Dzień Matki

Kocham kryminały Nele... bohaterowie, fabuła i te ciśnienie w trakcie czytania. Nie było chyba książki, która mnie nie wciągnęła tej autorki.
Tym razem także się nie zawiodłam. Trochę pod koniec jak dla mnie za bardzo rozbudowana akcja. Całość niepodważalnie bardzo dobra. W ciemno sięgnę po kolejny tom :)

Kocham kryminały Nele... bohaterowie, fabuła i te ciśnienie w trakcie czytania. Nie było chyba książki, która mnie nie wciągnęła tej autorki.
Tym razem także się nie zawiodłam. Trochę pod koniec jak dla mnie za bardzo rozbudowana akcja. Całość niepodważalnie bardzo dobra. W ciemno sięgnę po kolejny tom :)

Kolejny tom serii z Olivierem von Bodensteinem i Pią Sander w rolach głównych. Tym razem para śledczych próbuje ustalić mordercę starszego człowieka i przypadkowo odkrywa na jego posesji zwłoki zamordowanych kobiet. W toku śledztwa na jaw wychodzą mroczne sekrety z przeszłości ofiary a dodatkowo okazuje się, że śledczy wpadają na trop seryjnego mordercy. Czy uda się im wygrać wyścig z czasem i ocalić kolejną potencjalną ofiarę?
"Dzień Matki" czyta się fenomenalnie, choć poruszane w nim tematy nie należą do łatwych.
Autorka ma dar do budowania napięcia i zgrabnie żongluje wątkami, by dopiero na ostatnich kartach książki wszystkie elementy układanki wskoczyły na swoje miejsce.
Lektura doskonała na dwa wieczory.

Kolejny tom serii z Olivierem von Bodensteinem i Pią Sander w rolach głównych. Tym razem para śledczych próbuje ustalić mordercę starszego człowieka i przypadkowo odkrywa na jego posesji zwłoki zamordowanych kobiet. W toku śledztwa na jaw wychodzą mroczne sekrety z przeszłości ofiary a dodatkowo okazuje się, że śledczy wpadają na trop seryjnego mordercy. Czy uda się im...

Ależ to się świetnie czytało! Oczywiście: za dużo ludzi, a całe śledztwo zbyt bliskie osobom śledczych. Tym razem padło na Pię i jej siostrę Kim. Trudno uwierzyć w aż takie zbieżności.
Końcówka jak z Jamesa Bonda w niemieckim wydaniu.
Marzy mi się książka, najlepiej kryminał, o porzuconych dzieciach. trafiających do naprawdę dobrego miejsca.
Tak, to co tutaj było opisane, było wiarygodne. Ale strasznie schematyczne.

Ależ to się świetnie czytało! Oczywiście: za dużo ludzi, a całe śledztwo zbyt bliskie osobom śledczych. Tym razem padło na Pię i jej siostrę Kim. Trudno uwierzyć w aż takie zbieżności.
Końcówka jak z Jamesa Bonda w niemieckim wydaniu.
Marzy mi się książka, najlepiej kryminał, o porzuconych dzieciach. trafiających do naprawdę dobrego miejsca.
Tak, to co tutaj było opisane,...

Ta książka ma ponad 700 stron i spokojnie 300 z nich można byłoby sobie darować.
Historia bardzo ciekawa, ale fabularnie utonęła w morzu opisów śledztwa. Już w połowie miałam wrażenie, że to się za długo ciągnie i wręcz jest przeciągane na siłę. A książka ma 712 stron, tak więc tego przeciągania było bardzo dużo.
Autorka wciąż dorzucała kolejną ofiarę i potem kolejną i kolejną, co nic nie wniosło do fabuły, oprócz nabijania kolejnych stron.

Podsumowując, byłaby to świetna historia, gdyby nie masa tych niepotrzebności i opisów, w które została owinięta opowieść o dysfunkcyjnej rodzinie zastępczej. To co było sednem tej historii rozmyło się i tym samym straciło na ostrości. Całość można było zawrzeć w połowie objętości tej książki.
Nadmiar szczegółów nic istotnego do samej historii nie wnosił, za to nużył niepomiernie.
Tych ponad 700 stron było zbędne. Wystarczyłoby 400 i mielibyśmy esencjonalny thriller, przykuwający uwagę swoim mrokiem i ponurymi sekretami. Niestety dostaliśmy taki czytelniczy rozwodniony kompot. Ja jednak wolę bardziej komkretną i skondensowaną w treści formę książki, niż taką czytelniczą bebeluchę.

Sam opis jest intrygujący i przyciągnęło mnie wiele recenzji pełnych zachwytów nad tą pozycją. Jednak szczerze mówiąc wyszło mocno średnio.

Ta książka ma ponad 700 stron i spokojnie 300 z nich można byłoby sobie darować.
Historia bardzo ciekawa, ale fabularnie utonęła w morzu opisów śledztwa. Już w połowie miałam wrażenie, że to się za długo ciągnie i wręcz jest przeciągane na siłę. A książka ma 712 stron, tak więc tego przeciągania było bardzo dużo.
Autorka wciąż dorzucała kolejną ofiarę i potem kolejną i...

Tym razem Pia oraz Olivier muszą zmierzyć się z tragedią wielodzietnej rodziny. Gdy zostają zawezwani do kolejnych zwłok znalezionych w domu nie mają pojęcia jak skomplikowane śledztwo ich czeka.
Osiemdziesięcio-kilkuletni The zostaje znaleziony w swoim domu martwy. Po wnikliwym przeszukaniu domu Pia odkrywa zwłoki kilku kobiet zakopanych pod budą psa...Czyżby Theo był seryjnym mordercą?
Jak to zwykle bywa para Pia oraz Bodenstein zaczynają prowadzić swoje poszukiwania i zaczynają przesłuchiwać najbliższych. Każdy z przesłuchiwanych ma inny obraz zarówno Theo jak i jego zmarłej dużo wcześniej żony Rity.
Małżeństwo od wielu lat prowadziło dom zastępczy dla kilkunastu dzieci. Były czasy, że mieli pod opieką nawet po 9 dzieci. Każde z dzieci, które spędziło dłuższy czy krótszy czas w ich domu ma inne zdanie na ich temat. Jedni twierdzą, że byli dobrymi opiekunami, inni twierdzą, że Rita znęcała się nad nimi, zamykała w zamrażarce w mokrych ubraniach, biła...Jaka jest prawda i jacy naprawdę byli? Czy robili to tylko dla pieniędzy czy jednak z miłości do dzieci?
Jak zwykle dwójka głównych bohaterów ma co robić i z czym się mierzyć. Śledztwo zapowiada się trudne i skomplikowane. Każdy mówi co innego a właściciel posesji, na której znaleźli zwłoki nic już im nie powie.
Autorka w świetny sposób prowadzi całą akcję. Nie ukrywam są momenty trochę nudnawe ale na szczęście są one krótkie i po nich następuje zazwyczaj przyśpieszenie akcji i zapomina czytelnik o tych gorszych akapitach.
Osobiście uważam, że kto pokocha od pierwszych stron tą dwójkę to już nie przestanie i do samego końca będzie im kibicował w kolejnych śledztwach.

Tym razem Pia oraz Olivier muszą zmierzyć się z tragedią wielodzietnej rodziny. Gdy zostają zawezwani do kolejnych zwłok znalezionych w domu nie mają pojęcia jak skomplikowane śledztwo ich czeka.
Osiemdziesięcio-kilkuletni The zostaje znaleziony w swoim domu martwy. Po wnikliwym przeszukaniu domu Pia odkrywa zwłoki kilku kobiet zakopanych pod budą psa...Czyżby Theo był...

Pia Sander i Oliver von Bodeinstein to jedna z moich ulubionych par śledczych, których to dochodzenia zawsze mnie wciągają i budzą we mnie różne emocje. Tak też było i tym razem. Mimo swojej objętości książkę czyta się szybko a ilość stron znika nie wiadomo kiedy. Tym razem poruszamy się z naszymi bohaterami w kręgu osób, które wychowały się w rodzinnym domu zastępczym, który ostatecznie okazał się dla dzieci w nim przebywających piekłem a nie ostoją. Trauma zaś pozostała i towarzyszy im nadal w codziennym życiu. A niektórym zmienia perspektywę postrzegania świata. Dzień Matki, który powinien być dla wszystkich świętem okazał się przekleństwem. Dlaczego ? Musicie to sprawdzić sami. Ciekawa pozycja, intrygująca fabuła, ważna tematyka i emocje zapewnione. Z ogromną przyjemnością sięgnę po kolejną książkę z cyklu.

Pia Sander i Oliver von Bodeinstein to jedna z moich ulubionych par śledczych, których to dochodzenia zawsze mnie wciągają i budzą we mnie różne emocje. Tak też było i tym razem. Mimo swojej objętości książkę czyta się szybko a ilość stron znika nie wiadomo kiedy. Tym razem poruszamy się z naszymi bohaterami w kręgu osób, które wychowały się w rodzinnym domu zastępczym,...

Zdecydowanie mogę polecić każdy kryminał z tej serii. Pia Sander i Oliver von Bodenstein to śledczy z krwi i kości. Mają swoje problemy życiowe i ta otoczka obyczajowa dodaje smaku każdej z historii ich spraw. Poznajemy ich stopniowo, zdążymy polubić i w każdej kolejnej ksiązce łapię się na tym, że śledzę życie tych bohaterów z niemniejszą uwagą niż wątek kryminalny i nawet jak nie pamiętam o co chodziło dokładnie w sprawie x czy y sprzed kilku lat, to doskonałe pamiętam skrawki życia bohaterów. Dobrze jest czytać ksiązki w kolejności, ale nie wszystkie moglam tak czytac i też "dało radę". Jeszcze się nie zawiodłam na żadnej pozycji, "Dzień matki" jest znakomity, nawet nie czułam, że to "cegła". Absolutnie się nie nudzi i z przyjemnością będę czekać na następną ksiązkę. Emocjonująca i satysfakcjonująca rozrywka. Mniam!

Zdecydowanie mogę polecić każdy kryminał z tej serii. Pia Sander i Oliver von Bodenstein to śledczy z krwi i kości. Mają swoje problemy życiowe i ta otoczka obyczajowa dodaje smaku każdej z historii ich spraw. Poznajemy ich stopniowo, zdążymy polubić i w każdej kolejnej ksiązce łapię się na tym, że śledzę życie tych bohaterów z niemniejszą uwagą niż wątek kryminalny i nawet...

Pierwsze 25% książki nie porywało (chyba przez ogromną ilość specjalistycznej wiedzy z zakresu kryminalistyki i pochodnych dziedzin oraz aż nazbyt realistyczne opisy zwłok, rozkładu itd.),ale też nie było źle. Natomiast, jak nagle akcja wciągnęła, bo śledztwo wreszcie ruszyło "z kopyta", to zarwałam pół nocy, żeby dalej czytać. Osobiście domyślałam się, kto jest sprawcą, choć autorka robiła wszystko, żeby zmylić czytelnika, ale robiła to na tyle umiejętnie, że momentami zaczynałam wątpić, czy dobrze wytypowałam. Na koniec miałam satysfakcję, że jednak zgadłam :).

Pierwsze 25% książki nie porywało (chyba przez ogromną ilość specjalistycznej wiedzy z zakresu kryminalistyki i pochodnych dziedzin oraz aż nazbyt realistyczne opisy zwłok, rozkładu itd.),ale też nie było źle. Natomiast, jak nagle akcja wciągnęła, bo śledztwo wreszcie ruszyło "z kopyta", to zarwałam pół nocy, żeby dalej czytać. Osobiście domyślałam się, kto jest sprawcą,...

Bardzo dobry kryminał. Polecam gorąco

Bardzo dobry kryminał. Polecam gorąco

To moja druga styczność z autorką. Pomimo, że ma ponad 700 stron, czyta się tchem.
Po lekturze zaczęłam się zastanawiać czy każda matka zasługuje na szacunek? Jedno wiem na pewno, że zrobię wszystko aby moje dziecko mnie jako matkę szanowało.
W powieści mamy ogrom cierpienia, żalu, skrywanych tajemnic i kłamstw, krzywd wyrządzonych tym najmniejszym i bezbronnym, ale są też dobre momenty.
Doskonale skonstruowana fabuła, pomimo dużej ilości bohaterów, są oni rozpoznawalni, akcja wartka, nic się nie ciągnie, nie ma przegadanych scen. Ciężko było się oderwać. Autorka ma bardzo lekkie pióro i pomimo bardzo trudnych i ciężkich emocji jakie mi towarzyszyły przy lekturze, szybko się czyta.

To moja druga styczność z autorką. Pomimo, że ma ponad 700 stron, czyta się tchem.
Po lekturze zaczęłam się zastanawiać czy każda matka zasługuje na szacunek? Jedno wiem na pewno, że zrobię wszystko aby moje dziecko mnie jako matkę szanowało.
W powieści mamy ogrom cierpienia, żalu, skrywanych tajemnic i kłamstw, krzywd wyrządzonych tym najmniejszym i bezbronnym, ale są...