym...

Są takie książki, które niezależnie od tłumaczenia od pierwszej niemal strony krzyczą "Ktoś napisał mnie po niemiecku!" Ta również ma to do siebie: obszerne, cyniczne wywody na temat filozofii i sensu istnienia zajmują tyle miejsca, że na świat przedstawiony trochę już przestrzeni brakuje. A szkoda.

Są takie książki, które niezależnie od tłumaczenia od pierwszej niemal strony krzyczą "Ktoś napisał mnie po niemiecku!" Ta również ma to do siebie: obszerne, cyniczne wywody na temat filozofii i sensu istnienia zajmują tyle miejsca, że na świat przedstawiony trochę już przestrzeni brakuje. A szkoda.