Substancja czynna

Kilka opowiadań, bardzo na czasie bo o aptekach i przekrętach i bardziej kryminalnych akcentach.
Wiem, że już nie raz mówiłam o tym, że tego autora mam zamiar przeczytać wszystko co napisał, bo wiem że wszystko po co tylko sięgnę będzie dobre jak miodzio.
W przypadku tej książki, to jest wznowienie kiedyś napisanych opowiadań. Bardzo udane te opowiadania. Chętnie przeczytałabym jeszcze kilka takich a najlepiej całą powieść z podobnymi wątkami.
Podobało mi się, że w tych opowiadaniach stykamy się z rzeczywistością zza ściany, z polskich aptek. A wiadomo w aptekach są leki, które nieodpowiednio zastosowane mogą być groźne. Nie zawsze tylko dla pacjenta.
Weźcie i czytajcie, nie musicie konsultować się z lekarzem, ta substancja czynna to rewelacyjna lektura na jesienne wieczory

Kilka opowiadań, bardzo na czasie bo o aptekach i przekrętach i bardziej kryminalnych akcentach.
Wiem, że już nie raz mówiłam o tym, że tego autora mam zamiar przeczytać wszystko co napisał, bo wiem że wszystko po co tylko sięgnę będzie dobre jak miodzio.
W przypadku tej książki, to jest wznowienie kiedyś napisanych opowiadań. Bardzo udane te opowiadania. Chętnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po przeczytaniu wszystkich kryminałów autora, grzechem by było, nie sięgnąć po tę antologię. Muszę przyznać, że okazała się bardzo wciągająca. Przyzwyczaiłam się już, że opowiadania w zbiorach czasem są nierówne, ale tutaj raczej nie ma tego problemu. Każde jest inne, przez co interesujące. No i dodatkowy plus za polskie realia.

Po przeczytaniu wszystkich kryminałów autora, grzechem by było, nie sięgnąć po tę antologię. Muszę przyznać, że okazała się bardzo wciągająca. Przyzwyczaiłam się już, że opowiadania w zbiorach czasem są nierówne, ale tutaj raczej nie ma tego problemu. Każde jest inne, przez co interesujące. No i dodatkowy plus za polskie realia.

Pokaż mimo to

Bardzo dobrze się czytało o pracy w aptece od kulis - pięć opowiadań, pięć stanowisk, świetnie pokazane charaktery ludzkie i realia rynku farmaceutycznego. Bardziej obyczaj niż kryminał, ale polecam!

Bardzo dobrze się czytało o pracy w aptece od kulis - pięć opowiadań, pięć stanowisk, świetnie pokazane charaktery ludzkie i realia rynku farmaceutycznego. Bardziej obyczaj niż kryminał, ale polecam!

Pokaż mimo to

Ludzie pracujący w aptekach zza kulis. Tak mogłabym w skrócie określić opowiadania tu zawarte. Nigdy nie zastanawiałam się nad tym, jak wygląda praca tam.
Na uznanie zasługuje pokazanie nam meandrów tego zawodu z pięciu różnych perspektyw.
To także widok na zadania jakich trzeba się podejmować na danych stanowiskach. Ujrzycie tu: stażystę, techniczkę, magistra, kierownika i pomoc apteczną. Ich spojrzenie na problemy jakie ich spotykają. Okazuje się, że wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. A współzawodnictwo, próba pozbycia się konkurencji, zawiść, brak zrozumienia i chęć vendetty i tutaj ma miejsce. Praca w aptece wymaga morza cierpliwości do klientów i współpracowników. Nie brakuje i przykrych konsekwencji, w razie podejmowania złych decyzji. Wiadomo, zawsze najłatwiej zwalić wszystko na tego, kto jest niższy rangą. Próba ocalenia stołka za wszelką cenę, wylewa się na czytelnika. Na uznanie zasługuje opisanie nam pracy w realiach rynku farmaceutycznego, w prosty, dosadny i momentami zabawny sposób. Dialogi są rzeczywiście przedstawione. Nie ukrywam, to cieszy.
Ta książka pozwala łatwiej przyswoić, ogarnąć umysłem, jak rzeczywiście wyglądają tam ścieżki kariery. Ich szczebla. Nie znajdziecie w opowiadaniach brutalności. Na pierwszy plan wychodzi warstwa obyczajowa. Nie lubię opowiadań. Mam z nimi problem. Okazuje się, że można napisać je tak, aby i mnie zadowolić. Myślę, że każdy kto sięgnie po tę lekturę, inaczej będzie zachowywał się będąc obsługiwanym w aptece. A przy okazji nauczy to nas szacunku do pracy, jaką Ci ludzie wykonują. Chociażby z tego względu warto się " Substancją czynną" zainteresować. Z pewnością sięgnę po inne książki autora.

Ludzie pracujący w aptekach zza kulis. Tak mogłabym w skrócie określić opowiadania tu zawarte. Nigdy nie zastanawiałam się nad tym, jak wygląda praca tam.
Na uznanie zasługuje pokazanie nam meandrów tego zawodu z pięciu różnych perspektyw.
To także widok na zadania jakich trzeba się podejmować na danych stanowiskach. Ujrzycie tu: stażystę, techniczkę, magistra, kierownika i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie ma roku, w którym nie pojawiłaby się nowa książka Thomasa Arnolda – daleko mu z częstotliwością wydawania kolejnych powieści do Remigiusza Mroza, ale jakość co najmniej podobna! Tym razem autor w pewnym sensie zaskoczył, bo po raz pierwszy opublikował zbiór opowiadań. To dość niewdzięczna forma, która często lubi nie wyjść – zupełnie jak dobre ciasto. Człowiek się namęczy, a w efekcie dostaje zakalca. „Substancja czynna” została jednak przetestowana wcześniej, zanim padła decyzja o wydaniu w formie książki. Wylądowała bowiem w magazynie MGR.FARM, publikowana jako osobne opowiadania. Przeszła więc wstępną ocenę, jak się okazuję dobrą, a teraz udostępniana jest szerszej publiczności – w tym mnie. A ja jak zwykle jestem zachwycony!

W każdej aptece pracuje wiele osób na różnych stanowiskach – począwszy od stażysty, który dopiero uczy się wszystkiego, a zakończywszy na kierowniku, który ma największe kompetencje, ale i odpowiedzialność. Każde ze stanowisk wiąże się z innymi możliwościami, obowiązkami i przywilejami. Często można je wykorzystać do niecnych celów, czy to świadomie, czy też nie. Pięć różnych opowiadań to pięć różnych stanowisk i ich historie – czasem trochę mniej prawdziwe, a czasem trochę bardziej. Zawsze jednak nietypowe, trzymające w napięciu i jakże zwodniczo realistyczne. Wejdź więc do apteki, rozejrzyj się po ekspedycji, a potem zagłęb się w mroczne czeluście receptury oraz innych pomieszczeń tego tajemniczego przybytku…

Thomas Arnold, jak to Thomas Arnold, stanął na wysokości zadania. Na dodatek poradził sobie z formą opowiadania – co niestety nie jest łatwe. Często trudno pisarzom odpowiednio rozłożyć całą historię i ustalić dobrą dynamikę, żeby całość nie skończyła się ani za wcześnie, ani za szybko. W „Substancji czynnej” mamy łącznie pięć opowiadań i żaden z nich nie ma tych klasycznych, często występujących problemów. Chociaż nie są to też bardzo skomplikowane historie, więc w pewnym sensie autor miał trochę ułatwione zadanie – więcej bowiem w nich obyczajówek niż kryminałów. Zagadki oczywiście nie opuszczają żadnego z nich, ale nie każde kończy się (lub też ma w sobie) elementem zbrodni, przestępstwa czy innego czynu prawnie zabronionego. Moralnie tak, ale niekoniecznie prawnie.

Wszystkie opowiadania powstały początkowo dla magazynu MGR.FARM, który jest branżowym czasopismem farmaceutycznym. Można by więc sobie pomyśleć, że będą pełne branżowego żargonu, niekoniecznie zrozumiałego dla przeciętnego człowieka, za to niewymagającego wyjaśnień dla farmaceutów. Nie wiem jednak, czy jest to efekt dopieszczania opowiadań pod wydanie w formie książkowej, czy też zabieg poczyniony od samego początku, ale mnóstwo niezrozumiałych sformułowań zostało wyjaśnionych w sposób dość naturalny, jako część opisów. Dzięki temu możemy również zajrzeć za kulisy tego, jak działa apteka – jakie jest prawo farmaceutyczne, jakie pomieszczenia, czym się zajmują pracownicy oprócz sprzedaży leków i reszty asortymentu – innymi słowy to takie małe kompendium wiedzy o działalności apteki.

Jeśli jesteście przyzwyczajeni do dość bezkompromisowej narracji, jaką można spotkać w książkach Thomasa Arnolda, to możecie poczuć się nieco rozczarowani – lub po prostu spojrzeć na autora z innej strony. Ze względu na początkowe przeznaczenie opowiadań, nie mógł sobie pozwolić na jazdę po bandzie, więc powstały o wiele łagodniejsze historie. Nie są jednak w żadnym wypadku nudne. Czasem trochę brakowało dynamiki lub po prostu konkretny, opisywany przypadek nie był bardzo… interesujący, jednak od początku do końca autor mimo wszystko utrzymał poziom. Tam, gdzie tylko mógł, zamieszał oczywiście na swój sposób i stworzył falę przeskakujących podejrzeń lub zakręcił nimi tak, że łatwo było dostać kołowacizny i zaprzestać domyślania się, jak się to wszystko rozwiąże. Nawet w tych najbardziej delikatnych przypadkach.

Cóż mogę więcej napisać o „Substancji czynnej”? Dobre opowiadania, napisane przez dobrego autora. Inne niż jego dotychczasowa twórczość, ale równie interesujące. Można powiedzieć, że jest to idealna lektura na czas relaksu, podczas którego nie chce się sięgać po bardzo wymagającą lekturę – jako przerywnik pomiędzy wyżymającymi mózg zagadkami kryminalnymi i długimi oraz ciężkimi cyklami fantasy, te pięć opowiadań to idealny wybór. Zwłaszcza jeśli ktoś już polubił prozę Thomasa Arnolda – choć tym razem umiejscowioną na naszym polskim podwórku. Oczywiście czytelnikowi zazwyczaj nie robi to różnicy, jeśli jednak ktoś woli czytać o polskich realiach (w końcu w takich się zawodowo obracał Thomas Arnold), to może to być kolejna zachęta do sięgnięcia po tę książkę.

Nie ma roku, w którym nie pojawiłaby się nowa książka Thomasa Arnolda – daleko mu z częstotliwością wydawania kolejnych powieści do Remigiusza Mroza, ale jakość co najmniej podobna! Tym razem autor w pewnym sensie zaskoczył, bo po raz pierwszy opublikował zbiór opowiadań. To dość niewdzięczna forma, która często lubi nie wyjść – zupełnie jak dobre ciasto. Człowiek się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy wy też zawsze wchodząc do apteki i widząc co najmniej 3 osoby w kolejce robiliście w tył zwrot aż się dymiło? Bo ja tak robiłam za każdym razem. Kolejka w aptece - no way. Wolałam robić podchody z ukrycia aż widziałam, że w środku świeci pustkami i wtedy wbić do środka. Ale do tej pory nie zastanawiałam się jak wygląda życie za apteczną ladą ( tak wiem bo już mnie tu niektórzy chcą zjeść - za aptecznym STOŁEM ).

Po "Substancji czynnej" czuję się jakbym została wtajemniczona w sekretną wiedzę tajemnego bractwa farmaceutów. Stażysta, techniczka, magister, kierownik, pomoc apteczna. Każdy włada inną mocą i posiada dojścia do różnych informacji. Każdy te informacje może wykorzystać w inny sposób. Z korzyścią dla siebie lub niekorzyścią dla innych. Każdy też może się pomylić. Ludzka rzecz. Ale konsekwencje mogą być tragiczne. Wręcz śmiertelne.
Etyka, koleżeństwo, współzawodnictwo, rywalizacja, wbijanie szpili w plecy, a nawet zbrodnie. Autor w pięciu opowiadaniach poruszył kwestie, które wiążą się z odpowiedzialnością na danych stanowiskach. Sytuacje do których mogłoby dojść oraz postępowania osób zasilających szeregi apteczne pokazują różne oblicza i charaktery ludzi.
Mimo że nie ma tutaj makabrycznych i krwawych wątków, których jestem mega fanką (zerknijcie m.in. na Mauzoleum autora) to opowiadania te są napisane z klasą i wzbudzają niepokojącą ciekawość.

Opowiadania kryminalno-farmaceutyczne z mocno nakreślonym wątkiem obyczajowym są świetnym odkrywaniem zamkniętego farmaceutycznego świata. Ukazują jego najciemniejsze strony i ludzkie błędy, które zdarzają się albo mogą się wydarzyć w życiu.
Polecam bardzo

Czy wy też zawsze wchodząc do apteki i widząc co najmniej 3 osoby w kolejce robiliście w tył zwrot aż się dymiło? Bo ja tak robiłam za każdym razem. Kolejka w aptece - no way. Wolałam robić podchody z ukrycia aż widziałam, że w środku świeci pustkami i wtedy wbić do środka. Ale do tej pory nie zastanawiałam się jak wygląda życie za apteczną ladą ( tak wiem bo już mnie tu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Thomas Arnold w nowym wydaniu, zaskakująco spokojnym jak na niego. Opowiadania, pięć krótkich form, w których praca w aptece przeplata się z życiem osobistym bohaterów i z dodatkowymi wątkami kryminalistycznymi.

Autor przyzwyczaił mnie do akcji, tempa, wielowątkowości i mieszania w fabule tak, że niekiedy człowiek sam się w niej gubił. „Substancja czynna” jest zupełnie inna, wyważona, spokojna, choć momentami robi się gorąco. Thomas Arnold przedstawił swoje zawodowe środowisko, trochę ubarwiając i dodając kryminalnej gry, choć z drugiej strony, co szary kupujący wie o machinie, jaką jest szeroko rozumiany przemysł farmaceutyczny? Apteka to miejsce, gdzie kupuje się nie tylko coś na ból głowy, ale i leki psychotropowe, morfinę. Czarny rynek stoi otworem dla „przedsiębiorczych”.

„Substancja czynna” to apteka od środka, z całą jej strukturą od zaplecza, poprzez papierologię, aż po salę sprzedaży, ale pokazana od strony pracownika. Jak każde miejsce ma swoje wady, zalety, specyficznych współpracowników, ale w odróżnieniu od spożywczaka, w aptece można komuś pomóc przenieść się na ten drugi, ponoć lepszy świat. Dodatkowo jak w każdej branży czuć oddech konkurencji na karku, a zagrania nie zawsze są fair. Podkupowanie co lepszych magistrów, nieuczciwe praktyki względem cen, fałszowanie statystyk — to i wiele innych wchodzi w skład „Substancji czynnej”.

Powieść ma szansę dotrzeć do szerszego niż to typowo kryminalne, grona osób. Każdy, kto szuka nietypowej powieści w „Substancji czynnej” ją znajdzie — leki temat bliski każdemu, klimat obyczajowy z dreszczykiem, trochę akcji i przede wszystkim człowieka z jego niedoskonałą naturą. Tylko czytać!

Thomas Arnold w nowym wydaniu, zaskakująco spokojnym jak na niego. Opowiadania, pięć krótkich form, w których praca w aptece przeplata się z życiem osobistym bohaterów i z dodatkowymi wątkami kryminalistycznymi.

Autor przyzwyczaił mnie do akcji, tempa, wielowątkowości i mieszania w fabule tak, że niekiedy człowiek sam się w niej gubił. „Substancja czynna” jest zupełnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Thomas Arnold znany mi dotąd był z poczytnych thrillerów, po które zawsze z ogromną chęcią sięgałam. Tym razem mamy troszkę inną odsłonę autora. Pięć opowiadań kryminalno-obyczajowych odnoszących się do pracy w aptece. Różne osoby, różne stanowiska. Historie, które wciągają i pozwalają nam szerzej poznać świat farmaceutyczny.

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak wygląda praca w aptece? Ile razy zdarzyło Wam się pomyśleć: ci to mają dobrze, przestoją swoją zmianę, wydadzą trochę leków i mają spokój. Jakże to mylne spostrzeżenia. Thomas Arnold w swoim zbiorze opowiadań przybliża nam tajniki pracy w tej branży. I z całą pewnością możemy mu wierzyć na słowo, gdyż sam w niej pracował. Zatem znajdziemy w tej książce dużo z prawdy.

„Dwa kolejne dni bez odzewu przyjaciela wydawały się już bardziej podejrzane. Wprawdzie Adam mógł wyjechać za granicę w interesach lub po prostu zgubić telefon, ale w głowie Marka zaczęły się rodzić coraz dziwniejsze myśli. Szczególnie, kiedy sięgał pamięcią do ich rozmowy na temat leku. Wcześniej nie zwrócił na to większej uwagi, ale gdy teraz rozpatrywał każde zdanie, zwłaszcza pytanie o dawkę maksymalną, czuł ciarki na plecach. Mimo to nie dopuszczał do siebie myśli podpowiadających mu najczarniejszy scenariusz.”

Pięć różnych opowiadań, z których każde z nich zawiera w sobie coś ciekawego. Różne stanowiska, różne zajęcia, ale wszystkie z nich ukazują nam codzienność pracy w aptece. Jak się okazuje to nie jest lekka i przyjemna praca, bo jak w każdej branży szefostwo zawsze by chciało, aby ich firmę odwiedzało jak najwięcej klientów, by zyski były najwyższe i interes kręcił się wciąż do przodu. Kto by sobie pomyślał, że w aptece, czyli w gruncie rzeczy w miejscu, które powinno być przychylne i pomocne pacjentom, może dochodzić do różnych dziwnych poczynań. Co też ludzie nie są w stanie zrobić, by tylko się wybić ponad innych. Tak naprawdę nigdy nie wiadomo jakim pracownikiem będzie dana osoba, czy okaże się uczciwa i rzetelna w wykonywanej przez siebie pracy, czy będzie kombinowała jakby tu sobie jeszcze dorobić na lewo. Nie ma się co oszukiwać, gdyż w każdym miejscu pracy prędzej czy później dochodzi do jakieś przekrętów.

Autor w swoich opowiadaniach przedstawia nam całkowicie różniące się od siebie osoby. Jest stażysta, techniczna, magister, kierownik i pomoc apteczna. Oprócz ich życia zawodowego poniekąd poznajemy również i osobiste. Niejednokrotnie niektóre z tych osób zostają przyparte do muru, i muszą działać impulsywnie. Zobaczycie do czego człowiek jest w stanie się posunąć, by ułatwić sobie choć odrobinę życie. A wszystko to zostało przypieczętowane wątkami kryminalnymi, które nadają smaku całej książce. Jeśli już znacie Thomasa, to doskonale wiecie, jak bujną potrafi mieć wyobraźnię, więc wyobraźcie sobie te mroczniejsze fragmenty na łamach tych stron.

Dzięki autorowi poznajemy pracę w aptece od podstaw. Farmaceuta to osoba, która nie tylko jest odpowiedzialna za wydawanie nam leków, lecz również za cały szereg innych zadań. Składa się na to również presja, obawa, a może i lęk przed konkurencją, rywalizacja pomiędzy pracownikami, źle wykonane zadanie i wyciąganie z tego konsekwencji. Przedstawione postacie są niezwykle barwne, każdego dnia miliony podobnych spotykanych jest na świecie wokół nas samych. To ludzie, którzy nie są idealni, mają coś za „uszami”, borykają się z własnymi problemami, dzięki temu są osobami rzeczywistymi.

„Za każdym razem, gdy rano wychodziła z domu, specjalnie godzinę wcześniej, zakładała maskę zadowolonej z życia kobiety. Nosiła ją w aptece i na mieście. Pozbywała się jej dopiero w drodze powrotnej, a dokładniej po wejściu do bloku, w którym mieszkała.”

Thomas Arnold w swoich opowiadaniach daje nam do myślenia co do uczciwości ludzi. Po przeczytaniu tych historii będziemy się zastanawiali, czy któraś z nich nie przydarzy się czasem i nam. Każdy może się pomylić, to rzecz ludzka, ale jeśli ktoś robi to z premedytacją to chyba coś jest nie tak jak powinno być. Czy zatem możemy ufać każdemu farmaceucie za drzwiami każdej apteki? Nigdy tak naprawdę nie wiemy, kto przekroczy jej próg, i kto stoi w niej za ladą. Jak to się mówią „są ludzie i ludziska”, i tak właśnie swój świat przedstawia nam autor.
W rzeczywistości sytuacje o których tutaj czytamy nie powinny mieć miejsca, ale kto wie czy tak właśnie jest? Kontakty międzyludzkie są naprawdę różnorodne i nigdy nie wiemy na kogo trafimy.

"Substancja czynna" to książka, która pozwoli lepiej poznać nam zaplecze farmaceutyczne. Przekonamy się, że w aptece nie pracuje tylko jedna osoba, a cały ich szereg. To książka, która uświadomi nam, że ta praca wcale nie jest taka lekka, jakby mogło się wydawać, i że pacjenci potrafią doprowadzać na skraj wyczerpania. To książka, która zmienia nasze spostrzeżenia odnoście tej branży. Polecam.

Thomas Arnold znany mi dotąd był z poczytnych thrillerów, po które zawsze z ogromną chęcią sięgałam. Tym razem mamy troszkę inną odsłonę autora. Pięć opowiadań kryminalno-obyczajowych odnoszących się do pracy w aptece. Różne osoby, różne stanowiska. Historie, które wciągają i pozwalają nam szerzej poznać świat farmaceutyczny.

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jest to zbiór opowiadań kryminalno-obyczajowych, których akcja toczy się przede wszystkim w aptece - na jej zapleczu dokładnie rzecz ujmując. Autor doskonale wie, o czym pisze, bo sam z wykształcenia jest farmaceutą i w branży pracował, zna więc temat od podszewki. I na tym fakty się kończą, reszta jest fikcją literacką 😉.
💊
Opowiadana są zdecydowanie łagodniejsze od powieści Autora. Wszyscy o delikatniejszej naturze mogą czytać bez uprzedniego, profilaktycznego zażycia leków obniżających ciśnienie i nie grozi im zawał. Ale spokojnie, nudzić się nie będziecie, gwarantuję - zaskakujące rozwiązania i zwroty akcji to znak rozpoznawczy stylu Thomasa Arnolda.
Pięć opowiadań, których tytuły są jednocześnie nazwami stanowisk pracowników apteki, ukażą Wam, jak wygląda świat farmacji po drugiej stronie lady. Tam, gdzie nasze oczy już nie sięgają. Jakie tam jest pole do zbrodni! Lub nieumyślnego spowodowania śmierci ☠To największe zaskoczenie. A drugie - ogrom tej pracy papierkowej, administracyjnej, organizacyjnej, presja na wyniki sprzedaży - czytając o tym dziwię się, że tak mało morderstw jest w aptekach 🤭 lubię zaglądać do różnych miejsc "od podszewki", cieszę się, że mogłam odkryć tyle ciekawostek z tej branży.
Całe szczęście, że etyka zawodowa, oraz ta zwyczajna - ludzka, a przede wszystkim zagrożenie karą pozbawienia wolności powstrzymują farmaceutów przed skorzystaniem ze wszystkich swoich możliwości zaszkodzenia innym. I stoją po właściwej stronie. Doradzają, pomagają i są bardzo, bardzo cierpliwi 👍 a teraz jeszcze szalenie zapracowani 🙈
Wszelkie podobieństwa do rzeczywistych osób i zdarzeń są przypadkowe, a przed przeczytaniem możesz skonsultować się ze mną ;)
Polecam Wam ten zbiór opowiadań, których substancją czynną jest Thomas Arnold 🖤 a słodzikiem, miodem, cukrem, melasą i ksylitolem - ja, patronka 😊
https://www.instagram.com/zuzamaniek/

Jest to zbiór opowiadań kryminalno-obyczajowych, których akcja toczy się przede wszystkim w aptece - na jej zapleczu dokładnie rzecz ujmując. Autor doskonale wie, o czym pisze, bo sam z wykształcenia jest farmaceutą i w branży pracował, zna więc temat od podszewki. I na tym fakty się kończą, reszta jest fikcją literacką 😉.
💊
Opowiadana są zdecydowanie łagodniejsze od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Thomas Arnold do tej pory jawił się jako autor głównie thrillerów. Teraz ukazuje się jako autor książki obyczajowej. Uważam, ze watek kryminalny to tu niejako ozdobnik. Nie mniej ludziom o słabych nerwach odradzam, bo wyobraźnia autora poszybowała tu trochę swoimi ścieżkami i może się okazać, ze miła Pani z apteki na rogu usiłuje nas wykończyć.Jednak to nie przysłowiowe „Kto zabił” intryguje, tylko pytanie jak wielkimi skurczybykami są postacie tego tomy Dlaczego? Bo każdy z nas znajdzie tu trafną, nieco przerysowaną, ale czasami aż nadmiernie rzeczywistą postać ze swojego otoczenia. I wcale to nie musi być Pani z apteki na rogu. Bo tak jak nakreślone tu osobistości zostały umiejscowione w środowisku aptecznym to równie dobrze mogły pracować w każdej innej branży, na dowolnym stanowisku. Autor zdecydowanie obdziera nas ze złudzeń!
Czytelnik w bohaterach tej książki na pewno znajdzie osobowości ze swojego otoczenia, bez względu na to czy pracuje w wielkiej korporacji , czy w małej firmie rodzinnej. I za tą różnorodność postaci, za obdarcie nas z ideałów i stereotypów polubiłam tę książkę. Niewątpliwie wątki kryminalne istotnie ubarwiają jej fabułę, ale do super wybitnych nie należą. W tej materii autora stać na więcej.

Thomas Arnold do tej pory jawił się jako autor głównie thrillerów. Teraz ukazuje się jako autor książki obyczajowej. Uważam, ze watek kryminalny to tu niejako ozdobnik. Nie mniej ludziom o słabych nerwach odradzam, bo wyobraźnia autora poszybowała tu trochę swoimi ścieżkami i może się okazać, ze miła Pani z apteki na rogu usiłuje nas wykończyć.Jednak to nie przysłowiowe...

więcej

mniej

Pokaż mimo to