To już piąta część przygód małej czarodziejki. Tym razem bohaterowie muszą rozwikłać zagadkę spóźnionej wiosny i złośliwej przyrody. Autorka porusza ważny temat ekologii. Przedstawia go w przystępny dla dzieci sposób. Mądra i ciekawa książeczka. Polecam.

To już piąta część przygód małej czarodziejki. Tym razem bohaterowie muszą rozwikłać zagadkę spóźnionej wiosny i złośliwej przyrody. Autorka porusza ważny temat ekologii. Przedstawia go w przystępny dla dzieci sposób. Mądra i ciekawa książeczka. Polecam.

Urokliwa seria Nataszy Sochy pełna magii oraz elementów edukacyjnych zauroczyła nawet mnie a przecież mój pesel już dawno nie kwalifikuje się do lektury literatury dziecięcej. Tom piąty przygód Zuli został utrzymany w kolorystyce zielonej, co idealnie pasuje do fabuły.

W Poziomkowie jest koniec lutego, ale wnikliwa obserwacja Meli i Heli wskazuje, że rośliny wciąż nie obudziły się do życia, nie kwitną nawet krokusy. Wszędzie zalega śnieg i nie pomagają nawet zaklęcia! Drzewa już nie szepcą do Leandra, rośliny usychają na parapetach, kaktusy strzelają kolcami a rodzina Druzjanny została zaatakowana przez paprocie! Chochlik leśny Bartosz Muszka martwi się, że z lasem stało się coś niedobrego... Przecież nigdy drzewa się nie obrażały! Gdzie jest wiosna?

Nikt nie zauważa sześciopalczastych śladów stóp...

Dopiero wyprawa Zuli, Maksa i Kajtka na Poziomkową Polanę staje się przełomowa. Dzięki niej odkrywają kto stoi za buntem przyrody i podejmują kroki, mające odzyskać kontrolę. Pomagają im Bartosz oraz Arleta, a później wiele innych osób... W pojedynkę nikt nie jest w stanie wygrać ze złośliwym goblinem - Eszmegelem, zwłaszcza że nieporządku i niedbałości ludzi nie można tak łatwo naprawić. Czy goblin weźmie udział w pertraktacjach? Jaki tajemniczy prezent Wielka Czarownica Liliana przysłała Zuli? Czy uda się przywrócić wiosnę?

Bardzo edukacyjny tom, który pokazuje jak bardzo nie dbamy o środowisko naturalne, śmiecimy w lasach, zanieczyszczamy zbiorniki wodne, niewłaściwie dokarmiamy ptaki czy zwierzęta. Natasza Socha w przystępny sposób przekazuje najmłodszym, że sami szkodzimy roślinom i zwierzętom, że powinniśmy segregować odpady; uczy gatunków pszczół, opowiada o zjawisku mikoryzy. Finalny wniosek z tych rozważań jest taki, że natura bez człowieka przeżyje, za to my bez niej zginiemy.

Do mega interesującej treści idealnie pasują liczne, precyzyjne oraz doskonale odzwierciedlające fabułę ilustracje Agnieszki Antoniewicz.


"Ludzie są zbyt wygodni, by dbać o przyrodę." *

Podsumowując - "Zula i rozgniewany las" to opowieść o mocy przyjaźni, wzajemnej pomocy i walce przeciw wspólnemu wrogowi. Historia o przyrodzie, która płata ludziom figle, buntującym się lesie, mieszkaniach w drzewach, marzeniach oraz trafionych prezentach, które nie zawsze na początku nas cieszą, będąc zagadkami. Autorka zaserwowała nam książkę pełną przygód, które zachwycą nie tylko najmłodszych. Gorąco polecam!

Urokliwa seria Nataszy Sochy pełna magii oraz elementów edukacyjnych zauroczyła nawet mnie a przecież mój pesel już dawno nie kwalifikuje się do lektury literatury dziecięcej. Tom piąty przygód Zuli został utrzymany w kolorystyce zielonej, co idealnie pasuje do fabuły.

W Poziomkowie jest koniec lutego, ale wnikliwa obserwacja Meli i Heli wskazuje, że rośliny wciąż nie...

Zula to bohaterka książek Nataszy Sochy skierowanych do dzieci. To już piata część i Zula nadal ma problemy do rozwiązania, na szczęście może liczyć na swoich przyjaciół.
Nadchodzi wiosna w Poziomkowie, ale przyroda jakby zamarła. Żadne kwiatki, krzewinki czy drzewa nie dają znaku życia. Nawet domowe kwiaty i zioła zaczynają więdnąć i nawet stosowanie nawozów im nie pomaga. Zula wraz z ciotkami zaczyna się poważnie martwić. Postanawia więc wraz z Maksem i Kajtkiem udać się do lasu, aby tam sprawdzić czy coś zaczyna budzić się do życia. Niestety tam także przyroda nadal tkwi w zamarciu. Przyjaciele wywołują Bartosza - leśnego chochlika. Dzięki niemu odkrywają, że las się buntuje. Tylko dlaczego? Okazuje się, że las namówił do buntu zły goblin Eszmegel, ale przyszło mu to łatwo Zula postanawia go przechytrzyć.
Zula i rozgniewany las to kolejna opowieść pełna magii, czarów, przygód, ale i ważnych tematów. Autorka w przystępny sposób dla młodszego czytelnika tym razem wyjaśniła zagadnienia związane z ochroną środowiska. Jak powinniśmy dbać o naszą planetę, aby służyła kolejnym pokoleniom i co nam grozi gdy pozostaniemy głusi na jej pragnienia.
Ta część tworzy z pozostałymi piękną, kolorową całość. Taka sama czcionka i ilustracje Agnieszki Antoniewicz. Idealna lektura na wakacyjny czas zarówno dla chłopców jaki i dziewczynek.

http://zyje-bo-czytam.blogspot.com/2019/06/natasza-socha-zula-i-rozgniewany-las.html

Zula to bohaterka książek Nataszy Sochy skierowanych do dzieci. To już piata część i Zula nadal ma problemy do rozwiązania, na szczęście może liczyć na swoich przyjaciół.
Nadchodzi wiosna w Poziomkowie, ale przyroda jakby zamarła. Żadne kwiatki, krzewinki czy drzewa nie dają znaku życia. Nawet domowe kwiaty i zioła zaczynają więdnąć i nawet stosowanie nawozów im nie...

To już moje piąte spotkanie z Zulą i muszę przyznać, że równie udane, jak poprzednie. Książeczki z tej serii zachwycają nie tylko samą historią, ale również ilustracjami oraz zawartym w nich przekazie. Czym tym razem oczarowała mnie Zula i rozgniewany las?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2019/07/09/zula-i-rozgniewany-las-natasza-socha/

To już moje piąte spotkanie z Zulą i muszę przyznać, że równie udane, jak poprzednie. Książeczki z tej serii zachwycają nie tylko samą historią, ale również ilustracjami oraz zawartym w nich przekazie. Czym tym razem oczarowała mnie Zula i rozgniewany las?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2019/07/09/zula-i-rozgniewany-las-natasza-socha/

podobnie jak pozostałe książki z serii, tak i ta jest napisana przystępnym dla dzieci językiem. Przygody Zuli prezentują się naprawdę fantastycznie i jak zawsze jest w nich dużo śmiechu, trochę powagi i odrobinę dreszczyku. Fani autorki będą zadowoleni po lekturze.
http://www.czytajac.pl/2019/05/zula-i-rozgniewany-las-co-to-bedzie/

podobnie jak pozostałe książki z serii, tak i ta jest napisana przystępnym dla dzieci językiem. Przygody Zuli prezentują się naprawdę fantastycznie i jak zawsze jest w nich dużo śmiechu, trochę powagi i odrobinę dreszczyku. Fani autorki będą zadowoleni po lekturze.
http://www.czytajac.pl/2019/05/zula-i-rozgniewany-las-co-to-bedzie/

Magia, niezwykłe moce, możliwość działania wbrew prawom przyrody i jednocześnie niesamowita więź z nią od zawsze fascynowały ludzi. Opowieści o bogach, bożkach, nimfach, skrzatach, magach, szamanach, gnomach, driadach i ich niezwykłej potędze nadprzyrodzonych sił przyciągały ludzi i mimo upływu wieków zainteresowanie takimi opowieściami ciągle jest zaskakująco duże. Już nie w postaci różnorodnych religii, ale opowieści o niezwykłych światach. To sprawia, że książki opowiadające o magicznych bohaterach mają spore powodzenie. Jedne jednak cieszą nas bardziej, a inne mniej. Do tych pierwszych śmiało mogę zaliczyć serię opowieści o Zuli Nataszy Sochy umiejętnie prowadzącej fabułę, poruszającej ważne dla młodych ludzi tematy i przemycająca pozytywne wzorce.
Przygoda bohaterki w pierwszym tomie zaczyna się dość prosto i nieco zaskakująco dla przeciętnego rodzica: oto rodzice dziewczynki odczuwają niezwykłą potrzebę niesienia pomocy biednym dzieciom. Nie było by w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że koniecznie musi to być w Afryce. Co wtedy zrobić z własnym dzieckiem, które także wymaga jeszcze opieki? Trzeba oddać je komuś pod opiekę. Kolejnym zaskoczeniem jest to, że dziewięcioletnia Zula trafia do ciotek, których nie widziała już kilka lat i nie bardzo nawet je pamięta. Rodzice izolowali swoją jedyną pociechę przed zdziwaczałymi bliźniaczkami oraz babcią dziewczynki. Nagle jednak coś ich jednak przekonało, że muszą koniecznie na rok wyjechać (czyżby manipulacja za pomocą czarów?) i oddać córkę pod opiekę krewnych. Przeprowadzka do dziwnych ciotek oczywiście nie napawa bohaterki radością. Jest zła na rodziców za porzucenie, ale poddaje się ich decyzji. Z czasem okazuje się, że jest to początek wspaniałej przygody, nowych przyjaźni o odkrywania własnych możliwości. Zula bardzo szybko przekonuje się, że mieszkanie u Meli i Heli jest nie tylko bardzo przyjemne, ale też pouczające.
„Zula i porwanie Kropka” to piękna, pełna magii opowieść o dziewczynce, która wydaje się być przeciętną uczennicą. Jej otwartość, odmienne podejście do wielu spraw, chęć przeżywania przygód, odwaga, sprawiają, że nie sposób jej nie lubić. W książce nie zabraknie wielu humorystycznych wydarzeń, a do tego jest pouczająca. Antybohaterami są tu Druzjanna, którą spotkamy w każdym kolejnym tomie oraz porywaczka Kropka. Obie kosztem innych pragną spełniać swoje ambicje, dążą do wykorzystywania innych, krzywdzą ludzi. Takie zachowanie zostaje ukarane, a otoczenie uwolnione od ich kaprysów i złośliwości.
„Zula i porwanie Kropka” to również piękna historia przyjaźni. Zula sprawia, że dwaj nielubiący się chłopcy stają się najlepszymi kolegami. Wspólne spędzanie ze sobą czasu pozwala na wzajemną akceptację i uczenie się nowych rzeczy.
Po pierwszym tomie „Zula i porwanie Kropka” nie sposób nie sięgnąć po kolejne przygody małej czarodziejki żyjącej w Polsce w miejscowości o sympatycznej i apetycznej nazwie Poziomkowo. Przełomowym wydarzeniem w życiu małej czarodziejki było krytyczne obejrzenie budynku z nowym kolegą, wymiana pomysłów na idealną szkołę pozwalają dziewczynce odkryć, że drzemią w niej moce, których nie do końca była świadoma: za pomocą wyobraźni może kształtować otoczenie. To pomogło jej w tomie pierwszym w zrozumieniu wielu dziwnych wydarzeń z przeszłości oraz pozwala na utarcie nosa klasowej terrorystce. Uczy się też bardzo ważnej rzeczy: nadużywanie talentu może go wyczerpać. Z posiadanych mocy trzeba korzystać umiejętnie i z umiarem. Ta nauka w czasie poszukiwań Kropka przyniesie rezultaty w drugim tomie. „Zula w szkole czarownic” zabiera młodych czytelników w halloweenowe klimaty. Książka wciąga młodych czytelników już od pierwszych stron. Młoda czarodziejka przygotowuje się do bardzo ważnej podróży do szkoły magii prowadzonej przez Lilianę, gdzie nie tylko w końcu pozna babcię, zdobędzie wiele cennych umiejętności, ale też zdobędzie przyjaciółkę mającą mamę będącą wielką przeciwniczką magii i starającą się na wszelkie sposoby wszystko tłumaczyć racjonalnie. Jej upór staje się przyczyną ucieczki Matyldy. Tylko Zula może wskazać, gdzie jest jej córka oraz pomóc w odnowieniu relacji między nimi. Tego, że na pewno jej się uda możemy się domyślić. Jak tego dokona musicie odkryć sami.
Także akcja trzeciego tomu pt. „Zula i magiczne obrazy” porusza wiele ważnych spraw. Starcie z przebiegłym karłem Armadoniuszem Saturninem Pierwszym wprowadzającym zamieszanie w życiu mieszkańców Poziomkowa i wystawiających na próbę przyjaźń dzieci będzie pouczającą lekturą. Tym razem Zula i Kajtek muszą stawić czoło rzuconym im wyzwaniom.
„Zula i tajemnica Arlety Makaron” to czwarty tom toczący się wokół problemów rodzinnych. Tym razem dotyczą one nowego ucznia, który pod koniec pierwszego semestru (tuż przed świętami Bożego Narodzenia) pojawia się w klasie, do której chodzą znani nam bohaterowie. Nagłe przenosiny wiążą się z rozwodem rodziców chłopaka. Razem z mamą zamieszkuje u dziadka i bardzo tęskni za tatą. Z tego powodu jest smutny, zamknięty w sobie i bardzo często złośliwy. Mimo tego dzieci do niego lgną, ponieważ w Poziomkowie uczniowie mogą tylko pomarzyć o takim sprzęcie, jaki ma nowy. On jednak wolałby mieć przy sobie tatę niż wszystkie nowe gadżety.
Zula oczywiście próbuje zaprzyjaźnić się z nowym kolegą i - jak pewnie się domyślacie – będzie miała okazję przeżyć z nim niezwykłą, pouczającą i magiczną przygodę, ale o tym musicie przeczytać sami. Przy okazji dzieci odkryją również kilka sekretów swojej nauczycielki, Arlety Makaron.
I właśnie ukazał się tom piąty „Zula i rozgniewany las”. Nasza bohaterka cieszy się urokami każdej pory roku i dnia tygodnia. Z radością wspomina święta Bożego Narodzenia, kiedy przyjechali do niej rodzice, cieszą ją drobiazgi, jest szczęśliwa, że mieszka z ciotkami uczącymi ją jak korzystać z własnych mocy i ma przyrodę na wyciągnięcie ręki oraz przyjaciół pomagających stawić jej czoło każdemu wyzwaniu. Tym razem będzie miała bardzo trudne zadanie, ponieważ w otoczeniu dzieje się wiele dziwnych rzeczy: nie wychodzą pierwsze wiosenne kwiaty, drzewa śpią, a przyroda zaczyna atakować ludzi i zwierzęta. Nawet doniczkowy kaktus strzela swoimi kolcami, a inne rośliny usychają. Jeśli bohaterzy nie odkryją przyczyny tych zjawisk oraz nie zapobiegną gniewowi lasu to może się to bardzo źle skończyć dla zwierząt i ludzi.
Co mogło aż tak rozgniewać rośliny? Śmieci zatruwające środowisko. Okazuje się, że w otoczeniu Zuli nie brakuje puszek i foliówek rzuconych w lesie. Niektórym zdarza się zostawić pety, a innym gumy do żucia na ścieżce. Przyroda jest zmęczona ciągle przybywającymi zanieczyszczeniami i za namową pewnego złośliwego stworka buntuje się przeciwko ludziom.
Temat buntu lasu staje się pretekstem do przemycenia dzieciom wielu cennych informacji dotyczących ochrony środowiska. Arletta Makaron, wychowawczyni w klasie Zuli ma niezwykłą umiejętność prostego tłumaczenia trudnych, ale ważnych spraw. Każdy z tomów z serii „Czarodziejka Zula” poświęcony jest innej ważnej tematyce. Natasza Socha pokazuje nam mądrą i posiadającą niezwykłe moce bohaterkę, która jest taka jak większość dzieci: od czasu do czasu lubi zrobić komuś psikusa, jest radosna, lubi zabawę i spędzać czas z przyjaciółmi oraz rodziną. Dzięki temu wiemy, że w jej towarzystwie nie można się nudzić.
Seria książek o młodej czarownicy to pouczająca lektura nie tylko dla dzieci. Myślę, że wielu rodziców powinno po nią sięgnąć. Do tego pisarka zachęca do lepszej obserwacji otoczenia, poznawania mocy roślin i korzystania z nich. Z tego powodu sporo miejsca poświęcono ziołom, drzewom. Jedną z ważniejszych lekcji, jakie dzieci wyciągną z lektury to konieczność podążania za głosem serca oraz docenią znaczenie posiadania przyjaciół, którzy są nie tylko po to, aby ratować nas z tarapatów lub śmiać się, ale potrafią też ponudzić się, pomogą odkrywać i rozwijać zdolności. Do tego przekonają się, że to, co nam wydaje się być tragiczną sytuacją dla innych może być szczytem szczęścia, ponieważ mają dużo gorzej.
Zdecydowanie polecam wszystkie tomy przygód Zuli. Natasza Socha z wielką wprawą snuje opowieść o uczennicy. Do tego tworzy niezwykły, magiczny świat, czyli tworzy postać na miarę potrzeb tej grupy rówieśniczej: troszkę realiów, ale pofantazjować też nie zaszkodzi. Całość dopełniają pobudzające wyobraźnię opisy oraz interesujące ilustracje Agnieszki Antoniewicz. Wszystkie tomy to interesująca propozycja książkowa dla uczniów szkoły podstawowej. Bardzo podoba mi się przesłania płynące z każdej opowieści: nie wolno wywyższać się, ponieważ posiadane umiejętności są naszym darem, a nie powodem do dyskryminowania i prześladowania innych. Pisarka porusza też problem choroby, wykluczenia, dziecięcych złośliwości i umiejętnego przeciwdziałania im oraz braku akceptacji ze strony rodziców, a także rozwodów.
Prosty żywy język sprawia, że książki czyta się bardzo przyjemnie także na głos. Sfera fabularna i wizualna bardzo dobrze współgrają ze sobą. Odpowiednie rozmieszczenie tekstu i ilustracji oraz niedługie rozdziały sprawiają, że książkę czyta się dziecku bardzo przyjemnie, a na historii o Zuli mogą się skupić także przedszkolaki lubiące posłuchać o szkolnych przygodach nieco starszych dzieci. Piąty tom to także wspaniała lektura doskonale sprawdzająca się w czasie wiosennych wypraw do lasu i podglądania przyrody, uświadamiania dzieci, w jaki sposób dbać o nasze otoczenie.

Magia, niezwykłe moce, możliwość działania wbrew prawom przyrody i jednocześnie niesamowita więź z nią od zawsze fascynowały ludzi. Opowieści o bogach, bożkach, nimfach, skrzatach, magach, szamanach, gnomach, driadach i ich niezwykłej potędze nadprzyrodzonych sił przyciągały ludzi i mimo upływu wieków zainteresowanie takimi opowieściami ciągle jest zaskakująco duże. Już nie...

Cykl książek o małej czarodziejce Zuli to ciekawa propozycja dla dzieci w wieku od 6 do 10 lat. Kiedy dziewczynka dowiaduje się, że będzie musiała zamieszkać z dwiema nieznanymi jej dotąd ciotkami, Helą i Melą, nawet nie przypuszcza, jak bardzo zmieni się jej dotychczasowe życie. Każdy tom to nowa niezwykła przygoda, którą Zula przeżywa wraz z przyjaciółmi. Często jest śmiesznie, ale chwilami bywa niebezpiecznie, jednak grupka dzieciaków zawsze wychodzi zwycięsko z wszystkich tarapatów.


Tym razem główny wątek związany jest z przyrodą, która zaczyna się buntować. Chociaż wiosna powinna już brać świat we władanie, wszędzie wciąż panują chłód i śnieg. Mieszkańcy Poziomkowa zaczynają się martwić zaistniałą sytuacją, ale tylko nieliczni domyślają się, że to nie jest takie zwykłe zawirowanie pogodowe...
Kim jest złośliwy Eszmegel i do czego namawia mieszkańców lasu? Dlaczego Leander nagle przestał rozumieć mowę drzew? Kto znajdzie się w ekipie ratunkowej, która stawi czoła niebezpieczeństwom i sprawi, że wiosna wreszcie zawita do Poziomkowa? Odpowiedzi na wszystkie pytania znajdziecie w piątym tomie przygód Zuli i jej przyjaciół.

Temat ekologiczny został potraktowany bardzo profesjonalnie. Autorka w bardzo przystępny sposób wyjaśnia najważniejsze aspekty tego obszernego zagadnienia, wykorzystując najczęściej rozmowy bohaterów tej historii. To oni mówią o problemach związanych z zaśmiecaniem okolicy, o recyklingu czy o oszczędzaniu wody.
Może ta część jest bardziej "przegadana" niż poprzednie, ale w końcu poruszona w tym tomie tematyka wymaga dokładniejszego wyjaśnienia.

Zabawne ilustracje znów dopełniają idealnie tekst. Tym razem postawiono na kolor zielony, czyli ten najbardziej związany z przyrodą i ekologią.

Cała seria książek opowiadających o Zuli to świetna lektura zarówno dla dziewczynek, jak i chłopców. Tekstu nie jest dużo, więc nawet ci średnio zaawansowani mali czytelnicy mogą poznać przygody młodej czarodziejki samodzielnie. Jest to również idealna pozycja do wspólnej lektury, na przykład do poczytania z rodzicami lub starszym rodzeństwem.

Cykl książek o małej czarodziejce Zuli to ciekawa propozycja dla dzieci w wieku od 6 do 10 lat. Kiedy dziewczynka dowiaduje się, że będzie musiała zamieszkać z dwiema nieznanymi jej dotąd ciotkami, Helą i Melą, nawet nie przypuszcza, jak bardzo zmieni się jej dotychczasowe życie. Każdy tom to nowa niezwykła przygoda, którą Zula przeżywa wraz z przyjaciółmi. Często jest...

Było już porwanie Kropka, szkoła czarownic, magiczne obrazy i tajemnica nauczycielki... Pora więc na kolejną porcję przygód Zuli małej czarodziejki. Już piątą! Co tym razem wymodzi Zula i jej przyjaciele? Kogo spotkają? I z kim będą musieli się zmierzyć? Ciekawi?

Natasza Socha kolejny raz zabiera nas do Poziomkowa, które tym razem jakby zostało pozbawione magii. Wokoło panuje zima, śnieg wcale nie ma w planach ustąpić, a drzewa zapomniały o tym zacząć wypuszczać liście. Brakuje również kolorowych dywanów z krokusów i przebiśniegów. Tajemnicza aura nie odpuszcza nawet na chwilę, a przed Zulą i jej przyjaciółmi pojawia się ogromne wyzwanie, na które nie działają czary! A przynajmniej nie tak, jakby życzyli sobie bohaterowie.

Piąty tom przygód małej czarodziejki wciąga od samego początku, a zakończenie serwuje spory niedosyt. Niedosyt, który zostanie zaspokojony dopiero w kolejnym, już szóstym tomie. Oby!
Niemniej nim poznamy wydarzenia z Zuli i jednoskrzydłego smoka, przyjdzie Wam zmierzyć się z wartką akcją, która wciąga niczym wir wodny.
Natasza Socha ponownie zachwyca lekkim i zabawnym piórem, który pokochało dotychczas wielu młodych i tych nieco starszych czytelników. Autorka pozytywnie i przyjemnie zarazem zaskakuje nowymi pomysłami na przygody młodych bohaterów, którym dzielnie stawiają czoła tom po tomie.

Dużym plusem jak zawsze jest duża czcionka, która ma ogromny wpływ na jakość czytania i czerpanie przyjemności z tejże czynności. Spora interlinia jest również ułatwieniem, bo tekst jest przejrzystszy dla młodego oka. Zbilansowanie opisów względem dialogów także pozytywnie wpływa na zaznajamianie się z treścią książki.
I oczywiście ilustracje Agnieszki Antoniewicz nadają przygodą Zulii oryginalnego klimatu i wytchnienia dla oczu w czasie lektury, jednocześnie genialnie ją uzupełniając.

Natasza Socha tym razem postawiła na tematykę ekologiczną. Zielony to kolor przewodni piątego tomu, tak samo, jak przyroda, a właściwie rośliny z całym inwentarzem. Autorka zwraca uwagę na dbanie o środowisko, tak jak ono dba o nas. Wszak rośliny zielone produkują tlen, którym oddychamy, a same lasy dostarczając nam miejsc na długie spacery i odpoczynek oraz pożywienia w postaci m.in. grzybów, czy jagód. Więc, by odwdzięczyć się mu, powinniśmy dbać o jego [lasu] czystość i zwierzęta, które w nim mieszkają.

Pozostaje pytanie, czy las może być rozgniewany? Czy może zrobić człowiekowi na złość, ukarać go za śmiecenie i nieposzanowanie? Jak myślicie? Chcecie dowiedzieć się jak to było w Poziomkowie? Świetnie. Sięgnijcie po zielony tom i odkryjcie, co albo kto skrywa się w rozgniewanym lesie.

Polecam!

Było już porwanie Kropka, szkoła czarownic, magiczne obrazy i tajemnica nauczycielki... Pora więc na kolejną porcję przygód Zuli małej czarodziejki. Już piątą! Co tym razem wymodzi Zula i jej przyjaciele? Kogo spotkają? I z kim będą musieli się zmierzyć? Ciekawi?

Natasza Socha kolejny raz zabiera nas do Poziomkowa, które tym razem jakby zostało pozbawione magii. Wokoło...

Zula mieszka wraz ze swoimi ciotkami czarodziejkami Melą i Helą w Poziomkowie. Jej rodzice pracują za granicą, więc opiekę nad dziewczynką sprawują dwie pozytywnie zakręcone ciocie.😉 Do Poziomkowa już dawno powinna zawitać wiosna, niestety nic jej nie zwiastuje. Kwiaty nie chcą kwitnąć, a drzewa się zielenić, nawet nie słychać ptasiego śpiewu. Poza tym wszystkie kwiaty doniczkowe zaczynają więdnąć. Martwi to nie tylko Zulę i jej ciocie, ale też pozostałych mieszkańców Poziomkowa oraz leśne chochliki i driady. Niestety, w lesie zalega wiele śmieci i to bardzo nie podoba się drzewom. Czyżby las się zbuntował? Podobno za całym zamieszaniem stoi złośliwy goblin Eszmegel. Zula wraz ze swoimi przyjaciółmi: Maksem, Leandrem, Kajtkiem oraz chochlikiem Bartoszem, spróbują rozwikłać tę zagadkę i sprowadzić wiosnę.
Natasza Socha spisała się wspaniale. Stworzyła niezwykłą powieść przygodową dla dzieci. Książkę pełną magii, która zaczarowała w tekście każde słowo. Powieść dla młodego czytelnika, wypełniają kuszące zapachy bułeczek z rozmarynem, lub elfickich chlebków wydobywające się z kuchni ciotek Meli i Heli. Aż ma się ochotę takich spróbować, tylko jeszcze ciepłych, posmarowanych świeżym masłem. 😉 Lektura pobudza wyobraźnie, jest świetnie skomponowana. Bawi, ale też uczy, skłania czytelnika do refleksji oraz zastanowienia się nad tym, co ważne. Tutaj został poruszony problem zaśmiecania lasów. Lekcja przyrody przeprowadzona przez nauczycielkę Arletę Makaron (również jest czarodziejką, ale o tym cichosza!) okaże się dla Zuli i jej kolegów bardzo cenna. Uczniowie dowiedzą się, m.in. co to jest mikoryza, dlaczego pszczoły są tak ważne dla środowiska, jak zepsutym lub starym przedmiotom dać "drugie życie" (lekcja recyklingu) oraz dlaczego nie wolno wyrzucać gumy do żucia.

Rysunki Agnieszki Antoniewicz, goszczą na każdej stronie i są świetnym towarzyszem po lekturze. Jedynym kolorem, który występuje w całej książce, jest zielony. Użyty on został chyba celowo, w końcu wiosna, to świeżość zieleni roślin i drzew. To kolor życia i radości.
"Zula i rozgniewany las" to nie tylko opowieść o przyjaźni i magii. Autorka zwraca uwagę na bardzo istotny problem, jakim jest zaśmiecanie środowiska, w szczególności lasów. Nie mogę doczekać się następnego tomu. Jednocześnie liczę na to, że uda mi się nadrobić lekturę poprzednich części. Jestem ich ogromnie ciekawa!

Wam również ją serdecznie polecam!

Zula mieszka wraz ze swoimi ciotkami czarodziejkami Melą i Helą w Poziomkowie. Jej rodzice pracują za granicą, więc opiekę nad dziewczynką sprawują dwie pozytywnie zakręcone ciocie.😉 Do Poziomkowa już dawno powinna zawitać wiosna, niestety nic jej nie zwiastuje. Kwiaty nie chcą kwitnąć, a drzewa się zielenić, nawet nie słychać ptasiego śpiewu. Poza tym wszystkie kwiaty...

Mam wrażenie, że tom nieco słabszy. Publicystyka proekologiczna ważna, ale wydaje mi się, że tu pełniła raczej funkcję zapychacza wolnego miejsca. J. jednak zachwycony, a to najważniejsze.

Mam wrażenie, że tom nieco słabszy. Publicystyka proekologiczna ważna, ale wydaje mi się, że tu pełniła raczej funkcję zapychacza wolnego miejsca. J. jednak zachwycony, a to najważniejsze.