„Dzień matki” to dziewiąta część cyklu o Oliverze von Bodensteinie i Pii Kirchhoff. Jeżeli ktoś się zastanawia, to książek z tej serii nie trzeba czytać w kolejności – ja sama czytałam je losowo, a w Polsce i tak nie wychodziły w chronologii. Każdy tom to osobna sprawa, a jedynie wątki z życia prywatnego detektywów mogą być dla Was spoilerami. Jak macie okazję, to czytajcie w kolejności, jeżeli nie, to bierzcie co jest pod ręką i cieszcie się dobrą lekturą.

Autorka po raz kolejny w swojej książce podejmuje ważny temat. Tym razem czytamy nie tylko o tajemniczych zaginięciach, niewyjaśnionych przez lata, rodzinach żyjących w ciągłej niepewności co do losu najbliższych. W „Dniu Matki” dużą rolę odgrywa również wątek rodziny zastępczej. Dlaczego rodzice decydują się na oddanie swojego dziecka? Czy takie instytucje gwarantują miłość i bezpieczeństwo? Co się dzieje za zamkniętymi drzwiami takich ośrodków?

Neuhaus jest specjalistką od wyprowadzania czytelnika w pole. W raz z rozwojem akcji dostawałam coraz więcej poszlak, starałam się łączyć fakty razem z policjantami. Kiedy już myślałam, że wiem kto jest sprawcą i że nic nie zmieni mojego zdania, bo przecież WSZYSTKO na to wskazuje, nagle bach… Byłam w błędzie. Ważne jest, że autorka robi to w logiczny sposób, nie wyciąga nagle królika z kapelusza, mówiąc że oto morderca, a ja zastanawiam się skąd ona go wzięła. Wszystko jest spójne, cała fabuła doskonale się łączy. Do tego całość napisana jest dobrym językiem, który czyta się z przyjemnością. Jest to zdecydowanie kryminał na wyższym poziomie.

Dodatkową zaletą książek Neuhaus są bohaterowie. Przez te 9 tomów zdążyłam się z nimi zżyć, z zainteresowaniem śledzę nie tylko wątek kryminalny, ale również ich życie prywatne. To postacie z krwi i kości, ze swoimi wadami, ludzkimi odruchami, słabościami. Zawsze czekam na spotkanie z Bodensteinem i Kirchhoff, stanowią zgrany duet.

Według mnie „Dzień Matki” nie jest najlepszą książką niemieckiej pisarki. Nie powiem Wam dlaczego, bo nie mam się do czego przyczepić. Absolutnie nic mi w niej nie zabrakło, wszystko było jak zawsze dobrze skonstruowane i napisane. Znając jednak jej wcześniejsze powieści mam z czym porównywać. Dużo bardziej porwała mnie „Śnieżka musi umrzeć”, „W lesie” czy „Zły wilk”. Mimo to uważam, że jest to warta polecenia historia, z którą spędzicie świetnie czas.

„Dzień matki” to dziewiąta część cyklu o Oliverze von Bodensteinie i Pii Kirchhoff. Jeżeli ktoś się zastanawia, to książek z tej serii nie trzeba czytać w kolejności – ja sama czytałam je losowo, a w Polsce i tak nie wychodziły w chronologii. Każdy tom to osobna sprawa, a jedynie wątki z życia prywatnego detektywów mogą być dla Was spoilerami. Jak macie okazję, to czytajcie...