Dom w Riverton

Trzy razy pochodziłam do tej powieści i niestety, nie jestem w stanie przebrnąć dalej niż kilkanaście stron.

Trzy razy pochodziłam do tej powieści i niestety, nie jestem w stanie przebrnąć dalej niż kilkanaście stron.

Pokaż mimo to

Są młodzi i nieprzytomnie w sobie zakochani. Wyjeżdżają na wakacje do Francji. W drodze powrotnej zatrzymują się na parkingu i ona znika.

On zeznaje na policji, jak do tego doszło. Ale niektórzy nie wierzą w jego wersję - podejrzewają go o najgorsze.

Po latach zaczyna jeszcze raz - w innym miejscu, z inną kobietą. Lecz kiedy decyduje się ją poślubić, jego dawna ukochana powraca. Albo komuś zależy na tym, by w to uwierzył. I prowadzi z nim grę, która wpędza go w obłęd.
Bo tylko on wie, że wtedy, we Francji, nie powiedział całej prawdy. (Opis okładkowy)

B.A. Paris powraca wciąż będąc w świetnej formie pisarskiej. Każda z jej książek jest bestsellerem, a ja wiem, że jest autorką, której wszystkie książki muszę przeczytać.
Jak zawsze wprowadza atmosferę gęstą od intrygi i strachu. Chciałam czytać coraz więcej i więcej. Finał powieści zaskakuje i pozostawia czytelnika w niedowierzaniu. Wbrew innym opiniom, ja daję 10/10 i pozostaję wierna jej twórczości.
Czekam na kolejną powieść, która wyjdzie spod jej autorskiego pióra 😉

Są młodzi i nieprzytomnie w sobie zakochani. Wyjeżdżają na wakacje do Francji. W drodze powrotnej zatrzymują się na parkingu i ona znika.

On zeznaje na policji, jak do tego doszło. Ale niektórzy nie wierzą w jego wersję - podejrzewają go o najgorsze.

Po latach zaczyna jeszcze raz - w innym miejscu, z inną kobietą. Lecz kiedy decyduje się ją poślubić, jego dawn...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jeśli ktoś lubi klimaty "Downton Abbey" to "Dom w Riverton" powinien mu się spodobać. W książce można znaleźć atmosferę początków XX wieku i przemian społeczno-obyczajowych, wątek służby i historię upadku niegdyś świetnej rodziny. Zakończenie jednak, wyjaśnienie całej tajemnicy strasznie mnie rozczarowało. Na dodatek jest dla mnie mało wiarygodne. Stali nad brzegiem jeziora, na litość boską. Mogła po prostu wrzucić ten pistolet do wody. Spodziewałam się również, że sekret pochodzenia Grace odegra jakąś rolę w fabule książki, bo miał spory potencjał, lecz autorka w ogóle nie pociągnęła dalej tego wątku. Mimo wszystko jest to przyjemna lektura, choć klimat powieści jest słodko-gorzko-melancholijny.

Jeśli ktoś lubi klimaty "Downton Abbey" to "Dom w Riverton" powinien mu się spodobać. W książce można znaleźć atmosferę początków XX wieku i przemian społeczno-obyczajowych, wątek służby i historię upadku niegdyś świetnej rodziny. Zakończenie jednak, wyjaśnienie całej tajemnicy strasznie mnie rozczarowało. Na dodatek jest dla mnie mało wiarygodne. Stali nad ...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niestety bardzo mnie ta książka rozczarowała. Nudna, rozwleczona... Chociaż bardzo lubię takie historie, tutaj absolutnie nic mnie nie zachwyciło. Aż mi głupio zostawiać taki ślad po tej lekturze, bo widzę dużo pozytywnych opinii. Sięgnę jednak po inne pozycje autorki, i mam nadzieję, że będą lepsze :)

Niestety bardzo mnie ta książka rozczarowała. Nudna, rozwleczona... Chociaż bardzo lubię takie historie, tutaj absolutnie nic mnie nie zachwyciło. Aż mi głupio zostawiać taki ślad po tej lekturze, bo widzę dużo pozytywnych opinii. Sięgnę jednak po inne pozycje autorki, i mam nadzieję, że będą lepsze :)

Pokaż mimo to

Książka czekała na swoją kolej 3 lata. Nie wiem jak to możliwe, że taka perełka musiała tyle czekać. Historia rodzinna, jej tajemnice opowiedziane pięknym językiem. Dzięki Kate Morton przeniosłem się w czasie do 1924 roku.😊

Książka czekała na swoją kolej 3 lata. Nie wiem jak to możliwe, że taka perełka musiała tyle czekać. Historia rodzinna, jej tajemnice opowiedziane pięknym językiem. Dzięki Kate Morton przeniosłem się w czasie do 1924 roku.😊

Pokaż mimo to

Znając potencjał Kate Morton, który (dzięki Bogu!) miałam okazję poznać w innych powieściach jej autorstwa, "Domem w Riverton" jestem najzwyczajniej rozczarowana. Wiem, że to był debiut pisarki, ale gdybym trafiła na tę książkę jako pierwszą, która miałaby mnie dopiero zachęcić do bliższego zapoznania się z historiami wymyślanymi przez Morton, to zdecydowanie nie sięgnęłabym po jej kolejne propozycje.

"Dom w Riverton" był dla mnie po prostu... nudny, męczący, przegadany. Nie chodzi o to, że pierwsze skrzypce grają tu wspomnienia starszej osoby, która u progu śmierci dokonuje spowiedzi ze swojego życia - wszak miałam z tym już do czynienia choćby w "Czerwonym Notesie" Sofii Lundberg, gdzie ten zabieg był - w mojej opinii - udanym strzałem w dziesiątkę.

W tym przypadku Morton to nie wyszło, a w efekcie otrzymujemy rozwleczoną na ponad 500 stron opowieść o życiu towarzyskim brytyjskiej elity, koktajlach, sukniach, plotkującej służbie i innych pierdołach. Owszem, od czasu do czasu pojawiają się (dwaj) bohaterowie (w postaciach Alfreda i Robbiego), obrazujący psychiczne skutki działań wojennych, ale generalnie sama opowieść jest płytka, postacie irytujące (może poza służbą w Riverton: panem Hamiltonem, panią Towsend oraz Nancy), a tajemnica, która zawsze stanowi dla mnie sedno opowieści spod pióra Morton jest... banalna i w zasadzie tak tragiczna, że aż nie wzruszająca. Zupełnie niepotrzebny był również w moim odczuciu wątek przeszłości matki Grace, bo wiele nie wnosił, a w zasadzie nie został wyjaśniony tak, by czytelnik mógł być pewien domysłów i analiz głównej bohaterki.

Książki nie polecam. Polecam zainteresować się innymi pozycjami z dorobku Kate Morton, bo "Dom w Riverton" może Was zwyczajnie odrzucić od szansy na inne, pasjonujące i trzymające w napięciu powieści tej australijskiej autorki.

Znając potencjał Kate Morton, który (dzięki Bogu!) miałam okazję poznać w innych powieściach jej autorstwa, "Domem w Riverton" jestem najzwyczajniej rozczarowana. Wiem, że to był debiut pisarki, ale gdybym trafiła na tę książkę jako pierwszą, która miałaby mnie dopiero zachęcić do bliższego zapoznania się z historiami wymyślanymi przez Morton, to zdecydowanie nie sięg...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Dom w Riverton" jest bardzo dobrym debiutem Kate Morton.
To powieść dla tych, którzy lubią klimat starej Anglii, filmy typu "Gosford Park" Altmana i serial "Downton Abbey", atmosferę książek Agathy Christie czy Roberta Goddarda, lata pierwszej wojny światowej i lat dwudziestych XX wieku. Do tego pojawia się dramatyczna historia, a prawda o tym co wydarzyło się pewnej nocy w Riverton zostanie odkryta wiele dziesięcioleci później.
Książka nie należy do krótkich, ale dla mnie była to przyjemność czytania każdej kartki tej powieści dzięki językowi, opisom, ciekawym bohaterom, odkrywaniu tajemnicy i wspomnianej atmosferze świata, którego już nie ma.
Kupiłam ją przypadkowo pod wpływem impulsu (kilka lat temu, jeszcze pierwsze wydanie) i później zawsze już "w ciemno" kupowałam kolejne powieści Kate Morton jak tylko miały swoje premiery.
Nigdy się nie zawiodłam.

"Dom w Riverton" jest bardzo dobrym debiutem Kate Morton.
To powieść dla tych, którzy lubią klimat starej Anglii, filmy typu "Gosford Park" Altmana i serial "Downton Abbey", atmosferę książek Agathy Christie czy Roberta Goddarda, lata pierwszej wojny światowej i lat dwudziestych XX wieku. Do tego pojawia się dramatyczna historia, a prawda o tym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę przeczytałam w ramach Wyzwania Czytelniczego na marzec (przeczytam książkę autora, którego imię zaczyna się na tą samą literę co moje), autorkę poleciła mi znajoma...i niestety zawiodłam się.
Powieść sama w sobie jest ciekawa, ale główna bohaterka opisuje same smutne wydarzenia z życia swojego oraz swoich chlebodawców. Dzieciństwo Hannah i Emmeline, bale i uroczystości odbywające się w rezydencji, oraz wiele innych wydarzeń można było wzbogacić o nutkę humoru, imprezowego ducha tamtych lat, o opisy ciekawych sytuacji, które mogłyby nadać tło głównym wydarzeniom i ożywić powieść. A tymczasem mamy smutną, poddaną służącą, która zrezygnowała z własnego życia. W losach wszystkich bohaterów same dramaty. Można odnieść wrażenie, że wszyscy dążyli do autodestrukcji.
W dodatku powieść jest przewidywalna i nie zaskakuje swoim zakończeniem. Wiele wątków i sytuacji mniej znaczących nie ma swojego rozwinięcia, zaczynają się i urywają, jakby autorka o nich zapomniała...

Książkę przeczytałam w ramach Wyzwania Czytelniczego na marzec (przeczytam książkę autora, którego imię zaczyna się na tą samą literę co moje), autorkę poleciła mi znajoma...i niestety zawiodłam się.
Powieść sama w sobie jest ciekawa, ale główna bohaterka opisuje same smutne wydarzenia z życia swojego oraz swoich chlebodawców. Dzieciństwo Hannah i Emmeline, bale i uroczyst...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę poleciła mi osoba, która stwierdziła, że jeśli podobał mi się "Dom sióstr" Ch.Link (uwielbiam!), to ta też powinna mi się spodobać.
Muszę przyznać, że z początku byłam trochę zawiedziona, chyba za bardzo nastawiłam się na styl mojej ulubionej autorki, ale z każdym rozdziałem moja sympatia dla tej książki rosła, aż pod koniec osiągnęła poziom kulminacyjny. To jest debiut?? Rewelacyjny! Na pewno sięgnę po pozostałe książki tej autorki, chociaż wcześniej nigdy o niej nie słyszałam.
Bardzo lubię historie osadzone na przełomie XIX i XX wieku, to jeden z atutów "Domu w Riverton" ale to, jak autorka zgrabnie ją przedstawiła, jak stopniowo dawkowała informacje prowadzące do rozwiązania tajemnicy... majstersztyk! Po przeczytaniu ostatniej strony zamknęłam książkę i z zachwytem westchnęłam "woooooow....."
Niech to będzie najlepsza rekomendacja dla tej powieści.

Książkę poleciła mi osoba, która stwierdziła, że jeśli podobał mi się "Dom sióstr" Ch.Link (uwielbiam!), to ta też powinna mi się spodobać.
Muszę przyznać, że z początku byłam trochę zawiedziona, chyba za bardzo nastawiłam się na styl mojej ulubionej autorki, ale z każdym rozdziałem moja sympatia dla tej książki rosła, aż pod koniec osiągnęła poziom kulminacyjny....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Hmm.. miałam wrażenie że będzie to książka mówiąca o nudnym " maczaniu biszkoptów w herbatce " przez elitę - opisane oczywiście oczami Grace. Jednak nie, znacznie się pomyliłam, oczywiście herbata była, ale z chilli ;)
Niby obyczajowa ale interesująca.
Polecam.

Hmm.. miałam wrażenie że będzie to książka mówiąca o nudnym " maczaniu biszkoptów w herbatce " przez elitę - opisane oczywiście oczami Grace. Jednak nie, znacznie się pomyliłam, oczywiście herbata była, ale z chilli ;)
Niby obyczajowa ale interesująca.
Polecam.

Pokaż mimo to