Piętnaście lat temu, kiedy Davis Gates i Eden Moody chodzili jeszcze do liceum, umówili się na randkę. Ku rozpaczy Eden, na potańcówce, gdzie mieli razem się bawić, Davis pojawił się z inną partnerką. Domyśliła się, że przyczyną musiała być presja jego rodziców, których spór z jej rodziną został odziedziczony po przodkach. Wściekła, nigdy mu tego afrontu nie będzie w stanie zapomnieć. Dziś już nikt nie pamięta, od czego pięćdziesiąt lat temu ta waśń między dwoma rodami się zaczęła, ale przykry incydent między Eden i Davisem oraz jego konsekwencje jeszcze konflikt zaogniły. Davis po latach wrócił do Blue Moon Bend z Kalifornii, gdzie poznawał tajniki przemysłu winiarskiego, by przejąć po ojcu interesy w tej branży. W najbliższym sąsiedztwie winiarni Eden z powodzeniem prowadzi swoją Lunar Inn, czyli gospodę cieszącą się wśród gości miasteczka dużą popularnością. Nic więc dziwnego, że kiedy w winiarni wybucha groźny pożar, wyłączając z użytku mieszkanie Davisa, nie wypada jej odrzucić sugestii lokalnych władz i musi zakwaterować pogorzelca w pokoju hotelowym swojej gospody. Tymczasem społeczność Blue Moon jest już wojną między Moodymi i Gatesami szczerze zmęczona. Pewnie dlatego Beautification Comittee, od lat rządzący miasteczkiem poprzez wcielanie w życie, sobie tylko znanymi metodami, hipisowskiego sloganu „make love, not war”, postanawia wyswatać Eden i Davisa. Komitet ów podejmuje swoje decyzje na podstawie dogłębnej analizy sytuacji i dotychczas rokowania na sukces nigdy go nie zawiodły. Ale z tą parą łatwo nie będzie. Eden, oburzona manipulacjami grona samozwańczych swatek, przedstawia Davisowi swój diabelski plan, który ten akceptuje. Czy odgrywając zakochanych w sobie nie tylko skompromitują BC, ale również przy okazji ona wreszcie zemści się na facecie, w którymś kiedyś była zadurzona, a on ją upokorzył?

Tak zarysowany wstęp do erotyczno-miłosnych przygód współczesnego duetu Romea i Julii, autorstwa Lucy Score, wygląda może dość atrakcyjnie, gorzej z samym wykonaniem. Przede wszystkim dlatego, że do wszystkich powyższych informacji docieramy po przeczytaniu zaledwie paru początkowych stron książki oraz poprzednich tomów serialu, co uzupełnione przez sugestywny tytuł oraz oczekiwane zakończenie, zgodne z konwencją gatunku, niewiele miejsca pozostawia jeśli chodzi o tzw. rozwój akcji, czyli przebieg romansu Davisa i Eden. W poprzednich częściach cyklu podobały mi się niektóre postacie, ich sarkastyczne samooceny, dowcipne dialogi, a także ciepła, nawet jeśli chaotyczna atmosfera panująca w Blue Moon i w rodzinie Pierce’ów. Tutaj te elementy występują w śladowych ilościach, albo w ogóle są nieobecne. Jeszcze gorzej, gdy niektóre opisy sytuacji bądź nastroju są dokładnym powtórzeniem wcześniejszych narracji, a inne, szczególnie chaotycznej głupawki, która ogarnia czasami mieszkańców, podane są w wersji tak radykalnej, że przestają być śmieszne. Za to sceny erotyczne wydawały mi się bardziej niemrawe w tym ostatnim odcinku serialu niż we wcześniejszych częściach.

Lucy Score napisała jeszcze prequel do cyklu Blue Moon pt. Where It All Began. Na razie chyba go sobie odpuszczę.

Piętnaście lat temu, kiedy Davis Gates i Eden Moody chodzili jeszcze do liceum, umówili się na randkę. Ku rozpaczy Eden, na potańcówce, gdzie mieli razem się bawić, Davis pojawił się z inną partnerką. Domyśliła się, że przyczyną musiała być presja jego rodziców, których spór z jej rodziną został odziedziczony po przodkach. Wściekła, nigdy mu tego afrontu nie będzie w stanie...